אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רבי יהושע בן חנניה"

←‏רבי'ס און חברים: הגהה, אריבערגעפירט
ק (←‏יוגנט: הגהה)
(←‏רבי'ס און חברים: הגהה, אריבערגעפירט)
שורה 26: שורה 26:


==רבי'ס און חברים==
==רבי'ס און חברים==
רבי יהושע איז געווען א תלמיד פון [[רבן יוחנן בן זכאי]], וועלכער איז געווען דער הויפט פון די חכמים אין דער תקופה פונעם [[חורבן בית שני]], דער לעצטער אינעם [[שלשלת הקבלה]] פון תקופת בית שני. ער האט משמש געווען רבן יוחנן אין זיין ישיבה אין ירושלים און איז געווען פון זיינע פינף גרעסטע תלמידים, אינאיינעם מיט [[רבי אליעזר בן הורקנוס|רבי אליעזר]], רבי יוסי הכהן, רבי שמעון בן נתנאל, און [[רבי אלעזר בן ערך]]{{הערה|{{משנה|אבות|ב|ו}}}}. ווען רבי אליעזר איז אנגעקומען לערנען תורה פאר רבן יוחנן איז שוין רבי יהושע געווען אן אלט-געזעסענער תלמיד{{הערה|זעט {{פרקי דרבי אליעזר|א}}}}. רבי יהושע ברענגט אויך בשם [[רבי זכריה בן הקצב]]{{הערה|{{בבלי|סוטה|כז|ב}}}}, אבא יוסי חלי קופרי איש טבעון{{הערה|{{משנה|מכשירין|א|ג}}}}, און יהודה בן פטירי{{הערה|{{תוספתא|סוטה|ה|ח}}}}, און ער איז אויך געפארן זיך משלים זיין ביי [[רבי יוחנן בן נורי]]{{הערה|{{בבלי|עירובין|י|ב}}}}.
רבי יהושע איז געווען א תלמיד פון [[רבן יוחנן בן זכאי]], וועלכער איז געווען דער הויפט פון די חכמים אין דער תקופה פונעם [[חורבן בית שני]], דער לעצטער אינעם [[שלשלת הקבלה]] פון תקופת בית שני. ער האט משמש געווען רבן יוחנן אין זיין ישיבה אין ירושלים און איז געווען פון זיינע פינף גרעסטע תלמידים, אינאיינעם מיט [[רבי אליעזר בן הורקנוס|רבי אליעזר]], רבי יוסי הכהן, רבי שמעון בן נתנאל, און [[רבי אלעזר בן ערך]]{{הערה|{{משנה|אבות|ב|ו}}}}. ווען רבי אליעזר איז אנגעקומען לערנען תורה פאר רבן יוחנן איז שוין רבי יהושע געווען אן אלט-געזעסענער תלמיד{{הערה|זעט {{פרקי דרבי אליעזר|א}}}}. רבי יהושע ברענגט אויך בשם [[רבי זכריה בן הקצב]]{{הערה|{{בבלי|סוטה|כז|ב}}}}, אבא יוסי חלי קופרי איש טבעון{{הערה|{{משנה|מכשירין|א|ג}}}}, און יהודה בן פטירי{{הערה|{{תוספתא|סוטה|ה|ח}}}}; און ער איז אויך געפארן זיך משלים זיין ביי [[רבי יוחנן בן נורי]]{{הערה|{{בבלי|עירובין|י|ב}}}}.


רבי יהושע האט מקבל געווען פון רבן יוחנן פיל פון זיין חכמה, אריינגערעכנט סודות התורה. נאך אלס תלמיד האט ער גע'דרש'נט אין [[מעשה מרכבה]], די הימלען האבן זיך פארוואלקנט און עס איז געזען געווארן ווי א בויגן אין הימל, און די מלאכי השרת האבן זיך פארזאמלט צו הערן. הערנדיג איבער דעם האט רבן יוחנן זיך אויסגעדרוקט "אשריכם ואשרי יולדתכם, אשרי עיני שכך ראו". רבי יהושע האט איבערגעגעבן די סודות התורה פאר רבי עקיבא{{הערה|{{בבלי|חגיגה|יד|ב}}}}.
רבי יהושע האט מקבל געווען פון רבן יוחנן פיל פון זיין חכמה, אריינגערעכנט סודות התורה. נאך אלס תלמיד האט ער גע'דרש'נט אין [[מעשה מרכבה]], די הימלען האבן זיך פארוואלקנט און עס איז געזען געווארן ווי א בויגן אין הימל, און די מלאכי השרת האבן זיך פארזאמלט צו הערן. הערנדיג איבער דעם האט רבן יוחנן זיך אויסגעדרוקט "אשריכם ואשרי יולדתכם, אשרי עיני שכך ראו". רבי יהושע האט איבערגעגעבן די סודות התורה פאר רבי עקיבא{{הערה|{{בבלי|חגיגה|יד|ב}}}}.
שורה 32: שורה 32:
ווען רבן יוחנן האט אויסגערעכנט די שבחים פון זיינע גרעסטע תלמידים האט ער אויף רבי יהושע געזאגט "אשרי יולדתו"{{הערה|{{משנה|אבות|ב|ח}}}}, אז ער האט אזעלכע מידות טובות, אז אלע זאגן "וואויל איז דער וואס האט אים געבוירן"{{הערה|רמב"ם, רע"ב}}. אויך האט ער גע'דרש'נט אויף אים דעם פסוק{{הערה|{{תנ"ך|קהלת|ד|יב}}}}: "{{מנוקד|הַחוּט הַמְשֻׁלָּשׁ לֹא בִמְהֵרָה יִנָּתֵק}}", צוליב באהאוונטקייט אין מקרא, משנה, און דרך ארץ, אדער אז ער איז דער דריטער דור פון תלמידי חכמים{{הערה|שם=אדרנ|{{מסכת קטנה|אבות דרבי נתן|יד|ג}}}}{{הערה|דארט=אדרנ|פירוש מגן אברהם פון רבי יום-טוב צהלון און בן אברהם אויף אבות דרבי נתן, דארט.}}.
ווען רבן יוחנן האט אויסגערעכנט די שבחים פון זיינע גרעסטע תלמידים האט ער אויף רבי יהושע געזאגט "אשרי יולדתו"{{הערה|{{משנה|אבות|ב|ח}}}}, אז ער האט אזעלכע מידות טובות, אז אלע זאגן "וואויל איז דער וואס האט אים געבוירן"{{הערה|רמב"ם, רע"ב}}. אויך האט ער גע'דרש'נט אויף אים דעם פסוק{{הערה|{{תנ"ך|קהלת|ד|יב}}}}: "{{מנוקד|הַחוּט הַמְשֻׁלָּשׁ לֹא בִמְהֵרָה יִנָּתֵק}}", צוליב באהאוונטקייט אין מקרא, משנה, און דרך ארץ, אדער אז ער איז דער דריטער דור פון תלמידי חכמים{{הערה|שם=אדרנ|{{מסכת קטנה|אבות דרבי נתן|יד|ג}}}}{{הערה|דארט=אדרנ|פירוש מגן אברהם פון רבי יום-טוב צהלון און בן אברהם אויף אבות דרבי נתן, דארט.}}.


רבי יהושע איז נסמך געווארן דורך רבן יוחנן בן זכאי צו הוראה נאך איידער'ן חורבן{{הערה|{{ירושלמי|סנהדרין|א|ב}}}}, און ער איז שוין דאן געווען פון די ראשי המדברים צווישן די חכמים, אפהאלטנדיג זיי פון גוזר זיין טומאה אויף ירושלים צוליב ביינער וואס זענען געטראפן געווארן אינעם [[לשכת דיר העצים]]{{הערה|[[#ארטסקרול|ארטסקרול]] זייט 256 באזירט אויף {{בבלי|זבחים|קיג|א}}: איינמאל האט מען געטראפן מענטשליכע ביינער אינעם לשכת דיר העצים אין בית המקדש, און די חכמים האבן צוליב דעם געוואלט גוזר זיין טומאה אויף גאנץ ירושלים [אלס חשש טאמער ס'זענען באגראבן מתים אויף נאך פלעצער]. איז רבי יהושע אויפגעשטאנען אויף זיינע פיס און געזאגט: "איז נישט קיין בושה וכלימה פאר אונז אז מיר זאלן גוזר זיין טומאה אויף די שטאט פון אונזערע עלטערן? וואו זענען די מתי מבול? וואו זענען די הרוגי נבוכדנצר (וואס זענען גע'הרג'עט געווארן ביים ערשטן חורבן הבית)"? (זעט אויך {{משנה|עדיות|ח|ה}}). [וויבאלד מיר זעען אז עס זענען נישט מצוי קיין ביינער פון טויטע אין ירושלים – נישט ביינער פון מתי מבול וואס טרעפן זיך אין אנדערע פלעצער, און נישט ביינער פון די הרוגים וואס נבוכדנצר האט גע'הרג'עט ביים ערשטן חורבן – על כרחך אז מ'האט בודק געווען דעם שטאט (בשעת'ן בויען דעם צווייטן בית המקדש) און מ'האט אלעס מפנה געווען, און דאס אנטדעקן עטליכע ביינער אין לשכת העצים איז דעריבער נישט בכח צו מערער זיין אויף דער חזקת טהרה פונעם שטאט (רש"י)].}}.
רבי יהושע איז נסמך געווארן צו הוראה דורך רבן יוחנן בן זכאי נאך איידער'ן חורבן{{הערה|{{ירושלמי|סנהדרין|א|ב}}}}, און ער איז שוין דאן געווען פון די ראשי המדברים צווישן די חכמים{{הערה|[[#ארטסקרול|ארטסקרול]] זייט 256 באזירט אויף {{בבלי|זבחים|קיג|א}}: "פעם אחד מצאו עצמות בלשכת דיר העצים ובקשו לגזור טומאה על ירושלים, עמד רבי יהושע על רגליו ואמר, לא בושה וכלימה היא לנו שנגזור טומאה על עיר אבותינו, איה מתי מבול, איה מתי נבוכדנצר"}}.


רבי יהושע און רבי אליעזר בן הורקנוס האבן שוין ווארשיינליך געהאט צוזאמען א גרויסע ישיבה פאר'ן חורבן, בחייו פון רבן יוחנן בן זכאי, וואו רבי עקיבא האט געלערנט{{הערה|{{דורות הראשונים|ד|460}}}}. ער איז גערופן געווארן צווישן די גדולי ירושלים צום סעודת ברית פון [[אלישע בן אבויה]], וואו ער האט עוסק געווען אין תורה מיט זיין נאנטער חבר רבי אליעזר, און א פייער האט זיי ארומגענומען{{הערה|{{ירושלמי|חגיגה|ב|א}}}}.
רבי יהושע און רבי אליעזר בן הורקנוס האבן שוין ווארשיינליך געהאט צוזאמען א גרויסע ישיבה פאר'ן חורבן, בחייו פון רבן יוחנן בן זכאי, וואו רבי עקיבא האט געלערנט{{הערה|{{דורות הראשונים|ד|460}}}}. ער איז גערופן געווארן צווישן די גדולי ירושלים צום סעודת ברית פון [[אלישע בן אבויה]], וואו ער האט עוסק געווען אין תורה מיט זיין נאנטער חבר רבי אליעזר, און א פייער האט זיי ארומגענומען{{הערה|{{ירושלמי|חגיגה|ב|א}}}}.
אלס נאנטער תלמיד האט רבי יהושע באגלייט זיין רבי'ן אין זיינע אקטיוויטעטן בשעת דער [[אויפשטאנד אין יהודה]] און די באלאגערונג וואס האט נאכגעפאלגט: ווען רבי יוחנן בן זכאי האט זיך ארויסגעכאפט פון ירושלים צו פירן געשפרעכן מיט [[אספסיינוס]], און ער האט געדארפט אויסמיידן די [[קנאים (בית שני)|בריונים]] וועלכער זענען געווען קעגן שלום מאכן, האט זיך רבי יוחנן בן זכאי זיך געמאכט ווי א טויטער, און רבי יהושע אינאיינעם מיט רבי אליעזר האבן ארויסגעטראגן דעם ארון פון שטאט ווי צום באערדיגן{{הערה|{{בבלי|גיטין|נו}}}}; ווען רבן יוחנן האט צווישן אנדערע געבעטן פונעם גענעראל מ'זאל היילן [[רבי צדוק]]'ן, זענען רבי יהושע און רבי אליעזר געווען די וועלכער האבן אים אויפגעזוכט און אהינגעברענגט{{הערה|{{מדרש רבה|איכה|א|לא}}}}; רבי יהושע און רבי אליעזר האבן געוויילט אינאיינעם מיט זייער רבי'ן אינדרויסן פון ירושלים בשעת די ביהמ"ק איז חרוב געווארן, און ווען די שרעקליכע בשורה איז אנגעקומען, האבן זיי צעריסן זייערע קליידער און געקלאגט.


==ביים חורבן הבית==
==ביים חורבן הבית==