אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "שאול המלך"

לויט ווי עס שטייט אין פסוק האט שאול המלך געוועלטיגט פאר צוויי יאר{{הערה|שם=שמויג|{{תנ"ך|שמואל א|יג|א}}.}}. לויט די חשבונות אין סדר עולם האט ער געקרוינט געווארן אין יאר ב'תתפ"ב און געוועלטיגט נאך צוויי יאר ביז ב'תתפ"ד{{הערה|{{אוצר החכמה|אברהם אריה ליב עקביא|סדרי זמנים לפי המסרת|12685|תל אביב, תש"ג, זייט 113|page=127}}}}. טייל פון די מפרשים דינגען זיך אויף דער חשבון, און האלטן אז דער פסוק באציט זיך צו די דאטום ווען די מלחמה קעגן פלשת איז געווען, און נישט אויף זיין גאנצע קעניגרייך, וואס האט זיך געצויגן פאר פיל לענגער{{הערה|דארט=שמויג|[[רלב"ג]] דארט; [[אברבנאל]] דארט}}. יוסף בן מתתיהו שרייבט אז ער האט געוועלטיגט 40 יאר, 18 ווען שמואל האט געלעבט, און 22 נאך דעם{{הערה|{{יוספוס|קדמוניות|ו|יד|ט}}. ענליך שטייט אין מעשי השלוחים יג, כא}}. געוויסע כתבי יד פונעם תרגום השבעים זענען גורס 30 יאר{{הערה|[[#אנצמ|אברמסקי]] זייט 448}}.

שאול האט געהייראט אחינועם דער טאכטער פון אחימעץ, מיט וועמען ער האט געהאט כאטש פיר זון, [[יונתן]], אבינדב, מלכישוע,  און [[אישבושת]]; און צוויי טעכטער, מירב און מיכל{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|יד|מט}}; {{תנ"ך|דברי הימים א|ח|לג}}.}}. מירב האט שאול פארהייראט צו עדריאל בן ברזילי המחולתי, מיט וועמען זי האט געהאט 5 זון{{הערה|{{תנ"ך|שמואל ב|כא|ח}}.}}, און מיכל צו דוד{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|יח|כז}}.}}. שפעטער, ווען דוד איז אנטלאפן פון שאול האט ער איר געגעבן צו פלטי בן ליש, אבער ער האט איר נישט אנגערירט ביז דוד האט איר צוריק באקומען נאך שאול'ס אומקום{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|כה|מד}}; {{תנ"ך|שמואל א|ג|טו}}; {{בבלי|סנהדרין|יט|ב}}.}}. שאול האט אויך געהאט א פילגש מיט'ן נאמען רצפה א טאכטער פון איה, פון וועמען ער האט געהאט ארמוני און מפיבושת{{הערה|{{תנ"ך|שמואל ב|כא|ח}}.}}.  

שאול איז אומגעקומען אין גבע אינאיינעם מיט דריי פון זיינע זון, יונתן, אבינדב, און מלכישוע{{הערה|{{תנ"ך|שמואל א|לא|ב}}.}}. דוד המלך איז געווארן קעניג אין חברון, אין דער צייט וואס אבנר בן נר האט געקרוינט אישבושת איבער ארץ ישראל{{הערה|{{תנ"ך|שמואל ב|ב|א|י}}.}}. אישבושת האט געוועלטיגט פאר צוויי יאר, און נאך וואס אבנר איז גע'הרג'עט געווארן האבן זיינע גענרעלער אים גע'הרג'עט{{הערה|{{תנ"ך|שמואל ב|ד}}.}}.

אין דוד המלך'ס צייטן איז געווען א הונגער, און די אורים ותומים האבן געזאגט אז עס איז געקומען צוליב די וועג ווי אזוי שאול האט באהאנדלט די גבעונים. די גבעונים האבן געזאגט אז זיי וועלן נאר פארגעבן שאול'ן ווען זיבן פון זיינע זון וועלן צו זיי איבערגעגעבן ווערן, זיי זאלן זיי אומברענגען. דוד האט זיי איבערגעגעבן זיבן מיטגלידער פון שאול'ס פאמיליע, די צוויי זון פון רצפה בת איה, און די זיבן זון וואס מירב האט געהאט מיט עדריאל המחולתי{{הערה|{{תנ"ך|שמואל ב|כא}}}}.

דער איינציגער איבערגעבליבענע אייניקל בן אחר בן פון שאול המלך איז געווען מפיבשת בן יונתן, וועמען דוד האט אפגעשוינט פון די גבעונים{{הערה|{{תנ"ך|שמואל ב|כא|ז}}.}}, און האט אים אויסגעהאלטן צוליב דער פריינטשאפט מיט זיין פאטער יונתן{{הערה|{{תנ"ך|שמואל ב|ט}}.}}. מפיבשת האט געהאט א זון מיכה {{הערה|{{תנ"ך|שמואל ב|ב|ט}}.}} וועמענס ניין דורות פון אייניקלעך ווערן אויסגערעכנט איז דברי הימים{{הערה|{{תנ"ך|דברי הימים א|ח|לה|לח}}.}}.