רוי:שפראכן קריג
דער שפראַכן קריג האָט אויסגעבראָכן אין 1913, ווען די ציונים אין ארץ ישראל האָבן געאַרבעט מעשים צו ווירקן אויף די ייִדישע אייראפעיִשע עמיגראַנטן וואָס האָבן מייסטנס גערעדט ייִדיש, און ייִדיש איז געווען זייער מאַמע לשון, זאָלן אויפהערן זיך ניצן מיט ייִדיש וואָס לויט די ציוניסטן האָט ייִדיש פאַרצייכנט זייער אַלטן גלות, און אָנהױבן זיך ניצן נאָר מיט העברעאיש. די פאַרלאַנג איז געפאַלן זייער שווער אויף די נײַע עמיגראַנטן. אין אָנהױב האָבן זיי ממשיך געווען צו רעדן און שרײַבן ייִדיש, אויך האָבן זיי ממשיך געווען צו שרײַבן ייִדישע ליטעראַטור אאַ"וו, ווײַל ייִדיש איז געווען פאַר זיי זייער ווייך און עלאַסטיש אין באַציִוּנג צו העברעיש וואָס איבערהויפט דאַן איז עס געווען אַן הויכע ליטעראַרישע שפראַך.
צוויי אינצידענטן וואָס האָבן אַרויסגערופן אַ גרויסע קריגעריי. איינער איז געווען אויפשטעלן אַ קאַטעדרע פאַר ייִדיש אינעם העברעאישן אוניווערסיטעט אין ירושלים. דער צווייטער איז געווען, וואָס איז די שפראַך אין דער טעכניאן אין חיפה, וואָס ביז דעמאָלט איז די אָפיציעלע שטודירשפראַך געווען דײַטשיש, און דאָס האָבן די העברעיסטן געוואָלט טוישן, צום סוף מיט דערפאָלג. אינעם העברעישן אוניווערסיטעט איז הײַנט פאַראַן א ייִדיש קאַטעדרע.