רוי:כתר ארם צובא
קפיצה לניווט
קפיצה לחיפוש
דער כּתר ארם צובא איז דער עלטסט כּתבֿ-יד מסורתי פון תּנ"ך. דער כּתב-יד איז געשריבן דורך די מסרן אהרן בן אשר אין צענט יאָרהונדערט אין טבריה. רמב"ם איז געניצט דאָס ספר ווען זיי זענען געווען אין מצרים. דער כּתבֿ-יד איז געפאָרן נאָך אין ארם צובא (חאַלאַב) און איז פאַרבלײַבן דאָרטן אין אַ שול ביז 1948. אַ פערטל פונעם ספר איז פאַרברענט אין משך פון מהמות אַקעגן מדינתֿ ישׂראל. הײַנת, דער כּתר ארם צובא איז אין ירושלים.