רוי:וואסילי גראסמאן

וואַסילי סעמיאָנאָוויטש גראָסמאַן (רוסיש: Василий Семёнович Гроссман, ייִדישער נאָמען: יוסף ; 12טן דעצעמבער 1905 - 14טן סעפּטעמבער 1964, מאָסקווע) איז געווען א רוסיש־שפּראַכיקער סאָוועטישער שרײַבער פון ייִדישן אָפּשטאַם.

ביאָגראַפיע

געבוירן אין באַרדיטשעוו (הײַנט אוקרײַנע) אין אַן אַסימילירטער משפּחה. געענדיקט כעמיע־לימודים אין מאָסקווער אוניווערסיטעט אין 1929. געאַרבעט ווי אַן אינזשעניער אין די קוילן־גרובן אין דאַנעצק, אוקרײַנע. גענומען שרײַבן אין 1934.

נאָכן אַרײַנדרינג פון די נאַצישע אַרמייען אין ראַטן־פאַרבאַנד בעת דער צווייטער וועלט־מלחמה, אין יוני 1941, מאָביליזירט געוואָרן אין דער רויטער אַרמיי. באַגלייט די סאָוועטישע כּוחות איבער אוקרײַנע, בעלאַרוס און פּוילן און געשריבן קאָרעספּאָנדענצן וועגן גאַנג פון דער מלחמה, צווישן זיי — וועגן דעם ייִדישן חורבן. געווען אין די טויטלאַגערן אין טרעבלינקע און מײַדאַנעק. זײַן עדותשאַפט וועגן די נאַצישע מערדערײַען האָט געדינט ווי אַ באַשולדיקונג־דאָקומענט אויפן נירנבערגער פּראָצעס. צוזאַמען מיט איליאַ ערענבורג און אַנדערע, צווישן זיי אַבֿרהם סוצקעווער, אײַנגעזאַמלט אַ סך גבית־עדותן פון לעבן־געבליבענע און אויף דעם סמך רעדאַגירט דאָס שוואַרצע בוך, די ערשטע דאָקומענטאַציע־זאַמלונג וועגן חורבן פון אייראָפּעיִשן ייִדנטום. דאָס בוך איז נישט דערשינען אין ראַטן־פאַרבאַנד, נאָר אין די פאַראייניקטע שטאַטן און דערנאָך אין אַנדערע ערטער.

גראָסמאַן האָט שטאַרק געליטן פון די סטאַלין־רדיפות. די ביכער וואָס ער האָט געשריבן נאָך 1945 זענען נישט דערשינען אין רוסלאַנד ביז נאָך זײַן טויט.