אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:גרעניץ"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
קיין ענדערונג אין גרייס ,  פֿאַר 3 יאָר
ק
החלפת טקסט – "יינגל" ב־"אינגל"
ק (1 רעוויזיע אימפארטירט: אימפארטירט פון די יידישע וויקיפעדיע, זע ביישטייערער ליסטע)
ק (החלפת טקסט – "יינגל" ב־"אינגל")
שורה 21: שורה 21:
דער גבול איז זייער הייקעל. א ריק מיטן בענדל האט געקענט באדייטן א 180-דעגרי דריי צווישן מי יחי' און מי ... ווי עס זאגט עדות כלל ישראל'ס בלוטיגסטע קאפיטל היסטאריע, נעמליך דער חורבן איירופע מיט קנאפע 75 יאר צוריק.
דער גבול איז זייער הייקעל. א ריק מיטן בענדל האט געקענט באדייטן א 180-דעגרי דריי צווישן מי יחי' און מי ... ווי עס זאגט עדות כלל ישראל'ס בלוטיגסטע קאפיטל היסטאריע, נעמליך דער חורבן איירופע מיט קנאפע 75 יאר צוריק.


אין 1941, האט נאצי דייטשלאנד'ס 'אפעראציע בארבאראסא' געשטורעמט דעם אינגן גרעניץ צווישן דייטש-פוילן און רוסלאנד-פוילן, און העפטיג אריינגלאפירט אין מערב סאוויעט-רוסלאנד. אין די זעלבע צייט, האבן די בלאנדע בני המן געשלאסן א קשר רשעים מיט די פינסטערע אוקריינע און ליטווישע רוצחים און אנדערע לאקאלע אנטיסעמיטן, און פארמירט די מערדערישע עס עס 'איינזאצגרופען'. באוואפענט מיט ביקסן און אנגעטרונקען מיט קרוסעיד'ישע שיכרות, זענען די צוויי-פוסיגע חיות געגאנגען פון שטאט צו שטאט און דארף צו דארף און אריינגעשאסן אין אייגן-געגראבענע גריבער כל אשר יקרא בשם יהודי – טאטעס, מאמעס, זיידעס, באבעס און אור אייניקלעך, הי"ד.‏ אנדערע זענען אומגעברענגט געווארן במיתת סקילה ושריפה אין די אומצאליגע פאגראמען;‎ במיתת חנק דורך די קארבאן מאנאקסייד גאז וואגאנען, דער פארגייער פון די טרויעריגע גאז קאמערן אין פוילן; ווי אויך הונגער, מחלות, ושאר מיתות משונות רח"ל. רובו ככולו פונעם אידענטום אין אקופירטע-אוקריינע, בעלארוס, פוילן, ליטע, לאטוויע און ארום זענען דערמארדעט געווארן אין יענע שווערע תקופה. דער איבערגעלאזטער חלל איז אומבאשרייבליך. אין פילע מקומות איז אפילו דער טרויעריגע מליצה 'אחד בעיר ושתים במשפחה' אן אויער-פארטויבנדע גוזמה. ה' ינקם דמם!
אין 1941, האט נאצי דייטשלאנד'ס 'אפעראציע בארבאראסא' געשטורעמט דעם אינגן גרעניץ צווישן דייטש-פוילן און רוסלאנד-פוילן, און העפטיג אראינגלאפירט אין מערב סאוויעט-רוסלאנד. אין די זעלבע צייט, האבן די בלאנדע בני המן געשלאסן א קשר רשעים מיט די פינסטערע אוקריינע און ליטווישע רוצחים און אנדערע לאקאלע אנטיסעמיטן, און פארמירט די מערדערישע עס עס 'איינזאצגרופען'. באוואפענט מיט ביקסן און אנגעטרונקען מיט קרוסעיד'ישע שיכרות, זענען די צוויי-פוסיגע חיות געגאנגען פון שטאט צו שטאט און דארף צו דארף און אריינגעשאסן אין אייגן-געגראבענע גריבער כל אשר יקרא בשם יהודי – טאטעס, מאמעס, זיידעס, באבעס און אור אייניקלעך, הי"ד.‏ אנדערע זענען אומגעברענגט געווארן במיתת סקילה ושריפה אין די אומצאליגע פאגראמען;‎ במיתת חנק דורך די קארבאן מאנאקסייד גאז וואגאנען, דער פארגייער פון די טרויעריגע גאז קאמערן אין פוילן; ווי אויך הונגער, מחלות, ושאר מיתות משונות רח"ל. רובו ככולו פונעם אידענטום אין אקופירטע-אוקריינע, בעלארוס, פוילן, ליטע, לאטוויע און ארום זענען דערמארדעט געווארן אין יענע שווערע תקופה. דער איבערגעלאזטער חלל איז אומבאשרייבליך. אין פילע מקומות איז אפילו דער טרויעריגע מליצה 'אחד בעיר ושתים במשפחה' אן אויער-פארטויבנדע גוזמה. ה' ינקם דמם!


ווען היטלער ימ"ש האט אנגעפאנגען שפרייטן זיינע בלוטיגע פליגלען און איירופע אין די ערשטע יארן פונעם פונעם דריטער רייך, האט אונגארן זיך הארציג צוגעשטעלט צום פאשיסטישן אקס – קודם עקאנאמיש, און שפעטער ביים קריג, מיליטעריש. אלץ שכר פאר די ווארימע באציאונגען, איז אונגארן שטאפלווייז צוגעטיילט געווארן גרויסע שטחים וואס זענען אוועקגענומען געווארן באונס ובכפי' פון שכנות'דיגע מדינות. דער גרעסטער מתנה איז געווען אין 1940 ווען צפון טראנסילוואניע (זיבענבערגען), וואס איז ביז דאן געווען אונטער ראמעניע, איז אריבער אונטער אונגארישע בעלות. דער רעזולטאט פונעם גרעניץ טויש איז געווען אז א חלק גדול פון די אידישע קהילות אין צפון-מערב ראמעניע (קלויזענבורג, סיגוט, סאטמאר, די ווישעוועס, דעעש, ועוד ועוד) האבן זיך פון איין טאג אויפן צווייטן געפונען בגבולי הונגריה.‏‎ (א חלק פון די קארפאטן (מונקאטש, חוסט און ארום) זענען אריבער פון סלאוואקיע צו אונגארן אין א באזונדערע טויש א פאר יאר בעפאר.)
ווען היטלער ימ"ש האט אנגעפאנגען שפרייטן זיינע בלוטיגע פליגלען און איירופע אין די ערשטע יארן פונעם פונעם דריטער רייך, האט אונגארן זיך הארציג צוגעשטעלט צום פאשיסטישן אקס – קודם עקאנאמיש, און שפעטער ביים קריג, מיליטעריש. אלץ שכר פאר די ווארימע באציאונגען, איז אונגארן שטאפלווייז צוגעטיילט געווארן גרויסע שטחים וואס זענען אוועקגענומען געווארן באונס ובכפי' פון שכנות'דיגע מדינות. דער גרעסטער מתנה איז געווען אין 1940 ווען צפון טראנסילוואניע (זיבענבערגען), וואס איז ביז דאן געווען אונטער ראמעניע, איז אריבער אונטער אונגארישע בעלות. דער רעזולטאט פונעם גרעניץ טויש איז געווען אז א חלק גדול פון די אידישע קהילות אין צפון-מערב ראמעניע (קלויזענבורג, סיגוט, סאטמאר, די ווישעוועס, דעעש, ועוד ועוד) האבן זיך פון איין טאג אויפן צווייטן געפונען בגבולי הונגריה.‏‎ (א חלק פון די קארפאטן (מונקאטש, חוסט און ארום) זענען אריבער פון סלאוואקיע צו אונגארן אין א באזונדערע טויש א פאר יאר בעפאר.)

נאוויגאציע מעניו