אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:בארג סיני"

דער באשעפער האט זיך דארט באוויזן פאר [[משה רבינו]] "מתוך הסנה", מיט'ן באפעל צוריקצוגיין קיין [[מצרים]], און גיין אויסלייזן די אידן פון דארט{{הערה|{{תנ"ך|שמות|ג|א}}.}}.

אויפן וועג ארויס פון [[מצרים]] גלייך נאכן זיין אין [[רפידים]] זענען די [[איד]]ן אנגעקומען קיין מדבר סיני, ווי ס'שטייט:{{ציטוטון|בַּחֹדֶשׁ הַשְּׁלִישִׁי לְצֵאת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם בַּיּוֹם הַזֶּה בָּאוּ מִדְבַּר סִינָי, וַיִּסְעוּ מֵרְפִידִים וַיָּבֹאוּ מִדְבַּר סִינַי וַיַּחֲנוּ בַּמִּדְבָּר וַיִּחַן שָׁם יִשְׂרָאֵל נֶגֶד הָהָר}}. דורכאויס זייער זיך אויפהאלטן נעבן בארג, האט זיך אפגעשפילט דער [[מעמד הר סיני]] ווי די [[תורה]] איז געגעבן געווארן פאר די אידן, און זיי זענען געווארן אויפגענומען אלס דער [[פאלק]] פון [[גאט]].

שפעטער איז דארט געבויט געווארן די [[משכן]], און דארט זסענען אויך אוועק [[נדב ואביהוא]] ווי ס'שטייט{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|ג|ד}}.}}:{{ציטוטון|וַיָּמָת נָדָב וַאֲבִיהוּא לִפְנֵי יְהוָה בְּהַקְרִבָם אֵשׁ זָרָה לִפְנֵי יְהוָה בְּמִדְבַּר סִינַי}}.

נאך וואס [[אליהו הנביא]] האט גע'הרג'עט די פיר הונדערט [[נביא]]י הבעל און [[איזבל]] האט אים געסטראשעט מיטן [[טויט]]{{הערה|{{תנ"ך|מלכים א|יט|ג}}.}}, איז אליהו געגאנגען דורכאויס פערציג טעג און נעכט צום בארג סיני{{הערה|{{תנ"ך|מלכים א|יט|ח}}.}}.

 

אין [[תנ"ך]] ווערן נישט געטראפן נאך וואס זענען געגאנגען צום בארג סיני, אויסער משה רבינו מיט די אידן אין מדבר, און אליהו הנביא.