4,450
רעדאגירונגען
ק
לכאורה
קאין תקציר עריכה |
ק (לכאורה) |
||
| שורה 3: | שורה 3: | ||
'''חֲזַק חֲזַק וְנִתְחַזֵּק''' (אדער '''וְנִתְחַזַּק''') איז אן אויסרוף וואס די [[אשכנזים]] פירן זיך אויסצורופן ווען מען ענדיגט ליינען די לעצטע פרשה פון יעדע ספר פון די [[חמשה חומשי תורה]]. אן ענליכע מנהג איז אנגענומען אויך אין א טייל [[ספרדים|ספרדישע]] קהילות. | '''חֲזַק חֲזַק וְנִתְחַזֵּק''' (אדער '''וְנִתְחַזַּק''') איז אן אויסרוף וואס די [[אשכנזים]] פירן זיך אויסצורופן ווען מען ענדיגט ליינען די לעצטע פרשה פון יעדע ספר פון די [[חמשה חומשי תורה]]. אן ענליכע מנהג איז אנגענומען אויך אין א טייל [[ספרדים|ספרדישע]] קהילות. | ||
אין א [[שבת]] וואס די [[פרשת השבוע]] איז די לעצטע סדרה פונעם חוּמש, (צום ביישפיל [[פרשת ויחי]] אין [[ספר בראשית]]), איז איינגעפירט אז פארן ליינען דעם לעצטן [[פסוק]] פון די פרשה, שטעלט זיך דער קהל אויף, און נאך וואס דער [[בעל קורא]] ענדיגט ליינען דעם פסוק זאגט דער גאנצער קהל די ווערטער "חזק חזק ונתחזק!". דערנאך זאגט דער בעל קורא איבער "חזק חזק ונתחזק". דאס איז א וואונטש פארן [[עליה|עולה לתורה]] און פארן ציבור אז זיי זאלן זיך שטארקן און פארזעצן צו לערנען. דער שבת אין וועלכע מען רופט אויס חזק, ווערט אנגערופן "שבת חזק" | אין א [[שבת]] וואס די [[פרשת השבוע]] איז די לעצטע סדרה פונעם חוּמש, (צום ביישפיל [[פרשת ויחי]] אין [[ספר בראשית]]), איז איינגעפירט אז פארן ליינען דעם לעצטן [[פסוק]] פון די פרשה, שטעלט זיך דער קהל אויף, און נאך וואס דער [[בעל קורא]] ענדיגט ליינען דעם פסוק זאגט דער גאנצער קהל די ווערטער "חזק חזק ונתחזק!". דערנאך זאגט דער בעל קורא איבער "חזק חזק ונתחזק". דאס איז א וואונטש פארן [[עליה|עולה לתורה]] און פארן ציבור אז זיי זאלן זיך שטארקן און פארזעצן צו לערנען. דער שבת אין וועלכע מען רופט אויס חזק, ווערט אנגערופן "שבת חזק". | ||
==מקור פונעם מנהג== | ==מקור פונעם מנהג== | ||
| שורה 23: | שורה 23: | ||
==שבת חזק== | ==שבת חזק== | ||
דער שבת אין וועלכע מען ענדיגט ליינען א חומש ווערט אנגערופן "שבת חזק"{{הערה|שם=לוינסקי}}. טייל פירן זיך באזונדער צו באצירן דעם ספר תורה אין אזא שבת{{הערה|לוח הלכות ומנהגים - תשד"מ, עמוד 108}}. ביי [[חסידות|חסידים]] האט מען געזאגט אז דער שבת חזק איז מסוגל זיך צו שטארקן און ברענגען ישועות{{הערה|שבט מיהודה, פרשת ויחי, סעודת ליל שבת תרע"ב}}; עס איז אין אלגעמיין געווען באטראכט אלס א מזל'דיגער שבת, און מען פלעגט בעפארצוגן צו באשטימען א [[חתונה]] אדער [[חנוכת הבית]] ארום די צייט{{הערה|שם=לוינסקי}}. | דער שבת אין וועלכע מען ענדיגט ליינען א חומש ווערט אנגערופן "שבת חזק"{{הערה|שם=לוינסקי|{{אוצר החכמה|יום־טוב לוינסקי|קובץ רשומות - א|612992|page=118|קעפל=השבתות המיוחסות במנהגי ישראל - שבת חזק|עמ=113}}.}}. טייל פירן זיך באזונדער צו באצירן דעם ספר תורה אין אזא שבת{{הערה|לוח הלכות ומנהגים - תשד"מ, עמוד 108}}. ביי [[חסידות|חסידים]] האט מען געזאגט אז דער שבת חזק איז מסוגל זיך צו שטארקן און ברענגען ישועות{{הערה|שבט מיהודה, פרשת ויחי, סעודת ליל שבת תרע"ב}}; עס איז אין אלגעמיין געווען באטראכט אלס א מזל'דיגער שבת, און מען פלעגט בעפארצוגן צו באשטימען א [[חתונה]] אדער [[חנוכת הבית]] ארום די צייט{{הערה|שם=לוינסקי}}. | ||
די עליה אין וועלכע מען ענדיגט א ספר און מען שרייט אויס "חזק" ווערט פאררעכנט א חשוב'ע עליה{{הערה|התעוררות תשובה, חלק א' סימן ל"ו}}. אין [[ווארמס|ווירמייזא]] האט מען שטענדיג אויפגערופן דעם [[רב]] ביי די קריאה{{הערה|[[יוזפא שמש]], '''מנהגים דק"ק וורמיישא''', שחרית שבת אות ל"ה.}}. לויט איין מקור זענען עולה קראנקע אדער שוואכע, כדי דער ציבור זאל זיי ווינטשן{{הערה|שו"ת צמח יהודה, חלק ג' סימן נ"ט}}. אין געוויסע מקומות פלעגן די פרויען ווארפן ניס און זיסווארג ווען דער קהל האט אויסגעשריגן "חזק", ווי ביים [[אויפרוף|אויפרופן]] א חתן{{הערה|שם=לוינסקי}}. ביי געוויסע קהילות שטעלן די גבאים צו א "קידושא רבא" אין אזא שבת{{הערה|ליקוטי שיחות תש"ן, חלק ב', עמוד 137}}. | די עליה אין וועלכע מען ענדיגט א ספר און מען שרייט אויס "חזק" ווערט פאררעכנט א חשוב'ע עליה{{הערה|התעוררות תשובה, חלק א' סימן ל"ו}}. אין [[ווארמס|ווירמייזא]] האט מען שטענדיג אויפגערופן דעם [[רב]] ביי די קריאה{{הערה|[[יוזפא שמש]], '''מנהגים דק"ק וורמיישא''', שחרית שבת אות ל"ה.}}. לויט איין מקור זענען עולה קראנקע אדער שוואכע, כדי דער ציבור זאל זיי ווינטשן{{הערה|שו"ת צמח יהודה, חלק ג' סימן נ"ט}}. אין געוויסע מקומות פלעגן די פרויען ווארפן ניס און זיסווארג ווען דער קהל האט אויסגעשריגן "חזק", ווי ביים [[אויפרוף|אויפרופן]] א חתן{{הערה|שם=לוינסקי}}. ביי געוויסע קהילות שטעלן די גבאים צו א "קידושא רבא" אין אזא שבת{{הערה|ליקוטי שיחות תש"ן, חלק ב', עמוד 137}}. | ||