אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת ויגש"

87 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
(דרעפט שאפונג)
 
שורה 34: שורה 34:
יעקב האט זיך ארויסגעלאזט אין וועג און געמאכט אן אפשטעל אין [[באר שבע]] וואו ער האט גע'שחט'ען קרבנות פאר גאט. גאט האט זיך דארט באוויזן צו אים, און אים געזאגט ער זאל נישט מורא האבן פון אראפגיין קיין מצרים, ווייל ער וועט דארט ווערן א גרויס פאלק, און אז ער וועט מיטגיין מיט אים קיין מצרים וואו יוסף וועט זיך זארגן פאר זיינע באדערפענישן, און אים אויך ארויסנעמען פון דארט. זיי האבן זיך ארויסגעלאזט פון באר שבע אויף די וועגענער וואס פרעה האט זיי געשיקט, און די גאנצע פאמיליע איז אנגעקומען קיין מצרים.
יעקב האט זיך ארויסגעלאזט אין וועג און געמאכט אן אפשטעל אין [[באר שבע]] וואו ער האט גע'שחט'ען קרבנות פאר גאט. גאט האט זיך דארט באוויזן צו אים, און אים געזאגט ער זאל נישט מורא האבן פון אראפגיין קיין מצרים, ווייל ער וועט דארט ווערן א גרויס פאלק, און אז ער וועט מיטגיין מיט אים קיין מצרים וואו יוסף וועט זיך זארגן פאר זיינע באדערפענישן, און אים אויך ארויסנעמען פון דארט. זיי האבן זיך ארויסגעלאזט פון באר שבע אויף די וועגענער וואס פרעה האט זיי געשיקט, און די גאנצע פאמיליע איז אנגעקומען קיין מצרים.


די תורה רעכנט דאן אויס 66 נפשות פון יעקב'ס פאמיליע וועלכע זענען אראפגעגאנען קיין מצרים, און יוסף און זיינע זין - [[מנשה]] און [[אפרים]] וועלכע זענען שוין געווען אין מצרים, וועלכע האבן זיך אלעס אינאיינעם געציילט זיבעציג נפשות{{הערה|אין גמרא {{בבלי|בבא בתרא|קכג|ב}} איז דא צוויי דעות איבער ווער עס איז געווען די 70'סטע, א צווילינג שוועסטער פון דינה, אדער [[יוכבד]] די טאכטער פון [[לוי]] וועלכע איז געבוירן ביים טויער פון מצרים. אין די מדרשים און מפרשים איז דא נאך פילע פשטים.}}.
די תורה רעכנט דאן אויס 66 נפשות פון יעקב'ס פאמיליע וועלכע זענען אראפגעגאנען קיין מצרים, און יוסף און זיינע זין - [[מנשה]] און [[אפרים]] וועלכע זענען שוין געווען אין מצרים, וועלכע האבן זיך אלעס אינאיינעם געציילט זיבעציג נפשות{{הערה|אין גמרא {{בבלי|בבא בתרא|קכג|ב}} איז דא צוויי דעות איבער ווער עס איז געווען די 70'סטע, א צווילינג שוועסטער פון [[דינה]], אדער [[יוכבד]] די טאכטער פון [[לוי]] וועלכע איז געבוירן ביים טויער פון מצרים. דער [[אבן עזרא]] שרייבט אז דאס איז יעקב זעלבסט, וואס ווערט געציילט אינאיינעם מיט זיינע קינדער.}}.


יעקב האט פאראויס געשיקט יהודה אנצוגרייטן דעם באדן פאר זייער אנקום אין גושן. יוסף האט איינגעשפאנט זיינע פערד און קעגנגעגאנגען זיין טאטע קיין גושן, און געפאלן אויף זיין האלז און שטארק געוויינט, און יעקב האט זיך געטרייסט. יוסף האט אנגעזאגט זיינע ברידער אז ער וועט גיין דערציילן פאר פרעה איבער זייער אנקום מיט זייערע בהמות, און זיי זאלן - ביים אנגעפרעגט ווערן, ענטפערן אז זיי באשעפטיגן זיך מיט בהמות, אז פרעה זאל זיי אפשיידן און לאזן באזעצן אין די פרוכטבארע גושן, וויבאלד אין מצרים איז געווען פאר'מיאוס'ט דאס האדעווען בהמות{{הערה|ווייל זיי האבן דאס געדינט אלס אפגאט ({{תנ"ך|בראשית|מו|לד|אן=ספר|מפרש=רש"י}}), אדער וויבאלד זיי זענען געווען וועגאטאריש ([[מלבי"ם]], [[אבן עזרא]] דארט).}}{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מו|אן=ספר|לאנג=יא}}.}}.
יעקב האט פאראויס געשיקט יהודה אנצוגרייטן דעם באדן פאר זייער אנקום אין גושן. יוסף האט איינגעשפאנט זיינע פערד און קעגנגעגאנגען זיין טאטע קיין גושן, און געפאלן אויף זיין האלז און שטארק געוויינט, און יעקב האט זיך געטרייסט. יוסף האט אנגעזאגט זיינע ברידער אז ער וועט גיין דערציילן פאר פרעה איבער זייער אנקום מיט זייערע בהמות, און זיי זאלן - ביים אנגעפרעגט ווערן, ענטפערן אז זיי באשעפטיגן זיך מיט בהמות, אז פרעה זאל זיי אפשיידן און לאזן באזעצן אין די פרוכטבארע גושן, וויבאלד אין מצרים איז געווען פאר'מיאוס'ט דאס האדעווען בהמות{{הערה|ווייל זיי האבן דאס געדינט אלס אפגאט ({{תנ"ך|בראשית|מו|לד|אן=ספר|מפרש=רש"י}}), אדער וויבאלד זיי זענען געווען וועגאטאריש ([[מלבי"ם]], [[אבן עזרא]] דארט).}}{{הערה|{{תנ"ך|בראשית|מו|אן=ספר|לאנג=יא}}.}}.