מייבאים כמותיים, בדוקי עריכות אוטומטית, ביוראקראטן, אינטערפעיס רעדאקטארן, emailconfirmed, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, מנטרים, סיסאפן, צוות טכני, מייבאים, מעדכנים, אספקלריה רעדאקטארן
102,362
רעדאגירונגען
פארברייטערט
(פארברייטערט) |
(פארברייטערט) |
||
| שורה 11: | שורה 11: | ||
אין די צייטן וואס מען האט [[קידוש החודש|באשטימט די חדשים]] על פי הראייה, פלעגן די שליחים פון בית דין נישט ארויספארן צו די ווייטע פלעצער מודיע צו זיין ווען מען האט באשטימט ראש חודש תמוז, וויבאלד דער [[תענית]] פון [[עשרה בטבת]] איז אין יענע צייטן געווען בלויז א רשות{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|יח|א}}}}. | אין די צייטן וואס מען האט [[קידוש החודש|באשטימט די חדשים]] על פי הראייה, פלעגן די שליחים פון בית דין נישט ארויספארן צו די ווייטע פלעצער מודיע צו זיין ווען מען האט באשטימט ראש חודש תמוז, וויבאלד דער [[תענית]] פון [[עשרה בטבת]] איז אין יענע צייטן געווען בלויז א רשות{{הערה|{{בבלי|ראש השנה|יח|א}}}}. | ||
== נאמען == | |||
אין אנהייב זענען די חדשים אין אידישן קאלענדאר גערופן געווארן לויט זייער צאל, אנגעהויבן פון ניסן; דער חודש האט אלזא געהייסן "החודש העשירי"{{הערה|{{תנ"ך|ירמיהו|לט|א}}}}. דער רעלעוואנטער מאנאט איז גערופן געווארן "טבת" אין [[בבל]] און אין [[מעסאפאטאמיע]] בכלל, פון אכד'יש ṭebētu וואס באדייט עפעס אין וואס מען זינקט איין, צייגנדיג אויף די [[רעגן|רעגנס]] און טיפע בלאטעס וועלכע כאראקטעריזירן דעם חודש{{הערה|{{צ-מאמר|שם=The Names of the Assyro-Babylonian Months and Their Regents|קישור=https://www.jstor.org/stable/3259081|כתב עת=Journal of Biblical Literature|שנת הוצאה=1892|עמ=72–94|כרך=11|doi=10.2307/3259081|מחבר=W. Muss-Arnolt}}|כיוון=שמאל}}. אין די תקופה פון [[גלות בבל]] און [[שיבת ציון]] איז דער נאמען אריינגעקומען אויך אין אידישע באנוץ, ווי די נעמען פון אלע חדשים{{הערה|{{ירושלמי|ראש השנה|א|ב}}}}, און עס ווערט דערמאנט אין [[תנ"ך]]: {{ציטוטון|בַּחֹדֶשׁ הָעֲשִׂירִי הוּא חֹדֶשׁ טֵבֵת|{{תנ"ך|אסתר|ב|טז}}}}. | |||
די פאלאשן רופן דעם חודש 'טבית'. | |||
==נאטיצן== | ==נאטיצן== | ||