אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:באגדאד"

אין דעם [[12טער י"ה|12טן יארהונדערט]] (בערך יאר [[ה'תת"ק]]) האבן געוואוינט אין באגדאד עטליכע 40,000 [[יהודים|יידן]]. נאכדעם וואס די מאנגאלן האבן פארטיליקט באגדאד אין יאר [[1258]] איז געבליבן אין באגדאד נאר א קליינע יידישע קהילה וואס האט זיך פארגרעסערט במשך די יארן.  

די יידישע קהילה אין באגדאד בפרט און אין בבל (איראק) אין אלגעמיין איז געווען פון די חשובסטע צענטערס פון [[תורה]] אין דעם מזרח אידנטום און אין דער ספרדישער געמיינדע, און האט ארויסגעברענגט גדולי תורה און גדולי פוסקים, צווישן זיי הרב [[יוסף חיים פון באגדאד]] (מחבר פון די ספרים [[בן איש חי (ספר)|בן איש חי]], "[[שו"ת]] תורה לשמה", "[[רב פעלים]]" און נאך) און הרב [[יעקב חיים סופר]] פון באגדאד (מחבר פון "כף החיים אויפן [[טור]] [[אורח חיים]] און [[יורה דעה]], און [[יגל יעקב]] על התורה, ועוד).  

אין די שפעטערדיקע דורות זענען ה[[רב]] [[עובדיה יוסף]], הרב [[יצחק ניסים]], הרב [[מרדכי אליהו]] (געבוירן אין [[ירושלים]] אין א באגדאדישער משפחה), הרב [[יהודה צדקה]] ראש ישיבת [[פורת יוסף]], הרב [[סאלמאן מוצאפי]], הרב [[יעקב מוצאפי]], און דער גרויסער ספרדישער [[קבלה|מקובל]] הרב [[יצחק כדורי]], און הרב [[שלום כהן]] ראש ישיבת [[פורת יוסף]].