אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "מולד"

120 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 1 יאָר
רעפס
(דיוק)
(רעפס)
שורה 21: שורה 21:
די לבנה'ס מהלך ארום דעם הימל רעלאטיוו צום זון געדויערט בערך 29.531 טעג. איר מהלך רעלאטיוו צו די [[שטייענדיגע שטערנס]] איז קורצער, בלויז 27.322 טעג{{הערה|{{אוצר החכמה|רבי אליהו בן חיים הכים|שבילי רקיע|101863|ווארשא, תרכ"ג, זייט 170|עמוד=171}}.}}. נאר דורכאויס די 27.322 טעג רוקט זיך דער זון אין זיין אייגן גאנג איבער דעם הימל ארום 26.929° קיין מזרח; און די לבנה דארף דאס משלים זיין אין די איבריגע 2.209 טעג{{הערה|[[אבן עזרא]] אויף {{תנ"ך|שמות|יב|א}}; [[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''[[שו"ת תשב"ץ]]''', {{שיתופתא|Sefer_HaTashbetz,_Part_I/103|חלק א' סימן קג}}; [[#מפרש|המפרש]], פרק ו הלכה ג}}.
די לבנה'ס מהלך ארום דעם הימל רעלאטיוו צום זון געדויערט בערך 29.531 טעג. איר מהלך רעלאטיוו צו די [[שטייענדיגע שטערנס]] איז קורצער, בלויז 27.322 טעג{{הערה|{{אוצר החכמה|רבי אליהו בן חיים הכים|שבילי רקיע|101863|ווארשא, תרכ"ג, זייט 170|עמוד=171}}.}}. נאר דורכאויס די 27.322 טעג רוקט זיך דער זון אין זיין אייגן גאנג איבער דעם הימל ארום 26.929° קיין מזרח; און די לבנה דארף דאס משלים זיין אין די איבריגע 2.209 טעג{{הערה|[[אבן עזרא]] אויף {{תנ"ך|שמות|יב|א}}; [[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''[[שו"ת תשב"ץ]]''', {{שיתופתא|Sefer_HaTashbetz,_Part_I/103|חלק א' סימן קג}}; [[#מפרש|המפרש]], פרק ו הלכה ג}}.


די פינקטליכע און אמת'ע צייט־אפשניט ווילאנג עס געדויערט פאר'ן לבנה ארומצוקרייזן דעם וועלט איז אנדערש יעדע חודש געוואנדן אין אסאך פאקטארן, און דער לענגסטער חודש קען זיין מיט איבער א טאג לענגער ווי דאס קורצטער. פאר'ן צוועק פון קובע זיין דעם אידישן לוח, האבן חז"ל אוועקגעשטעלט א '''מולד האמצעי''', דאס איז א דורכשניטליכע צייט־אפשניט פאר'ן חודש, אין די דאזיגע מולדות וועלן אלעמאל זיין אין די 14 שעה איידער אדער נאך די אמת'ע מולדות{{הערה|[[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''[[שו"ת תשב"ץ]]''', חלק א' סימן קג-קד}}.
די פינקטליכע און אמת'ע צייט־אפשניט ווילאנג עס געדויערט פאר'ן לבנה ארומצוקרייזן דעם וועלט איז אנדערש יעדע חודש געוואנדן אין אסאך פאקטארן, און דער לענגסטער חודש קען זיין מיט איבער א טאג לענגער ווי דאס קורצטער. פאר'ן צוועק פון קובע זיין דעם אידישן לוח, האבן חז"ל אוועקגעשטעלט א '''מולד האמצעי''', דאס איז א דורכשניטליכע צייט־אפשניט פאר'ן חודש, אין די דאזיגע מולדות וועלן אלעמאל זיין אין די 14 שעה איידער אדער נאך די אמת'ע מולדות{{הערה|[[רבי שמעון בן צמח דוראן]], '''שו"ת תשב"ץ''', חלק א' סימן קג-קד}}.


==דער אידישער לוח און דער מולד==
==דער אידישער לוח און דער מולד==
שורה 43: שורה 43:
דער מולד בהר"ד שטימט אויך לויט [[רבי יהושע]] וואס האלט אז ב[[ניסן]] נברא העולם. לויט [[תקופת רב אדא|רב אדא]], איז לויט רבי יהושע דער מולד נישט געווען פרייטאג, נאר מיטוואך – דער טאג ווען דער זון און די לבנה זענען באשאפן געווארן. [[תוספות]] ווייזט אויף אז עס קען נישט זיין אז רבי יהושע האלט אויך אז דער מולד איז געווען פרייטאג, ווייל דאן וואלט די מולדות לויט רבי אליעזר געווען צוויי טעג שפעטער ווי לויט רבי יהושע, און מען וואלט געדארפט צו דערגיין דער ווארהייט מיט פשוט'ע אבזערוואציע{{הערה|שם=תוסבה}}. די ראשונים זאגן לויט רבי יהושע איז דער ערשטער מולד געווען מיטוואך פון ששת ימי בראשית, ביי 9 שעה און 642 חלקים. וויבאלד דער לוח איז מיוסד אז דער יאר הייבט זיך אן תשרי, האט מען גערעכנט צוריק צו וועגס צו תשרי פון יענעם יאר, און דער מולד קומט אויס בהר"ד{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי; [[רבי דוד אבודרהם]], ספר אבודרהם {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Gate_of_Moladot_(Initial_Appearances)/3|פרק כט, שער המולדות}}; {{היברובוקס|[[רבי לוי אבן חביב]]|שו"ת מהרלב"ח|54518|page=471|סימן קמג}}}}.
דער מולד בהר"ד שטימט אויך לויט [[רבי יהושע]] וואס האלט אז ב[[ניסן]] נברא העולם. לויט [[תקופת רב אדא|רב אדא]], איז לויט רבי יהושע דער מולד נישט געווען פרייטאג, נאר מיטוואך – דער טאג ווען דער זון און די לבנה זענען באשאפן געווארן. [[תוספות]] ווייזט אויף אז עס קען נישט זיין אז רבי יהושע האלט אויך אז דער מולד איז געווען פרייטאג, ווייל דאן וואלט די מולדות לויט רבי אליעזר געווען צוויי טעג שפעטער ווי לויט רבי יהושע, און מען וואלט געדארפט צו דערגיין דער ווארהייט מיט פשוט'ע אבזערוואציע{{הערה|שם=תוסבה}}. די ראשונים זאגן לויט רבי יהושע איז דער ערשטער מולד געווען מיטוואך פון ששת ימי בראשית, ביי 9 שעה און 642 חלקים. וויבאלד דער לוח איז מיוסד אז דער יאר הייבט זיך אן תשרי, האט מען גערעכנט צוריק צו וועגס צו תשרי פון יענעם יאר, און דער מולד קומט אויס בהר"ד{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני שער השישי; [[רבי דוד אבודרהם]], ספר אבודרהם {{שיתופתא|Abudarham,_Hebrew_Calendar,_Gate_of_Moladot_(Initial_Appearances)/3|פרק כט, שער המולדות}}; {{היברובוקס|[[רבי לוי אבן חביב]]|שו"ת מהרלב"ח|54518|page=471|סימן קמג}}}}.


לויט די שיטה פון [[תקופת שמואל|שמואל]]<nowiki> אנבאלאנגט די תקופות, קומט אויס אז דער מולד האט פאסירט דער מיטוואך נאך ששת ימי בראשית, מיט 7 טעג 9 שעה און 642 חלקים נאך תקופת ניסן. דער סמ"ג{{הערה|</nowiki>{{שיתופתא|Sefer_Mitzvot_Gadol,_Positive_Commandments/47|עשין מז}} איז מסביר אז די לבנה האט זיך פארזוימט א וואך צוליב דער סכסוך מיט'ן זון וואס האט געפירט צו דעם אז זי זאל קלענער ווערן. דער [[לבוש]] זאגט אז זי האט זיך נוהג געווען בנזיפה א גאנצע וואך, ווי מען לערנט ארויס פון [[מרים הנביאה]]{{הערה|[[רבי מרדכי יפה]], '''[[לבוש]]''' [[s:לבוש_אורח_חיים_תכח#חשבון_התקופות|סימן תכח]]}}. תוספות לערנט אז שמואל האלט ווי רבי אליעזר אז בתשרי נברא העולם{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|ח|א|מפרש=תוספות|ד"ה=לתקופות}}}}. אנדערע האלטן אז דער מולד איז געווען מיטוואך פון ששת ימי בראשית, און די זון איז באשאפן געווארן אינמיטן זיין גאנג, אויסזעענדיג ווי די וואך נאך דער תקופה{{הערה|{{היברובוקס|רבינו יצחק הישראלי|יסוד עולם|23867|page=161|מאמר ד פרק יד}}; {{היברובוקס|[[רבי אברהם ישעיהו קארעליץ]]|חזון איש|14336|page=458|באנד=אורח חיים - מועד|מקום הוצאה=בני ברק|שנת הוצאה=תשל"ד|סימן קלח אות א}}}}.
לויט די שיטה פון [[תקופת שמואל|שמואל]]<nowiki> אנבאלאנגט די תקופות, קומט אויס אז דער מולד האט פאסירט דער מיטוואך נאך ששת ימי בראשית, מיט 7 טעג 9 שעה און 642 חלקים נאך תקופת ניסן. דער סמ"ג{{הערה|</nowiki>{{שיתופתא|Sefer_Mitzvot_Gadol,_Positive_Commandments/47|עשין מז}} איז מסביר אז די לבנה האט זיך פארזוימט א וואך צוליב דער סכסוך מיט'ן זון וואס האט געפירט צו דעם אז זי זאל קלענער ווערן. דער [[לבוש]] זאגט אז זי האט זיך נוהג געווען בנזיפה א גאנצע וואך, ווי מען לערנט ארויס פון [[מרים הנביאה]]{{הערה|[[רבי מרדכי יפה]], '''[[לבוש]]''' [[s:לבוש_אורח_חיים_תכח#חשבון_התקופות|סימן תכח]]}}. תוספות לערנט אז שמואל האלט ווי רבי אליעזר אז בתשרי נברא העולם{{הערה|שם=תוסבה}}}}. אנדערע האלטן אז דער מולד איז געווען מיטוואך פון ששת ימי בראשית, און די זון איז באשאפן געווארן אינמיטן זיין גאנג, אויסזעענדיג ווי די וואך נאך דער תקופה{{הערה|שם=יסוד|{{היברובוקס|רבינו יצחק הישראלי|יסוד עולם|32674|page=57|מאמר רביעי פרק יד}}.}}{{הערה|שם=חזוא|{{היברובוקס|[[רבי אברהם ישעיהו קארעליץ]]|חזון איש|14336|page=458|באנד=אורח חיים - מועד|מקום הוצאה=בני ברק|שנת הוצאה=תשל"ד|סימן קלח אות א}}}}.


נאך א שיטה איז די פון רב אביתר{{הערה|{{אוצר החכמה|שניאור זלמן שעכטער|Saadyana|103939|קעמברידזש, תרס"ג, זייט 102|page=111}}.}} און [[תרגום יונתן]]{{הערה|{{שיתופתא|Targum_Jonathan_on_Genesis/1.1-3|בראשית פרק א פסוק טז}}}}. לויט זיי איז דער ערשטער מולד געווען מיטוואך נאך 20 שעה און 408 חלקים, און מולד בהר"ד איז דער מולד פון א יאר שפעטער. ווי עס שיינט, האבן זיי געהאלטן אז די יאר פון בריאת העולם איז נישט אין דער צאל פון די יארן, און ווען מען רעכנט פון בהר"ד רעכנט מען אנגעהויבן פון דער צווייטער יאר{{הערה|חיים יחיאל בורנשטיין, "תאריכי ישראל", '''התקופה''' ט, תל אביב, תרפ"א, זייט 225.}}.
נאך א שיטה איז די פון רב אביתר{{הערה|{{אוצר החכמה|שניאור זלמן שעכטער|Saadyana|103939|קעמברידזש, תרס"ג, זייט 102|page=111}}.}} און [[תרגום יונתן]]{{הערה|{{שיתופתא|Targum_Jonathan_on_Genesis/1.1-3|בראשית פרק א פסוק טז}}}}. לויט זיי איז דער ערשטער מולד געווען מיטוואך נאך 20 שעה און 408 חלקים, און מולד בהר"ד איז דער מולד פון א יאר שפעטער. ווי עס שיינט, האבן זיי געהאלטן אז די יאר פון בריאת העולם איז נישט אין דער צאל פון די יארן, און ווען מען רעכנט פון בהר"ד רעכנט מען אנגעהויבן פון דער צווייטער יאר{{הערה|חיים יחיאל בורנשטיין, "תאריכי ישראל", '''התקופה''' ט, תל אביב, תרפ"א, זייט 225.}}.
שורה 52: שורה 52:
די צייט אין טאג איז אנדערש פון פלאץ צו פלאץ ארום דער וועלט, און די מולדות ווערן גערעכנט צו דער זייגער פון איין געוויסע פלאץ אויף דער וועלט. אין די ראשונים טרעפט מען עטליכע שיטות לגבי דער פלאץ וואו די מולדות ווערן גערעכנט:
די צייט אין טאג איז אנדערש פון פלאץ צו פלאץ ארום דער וועלט, און די מולדות ווערן גערעכנט צו דער זייגער פון איין געוויסע פלאץ אויף דער וועלט. אין די ראשונים טרעפט מען עטליכע שיטות לגבי דער פלאץ וואו די מולדות ווערן גערעכנט:
*דער [[אבן עזרא]]{{הערה|[[#אבעז|אבן עזרא]], דף י עמוד ב}}, [[רז"ה]]{{הערה|ראש השנה דף ה עמוד ב מדפי הרי"ף}} און [[כוזרי]]{{הערה|[[רבי יהודה הלוי]], '''ספר הכוזרי''', [[s:ספר_הכוזרי_מאמר_שני_(אבן_תיבון)#כ|מאמר ב' אות כ']]}} שרייבן אז די מולדות געשעען לויט'ן זייגער פון [[ירושלים]].
*דער [[אבן עזרא]]{{הערה|[[#אבעז|אבן עזרא]], דף י עמוד ב}}, [[רז"ה]]{{הערה|ראש השנה דף ה עמוד ב מדפי הרי"ף}} און [[כוזרי]]{{הערה|[[רבי יהודה הלוי]], '''ספר הכוזרי''', [[s:ספר_הכוזרי_מאמר_שני_(אבן_תיבון)#כ|מאמר ב' אות כ']]}} שרייבן אז די מולדות געשעען לויט'ן זייגער פון [[ירושלים]].
*אין ספר [[יסוד עולם]]{{הערה|{{אוצר החכמה|רבי יצחק בן יוסף הישראלי|יסוד עולם|15690|ברלין, תר"ח, מאמר רביעי פרק ז|כרך=ב}}.}} ווערט געברענגט אז די מולדות געשען לויט'ן זייגער אין "טבור הארץ" – די צענטער פון דער באוואוינטער וועלט, ווי עס איז געווען באקאנט אין די [[מיטלאלטער]]. דאס איז 24° צו מזרח פון ירושלים, און א שעה און 642 חלקים גערוקט.
*אין ספר [[יסוד עולם]]{{הערה|שם=יסוד2|דארט=יסוד|דארט {{היברובוקס|2=מאמר רביעי פרק ז|3=32674|page=26}}.}} ווערט געברענגט אז די מולדות געשען לויט'ן זייגער אין "טבור הארץ" – די צענטער פון דער באוואוינטער וועלט, ווי עס איז געווען באקאנט אין די [[מיטלאלטער]]. דאס איז 24° צו מזרח פון ירושלים, און א שעה און 642 חלקים גערוקט.
*טייל ראשונים{{הערה|[[#ראבב|ראב"ח]], מאמר ב שער ב; {{אוצר החכמה|רבי יצחק בן יוסף הישראלי|יסוד עולם|15690|ברלין, תר"ח, מאמר רביעי פרק ז|כרך=ב}}.}} זאגן אז די מולדות רעכענען זיך פון "קצה המזרח" – דער ווייטסטער עק פון דער באוואוינטער וועלט, 114° צו מזרח פון ירשולים, און 7 שעה און 642 חלקים גערוקט.
*טייל ראשונים{{הערה|[[#ראבב|ראב"ח]], מאמר ב שער ב.}}{{הערה|שם=יסוד2}} זאגן אז די מולדות רעכענען זיך פון "קצה המזרח" – דער ווייטסטער עק פון דער באוואוינטער וועלט, 114° צו מזרח פון ירשולים, און 7 שעה און 642 חלקים גערוקט.
*בשם [[רב סעדיה גאון]]{{הערה|זע:  [[#גרדן|גארדאן]], זייט עט}}, און נאך ראשונים{{הערה|זע: {{אוצר החכמה|[[רבי עזריה מן האדומים]]|מצרף לכסף|103533|ווילנא, תרכ"ו, פרק ה'}}.}} ווערט געברענגט אז דער חשבון איז לויט [[בבל]], וואו די [[אמוראים]] האבן געוואוינט.
*בשם [[רב סעדיה גאון]]{{הערה|זע:  [[#גרדן|גארדאן]], זייט עט}}, און נאך ראשונים{{הערה|זע: {{אוצר החכמה|[[רבי עזריה מן האדומים]]|מצרף לכסף|103533|ווילנא, תרכ"ו, פרק ה'}}.}} ווערט געברענגט אז דער חשבון איז לויט [[בבל]], וואו די [[אמוראים]] האבן געוואוינט.
עס זענען דא וואס זענען תולה דער מחלוקת צווישן אהרן בן מאיר און רב סעדיה גאון אין א איבערבלייבעניש פון א מחלוקת צי די מולדות ווערן גערעכנט לויט בבל אדער לויט ירושלים{{הערה|שם=חיב|{{אוצר החכמה|חיים יחיאל בורנשטיין|מחלקת רב סעדיה גאון ובן מאיר|12703|ווארשא, תרס"ד, זייט 21|page=20}}.}}.
עס זענען דא וואס זענען תולה דער מחלוקת צווישן אהרן בן מאיר און רב סעדיה גאון אין א איבערבלייבעניש פון א מחלוקת צי די מולדות ווערן גערעכנט לויט בבל אדער לויט ירושלים{{הערה|שם=חיב|{{אוצר החכמה|חיים יחיאל בורנשטיין|מחלקת רב סעדיה גאון ובן מאיר|12703|ווארשא, תרס"ד, זייט 21|page=20}}.}}.
שורה 80: שורה 80:
אלזא, איז דער מולד לויט חז"ל מיט בלויז א פערטל סעקונדע קורצער ווי לויט די מאדערנע אסטראנאמען{{הערה|אביגדור אמיתי, [http://daf-yomi.com/data/uploadedfiles/DY_item/31693-sfile.PDF זמן המולד הממוצע ומקורותיו במשך הדורות]}}.
אלזא, איז דער מולד לויט חז"ל מיט בלויז א פערטל סעקונדע קורצער ווי לויט די מאדערנע אסטראנאמען{{הערה|אביגדור אמיתי, [http://daf-yomi.com/data/uploadedfiles/DY_item/31693-sfile.PDF זמן המולד הממוצע ומקורותיו במשך הדורות]}}.
===מקור פון כ"ט י"ב תשצ"ג===
===מקור פון כ"ט י"ב תשצ"ג===
א מערהייט ראשונים שרייבן אז די לענג פונעם חודש האבן די חכמים מקבל געווען הלכה למשה מסיני{{הערה|[[תשובות הרשב"א]], {{שיתופתא|Teshuvot_haRashba_part_IV/254|חלק ד סימן רנד}}; איין צד אין [[יסוד עולם]] מאמר שלישי פרק יב; {{תנ"ך|שמות|יב|ב|מפרש=רבינו בחיי}}}}, אדער האבן זיי עס געוואוסט בנבואה. פון דער אנדערע זייט שרייבט דער רמב"ן איבער דעם חשבון פונעם אידישן לוח אין אלגעמיין, אז עס איז נישט מקובל [[הלכה למשה מסיני]], נאר עס איז א תקנה פון [[הלל נשיאה]]{{הערה|[[רמב"ן]] {{שיתופתא|Hasagot_HaRamban_on_Sefer_HaMitzvot,_Positive_Commandments/153|ספר המצוות מצוה קנג}}}}. אפילו לויט דער [[רמב"ם]] וואס שרייבט אז דער ארטימישער אידישער לוח איז יא הלכה למשה מסיני{{הערה|{{רמב"ם|קידוש החודש|ה|ב}}.}}, שרייבט דער [[חזון איש]] אז די דעטאלן פונעם חשבון זענען נישט הלכה למשה מסיני, נאר בלויז דאס אז די חכמים האבן רשות אוועקצושטעלן אזא סארט לוח{{הערה|[[חזון איש]], אורח חיים סימן קמ.}}.
א מערהייט ראשונים שרייבן אז די לענג פונעם חודש האבן די חכמים מקבל געווען הלכה למשה מסיני{{הערה|[[תשובות הרשב"א]], {{שיתופתא|Teshuvot_haRashba_part_IV/254|חלק ד סימן רנד}}; איין צד אין [[יסוד עולם]] {{היברובוקס|2=מאמר שלישי פרק יב|3=32673|page=169}}; {{תנ"ך|שמות|יב|ב|מפרש=רבינו בחיי}}}}, אדער האבן זיי עס געוואוסט בנבואה. פון דער אנדערע זייט שרייבט דער רמב"ן איבער דעם חשבון פונעם אידישן לוח אין אלגעמיין, אז עס איז נישט מקובל [[הלכה למשה מסיני]], נאר עס איז א תקנה פון [[הלל נשיאה]]{{הערה|[[רמב"ן]] {{שיתופתא|Hasagot_HaRamban_on_Sefer_HaMitzvot,_Positive_Commandments/153|ספר המצוות מצוה קנג}}}}. אפילו לויט דער [[רמב"ם]] וואס שרייבט אז דער ארטימישער אידישער לוח איז יא הלכה למשה מסיני{{הערה|{{רמב"ם|קידוש החודש|ה|ב}}.}}, שרייבט דער [[חזון איש]] אז די דעטאלן פונעם חשבון זענען נישט הלכה למשה מסיני, נאר בלויז דאס אז די חכמים האבן רשות אוועקצושטעלן אזא סארט לוח{{הערה|דארט=חזוא|דארט {{היברובוקס|2=סימן קמ|3=14336|page=463}}.}}.


[[רבי יצחק מקורביל]] שרייבט אז די לענג פון דער חודש האבן די בני [[שבט יששכר|יששכר]] דערגאנגען דורך זייערע פארש ארבעט. ער ברענגט אויך א מדרש וואס שילדערט ווי אזוי דאס איז צוגעגאנגען: זיי האבן געזען די נייע לבנה, און דערנאך געציילט 29 ביז צום קומענדיגן חודש, און 30 ביז צום דריטן; זענען זיי געקומען צו אויספיר אז דער חודש איז 29.5 טעג לאנג. נאך ארום דריי יאר (36 חודשים) ווען די לבנה האט זיך פארזוימט אן איבריגן טאג, האבן זיי פארראכטן דעם נומער צו 29 טעג און צוויי דריטל פון א שעה (1/36 פון א טאג); און אזוי האבן זיי אויסגעבעסערט זייערע נומער ביז'ן צוקומען צום פונקטליכן כ"ט י"ב תשצ"ג{{הערה|{{היברובוקס|[[הסמ"ק מצוריך]]|הסמ"ק מצוריך - חלק א|22270|page=235|מצוה קג}}}}.
[[רבי יצחק מקורביל]] שרייבט אז די לענג פון דער חודש האבן די בני [[שבט יששכר|יששכר]] דערגאנגען דורך זייערע פארש ארבעט. ער ברענגט אויך א מדרש וואס שילדערט ווי אזוי דאס איז צוגעגאנגען: זיי האבן געזען די נייע לבנה, און דערנאך געציילט 29 ביז צום קומענדיגן חודש, און 30 ביז צום דריטן; זענען זיי געקומען צו אויספיר אז דער חודש איז 29.5 טעג לאנג. נאך ארום דריי יאר (36 חודשים) ווען די לבנה האט זיך פארזוימט אן איבריגן טאג, האבן זיי פארראכטן דעם נומער צו 29 טעג און צוויי דריטל פון א שעה (1/36 פון א טאג); און אזוי האבן זיי אויסגעבעסערט זייערע נומער ביז'ן צוקומען צום פונקטליכן כ"ט י"ב תשצ"ג{{הערה|{{היברובוקס|[[הסמ"ק מצוריך]]|הסמ"ק מצוריך - חלק א|22270|page=235|מצוה קג}}}}.
שורה 89: שורה 89:
רבי אברהם דעטאלירט די פארשידענע מיינונגען פון די אלגעמיינע פארשער, ווי צוערשט האבן די פרסיים און כשדיים געהאלטן פון א חודש פון 29.5 טעג מיט א 36'סטל טאג (720 חלקים), דערנאך האבן זיי עס פארבעסערט צו 29.5 מיט א 33'סטל טאג (786 חלקים ווייניגער א משהו), און דערנאך צו 29.5 און 11 15'טלעך פון א שעה (792 חלקים), ביז היפארכוס און בטלמיוס האבן ענדגילטיג אויפגעוויזן אז דער ריכטיגער צייט־אפשניט איז גאר נאנט 29.5 און 793 חלקים – דאס וואס חז"ל האבן מקבל געווען מסיני{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני השער השני}}.
רבי אברהם דעטאלירט די פארשידענע מיינונגען פון די אלגעמיינע פארשער, ווי צוערשט האבן די פרסיים און כשדיים געהאלטן פון א חודש פון 29.5 טעג מיט א 36'סטל טאג (720 חלקים), דערנאך האבן זיי עס פארבעסערט צו 29.5 מיט א 33'סטל טאג (786 חלקים ווייניגער א משהו), און דערנאך צו 29.5 און 11 15'טלעך פון א שעה (792 חלקים), ביז היפארכוס און בטלמיוס האבן ענדגילטיג אויפגעוויזן אז דער ריכטיגער צייט־אפשניט איז גאר נאנט 29.5 און 793 חלקים – דאס וואס חז"ל האבן מקבל געווען מסיני{{הערה|[[#ראבח|ראב"ח]], מאמר שני השער השני}}.


רבי יצחק שילדערט די חשבונות פון בטלמיוס, וואו ער האט צעטיילט 127,007 טעג און איין שעה וואס זענען געווען צווישן צוויי ליקוי חמה'ס, אויף די 4267 חדשים וואס זענען געווען צווישן זיי, און ער איז אנגעקומען צו א צייט־אפשניט פון בערך א 13'טל חלק ווייניגער פון כ"ט י"ב תשצ"ג. ער פירט אויס די חכמים האבן מקבל געווען די לענג פון די חודש בנבואה, און די אלגעמיינע פארשער קענען נישט מיט פילע חשבונות אנקומען צו אזא פונקטליכקייט{{הערה|יסוד עולם, מאמר השני פרק יב}}.
רבי יצחק שילדערט די חשבונות פון בטלמיוס, וואו ער האט צעטיילט 127,007 טעג און איין שעה וואס זענען געווען צווישן צוויי ליקוי חמה'ס, אויף די 4267 חדשים וואס זענען געווען צווישן זיי, און ער איז אנגעקומען צו א צייט־אפשניט פון בערך א 13'טל חלק ווייניגער פון כ"ט י"ב תשצ"ג. ער פירט אויס די חכמים האבן מקבל געווען די לענג פון די חודש בנבואה, און די אלגעמיינע פארשער קענען נישט מיט פילע חשבונות אנקומען צו אזא פונקטליכקייט{{הערה|דארט=יסוד|דארט {{היברובוקס|2=מאמר שני פרק יב|3=32673|page=127}}.}}.


דאס וואס די ראשונים געבן איבער אנבאלאנגט די מיינונג פון בטלמיוס שטאמט פון דער לאטיינישער איבערזעצונג פון בטלמיוס'נס אלמאגאסט, וואס איז אנדערש פונעם ארגענעלעם. אינעם ארגענעלן איז געברענגט געווארן די צייט־אפשניט אלץ 29:31:50:8:20 טעג (אין סעקסאגעסימאלן), וואס איז גענוי ווי חז"ל, אבער שטימט נישט מיט די חשבון דעטאלירט אינעם אלמאגאסט זעלבסט. ווידער אין די לאטיינישע איבערזעצונג איז עס פארראכטן געווארן צו 29:31:50:8:9:20, וואס שטימט יא מיטן חשבון אינעם אלמאגאסט{{הערה|שם=כללי|אביגדור אמיתי, [http://daf-yomi.com/data/uploadedfiles/DY_item/39443-sfile.pdf כיצד טעות בסיפרה אחת שינתה תפיסה שלימה]}}.
דאס וואס די ראשונים געבן איבער אנבאלאנגט די מיינונג פון בטלמיוס שטאמט פון דער לאטיינישער איבערזעצונג פון בטלמיוס'נס אלמאגאסט, וואס איז אנדערש פונעם ארגענעלעם. אינעם ארגענעלן איז געברענגט געווארן די צייט־אפשניט אלץ 29:31:50:8:20 טעג (אין סעקסאגעסימאלן), וואס איז גענוי ווי חז"ל, אבער שטימט נישט מיט די חשבון דעטאלירט אינעם אלמאגאסט זעלבסט. ווידער אין די לאטיינישע איבערזעצונג איז עס פארראכטן געווארן צו 29:31:50:8:9:20, וואס שטימט יא מיטן חשבון אינעם אלמאגאסט{{הערה|שם=כללי|אביגדור אמיתי, [http://daf-yomi.com/data/uploadedfiles/DY_item/39443-sfile.pdf כיצד טעות בסיפרה אחת שינתה תפיסה שלימה]}}.
שורה 96: שורה 96:


===די מקור פון בהר"ד===
===די מקור פון בהר"ד===
לגבי דער מקור פון בהר"ד און די פארבינדעטע מולדות, שרייבט דער [[רלב"ח]]{{הערה|רבי לוי אבן חביב, '''שו"ת הרלב"ח''', סימן קמג. {{ציטוטון|שרבותינו ז"ל ידעו באמת הן מצד הנבואה הן מפי הקבלה, שרגע מולד חדש ניסן הא שהיה בעולם לדעת האומר כי בניסן נברא העולם חל בט' שעות תרמ"ב חלקים מליל ד' שמששת ימי בראשית}}}} אז די חכמים האבן דאס געוואוסט בנבואה און מקבל געווען [[הלכה למשה מסיני]]. ענדליך שרייבט דער יסוד עולם, אז דאס ווייסן די חכמים על פי נבואה אדער דורך זייערע פארש ארבעט{{הערה|{{אוצר החכמה|רבי יצחק בן יוסף הישראלי|יסוד עולם|15690|ברלין, תר"ח, מאמר רביעי פרק ג|כרך=ב}}}}. מאדערנע פארשער פונעם אידישן לוח שפעקולירן אז מולד וי"ד איז געקיילעכט פון וי"ד און נאך 446 חלקים{{הערה|שם=חיב}} (אדער וי"ג מיט נאך 626 חלקים{{הערה|{{אוצר החכמה|צבי הירש יפה|קורות חשבון העיבור|12749|ירושלים, תרצ"א, זייט קט|page=142}}. דער חילוק צווישן יפה און בורנשטיין קומט וויבאלד בורנשטיין רעכנט לויט בבל, און יפה לויט ירושלים}}) וואס מען באקומט לויט די טאבעלעס אינעם [[אלמאגאסט]].
לגבי דער מקור פון בהר"ד און די פארבינדעטע מולדות, שרייבט דער [[רלב"ח]]{{הערה|רבי לוי אבן חביב, '''שו"ת הרלב"ח''', סימן קמג. {{ציטוטון|שרבותינו ז"ל ידעו באמת הן מצד הנבואה הן מפי הקבלה, שרגע מולד חדש ניסן הא שהיה בעולם לדעת האומר כי בניסן נברא העולם חל בט' שעות תרמ"ב חלקים מליל ד' שמששת ימי בראשית}}}} אז די חכמים האבן דאס געוואוסט בנבואה און מקבל געווען [[הלכה למשה מסיני]]. ענדליך שרייבט דער יסוד עולם, אז דאס ווייסן די חכמים על פי נבואה אדער דורך זייערע פארש ארבעט{{הערה|דארט=יסוד|דארט {{היברובוקס|2=מאמר רביעי פרק ג|3=32674|page=17}}.}}. מאדערנע פארשער פונעם אידישן לוח שפעקולירן אז מולד וי"ד איז געקיילעכט פון וי"ד און נאך 446 חלקים{{הערה|שם=חיב}} (אדער וי"ג מיט נאך 626 חלקים{{הערה|{{אוצר החכמה|צבי הירש יפה|קורות חשבון העיבור|12749|ירושלים, תרצ"א, זייט קט|page=142}}. דער חילוק צווישן יפה און בורנשטיין קומט וויבאלד בורנשטיין רעכנט לויט בבל, און יפה לויט ירושלים}}) וואס מען באקומט לויט די טאבעלעס אינעם [[אלמאגאסט]].


==ליינט מער==
==ליינט מער==