אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רבי אהרן הגדול פון קארלין"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
(רעדאגירונג)
(פארברייטערט, רעדאגירונג)
שורה 1: שורה 1:
{{אישיות רבנית
{{אישיות רבנית
| שם = הרב אהרון פרלוב
| שם = הרב אהרן פערלאוו
| שם בשפת המקור =  
| שם בשפת המקור =  
| תמונה =  
| תמונה =  
| כיתוב =  
| כיתוב =  
| תואר = אהרון הגדול מקרלין
| תואר = רבי אהרן הגדול פון קארלין
| תאריך לידה = [[1736]]
| תאריך לידה = [[1736]]
| מקום לידה = [[יאנובה]]
| מקום לידה = [[יאנאווא]]
| תאריך פטירה = [[1772]]
| תאריך פטירה = [[1772]]
| מקום פטירה =  
| מקום פטירה =  
שורה 12: שורה 12:
| מקום קבורה =   
| מקום קבורה =   
| תאריך לידה עברי = [[ה'תצ"ו]]
| תאריך לידה עברי = [[ה'תצ"ו]]
| תאריך פטירה עברי = [[י"ט בניסן]] [[ה'תקל"ב]]
| תאריך פטירה עברי = [[י"ט ניסן]] [[ה'תקל"ב]]
| מקום מגורים =   
| מקום מגורים =   
| מקום פעילות =  
| מקום פעילות =  
שורה 22: שורה 22:
| צאצאים =  
| צאצאים =  
|תפקיד1={{תפקיד מנהיג
|תפקיד1={{תפקיד מנהיג
| שם התפקיד = אדמו"ר אהרון הגדול מקרלין
| שם התפקיד = אדמו"ר
| למניין = ראשון
| למניין = ערש
| התחלת כהונה =  
| התחלת כהונה =  
| סיום כהונה =  
| סיום כהונה =  
| הקודם בתפקיד =  
| הקודם בתפקיד =  
| הבא בתפקיד = [[שלמה מקרלין]]
| הבא בתפקיד = [[רבי שלמה פון קארלין]]
}}
}}
| חתימה =  
| חתימה =  
}}
}}
רבי '''אהרן פערלאוו פון קרלין''' ([[ה'תצ"ו]] ([[1736]]) – [[י"ט בניסן]] [[ה'תקל"ב]] ([[22 באפריל]] [[1772]])) היה [[אדמו"ר]] בראשית ימי [[תנועת החסידות]], תלמידו של [[המגיד ממזריטש]], מגדולי מפיצי החסידות ב[[יהדות ליטא|ליטא]] ומייסדה של [[חסידות קרלין]]. מכונה רבי '''אהרן הגדול'''.
רבי '''אהרן פערלאוו פון קארלין''' ([[ה'תצ"ו]] ([[1736]]) – [[י"ט בניסן]] [[ה'תקל"ב]] ([[22סטן אפריל]] [[1772]])) איז געווען פון די ערשטע [[חסידות|חסידי'שע]] [[אדמו"ר|רבי'ס]], א [[תלמיד]] פון  [[רבי דוב בער פון מעזריטש|מעזריטש'ער מגיד]], איינער פון די גרעסטע פארשפרייטער פון תורת ה[[חסידות]] אין די [[ליטא]] געגנט, און די גרינדער פון שושלת [[קארלין]]. ווערט אנגערופן רבי '''אהרן הגדול'''.


==קורות חייו==
== ביאגראפיע ==
נולד ב[[יאנובה]] ליעקב ופערל.{{הערה|1=משם אמו, פרל, נגזר שם המשפחה של שושלת קרלין - "פרלוב". [http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=28727&pgnum=156]}} בצעירותו למד הרבה ש"ס ופוסקים. בהשפעת אחי אמו, רבי מנלי מקרלין, התקרב לרבי דב בער, "המגיד ממזריטש", שהיה ממשיכו של [[הבעל שם טוב]], והפך לאחד מתלמידיו המובהקים. עוד בחיי רבו הקים את המרכז החסידי בעיר [[קרלין (פרבר)|קרלין]] (כיום [[פרבר]] בעיר [[פינסק]] ב[[בלארוס]]). ביחד עם רבי [[מנחם מנדל מויטבסק]] הפיץ את תורת החסידות ברחבי ליטא. על השפעתו הרבה תעיד העובדה ש[[התנגדות לחסידות|מתנגדי תנועת החסידות]] שהחלו לפעול בתקופה זו נהגו לכנות את כלל החסידים "קרלינאים"{{מקור}}.  
געבוירן געווארן אין [[יאנאָוואַ]] צו יעקבֿ און פּערעל {{הערה|[http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=28727&pgnum=156 פֿון זײַן מוטערס נאָמען, פּערעל, שטאמט די פאַמיליע נאמען פֿון דער קאַרלינער דינאַסטיע - "פּערלאָוו"].}} אין זיין יוגנט האָט ער געלערנט אַ סך ש"ס און פוסקים. אונטער דער השפּעה פון זיין מוטערס ברודער, רבי מנלי פון קארלין, איז ער געווארן נאנט צו [[רבי דוב בער פון מעזריטש|"מעזריטש'ער מגיד"]], וועלכער האט איבערגענומען דער [[בעל שם טוב]], און איז געוואָרן איינער פון זיינע חשוב'ע תלמידים. נאך ווען זיין [[רבי]] האט געלעבט האט ער שוין געגרינדעט דעם חסידישן צענטער אין דער שטאָט [[קאַרלין]] (איצט אַ [[פאָרשטאָט]] אין דער שטאָט [[פּינסק]] אין [[ווײַסרוסלאַנד]]). אינאיינעם מיט [[רבי מנחם מענדל פון וויטעבסק]] האָט ער פאַרשפּרייט די תורת החסידות איבער גאנץ ליטא. א באווייז איבער זיין גרויסע השפּעה איז דער פאַקט אַז די [[מתנגדים|קעגנערס פון דער חסידישער באַוועגונג]] וואָס האָבן אָנגעהויבן אַרבעטן אין דער צייט, פלעגן רופן אַלע חסידים “קארלינ'ערס”{{מקור}}.


אחד המאפיינים של שיטתו היה המנהג להתפלל בהתרגשות ובהתלהבות עד כדי צעקות של ממש. הנהגה כזאת קיימת עד היום בחצר קרלין. רבי אהרן שהיה בעל חוש מוזיקלי הוא מחברו של ה[[פיוט]] הידוע '''[[קה אכסוף]]'''. פיוט זה הוא אחת היצירות הקאנוניות החסידיות היחידות שנכנסו ל[[זמירות שבת]] והוא מושר עד היום בחצרות חסידיות רבות בכמה לחנים. על פי המקובל אצל החסידים את הפיוט חיבר בהוראת רבו, המגיד ממזריטש.
איינע פון ​​די אייגנשאפטן פון זיין שיטה איז געווען דער מנהג צו דאווענען מיט התרגשות און התלהבות ביז א געשריי. די פירערשאפט עקזיסטירט ביז היינט אינעם קארלין הויף. ר' אהרן, וועלכער האט געהאט א [[נגינה|מוזיק'אלישן]] חוש, איז דער מחבר פון דעם באקאנטן זמר '''[[יה אכסוף]]'''. דער זמר איז איינער פון די איינציקע חסידישע זמירות וואָס זענען אַרײַן אין [[זמירות שבת]] און ווערט געזונגען ביזן היינטיקן טאָג אין אַ גרויסן טייל פון די חסידישע הויפן, אין עטלעכע ניגונים. לויט ווי סאיז מקובל ביי חסידים, איז דער זמר געשאַפֿן געוואָרן אויפֿן באַפעל פֿון זײַן רבין, דער מגיד.


רבי אהרן עסק רבות בחייו ב[[קירוב רחוקים]]. על פי המסופר בספרים ישראל סבא<ref>ישראל סבא עמ' תרמ"א</ref> ו[[שפע חיים]]<ref>על תורה ומועדים עמ' ג'</ref> החזיר כשמונים אלף יהודים בתשובה.
ר' אהרן האט זיך אסאך באהאנדלט מיט [[תשובה#בעל תשובה|קירוב רחוקים]]. לויט דעם וואס ווערט דערציילט {{הערה|ישראל סבא ז' י"ח}} האט ער צוריקגעקערט צום אידישן רעליגיע בערך אכציג טויזנט אידן.


רבי אהרן נפטר בצעירותו, כשהוא בן 36 שנה בלבד. על מצבתו בבית הקברות בקרלין נכתב: "זכה וזכה את הרבים כמה וכמה פעמים ומסר את נפשו במסירות נפש על זה, לפי שכלו לזכות את הרבים והיה מוכיח לרבים בתוכחת מגולה ואהבה מסותרת לקרב את ישראל לאביהם שבשמים וליחדם בייחוד גמור".
ר' אהרן איז אוועק אין זיין יוגנט, ווען ער איז געווען בלויז 36 ​​יאר אלט. אויף זיין מצבה אויפן [[בית החיים]] אין קארלין שטייט געשריבן:"זכה וזכה את הרבים כמה וכמה פעמים ומסר את נפשו במסירות נפש על זה, לפי שכלו לזכות את הרבים והיה מוכיח לרבים בתוכחת מגולה ואהבה מסותרת לקרב את ישראל לאביהם שבשמים וליחדם בייחוד גמור".


דברי תורתו הובאו בכתבי תלמידיו ובעיקר בספרי נכדו, רבי [[אהרן מקרלין (השני)]], מחבר הספר "בית אהרן". את מקומו של רבי אהרן הגדול מילא תלמידו וחברו, רבי [[שלמה מקרלין]], שהיה אחראי גם על גידולו וחינוכו של רבי [[אשר מסטולין (הראשון)]], בנו של רבי אהרון והאדמו"ר השלישי בשושלת. מחסידות קרלין הסתעפו חסידויות [[חסידות לודמיר|לודמיר]], [[חסידות לעכוויטש |לכוביץ']], [[חסידות קוברין|קוברין]], [[חסידות סלונים|סלונים]] ו[[חסידות קוידנוב|קודינוב]].
זיינע דברי תורה זענען געברענגט געווארן אין די כתבים פון זיינע תלמידים, און בפרט אין די ספרים פון זיין אייניקל [[רבי אהרן פון קארלין (דער צווייטער)]], מחבר פונעם ספר "בית אהרן". דעם ארט פון רבי אהרן הגדול האט איבערגענומען זיין תלמיד און חבר, [[רבי שלמה פון קארלין]], וועלכער איז אויך געווען פאראנטווארטליך פאר דער דערציאונג און חינוך פון [[רבי אשר פון סטאלין (דער ערשטער)]], דער זון פון רבי אהרן, און דעם דריטן [[אדמו”ר|רבי]] אין דער דינאסטיע.


==משפחתו==
דער קארלינ'ער דינאסטיע איז פארצווייגט, צווישן די וואס קומען פון זיי זענען [[לודמיר]], [[לעכאוויטש]], [[קאָברין]], [[סלאנים]] און [[קאָדינאָוו]].
לרבי אהרן ולאשתו לאה היו ארבעה ילדים: בנם הבכור, רבי יעקב{{הערה|מאמר מקיף אודותיו [http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=13104&st=&pgnum=102 כאן]}} עלה לארץ ישראל והתגורר בצפת ובטבריה, רבי אשר - לימים האדמו"ר מקרלין, חיה שרה אשת רבי [[מרדכי מטשרנוביל]] ורבקה אשתו בזיווגו השני של רבי שלום שכנא אלטשולר{{הערה|לאחר פטירת אשתו הרבנית דבורה לאה, בתו של [[בעל התניא]]}}.


==קישורים חיצוניים==
== פאמיליע ==
רבי אהרן און זיין ווייב לאה האבן געהאט פיר קינדער:
* זייער עלטסטער זון, רבי יעקב{{הערה|[http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=13104&st=&pgnum=102 א ברייטער באשרייבונג איבער אים].}} ואס איז ארויף קיין [[ארץ ישראל]] און האט געוואינט אין [[צפת]] און אין [[טבריה]].
* רבי אשר - שפעטער דער רבי פון קארלין.
* חיה שרה, די ווייב פון רבי [[מרדכי פון טשערנאביל]].
* און רבקה, די ווייב בזיווג שני פון רבי שלום שכנא אלטשולער{{הערה|נאך די פטירה פון זיין ווייב דבורה לאה, טאכטער ​​פון [[בעל התניא]].}}.
 
== דרויסנדע לינקס ==
{{מיזמים|ויקיציטוט=אהרן הגדול מקרלין}}
{{מיזמים|ויקיציטוט=אהרן הגדול מקרלין}}
* {{אוצר ישראל|א|180|אהרן בן יעקב מקרלין|עמוד=164}}
* {{אוצר ישראל|א|180|אהרן בן יעקב מקרלין|עמוד=164}}
שורה 57: שורה 63:
*{{דעת|[[מ.ש. גשורי]]|daat/kitveyet/mahanaim/nigunim1-2.htm|ניגונים וזמירות לשבת}}
*{{דעת|[[מ.ש. גשורי]]|daat/kitveyet/mahanaim/nigunim1-2.htm|ניגונים וזמירות לשבת}}


==הערות שוליים==
== רעפערענצן==
{{הערות שוליים}}
{{הערות שוליים}}
{{מיון רגיל:פרלוב, אהרן}}
{{מיון רגיל:פרלוב, אהרן}}

רעוויזיע פון 09:06, 17 מערץ 2023


פאראמעטער פעלערן אין מוסטער:אישיות רבנית

ליידיגע פאראמעטער [ חתימה, מקום פטירה, צאצאים ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע

פאראמעטער [ מקום לידה ] ערשיינען נישט אין מוסטער דעפיניציע

רבי אהרן הגדול פון קארלין
געבורט 1736
ה'תצ"ו
פטירה 1772 (אלט: 36 בערך)
י"ט ניסן ה'תקל"ב
ערש אדמו"ר

רבי אהרן פערלאוו פון קארלין (ה'תצ"ו (1736) – י"ט בניסן ה'תקל"ב (22סטן אפריל 1772)) איז געווען פון די ערשטע חסידי'שע רבי'ס, א תלמיד פון מעזריטש'ער מגיד, איינער פון די גרעסטע פארשפרייטער פון תורת החסידות אין די ליטא געגנט, און די גרינדער פון שושלת קארלין. ווערט אנגערופן רבי אהרן הגדול.

ביאגראפיע

געבוירן געווארן אין יאנאָוואַ צו יעקבֿ און פּערעל [1] אין זיין יוגנט האָט ער געלערנט אַ סך ש"ס און פוסקים. אונטער דער השפּעה פון זיין מוטערס ברודער, רבי מנלי פון קארלין, איז ער געווארן נאנט צו "מעזריטש'ער מגיד", וועלכער האט איבערגענומען דער בעל שם טוב, און איז געוואָרן איינער פון זיינע חשוב'ע תלמידים. נאך ווען זיין רבי האט געלעבט האט ער שוין געגרינדעט דעם חסידישן צענטער אין דער שטאָט קאַרלין (איצט אַ פאָרשטאָט אין דער שטאָט פּינסק אין ווײַסרוסלאַנד). אינאיינעם מיט רבי מנחם מענדל פון וויטעבסק האָט ער פאַרשפּרייט די תורת החסידות איבער גאנץ ליטא. א באווייז איבער זיין גרויסע השפּעה איז דער פאַקט אַז די קעגנערס פון דער חסידישער באַוועגונג וואָס האָבן אָנגעהויבן אַרבעטן אין דער צייט, פלעגן רופן אַלע חסידים “קארלינ'ערס”[מקור פארלאנגט].

איינע פון ​​די אייגנשאפטן פון זיין שיטה איז געווען דער מנהג צו דאווענען מיט התרגשות און התלהבות ביז א געשריי. די פירערשאפט עקזיסטירט ביז היינט אינעם קארלין הויף. ר' אהרן, וועלכער האט געהאט א מוזיק'אלישן חוש, איז דער מחבר פון דעם באקאנטן זמר יה אכסוף. דער זמר איז איינער פון די איינציקע חסידישע זמירות וואָס זענען אַרײַן אין זמירות שבת און ווערט געזונגען ביזן היינטיקן טאָג אין אַ גרויסן טייל פון די חסידישע הויפן, אין עטלעכע ניגונים. לויט ווי סאיז מקובל ביי חסידים, איז דער זמר געשאַפֿן געוואָרן אויפֿן באַפעל פֿון זײַן רבין, דער מגיד.

ר' אהרן האט זיך אסאך באהאנדלט מיט קירוב רחוקים. לויט דעם וואס ווערט דערציילט [2] האט ער צוריקגעקערט צום אידישן רעליגיע בערך אכציג טויזנט אידן.

ר' אהרן איז אוועק אין זיין יוגנט, ווען ער איז געווען בלויז 36 ​​יאר אלט. אויף זיין מצבה אויפן בית החיים אין קארלין שטייט געשריבן:"זכה וזכה את הרבים כמה וכמה פעמים ומסר את נפשו במסירות נפש על זה, לפי שכלו לזכות את הרבים והיה מוכיח לרבים בתוכחת מגולה ואהבה מסותרת לקרב את ישראל לאביהם שבשמים וליחדם בייחוד גמור".

זיינע דברי תורה זענען געברענגט געווארן אין די כתבים פון זיינע תלמידים, און בפרט אין די ספרים פון זיין אייניקל רבי אהרן פון קארלין (דער צווייטער), מחבר פונעם ספר "בית אהרן". דעם ארט פון רבי אהרן הגדול האט איבערגענומען זיין תלמיד און חבר, רבי שלמה פון קארלין, וועלכער איז אויך געווען פאראנטווארטליך פאר דער דערציאונג און חינוך פון רבי אשר פון סטאלין (דער ערשטער), דער זון פון רבי אהרן, און דעם דריטן רבי אין דער דינאסטיע.

דער קארלינ'ער דינאסטיע איז פארצווייגט, צווישן די וואס קומען פון זיי זענען לודמיר, לעכאוויטש, קאָברין, סלאנים און קאָדינאָוו.

פאמיליע

רבי אהרן און זיין ווייב לאה האבן געהאט פיר קינדער:

  • זייער עלטסטער זון, רבי יעקב[3] ואס איז ארויף קיין ארץ ישראל און האט געוואינט אין צפת און אין טבריה.
  • רבי אשר - שפעטער דער רבי פון קארלין.
  • חיה שרה, די ווייב פון רבי מרדכי פון טשערנאביל.
  • און רבקה, די ווייב בזיווג שני פון רבי שלום שכנא אלטשולער[4].

דרויסנדע לינקס

רעפערענצן



פריערדיגער:
{{{פאריגער}}}
אדמו"רי קרלין קומענדיגער:
{{{נעקסטער}}}

קטגוריה:תלמידי המגיד ממזריטש קטגוריה:אדמו"רי קרלין קטגוריה:רבנים בלארוסים קטגוריה:רבנים ליטאים קטגוריה:קרלין: רבנים [[{{{1}}}|ו{{{1}}}]]