אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רבי יקותיאל יהודה מייזליש"

| בילד = {{אין תמונה|גבר|יישור=מרכז}}

| געבורט ארט = [[ניימארק]]

| תאריך פטירה עברי = [[כ"ד אדר א']] [[ה'תשפ"ד]]

| ספרים = בנין יחזקאל, זר זהב

| טאטע = [[רבי צבי הירש מייזליש (ווייטצען)|רבי צבי הירש מייזליש]]

'''רבי יקותיאל יהודה "זלמן לייב" מייזליש''' (ל' שבט תרפ"ט – כ"ד אדר תשפ"ד) איז געווען א [[חסידות|חסיד]]'ישער רב און א בעל דרשן, ער האט געדינט פאר צענדליגע יארן אלס רב פון [[סי געיט]] אין [[ברוקלין]], [[ניו יארק]]. מחבר פון די ספרים "בנין יקותיאל" און "זר זהב".

ער איז געבוירן ל' שבט תרפ"ט אין [[ניימארק]] צו [[רבי צבי הירש מייזליש (ווייטצען)|רבי צבי הירש]], דער רב אין שטאט, און הענא זיסל, טאכטער פון רבי חיים יעקב טייטלבוים, לימינובער רב, זון פון [[רבי משה יוסף טייטלבוים]] (אייניקל פון [[רבי משה טייטלבוים (ישמח משה)|ישמח משה]], און איידעם פון [[רבי דוד האלבערשטאם (קשאנוב)|רבי דוד'ל קרשאנובער]] - [[רבי חיים האלבערשטאם|צאנזער רב]]'ס זון) און איידעם פון [[רבי שלמה האלבערשטאם (א)|רבי שלמה האלבערשטאם]] פון [[באבוב (חסידות)|באבוב]]. ביים ברית איז ער גערופן געווארן נאך זיין מאמענ'ס זיידן, דער [[סיגעט]]ער רב [[רבי יקותיאל יהודה טייטלבוים (ייטב לב)|רבי יקותיאל יהודה טייטלבוים]]. אין יאר תר"צ האט זיך זיין משפחה אריבער געצויגן קיין [[ווייטצען]], וואו זיין פאטער איז אויפגענומען געווארן אלס רב פון שטאט. אלס בחור האט ער געלערנט אין ישיבה פון זיין זיידן [[רבי דוד דוב מייזליש]] אין [[אוהעל]].

אין זיין יוגנט האט ער זיך באקענט מיט [[רבי שלום אליעזר האלבערשטאם|רבי שלום אליעזר'ל ראצפערטער]], ביים קומען{{הבהרה|געקומען וואו?}} נאכקוקן דעם [[רבי יקותיאל יהודה האלבערשטאם|קלויזענבורגער רב]]'ס זון, ליפא'לע, וועמען מען האט אנגעטראגן פאר זלמן לייב'ס שוועסטער{{הערה|{{צ-זשורנאל|-|זכרתי ימים מקדם|צאנז|עמ=20|מו"ל=אגוד חסידי צאנז|מקום הוצאה=נתניה|שנת הוצאה=אדר ב' תשפ"ד}}}}.

אין יאר תש"ד, לערנענדיג אין אוהעלער ישיבה, איז ער געכאפט געווארן דורך די [[נאציזם|נאציס]] ימ"ש, און ער איז פארשיקט געווארן צום [[געטא]] אינאיינעם מיט זיין זיידן רבי דוד דוב און זיין באבן רויזא בלומא. רבי זלמן לייב האט מצליח געווען צו אנטלויפן און זיך צוריקקערן צו זיינע עלטערנ'ס הויז אין ווייטצען. נאך א קורצן וויילע איז ער ווידער געכאפט געווארן אינאיינעם מיט דער גאנצער משפחה און די ארטיגע איינוואוינער קיין [[בודאפעשט]]. צוויי וואכן דערויף האט מען זיי געפירט צום [[אוישוויץ|אוישוויצ]]ער לאגער; דארט איז ער אריינגענומען געווארן אינעם "קינדער לאגער". ערב ראש השנה איז ער געפירט געווארן מיט נאך קינדער אינעם עלטער פון 14–18 צום סעלעקציע, און געשיקט געווארן צום טויט. בדרך נס ער איז געראטעוועט געווארן, און ער איז געשיקט געווארן צו ארבעטן אינעם קאך פונעם לאגער. ארבעטנדיג דארט פלעגט ער ברענגען עסן פאר זיין טאטן און נאך אידן מיט מסירות נפש.

סוכות האט ער געגעסן א כזית אין א סוכה וואס זיין פאטער האט געבויט אינעם לאגער און ער איז דערפאר געשלאגן געווארן מערדערליכע קלעפ{{הערה|{{היברובוקס|רבי צבי הירש מייזליש (ווייטצען)|שו"ת מקדשי השם|1924|page=24|קעפל=שער מחמדים|מקום הוצאה=ירושלים|שנת הוצאה=תשס"ח|חלק א'}}}}. נאך א תקופה איז ער מיט נאך פופציג אידן גענומען געווארן צו ארבעט לאגערן אין [[דייטשלאנד]], און ער האט איבערגעלעבט די קריג.

נאכ'ן חורבן האט ער זיך אריבערגעצויגן קיין אמעריקע וואו ער איז געווען פון די ערשטע תלמידים אינעם באבובער ישיבה וואס [[רבי שלמה האלבערשטאם (ב)|רבי שלמה האלבערשטאם]], דער באבובער רב, האט אויפגעשטעלט גלייך נאכ'ן קריג. פון דאן אן איז ער געווען מקושר צו רבי שלמה'לע ביז סוף ימיו. ער האט זיך אויך געדרייט ביים סאטמארער רבי'ן, [[רבי יואל טייטלבוים]], וואס האט אים מקרב געווען. ער האט זיך אריבערגעצויגן קיין [[שיקאגא]] אינאיינעם מיט זיין טאטן, וועלכער איז אויפגענומען געווארן אלס ארטיגער חרד'ישער רב. ער האט דעמאלט געדינט אלס א מגיד שיעור און מלמד און די ארטיגע תלמוד תורה. אזוי אויך האט ער אויפגעשטעלט א בית מדרש. ער האט חתונה געהאט מיט'ן רביצין לאה רילא, א טאכטער פון רבי בנימין חיים פעלדמאן, א תלמיד פון [[רבי יהודה מאיר שפירא|רבי מאיר שפירא]] אין [[ישיבת חכמי לובלין]] און שווער בזיווג שלישי פונעם ירושלימער רב, [[רבי יצחק טוביה ווייס]]. נאך זיין חתונה האט ער זיך באזעצט אין [[קראון הייטס]] נעבן דעם [[ליובאוויטש]]ער צענטער "770"{{הערה|[https://youtu.be/tgkseq2OuuM בשיחה מבנו אב"ד לימנוב] על החינוך בבית הוריו.}}, וואו ער האט אויפגעשטעלט א בית מדרש אין זיין הויז. נאך עטליכע יאר האט ער זיך געצויגן קיין [[בארא פארק]] און אויפגעשטעלט א בית מדרש אויף 18טע עוועניו{{הערה|היינט געפונט זיך דארט דער [[ספינקא (חסידות)|ספינקער]] כולל (פון הרב מאיר אלעזר ווייס).}}.

אין יאר תשל"ז איז ער אויפגענומען געווארן אלס רב פון די חרד'ישע קהילה אין סי געיט נאכ'ן זיך דורך רעדן מיט'ן סאטמארער רבי'ן, און אין יאר תשל"ח האט ער זיך ענדליך באזעצט דארט און אנגעפירט זיין בית מדרש און קהילה ביז סוף ימיו. ער האט דארט עוסק געווען אין כשרות, מקוואות, און נאך פארשידענע אידישקייט באדערפענישן.

נאך [[האריקעין סענדי]] אין יאר 2012, ווען סיגעיט איז טיילווייז חרוב געווארן, האט ער שטארק געטון עס אויפצושטעלן פון דאסניי, און צוריקברענגען די ארטיגע אידן וואס זענען אוועקגעגאנגען{{הערה|{{צ-מאמר|-|נגדע הארז בלבנון|בית יוסף להבה|גליון תתכ"א|עמ=9-13|שנת הוצאה=תשפ"ד}}.}}.

ער איז געווען נאנט צום [[רבי חיים זאנוויל אבראמאוויטש|ריבניצער רבי'ן]], וואס האט פאר א תקופה זיך באזעצט אין סיגעיט{{הערה|[https://www.youtube.com/watch?v=XcyyiKKswmg אב"ד לימינוב שליט"א מספר סיפור נפלא על הנועם אליעזר מסקולען זצ"ל] באתר [[יוטיוב]].}}{{הערה|{{אוצר החכמה|גרונר, דוד יהודה - גלדצלר, דוד|הליכות חיים - רבינו הקדוש מריבניץ|628014|עמוד דיגיטלי=126|שנת הוצאה=[[תשע"ו]]}}.}}.

הרב מייזליש איז געווען באקאנט מיט זיין נועם לשון, ער האט אסאך אויפגעטראטן מיט דרשות און סיפורי צדיקים, בעיקר פאר קינדער, וואס האבן געטרונקען מיט דארשט זיינע פערל-ווערטער.

ער איז נפטר געווארן [[כ"ד אדר א']] תשפ"ד און איז באערדיגט געווארן אינעם סאטמארער חלקה אין [[ניו דזשערסי]]. אלס ממלא מקומו ברבנות איז אויפגענומען געווארן בנו הגדול רבי דוד דוב, וואס איז שוין אין די לעצטע יארן געשטאנען לימין אביו הגדול מיט די רבנות'שאפט און אויך געדינט אלס רב הצעיר ד"קהל יראים" סיגעיט{{הערה|{{קישור כללי|כתובת=https://www.bechatzros.com/post/97856674|כותרת="וזרח השמש ובא השמש" - הגה"צ רבי דוד דוב מייזליש שליט"א מונה לגאב"ד סיגעיט|אתר=[[בחצרות הקודש]]}}.}}.

[[קאַטעגאָריע:אמעריקאנער רבנים]]

[[קאַטעגאָריע:חסידישע רבנים]]

[[קאַטעגאָריע:ברוקלין]]