אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:הלל הזקן"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
קיין ענדערונג אין גרייס ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
החלפת טקסט – "יידנטום" ב־"אידנטום"
ק (טשעקטי און אנדערע רייניגונג, typos fixed: ײַ ← יי (11), ײ ← יי (34), ױ ← וי (18))
ק (החלפת טקסט – "יידנטום" ב־"אידנטום")
שורה 4: שורה 4:
הלל איז געבוירן געװאָרן אין [[בבל|בבֿל]] ([[מסכת סוכה]] כ' און אַנדערע ערטער שטייט "עלה הלל מבבל“, דאָס הייסט, הלל איז געקומען קיין ארץ–ישׂראל פון בבֿל). װען ער איז געבוירן געװאָרן איז שװער צו זאָגן. אין "ספרי“ סדרה ברכה װערט געשטייט אַז הלל האָט געלעבט 120 יאָר, און װען ער איז געקומען פון בבֿל איז ער אַלט געװען 40 יאָר, נאַכער האָט ער געלערנט 40 יאָר, און דערנאָך איז ער געװען נשיא 40 יאָר. צוליב דעם, װאָס אין דער [[גמרא]] [[מסכת שבת]] ט"ו װערט געברענגט  אַז הלל איז געװאָרן נשיא 100 יאָר פאַרן [[חורבן]] פון בית שני, קומט אויס, אַז ער איז געבוירן געװאָרן 180 יאָר פאַרן חורבן. דאָס הייסט, 112 יאָר פאַר דער געװענליכער צייטרעכענונג. טייל געלערנטע פאָרשער האַלטן, אַז די צאָלֹ 120 איז נישט קיין פינקטלעכע.
הלל איז געבוירן געװאָרן אין [[בבל|בבֿל]] ([[מסכת סוכה]] כ' און אַנדערע ערטער שטייט "עלה הלל מבבל“, דאָס הייסט, הלל איז געקומען קיין ארץ–ישׂראל פון בבֿל). װען ער איז געבוירן געװאָרן איז שװער צו זאָגן. אין "ספרי“ סדרה ברכה װערט געשטייט אַז הלל האָט געלעבט 120 יאָר, און װען ער איז געקומען פון בבֿל איז ער אַלט געװען 40 יאָר, נאַכער האָט ער געלערנט 40 יאָר, און דערנאָך איז ער געװען נשיא 40 יאָר. צוליב דעם, װאָס אין דער [[גמרא]] [[מסכת שבת]] ט"ו װערט געברענגט  אַז הלל איז געװאָרן נשיא 100 יאָר פאַרן [[חורבן]] פון בית שני, קומט אויס, אַז ער איז געבוירן געװאָרן 180 יאָר פאַרן חורבן. דאָס הייסט, 112 יאָר פאַר דער געװענליכער צייטרעכענונג. טייל געלערנטע פאָרשער האַלטן, אַז די צאָלֹ 120 איז נישט קיין פינקטלעכע.


הלל האָט געשטאַמט פון אַ משפחה, װאָס האָט זיך מתייחס געװען צו [[דוד המלך]] ([[תלמוד ירושלמי|ירושלמי]] [[מסכת תענית]] פ"ד און אַנדערע ערטער). ער האָט אין ארץ–ישׂראל געלערנט ביי [[שמעיה]] און [[אבטליון]], װי מיר געפינען אין [[פרקי אבֿות]] א’ און אַנדערע ערטער פון דער [[משנה]]. אין דער גמרא [[מסכת יומא]] ל"ה װערט דערציילט, אַז הלל איז דעמאָלט געװען אָרעם און ער האָט געאַרבעט צו פאַרדינען זיין ברויט, אָבער אַ טייל פון פאַרדינסט האָט ער אַװעקגעגעבן פאַרן לערנען. דעם הויכן אַמט פון נשיא האָט הלל איבערגענומען פון די [[חכמים]] [[בני בתירה]] ([[מסכת פסחים]] ס"ו), און ער האָט אַװעקגעשטעלט דאָס סנהדרין און זיין געגרינדעטע ישיבֿה אַזוי הויך, אַז די גמרא אין סוכה כ' דערציילט, דאָס די [[תורה]] װאָלט געװען פאַרגעסן געװאָרן פון ייִדן, װען נישט הלל, װעלכער איז געקומען פון בבֿל און ער האָט איר באַנייט. ער האָט איינגעפירט די [[מידות]], מעטאָדן, לויט װעלכע מען לערנט אַרויס די [[הלכות]] פון די [[פסוק|פסוקים]] אין דער תורה. ער האָט דורך זיין ישיבֿה, די "[[בית הלל]]“, פעסטגעשטעלט אַ סך הלכות, װעגן װעלכע עס זענען געװען [[מחלוקת]]. ער האָט אויסגעדריקט דעם באַקאַנטן עטישן יסוד פון [[יידנטום|ייִדנטום]], זאָגנדיק צו אַ [[גר]], אַז "דעלך סני לחברך לא תעביד“ (װאָס דו האָסט נישט ליב, זאָלסטו נישט טאָן אַ צװייטן) איז דער יסוד פון דער גאַנצער תורה. און אַלץ איבעריקע איז אַ [[פירוש]] צו דער דאָזיקער לערע (תלמוד בבלי, מסכת שבת, פרק ב, דף לא, א גמרא).
הלל האָט געשטאַמט פון אַ משפחה, װאָס האָט זיך מתייחס געװען צו [[דוד המלך]] ([[תלמוד ירושלמי|ירושלמי]] [[מסכת תענית]] פ"ד און אַנדערע ערטער). ער האָט אין ארץ–ישׂראל געלערנט ביי [[שמעיה]] און [[אבטליון]], װי מיר געפינען אין [[פרקי אבֿות]] א’ און אַנדערע ערטער פון דער [[משנה]]. אין דער גמרא [[מסכת יומא]] ל"ה װערט דערציילט, אַז הלל איז דעמאָלט געװען אָרעם און ער האָט געאַרבעט צו פאַרדינען זיין ברויט, אָבער אַ טייל פון פאַרדינסט האָט ער אַװעקגעגעבן פאַרן לערנען. דעם הויכן אַמט פון נשיא האָט הלל איבערגענומען פון די [[חכמים]] [[בני בתירה]] ([[מסכת פסחים]] ס"ו), און ער האָט אַװעקגעשטעלט דאָס סנהדרין און זיין געגרינדעטע ישיבֿה אַזוי הויך, אַז די גמרא אין סוכה כ' דערציילט, דאָס די [[תורה]] װאָלט געװען פאַרגעסן געװאָרן פון ייִדן, װען נישט הלל, װעלכער איז געקומען פון בבֿל און ער האָט איר באַנייט. ער האָט איינגעפירט די [[מידות]], מעטאָדן, לויט װעלכע מען לערנט אַרויס די [[הלכות]] פון די [[פסוק|פסוקים]] אין דער תורה. ער האָט דורך זיין ישיבֿה, די "[[בית הלל]]“, פעסטגעשטעלט אַ סך הלכות, װעגן װעלכע עס זענען געװען [[מחלוקת]]. ער האָט אויסגעדריקט דעם באַקאַנטן עטישן יסוד פון [[אידנטום|ייִדנטום]], זאָגנדיק צו אַ [[גר]], אַז "דעלך סני לחברך לא תעביד“ (װאָס דו האָסט נישט ליב, זאָלסטו נישט טאָן אַ צװייטן) איז דער יסוד פון דער גאַנצער תורה. און אַלץ איבעריקע איז אַ [[פירוש]] צו דער דאָזיקער לערע (תלמוד בבלי, מסכת שבת, פרק ב, דף לא, א גמרא).


די װערטער פון הלל װעגן מאָראַל און [[מדות טובֿות]] זענען פאַרשפרייט איבער משנה און גמרא. אין פרקי אבֿות א’ זאָגט הלל, "זײ פון די [[תלמידים]] פון [[אהרן הכהן|אהרן]], האָב ליב [[שלום]] און יאָג זיך נאָך שלום. האָב ליב די מענטשן און זײ מקרבֿ צו לערנען.“ אין פרקי אבֿות ב’ װערט דערציילט װי הלל האָט געזען אַ קאָפ שװימען אויפן װאַסער און ער האָט צו אים געזאָגט, "װײַל דו האָסט אַנדערע דערטרונקען האָט מען דיך דערטרונקען, און דײַנע דערטרונקענער װעלן אױך דערטרונקען װערן“ (על דאטפת אטפוך וסוף מטייפיך יטופון). זיין עניוות און סבלנות נישט צו פערן אין כּעס איז געװען באַקאַנט (שבת ל"א). הלל האָט מתקן געװען אַ ריי תקנות, װאָס זענען נויטיג געװען, װי [[פרוזבול]] און אַנדערע.
די װערטער פון הלל װעגן מאָראַל און [[מדות טובֿות]] זענען פאַרשפרייט איבער משנה און גמרא. אין פרקי אבֿות א’ זאָגט הלל, "זײ פון די [[תלמידים]] פון [[אהרן הכהן|אהרן]], האָב ליב [[שלום]] און יאָג זיך נאָך שלום. האָב ליב די מענטשן און זײ מקרבֿ צו לערנען.“ אין פרקי אבֿות ב’ װערט דערציילט װי הלל האָט געזען אַ קאָפ שװימען אויפן װאַסער און ער האָט צו אים געזאָגט, "װײַל דו האָסט אַנדערע דערטרונקען האָט מען דיך דערטרונקען, און דײַנע דערטרונקענער װעלן אױך דערטרונקען װערן“ (על דאטפת אטפוך וסוף מטייפיך יטופון). זיין עניוות און סבלנות נישט צו פערן אין כּעס איז געװען באַקאַנט (שבת ל"א). הלל האָט מתקן געװען אַ ריי תקנות, װאָס זענען נויטיג געװען, װי [[פרוזבול]] און אַנדערע.

נאוויגאציע מעניו