רוי:וואסילי גראסמאן

ווערסיע פון 02:27, 8 יאנואר 2023 דורך תנא קמא (שמועס | ביישטייערונגען) (החלפת טקסט – "געענדיקט" ב־"געענדיגט")

וואַסילי סעמיאָנאָוויטש גראָסמאַן (רוסיש: Василий Семёнович Гроссман, ייִדישער נאָמען: יוסף ; 12טן דעצעמבער 1905 - 14טן סעפּטעמבער 1964, מאָסקווע) איז געווען א רוסיש־שפּראַכיקער סאָוועטישער שרייבער פון ייִדישן אָפּשטאַם.

ביאָגראַפיע

געבוירן אין באַרדיטשעוו (היינט אוקריינע) אין אַן אַסימילירטער משפּחה. געענדיגט כעמיע־לימודים אין מאָסקווער אוניווערסיטעט אין 1929. געאַרבעט ווי אַן אינזשעניער אין די קוילן־גרובן אין דאַנעצק, אוקריינע. גענומען שרייבן אין 1934.

נאָכן אַריינדרינג פון די נאַצישע אַרמייען אין ראַטן־פאַרבאַנד בעת דער צווייטער וועלט־מלחמה, אין יוני 1941, מאָביליזירט געוואָרן אין דער רויטער אַרמיי. באַגלייט די סאָוועטישע כּוחות איבער אוקריינע, בעלאַרוס און פּוילן און געשריבן קאָרעספּאָנדענצן וועגן גאַנג פון דער מלחמה, צווישן זיי — וועגן דעם ייִדישן חורבן. געווען אין די טויטלאַגערן אין טרעבלינקע און מיידאַנעק. זיין עדותשאַפט וועגן די נאַצישע מערדערייען האָט געדינט ווי אַ באַשולדיגונג־דאָקומענט אויפן נירנבערגער פּראָצעס. צוזאַמען מיט איליאַ ערענבורג און אַנדערע, צווישן זיי אַברהם סוצקעווער, איינגעזאַמלט אַ סך גבית־עדותן פון לעבן־געבליבענע און אויף דעם סמך רעדאַגירט דאָס שוואַרצע בוך, די ערשטע דאָקומענטאַציע־זאַמלונג וועגן חורבן פון אייראָפּעיִשן אידנטום. דאָס בוך איז נישט דערשינען אין ראַטן־פאַרבאַנד, נאָר אין די פאראייניגטע שטאטן און דערנאָך אין אַנדערע ערטער.

גראָסמאַן האָט שטאַרק געליטן פון די סטאַלין־רדיפות. די ביכער וואָס ער האָט געשריבן נאָך 1945 זענען נישט דערשינען אין רוסלאַנד ביז נאָך זיין טויט.

וועבלינקען

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!