די שלושת ימי הגבלה זענען די דריי טעג בעפאר מתן תורה (יום טוב שבועות), אין וועלכע די אידן האָבן זיך צוגעגרייט צום קבלת התורה ביים בארג סיני. די טעג ווערן אנגערופן "ימי ההגבלה" צוליב די ספעציעלע איסורים און באגרעניצונגען וואס זענען אנגעגאנגען אין די טעג אויפן באפעל פון באשעפער צו משה, ווי עס שטייט:”והיו נכונים ליום השלישי... והגבלת את העם סביב”[1].

היינט ווערן די טעג אפגעצייכנט אום ג' - ה' סיון, און ווערן אויך אנגערופן מיטן נאמען "ימי הגבלה" אויפן נאמען פון די טעג וואס זענען דעמאלט געווען, טראץ וואס היינט גייען נישט אן די איסורים.

דער מקור

ג' סיון אין דעם יאָר פון יציאת מצרים, האָט דער באשעפער באַפוילן משה צו גרייטן די אידן צו באַקומען די תורה:

וַיֹּאמֶר ה' אֶל-מֹשֶׁה לֵךְ אֶל-הָעָם וְקִדַּשְׁתָּם הַיּוֹם וּמָחָר וְכִבְּסוּ שִׂמְלֹתָם. וְהָיוּ נְכֹנִים לַיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי, כִּי בַּיּוֹם הַשְּׁלִשִׁי יֵרֵד ה' לְעֵינֵי כָל-הָעָם עַל-הַר סִינָי. וְהִגְבַּלְתָּ אֶת-הָעָם סָבִיב לֵאמֹר הִשָּׁמְרוּ לָכֶם עֲלוֹת בָּהָר וּנְגֹעַ בְּקָצֵהוּ, כָּל-הַנֹּגֵעַ בָּהָר מוֹת יוּמָת. לֹא-תִגַּע בּוֹ יָד כִּי-סָקוֹל יִסָּקֵל אוֹ-יָרֹה יִיָּרֶה, אִם-בְּהֵמָה אִם-אִישׁ לֹא יִחְיֶה בִּמְשֹׁךְ הַיֹּבֵל הֵמָּה יַעֲלוּ בָהָר. וַיֵּרֶד מֹשֶׁה מִן-הָהָר אֶל-הָעָם וַיְקַדֵּשׁ אֶת-הָעָם וַיְכַבְּסוּ שִׂמְלֹתָם. וַיֹּאמֶר אֶל-הָעָם הֱיוּ נְכֹנִים לִשְׁלֹשֶׁת יָמִים, אַל-תִּגְּשׁוּ אֶל-אִשָּׁה.

דאס וואס זיי זענען באפוילן געווארן צווישן אנדערע אויך זיך אפצושיידן פון אינטימע באציאונגען, איז כדי אז זיי זאלן זיין ריין ביי קבלת התורה, אזויווי זיי זענען באפוילן געווארן זיך צו היטן און רייניגן אויך פון יעדע אנדערע טומאה.

די צאהל טעג

איז פארהאן א מחלוקת צוישן חכמים און רבי יוסי צו סאיז געווען דריי טעג אדער נאר צוויי, חכמים האלטן אז נאר צוויי טעג זענען געווען פון פאראויס, און אין דער דרטיער טאג איז שוין געווען די מעמד הר סיני. און די געמיין פון רבי יוסי איז אז דריי גאנצע טעג זענען געווען, און די תורה איז געגעבן געווארן ביי די פערטע טאג[2].

היינטיגע צייטן

אויך די וואס פירן זיך די מנהגי אבילות פון די ספירה טעג ביז שבועות, אבער אין די טעג האלט מען זיי שוין נישט אהן, אזוי אויך מעג מען שוין זיך שערן די האר און חתונה האבן. עס זענען פארהאן אזעלכע וואס פרובירן אין די טעג זיך שטארקערן און אויסמיידן פון דיבורים אסורים און פון שמועסן דברים בטלים און צו פארמערן לימוד תורה, כדי זיך צו גרייטן צו דעם טאג פון קבלת התורה. אזוי אויך אין די טעג זאגט מען נישט קיין תחנון ביים דאווענען.

יום המיוחס

א טאג בעפאר שלושת ימי ההגבלה ווערט אנגערופן יום המיוחס. ס'זעט אויס אז עס ווערט אזוי אנגערופן ווייל אין דעם טאג ווען די יאידן זענען אנגעקומען צופיסנס פונעם בארג סיני, און זענען געווען פאראייניגט "כאיש אחד בלב אחד", זענען די אידן געווארן מיוחס און פארצייכנט אפגעשיידט פון די איבעריגע פעלקער פון דער וועלט.

דרויסנדע לינקס

רעפערענצן


קלארשטעלונג: די אינפארמאציע אויף המכלול איז בלויז פאר בארייכערונג און זאל נישט געזען ווערן ווי א פסק הלכה.

קאטעגאריע:שבועות קאטעגאריע:סיוון

טיילן פון דער ארטיקל זענען מעגליך איבערגעזעצט פון העברעאישער וויקיפעדיע
cc-by-sa 3.0 ערלויבענישאריגינעלער בלאטביישטייערער