4,450
רעדאגירונגען
ק
הגהה
(←ברענענדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים: ברוך הוא שאין לפניו לא עולה ולא שכחה) |
ק (הגהה) |
||
| שורה 19: | שורה 19: | ||
| עדה4 = תימנים | | עדה4 = תימנים | ||
}} | }} | ||
'''{{מנוקד|פרשת שְׁמוֹת}}''' איז די ערשטע [[סדרה]] פון [[ספר שמות]], און די דרייצנטע פון די תורה בכלל. די סדרה גייט פון אנהייב ספר, {{תנ"ך|שמות|א|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|שמות|ו|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, | '''{{מנוקד|פרשת שְׁמוֹת}}''' איז די ערשטע [[סדרה]] פון [[ספר שמות]], און די דרייצנטע פון די תורה בכלל. די סדרה גייט פון אנהייב ספר, {{תנ"ך|שמות|א|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|שמות|ו|א|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויטן אנגענומענעם צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 124 פסוקים און זעקס פרשיות - פינף [[פרשה פתוחה|פתוחות]] און איין [[פרשה סתומה|סתומה]]. | ||
אין די סדרה ווערט געשילדערט די אנהייב פונעם שעבוד פון די [[איד]]ן אין [[אוראלט מצרים|מצרים]], די פריע יארן פון [[משה רבינו]] און דער באשעפער'ס אים אויסוועלן אלס מנהיג ישראל. אין דער פרשה ווערן פארגעשטעלט עטליכע פערזענליכקייטן וואס ערשיינען במשך די קומענדיגע פרשיות און ספרים, צווישן זיי די געשוויסטער פון משה - [[אהרן הכהן|אהרן]] און [[מרים הנביאה|מרים]], און אזוי אויך [[פרעה]] מלך מצרים וואס פארקנעכטעט דאס אידישע פאלק. | אין די סדרה ווערט געשילדערט די אנהייב פונעם שעבוד פון די [[איד]]ן אין [[אוראלט מצרים|מצרים]], די פריע יארן פון [[משה רבינו]] און דער באשעפער'ס אים אויסוועלן אלס מנהיג ישראל. אין דער פרשה ווערן פארגעשטעלט עטליכע פערזענליכקייטן וואס ערשיינען במשך די קומענדיגע פרשיות און ספרים, צווישן זיי די געשוויסטער פון משה - [[אהרן הכהן|אהרן]] און [[מרים הנביאה|מרים]], און אזוי אויך [[פרעה]] מלך מצרים וואס פארקנעכטעט דאס אידישע פאלק. | ||
| שורה 32: | שורה 32: | ||
===משה'ס געבורט און אנטלויף צו מדין=== | ===משה'ס געבורט און אנטלויף צו מדין=== | ||
[[בתיה בת פרעה]] האט געטראפן דאס קעסטל מיטן קינד אין טייך, זי האט גערופן דאס קינד "משה", גענומען צו איר אהיים און אויפגעצויגן אין פרעה'ס פאלאץ. ווען משה איז עלטער געווארן איז ער ארויס זיך טרעפן מיט זיינע ברידער וואס זענען | [[בתיה בת פרעה]] האט געטראפן דאס קעסטל מיטן קינד אין טייך, זי האט גערופן דאס קינד "משה", גענומען צו איר אהיים און אויפגעצויגן אין פרעה'ס פאלאץ. ווען משה איז עלטער געווארן איז ער ארויס זיך טרעפן מיט זיינע ברידער וואס זענען פארשקלאפט פאר פרעה. ער האט געזען א מצרי שלאגן אן איש עברי, און גע'הרג'עט דעם מצרי נאכ'ן זיכער מאכן אז קיינער זעט אים נישט. א טאג דערויף איז משה ווידער ארויס זען די ליידן פון זיינע ברידער, ער זעט צוויי אנשים עברים, [[דתן און אבירם]], זיך שלאגן, און פרעגט דעם 'רשע' וואס האט אויפגעהויבן זיין האנט צו שלאגן זיין חבר פארוואס ער טוט דאס. אין רעאקציע האט יענער געענטפערט טראציג 'צי פלאנסטו מיר אויך צו הרג'ענען ווי דו האסט נעכטן גע'הרג'עט דעם מצרי?'. משה האט פארשטאנען אז דאס הרג'ענען דעם מצרי איז אנטדעקט געווארן, און נאך וואס פרעה האט געהערט דערוועגן און פרובירט אים צו הרג'ענען, איז משה געווען געצווינגען צו אנטלויפן קיין [[מדין]]. | ||
אויפ'ן ברונעם אין מדין האט משה געהאלפן די טעכטער פון [[יתרו]] צו שעפן וואסער, נאך וואס די פאסטוכער דארט האבן זיי פארטריבן. צוליב דעם האט זיך זייער פאטער יתרו אינטערעסירט וויאזוי זיי זענען אזוי שנעל אהיימגעקומען, און נאך וואס יתרו האט געהערט די מעשה מיט משה'ן, שיקט ער אים רופן צו קומען וואוינען אין זיין הויז. משה האט איינגעשטומט, און שפעטער | אויפ'ן ברונעם אין מדין האט משה געהאלפן די טעכטער פון [[יתרו]] צו שעפן וואסער, נאך וואס די פאסטוכער דארט האבן זיי פארטריבן. צוליב דעם האט זיך זייער פאטער יתרו אינטערעסירט וויאזוי זיי זענען אזוי שנעל אהיימגעקומען, און נאך וואס יתרו האט געהערט די מעשה מיט משה'ן, שיקט ער אים רופן צו קומען וואוינען אין זיין הויז. משה האט איינגעשטומט, און האט שפעטער חתונה געהאט מיט [[צפורה]], איינע פון יתרו'ס טעכטער. זיי האבן געבוירן צוויי קינדער, [[גרשום (בן משה)|גרשום]] און [[אליעזר (בן משה)|אליעזר]]{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ב|ה|כב|אן=ספר}}.}}. | ||
===ברענענדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים=== | ===ברענענדיגע סנה און צוריקקער קיין מצרים=== | ||
| שורה 46: | שורה 46: | ||
===משה און אהרן ביי פרעה=== | ===משה און אהרן ביי פרעה=== | ||
אויפ'ן וועג קיין מצרים האט משה באגעגנט אהרן, וועלכע איז קעגנגעקומען משה'ן אויפ'ן באפעל פונעם אויבערשטן, און | אויפ'ן וועג קיין מצרים האט משה באגעגנט אהרן, וועלכע איז קעגנגעקומען משה'ן אויפ'ן באפעל פונעם אויבערשטן, און אנקומענדיג קיין מצרים זיי האבן באוויזן די מופתים פאר די אידן, וועלכע האבן געגלייבט דערין און זיך געבוקט צו גאט אויף דעם וואס ער האט זיי געדענקט, און זייער פּיין{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ד|כז|לא|אן=ספר}}.}}. דאן זענען זיי געקומען פאר פרעה פאדערן אין אויבערשטנ'ס נאמען: "שלח את עמי" – שיק ארויס מיין פאלק. פרעה האט אפגעזאגט, און פארשווערט די ארבעטס מאסנאמען פאר אידישע קינדער. די אידן האבן זיך באקלאגט פאר משה אז זיין קומען האט נאר פארערגערט דעם צושטאנד, און משה האט זיך דערויף אפגערעדט פארן אויבערשטן{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ה|אן=ספר}}.}}. אינעם פסוק וואס פארענדיגט די סדרה{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ו|א|אן=ספר}}.}}, ענטפערט דער אויבערשטער פאר משה: {{ציטוטון|וַיֹּאמֶר ה' אֶל מֹשֶׁה עַתָּה תִרְאֶה אֲשֶׁר אֶעֱשֶׂה לְפַרְעֹה כִּי בְיָד חֲזָקָה יְשַׁלְּחֵם וּבְיָד חֲזָקָה יְגָרְשֵׁם מֵאַרְצוֹ}} – און גאט האט געזאגט צו משה'ן, יעצט וועסטו זען וואס איך וועל טון צו פרעה, וואָרום דורך א שטארקע האַנט וועט ער זיי ארויסשיקן, און דורך א שטארקע האנט וועט ער זיי פארטרייבן פון זיין לאנד. | ||
== דאטומען == | == דאטומען == | ||