רוי:רבי אברהם מרדכי קלינגבערג מזאלאשיץ

רבי אברהם מרדכי קלינגבערג זצ"ל איז געווען דער זאלאשיצער רבי, א חסידישער מנהיג און מקובל, וועלכער איז געווען אן אייניקל פון דער קאמארנער חסידישער שושלת.

תולדות

רבי אברהם מרדכי איז געבוירן אין יאר תר"ג (1843) און האט באקומען זיין נאמען נאך זיין זיידע-מחותן הרה"ק רבי אברהם מרדכי מפינטשוב זי"ע. זיין פאטער איז געווען הרה"ק רבי מנשה יעקב קלינגבערג, און זיין מוטער איז געווען די צדיקת מרת הינדא שרה, די עלטסטע און איינציקע טאכטער פונעם גרויסן מקובל הרה"ק רבי יצחק אייזיק יהודה יחיאל מקאמארנא זי"ע, דער בעל "היכל הברכה". זיין יחוס איז אויך געצויגן פון גרויסע גאונים ווי דער ב"ח, ט"ז, תוספות יום טוב, "מגיני שלמה" און מהר"ם מלובלין.

פון זיין יוגנט אן איז רבינו געווען שטארק דבוק אין זיין זיידען הרה"ק מקאמארנא. ער איז זוכה געווען צו שלאפן אין זעלבן צימער מיט זיין זיידען פאר זעקס יאר, פון זיין עלטער פון צען יאר ביז זיין חתונה ביי זעכצן יאר. זיין זון הרה"ק רבי שם הי"ד האט שפעטער דערציילט אז ער האט געהערט ווי דער זיידע רעדט פסוקים און שמות דורך זיין שלאף. דער קאמארנער רבי האט אים אריינגעפירט אין "חכמת האמת" (קבלה) אין זיין יונגן עלטער, און האט אים אפילו דערמאנט אין זיין ספר "היכל הברכה" אויף חומש דברים. רבינו האט איינמאל געזען זיין זיידען אין א מצב פון "התפשטות הגשמיות" (אפגעטיילונג פון גשמיות) ווען ער האט געמאכט די ברכה "אכילת מצה" ליל פסח.

נישואין און הנהגה

אין יאר תרי"ט (1859), ביי די זעכצן יאר, האט רבינו חתונה געהאט מיט דער צדיקת מרת רייזא ע"ה, טאכטער פון גה"צ רבי יצחק משה סג"ל ראטענבערג זצ"ל אב"ד סקאליע, וועלכער איז געווען פון די גרויסע תלמידים פון הרה"ק מהרצ"ה מזידיטשוב זי"ע.

נאך זיין חתונה האט ער ווייטער געלערנט ביי זיין זיידען אין קאמארנא. ער האט געהאלפן מגיה זיין און באאויפסכטיגן די הדפסה פון זיין זיידענס ספר "היכל הברכה" אין לבוב. אין יאר תרל"א (1871) האט רבינו, צוזאמען מיט זיין עלטערן ברודער הג"ר אלכסנדר צבי קלינגבערג זצ"ל, ארויסגעגעבן זייער פאטערס ספר "זכרון דברים".

נאך דער הסתלקות פון זיין זיידען (תרל"ד) איז רבינו געפארן זיך צוזאמעננעמען מיט גדולי הדור. ער איז געפארן צום הרה"ק "דברי חיים" מצאנז זי"ע, וועלכער האט אים געהייסן לייענען זיין אייגענעם קוויטל און דערנאך אים געזאגט: "לכו ותקראו כל הפתקאות" (גייט און לייענט אלע קוויטלעך). דערנאך איז ער געפארן צום הרה"ק רבי אברהם המגיד מטריסק זי"ע.

זאלאשיץ און קראקא

אויפן וועג צוריק פון טריסק, איז ער אדורכגעפארן די שטאט זאלאשיץ (Działoszyce) אין רוסיש-פוילן. חסידי טריסק דארט האבן אים געבעטן צו בלייבן. ער האט געזען א סימן פון הימל צו בלייבן דארט, נאכדעם וואס זיין תפילה האט געראטעוועט צוויי קינדער וואס זענען באגראבן געווארן לעבעדיג אין א שטיינברוך. פון דעמאלטס איז זיין הויז געווארן א צענטער, און ער איז באקאנט געווארן אלס א גרויסער מקובל און בעל מופת.

אין יאר תר"נ האט רבינו, אלס עסטרייכישער נתין, געמוזט פארלאזן רוסיש-פוילן צוליב א גזירת גירוש, און ער האט זיך באזעצט אין דער גרויסער שטאט קראקא, וואו ער האט אויפגעשטעלט זיין חסידישן הויף.

פון זיין מונד פלעגט מען הערן: "אז ווען א איד קומט צו מיר מיט א בקשה, אויב דער באשעפער שיקט מיר דעמאלטס צו דערציילן א מעשה איבער דער בקשה (בפרט פון בעל שם טוב הק'), בין איך זיכער אז דער מענטש וועט געהאלפן ווערן". ער איז געווען באקאנט אלס א מענטש וואס רעדט שלום, טוט פיל חסדים וצדקות, און איז געגאנגען בשלום מיט יעדן, אפילו מיט זיינע מתנגדים.

פטירה און ירושה

רבינו איז נסתלק געווארן מוצאי שבת, י"ט מרחשון תרע"ח (1917). ער איז געווען בן 75 יאר ביי זיין פטירה. מען האט אים באגלייט מיט גרויס כבוד צום נייעם בית החיים אין קראקא.

ביי זיין לויה האט זיין זון, הרה"צ רבי שם קלינגבערג הי"ד, מספיד געווען אין זיין הויז, וועלכער איז באשטימט געווארן אלס ממלא מקום. אויך האט מספיד געווען הג"מ פנחס דעמביצער זצ"ל, ראב"ד קראקא.

אויף זיין מצבה האט מען, לויט זיין צוואה, נישט געשריבן קיין גרויסע תוארים, נאר זיין נאמען און די נעמען פון זיינע חיבורים. צווישן זיינע כתבים וואס זענען געבליבן אין כתב-יד זענען: "אלפי מנשה" אויפן חומש, "עלי זית" אויף תיקוני זוהר, און חיבורים אויף שיר השירים און שער היחודים.

זיינע קינדער זענען געווען:

• הרה"ק רבי שם קלינגבערג הי"ד, וועלכער האט איבערגענומען דאס אדמו"רות אין קראקא.
• הרה"ג רבי זידא משה חיים קלינגבערג הי"ד, אב"ד קרישאוויץ.
• איידעם: רבי מנחם נחום אפרים לעוורטוב מקראקא.