בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,358
רעדאגירונגען
(בס"ד) צייכן: רויע רעדאגירונג |
אין תקציר עריכה צייכן: רויע רעדאגירונג |
||
| שורה 1: | שורה 1: | ||
די '''דיבוק''' (פון דעם ווערב דָּבַק | {{דרעפט}} | ||
די '''דיבוק''' (פון דעם ווערב דָּבַק, וואָס מיינט 'צוהענגען' אָדער 'קלעבן') איז, אין דער אידישער פאָלקלאָר און מיסטיק, אַ שלעכטע רוח אָדער אַ מאַלעוואָלענטער רוח פון אַ פאַרשטאָרבענעם מענטש וואָס קלעפּט זיך צו דער נשמה און קומט אַריין אין דעם גוף פון אַ לעבעדיגן מענטשן, קעגן זיין ווילן. דער דיבוק רעדט דורך דעם מויל פונעם באַזעסענעם, און שטעלט זיך פאָר ווי אַ באַזונדערע און פרעמדע פּערזענליכקייט. | |||
די טערמין "דיבוק" איז אין דער ליטעראַטור אַריינגעקומען נאָר אין 17טן יאָרהונדערט | די טערמין "דיבוק" איז אין דער ליטעראַטור אַריינגעקומען נאָר אין 17טן יאָרהונדערט. דער טערמין איז אַ קורצע פאָרעם פון "'''דיבוק מרוח רעה'''". אַ דיבוק ווערט אַרויסגעטריבן דורך אַן עקזאָרציזם. | ||
==עטימאָלאָגיע== | ==עטימאָלאָגיע== | ||
דער וואָרט דִּיבּוּק קומט פון העברעיש און מיינט 'אַ פאַל פון צוהענגען' אָדער 'קלעבן'. כאָטש דער פענאָמען פון אַ שלעכטער רוח איז | דער וואָרט דִּיבּוּק קומט פון העברעיש און מיינט 'אַ פאַל פון צוהענגען' אָדער 'קלעבן'. כאָטש דער פענאָמען פון אַ שלעכטער רוח איז דערמאנט אין פריערדיגע אידישע מקורים, אַזוי ווי אין חז"ל אַלס '''רוח תזזית''' אָדער אין קבלה אַלס "רוח רעה", איז דער ספּעציפישער טערמין דיבוק געווארן איינגעפירט ערשט אין 17טן יאָרהונדערט פון דער גערעדטער שפּראַך פון דײטשע און פּוילישע אידן. | ||
==היסטאריע און קבלה== | ==היסטאריע און קבלה== | ||
דער באַגריף פון אַ | דער באַגריף פון אַ באזעסנדן רוח וואָס איז שפּעטער באַקאַנט געוואָרן אַלס אַ דיבוק, האָט זיך אַנטוויקלט אין 16טן יאָרהונדערט אין קבלה, ספּעציעל אין דער מיסטישער קהילה אין צפת. דער עיקר השפּעה איז געקומען פון די לערנונגען פון רבי יצחק לוריא (דער אר"י) װעגן [[גלגול]]. די קלאַסישע קבלה-מקורות וואָס האָבן באַהאַנדלט דעם ענין זענען: שער הגלגולים פון רבי שמואל ויטאַל און ספר החזיונות פון רבי חיים ויטאַל, וואָס איז געווען דער תּלמיד פון אר"י. | ||
דער באַגריף האָט זיך שטאַרק אַנטוויקלט אין צפת, וואו די ערשטע דאָקומענטירטע פאַלן פון אַזעלכע פאַרמעגונגען זענען געשען. לויט דער לוריאַנישער קבלה, איז אַ דיבוק די נשמה פון אַ אידישן מאַן וואָס | דער באַגריף האָט זיך שטאַרק אַנטוויקלט אין צפת, וואו די ערשטע דאָקומענטירטע פאַלן פון אַזעלכע פאַרמעגונגען זענען געשען אין 1571–1572. לויט דער לוריאַנישער קבלה, איז אַ דיבוק די נשמה פון אַ אידישן מאַן וואָס איז באַגאַנגען גאָר שווערע זינד (אַריינגערעכנט תועבה פאַרברעכנס אָדער מאָרד) אָן תשובה טאָן. די דאזיגע נשמה ווערט נישט אריינגעלאזט אין גיהנום צו אָפּקומען איר שטראף, נאָר ווערט געצוואונגען צו וואַנדערן אויף דער ערד און ווערן געפּייניגט דורך "מלאכי חבלה". זי זוכט צו קלעבן צו אַ לעבעדיגן מענטשן כדי צו געפינען אַ רו. רבי חיים ויטאַל האָט באַשטימט אַז אַ דיבוק קען נישט זיין פון אַ פרוי וויבאלד זי קען נישט דורכגיין גלגול, נאר איר נשמה גייט גלייך צום גיהנום{{הערה|רבי חיים וויטאל, ספר הגלגולים, ווילנא, 1886, פרק יג.}}. דער דיבוק איז אויך נישט די נשמה פון אַ גוי{{הערה|1={{זוהר|ב|צו|א}}–צח, עמוד ב; רבי חיים וויטאל, עץ חיים, ירושלים, 1962, שער ה, פרק ב.}}. | ||
אַן אַנדער באַגריף אין קבלה איז '''עִיבּוּר''', וואָס באַשרייבט אַ גוטע רוח אָדער אַ נשמה וואָס קומט | אַן אַנדער באַגריף אין קבלה איז '''עִיבּוּר''', וואָס באַשרייבט אַ גוטע רוח אָדער אַ נשמה וואָס קומט פרייוויליג אַריין אין אַ גוף פון אַ צדיק אָדער אַן אַנדער מענטשן צו העלפן אים אויספירן אַ [[תיקון]]. דער דיבוק איז אַ [[גלגול]] וואָס איז נישט געראָטן. אין קאָנטראַסט, איז אַ [[מגיד (מיסטיק)|מגיד]] אַ פענאָמען פון אַ פּאָזיטיווער רוח, ווי אין דעם פאַל פון רבי יוסף קאַראָ. | ||
אַ סך פאַלן פון דיבוקים וואָס זענען געשען אין צענטראַל און מזרח־אייראָפּע אין דעם צווייטן העלפט פון 17טן יאָרהונדערט, אַזוי ווי אין קאָרעץ און ניקאָלסבורג, זענען געווארן דאָקומענטירט אין העברעיש און אין אידיש. | אַ סך פאַלן פון דיבוקים וואָס זענען געשען אין צענטראַל און מזרח־אייראָפּע אין דעם צווייטן העלפט פון 17טן יאָרהונדערט, אַזוי ווי אין קאָרעץ און ניקאָלסבורג, זענען געווארן דאָקומענטירט אין העברעיש און אין אידיש. | ||
| שורה 18: | שורה 19: | ||
אין טראַדיציאָנעלן אידישן סאָציאָ-רעליגיעזן קולטור, ווערט דער דיבוק ערקלערט אין דעם קאָנטעקסט פון באַציאונגען צווישן די שטאַרקע און די שוואַכע. די באַזעסענע זענען, לויט אַ טייל פאָרשונג, אָפט מענטשן, ספּעציעל יונגע פרויען נאָך חתונה, וואָס זענען מאַכטלאָז אין דער טראַדיציאָנעלער פּאַטריאַרכאַלער געזעלשאַפט. דאָס פענאָמען איז געזען אַלס אַ געלעגנהייט פאַר פרויען, אָפט דורך היסטעריע, אַרויסצואווייזן צוריקגעדריקטע אימפּולסן, בפרט …, אַלס אַן אלטערנאַטיווע רעאַקציע צו די באַגרעניצונגען פון דער מאַנסלייטישער אָרדענונג{{הערה|שם=אליאור|{{פרויקט בן-יהודה|זיהוי=24549|שם=רחל אליאור|שם היצירה=הדיבוק: "בין העולם הנגלה לעולם הנסתר: קולות מדברים, עולמות שותקים וקולות מושתקים"}}}}. | אין טראַדיציאָנעלן אידישן סאָציאָ-רעליגיעזן קולטור, ווערט דער דיבוק ערקלערט אין דעם קאָנטעקסט פון באַציאונגען צווישן די שטאַרקע און די שוואַכע. די באַזעסענע זענען, לויט אַ טייל פאָרשונג, אָפט מענטשן, ספּעציעל יונגע פרויען נאָך חתונה, וואָס זענען מאַכטלאָז אין דער טראַדיציאָנעלער פּאַטריאַרכאַלער געזעלשאַפט. דאָס פענאָמען איז געזען אַלס אַ געלעגנהייט פאַר פרויען, אָפט דורך היסטעריע, אַרויסצואווייזן צוריקגעדריקטע אימפּולסן, בפרט …, אַלס אַן אלטערנאַטיווע רעאַקציע צו די באַגרעניצונגען פון דער מאַנסלייטישער אָרדענונג{{הערה|שם=אליאור|{{פרויקט בן-יהודה|זיהוי=24549|שם=רחל אליאור|שם היצירה=הדיבוק: "בין העולם הנגלה לעולם הנסתר: קולות מדברים, עולמות שותקים וקולות מושתקים"}}}}. | ||
אין סיי־ווי באַריכטן, וואָלט דער דיבוק רעדן פון דעם גוף, אָפט מאַכן דעם באַזעסענעם רעדן אומאיידל אָדער טאָן זאַכן וואָס דער באַזעסענער וואָלט נישט געטון. מעדיצינישע און אַנטראָפּאָלאָגישע שטודיעס האָבן דעם דיבוק-באַזעסונג קלאַסיפיצירט אַלס אַ היסטערישן סינדראָם<ref>{{cite | אין סיי־ווי באַריכטן, וואָלט דער דיבוק רעדן פון דעם גוף, אָפט מאַכן דעם באַזעסענעם רעדן אומאיידל אָדער טאָן זאַכן וואָס דער באַזעסענער וואָלט נישט געטון. מעדיצינישע און אַנטראָפּאָלאָגישע שטודיעס האָבן דעם דיבוק-באַזעסונג קלאַסיפיצירט אַלס אַ היסטערישן סינדראָם<ref>{{cite journal | last1 = Billu | first1 = Y | last2 = Beit-Hallahmi | first2 = B | year = 1989 | title = Dybbuk-Possession as a hysterical symptom: Psychodynamic and socio-cultural factors | journal = Israel Journal of Psychiatry and Related Science | volume = 26 | issue = 3| pages = 138–149 | pmid = 2606645 }}</ref> אָדער אַ קולטור-געבונדן סינדראָם{{הערה|שם=אליאור}}. | ||
אַ באַקאַנטע געשיכטע באַשרייבט איידל פון בעלז, אַ טאָכטער פון ר׳ שלום פון בעלז, וואָס האָט אָנגענומען די ראָלע פון אַ רבי. עס זענען דאָ מעשׂיות אַז איר ברודער, ר׳ יהושע, האָט דורכגעפירט אַן עקזאָרציזם אויף איר, ווייל זי איז געווען באַזעסן פון אַ דיבוק. | אַ באַקאַנטע געשיכטע באַשרייבט איידל פון בעלז, אַ טאָכטער פון ר׳ שלום פון בעלז, וואָס האָט אָנגענומען די ראָלע פון אַ רבי. עס זענען דאָ מעשׂיות אַז איר ברודער, ר׳ יהושע, האָט דורכגעפירט אַן עקזאָרציזם אויף איר, ווייל זי איז געווען באַזעסן פון אַ דיבוק{{הערה|1=Justin Jaron Lewis (2007): “[http://dx.doi.org/10.1080/14725880701192304 “EYDELE, THE REBBE”]”, Journal of Modern Jewish Studies, 6:1, 21-40}}. | ||
==עקזאָרציזם== | ==עקזאָרציזם== | ||
| שורה 37: | שורה 38: | ||
אַנדערע באַרימטע ווערק אין דער אידישער ליטעראַטור וואָס באַהאַנדלען דעם דיבוק-מאָטיף נעמען אריין "שׂטן אין גאָריי" פון [[יצחק באשעוויס זינגער|יצחק באַשעוויס זינגער]] און די זאַמלונג פון מעשׂיות אין דעם "מעשה בוך" (1602). | אַנדערע באַרימטע ווערק אין דער אידישער ליטעראַטור וואָס באַהאַנדלען דעם דיבוק-מאָטיף נעמען אריין "שׂטן אין גאָריי" פון [[יצחק באשעוויס זינגער|יצחק באַשעוויס זינגער]] און די זאַמלונג פון מעשׂיות אין דעם "מעשה בוך" (1602). | ||
[[he:דיבוק]] | |||
רעדאגירונגען