אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:גרויסער אידישער אויפשטאנד"

ק
החלפת טקסט – " יידן " ב־" אידן "
ק (החלפת טקסט – "יידישקייט" ב־"אידישקייט")
ק (החלפת טקסט – " יידן " ב־" אידן ")
שורה 5: שורה 5:


==די מלחמה==
==די מלחמה==
ערשטנס האָט די רוימישע [[ארמיי]] פון [[סיריע]] אַטאַקירט די יידן מיט שוועריקײַט. [[קייסער]] [[נירא|ניראָ]] האט ארויסגעשיקט [[וועספאסיאנוס]] ארויס קיין [[גליל]] פון רוים צו העלפן. שוין אין 68 האט וועספאסיאנוס איינגענומען גאנצן גליל. [[יוסף בן מתתיהו]] האָט פּרטימדיק אפּגעמשלט די באַלעגערונגען פון [[טאַריכעאַ]], [[יודפת]] און גמלא.
ערשטנס האָט די רוימישע [[ארמיי]] פון [[סיריע]] אַטאַקירט די אידן מיט שוועריקײַט. [[קייסער]] [[נירא|ניראָ]] האט ארויסגעשיקט [[וועספאסיאנוס]] ארויס קיין [[גליל]] פון רוים צו העלפן. שוין אין 68 האט וועספאסיאנוס איינגענומען גאנצן גליל. [[יוסף בן מתתיהו]] האָט פּרטימדיק אפּגעמשלט די באַלעגערונגען פון [[טאַריכעאַ]], [[יודפת]] און גמלא.


אין [[69]] איז וועספאסיאנוס געווארן דער קייסער פון רוים; זיין זון [[טיטוס]] האט ממשיך געווען צו אַטאַקירן די יידן. טיטוס האָט באלעגערט ירושלים זיבן [[חדשים]]. די רוימער האבן חרוב געמאכט ירושלים און דעם בית־המקדש אין 70 אצ"ר און האבן צעראבאווענט די [[מנורה]], דעם [[שלחן|שולחן]], די [[כלים]] און [[געלט]] פון זיי.
אין [[69]] איז וועספאסיאנוס געווארן דער קייסער פון רוים; זיין זון [[טיטוס]] האט ממשיך געווען צו אַטאַקירן די יידן. טיטוס האָט באלעגערט ירושלים זיבן [[חדשים]]. די רוימער האבן חרוב געמאכט ירושלים און דעם בית־המקדש אין 70 אצ"ר און האבן צעראבאווענט די [[מנורה]], דעם [[שלחן|שולחן]], די [[כלים]] און [[געלט]] פון זיי.
שורה 20: שורה 20:


==דער דערנאָכדעם פון אויפשטאַנד==
==דער דערנאָכדעם פון אויפשטאַנד==
די צעשטערונג נאָך דער מלחמה איז געווען וואָגיק. די חורבן פון בית־המקדש און שטאַט יהודה איז געווען טראַגיש צו יידן ביז היינטיקע צייטן. יידן פאַסטן און קלאגן אלע יאָר [[תשעה באב]], דעם טאג ווען מען האָט חרוב געמאַכט ביידע בתי מקדשים. די מלחמה איז געווען אַ פונדאמענטאלע תקופה אין יידישער געשיכטע.  
די צעשטערונג נאָך דער מלחמה איז געווען וואָגיק. די חורבן פון בית־המקדש און שטאַט יהודה איז געווען טראַגיש צו אידן ביז היינטיקע צייטן. אידן פאַסטן און קלאגן אלע יאָר [[תשעה באב]], דעם טאג ווען מען האָט חרוב געמאַכט ביידע בתי מקדשים. די מלחמה איז געווען אַ פונדאמענטאלע תקופה אין יידישער געשיכטע.  


[[תפילה]] און [[שול|שילן]] זיינען געווארן מער וויכטיק נאכן חורבן, ווייל מען האט נישט געקענט נאך ברענגען [[קרבן|קרבנות]].
[[תפילה]] און [[שול|שילן]] זיינען געווארן מער וויכטיק נאכן חורבן, ווייל מען האט נישט געקענט נאך ברענגען [[קרבן|קרבנות]].