אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:מוסר באוועגונג"

די מוסר באַוועגונג איז אנטשטאנען צוליב דעם וואָס זי האט געזען אז דער אריגאנאלער [[יידישקייט]] ווערט פארקלענערט און מען נויגט אפ דערפון. דער מוסר באַוועגונג זעט אין יידישקייט א לערע וועלכע ארבייט אויס דעם מענטש אין אלע אספעקטן פון לעבן: אין די יידישע גלויבן און אין דעם דערקענונג פון [[גאָט]], וועלט-קוק און טראַכט, כאראקטערן און מידות, און דאס געשטעל פון געזעץ און יושר. פאקטיש אָבער, איז די המון-עם'ס פאַרהעלטעניש צו יידישקייַט געווען ווי אַ [[ריטואל|ריטואלע]] [[רעליגיע]], וואס שטייט אויף א באשטימטער צאל [[מצוות]] און [[עבירות]]. לויט די לערע פון דעם באוועגונג זענען שטיקער תורה וועלכע אנבאלאנגט דעם מענטשענ'ס זיך אויסאיידעלען און דאס באנעמונג פון א מענטש צו זיין פריינט פארגעסן געווארן.  

די מוסר באוועגונג איז נאך א באוועגונג אין כלל ישראל, וועלכער קומט נאך אסאך באוועגונגען וועלכע האבן געוואלט אריינברענגען א [[פנימיות]] אין יידישקייט, ווי די [[קבלה]] באוועגונג, וועלכער איז געגרינדעט געווארן דורך רבי [[יצחק סגי נהור]], דער [[רמב"ן]], און שפעטער דער [[אר"י]] און דער [[רמ"ק]], אדער די [[חסידות]] באוועגונג וועלכער איז געגרינדעט געווארן דורך דער [[בעל שם טוב]], דער [[מעזריטשער מגיד]] און ר' [[שניאור זלמן פון לאדי]].