רוי:האלדזן
האלדזן אדער זיך ארומנעמען איז דער אויסדרוק פון ליבע, פריינטשאפט, נאנטשאפט, שעצונג אדער אפילו נאר צו מחזק זיין אדער טרייסטן איינעם. עס איז פון איין הארץ צום צווייטען הארץ אזא איבערגוס און בוסט פון געפיל, פון איין מענטש צום צווייטען. מען לייגט ארום איין אדער ביידע הענט ארום דעם קערפער פון אנדערן, און מען איז פנים צום פנים קערפער צום קערפער באהאפטען מיט צאמגעבינדענקייט. ווי לענגער און שטערקער דאס האלט אן אלס מער טיפער מיינט דאס אויסצדרוקן די געפילן.
דאס מאכט מען געווענליך וועט מען זעט א גוטן חבר נאך לאנגע צייט אפשניט צום ערשטן מאל, אזא ענטוזיאזים עקפאוזשען פון ליבע.
אידישקייט
אין תנ"ך זעט מען דאס פילע מאל ביי משפחה ברודער אדער קאזיןס וואס מ'האט זיך נישט געזען א לאנגע צייט, צווישן לבן הארמי און יעקב. (בראשית כ"ט י"ג). צווישן יעקב און עשו. (בראשית ל"ג ד'). יעקב קושט און נעמט אורם זיינע איינקליך, מנשה און אפרים, ווען יוסף ברענגט זיי בעפאר אים. (בראשית מ"ח י') דער אויסדרוק טרעפן מיר אין שיר השירים צוויי מאל: "שְׂמֹאלוֹ תַּחַת רֹאשִׁי וִימִינוֹ תְּחַבְּקֵנִי." (שיה"ר ב' ו', ח' ג')
על פי הלכה איז דא א איסור פון חיבוק אין די ימי טהרה. אויך אויף א פרעמדע מיידל און פרוי איז דאס נישט אויסגעהאלטן משום צניעות און אין ביי יידיש רעדנדע חסידים.