4,450
רעדאגירונגען
ק (הגהה) |
(פארברייטערט) |
||
| שורה 8: | שורה 8: | ||
| צאל ווערטער = 1455 (33'סטע) | | צאל ווערטער = 1455 (33'סטע) | ||
| צאל אותיות = 5357 (35'סטע) | | צאל אותיות = 5357 (35'סטע) | ||
| אינהאלט = | | אינהאלט = בלק רופט בלעם צו שעלטן די אידן; בלעם בענטשט אנשטאט שעלטן; די אידן זונדיגן מיט בנות מואב און בעל פעור; פנחס הרג'עט זמרי | ||
| מספר עשה חינוך = 0 | | מספר עשה חינוך = 0 | ||
| מספר לא תעשה חינוך = 0 | | מספר לא תעשה חינוך = 0 | ||
| שורה 17: | שורה 17: | ||
}} | }} | ||
'''{{מנוקד|פרשת בָּלָק}}''' איז די זיבעטע [[סדרה]] פון [[ספר במדבר]], און די 40'סטע פון דער תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|במדבר|כב|ב|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|במדבר|כה|ט|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויט דער אנגענומענער צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 104 פסוקים און צוויי פרשיות - איין [[פרשה פתוחה|פתוחה]] און איין [[פרשה סתומה|סתומה]]. | '''{{מנוקד|פרשת בָּלָק}}''' איז די זיבעטע [[סדרה]] פון [[ספר במדבר]], און די 40'סטע פון דער תורה בכלל. די פרשה גייט פון {{תנ"ך|במדבר|כב|ב|אן=ספר|לאנג=יא}}, ביז {{תנ"ך|במדבר|כה|ט|אן=ספר|לאנג=יא}}, לויט דער אנגענומענער צעטיילונג פון [[קאפיטלען פון תנ"ך|קאפיטלען]], פארמאגנדיג אינאיינעם 104 פסוקים און צוויי פרשיות - איין [[פרשה פתוחה|פתוחה]] און איין [[פרשה סתומה|סתומה]]. | ||
אין די פרשה ווערט געשילדערט ווי [[בלק]] האט געפארכט פון די אידן, און גערופן בלעם זיי שעלטן, בלעם גייט קעגן דעם די ערשטע באפעל פון גאט, און טראץ די שטרויכלונגען אויפ'ן וועג דורך א מלאך; גאט האט אריינגעלייגט אין בלעם'ס מויל ברכות אנשטאט קללות. דאן ווערט געשילדערט די [[חטא בעל פעור]] און [[פינחס]]'נס קנאות הרג'נענדיג זמרי וואס האט געזונדיגט. | |||
פרשת בלק ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[ז' תמוז|ז']] און [[י"ז תמוז]]. אין יארן וואס [[יום טוב שני של גלויות|יום טוב שני]] פון [[שבועות]] אין חוץ לארץ געפאלט אום שבת, ווערט פרשת בלק געליינט אין חוץ לארץ אינאיינעם מיט'ן פריערדיגן פרשה - [[פרשת חקת]]{{ביאור|כדי צו צופאסן די 54 פרשיות צו די מערסטנס 48 שבתים אין א שנה פשוטה אין וועלכע מען ליינט א פרשה, [[ימים טובים]] אויסגעשלאסן.}}. | פרשת בלק ווערט געליינט צווישן די דאטומען [[ז' תמוז|ז']] און [[י"ז תמוז]]. אין יארן וואס [[יום טוב שני של גלויות|יום טוב שני]] פון [[שבועות]] אין חוץ לארץ געפאלט אום שבת, ווערט פרשת בלק געליינט אין חוץ לארץ אינאיינעם מיט'ן פריערדיגן פרשה - [[פרשת חקת]]{{ביאור|כדי צו צופאסן די 54 פרשיות צו די מערסטנס 48 שבתים אין א שנה פשוטה אין וועלכע מען ליינט א פרשה, [[ימים טובים]] אויסגעשלאסן.}}. | ||
| שורה 23: | שורה 25: | ||
[[טעקע:Holman Balaam Receiving Balaks Messengers.jpg|קליין|[[בלעם]] נעמט אויף [[בלק]]'ס שליחים]] | [[טעקע:Holman Balaam Receiving Balaks Messengers.jpg|קליין|[[בלעם]] נעמט אויף [[בלק]]'ס שליחים]] | ||
=== בלק רופט בלעם === | === בלק רופט בלעם === | ||
{{הויפט ארטיקל|}} | {{הויפט ארטיקל|בלק און בלעם}} | ||
[[בלק]] בן צִפּוֹר דער קעניג פון [[מואב]] האט זיך גאר שטארק דערשראקן זעענדיג וואס די אידן האבן געטון צום [[אמורי]], און ער האט זיך פארעקלט פון די אידן. בלק האט מיטגעטיילט זיין זארג מיט די עלטערע פון [[מדין]], און זיי געשיקט אלס שלוחים אינאיינעם מיט די עלטערע פון מואב קיין [[פתור]], צו [[בלעם בן בעור]] צו פועל'ן ביי אים ער זאל גיין שעלטן די אידן, און אפשר אזוי וועט ער זיי קענען בייקומען. בלעם האט זיי פארבעטן צו איבערנעכטיגן ביי אים ווען ער ווארט אויף גאט'ס אנטווארט צי ער זאל גיין, און נאך וואס גאט האט אים פארבאטן צו גיין, האט ער אנטזאגט און צוריקגעשיקט די שלוחים. | [[בלק]] בן צִפּוֹר דער קעניג פון [[מואב]] האט זיך גאר שטארק דערשראקן זעענדיג וואס די אידן האבן געטון צום [[אמורי]], און ער האט זיך פארעקלט פון די אידן. בלק האט מיטגעטיילט זיין זארג מיט די עלטערע פון [[מדין]], און זיי געשיקט אלס שלוחים אינאיינעם מיט די עלטערע פון מואב קיין [[פתור]], צו [[בלעם בן בעור]] צו פועל'ן ביי אים ער זאל גיין שעלטן די אידן, און אפשר אזוי וועט ער זיי קענען בייקומען. בלעם האט זיי פארבעטן צו איבערנעכטיגן ביי אים ווען ער ווארט אויף גאט'ס אנטווארט צי ער זאל גיין, און נאך וואס גאט האט אים פארבאטן צו גיין, האט ער אנטזאגט און צוריקגעשיקט די שלוחים. | ||
| שורה 37: | שורה 39: | ||
בלק האט אויפגענומען בלעם'ן ביים גרעניץ, און בלעם האט אים ערקלערט אז ער וועט נישט קענען רעדן נאר דאס וואס גאט לייגט אים אין מויל{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כב|כא|אן=ספר|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|במדבר|כב|מ|אן=פרק}}.}}. | בלק האט אויפגענומען בלעם'ן ביים גרעניץ, און בלעם האט אים ערקלערט אז ער וועט נישט קענען רעדן נאר דאס וואס גאט לייגט אים אין מויל{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כב|כא|אן=ספר|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|במדבר|כב|מ|אן=פרק}}.}}. | ||
=== א === | === בלעם בענטשט === | ||
בלעם האט געזאגט פאר בלק צו אנגרייטן זיבן מזבחות, זיבן אקסן און ווידערס; זיי האבן מקריב געווען די בהמות ווארטנדיג אז די נבואה זאל קומען צו בלעם. גאט האט אריינגעלייגט ווערטער אין בלעם'ס מויל, און ער האט אנגעהויבן בענטשן די אידן, צום אויפברויז פון בלק, וועלכער האט פארגעהאלטן בלעם אז ער האט אים גערופן צו שעלטן און ער בענטשט גאר. בלעם האט ווידער קלארגעשטעלט אז ער קען נאר רעדן דאס וואס גאט לייגט אים אין מויל. בלק האט פרובירט צו טראגן בלעם אויף א צווייטע ארט און בלעם האט ווידער געבענטשט. אזוי האט זיך עס איבערגעשפילט דריי מאל. בלק האט אין צארן פארטריבן בלעם, נישט איידער בלעם האט ווידער געבענטשט כלל ישראל{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כג|לאנג=יא|אן=ספר}}-{{תנ"ך|במדבר|כד|אן=ספר}}.}}. | |||
=== בעל פעור === | |||
די אידן האבן אנגעהויבן זונדיגן מיט די טעכטער פון מואב{{הערה|לויט די ראַט פון בלעם צו בלק. {{תנ"ך|במדבר|כה|א|אן=ספר|מפרש=רש"י}}, לויט {{בבלי|סנהדרין|קו|א}}.}}, און זיי האבן געשלעפט די אידן צו דינען זייערע אפגעטער, און די אידן האבן אנגעהויבן דינען דעם [[בעל פעור]] און דערמיט דערצערנט דעם אויבערשטן. משה האט אויפ'ן באפעל פון גאט באאויפטראגט די דיינים צו הרג'ענען די זונדיגע. [[זמרי בן סלוא]] האט געזונדיגט מיט א מדינ'יש פרוי, כזבי בת צור, פארנט פון משה און אלע אידן, און עס האט אויסגעבראכן א מגפה ביי די אידן. [[פינחס]] האט גענומען א שווערד און דערשטאכן זמרי און כזבי, און דערמיט אפגעשטעלט די מגפה{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כה|לאנג=יא|אן=ספר}}.}}. | |||
== דאטומען == | == דאטומען == | ||
דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה קען געפאלן אין זיבן (אין א"י, אין חו"ל זעקס) אנדערע דאטומען: | דער שבת ווען מ'ליינט די פרשה קען געפאלן אין זיבן (אין א"י, אין חו"ל זעקס) אנדערע דאטומען: | ||
| שורה 52: | שורה 58: | ||
מען ליינט די הפטורה אין [[ספר מיכה]], פון {{תנ"ך|מיכה|ה|ו|לאנג=יא|אן=ספר}} (די איטאליענער פון {{תנ"ך|מיכה|ה|ד|לאנג=יא|אן=פרק}}), ביז {{תנ"ך|מיכה|ו|ח|אן=ספר|לאנג=יא}}. אין די הפטורה דערמאנט דער נביא בלק און בלעם: {{מנוקד|עַמִּי זְכָר נָא מַה יָּעַץ בָּלָק מֶלֶךְ מוֹאָב וּמֶה עָנָה אֹתוֹ בִּלְעָם בֶּן בְּעוֹר מִן הַשִּׁטִּים עַד הַגִּלְגָּל לְמַעַן דַּעַת צִדְקוֹת ה'.}} | מען ליינט די הפטורה אין [[ספר מיכה]], פון {{תנ"ך|מיכה|ה|ו|לאנג=יא|אן=ספר}} (די איטאליענער פון {{תנ"ך|מיכה|ה|ד|לאנג=יא|אן=פרק}}), ביז {{תנ"ך|מיכה|ו|ח|אן=ספר|לאנג=יא}}. אין די הפטורה דערמאנט דער נביא בלק און בלעם: {{מנוקד|עַמִּי זְכָר נָא מַה יָּעַץ בָּלָק מֶלֶךְ מוֹאָב וּמֶה עָנָה אֹתוֹ בִּלְעָם בֶּן בְּעוֹר מִן הַשִּׁטִּים עַד הַגִּלְגָּל לְמַעַן דַּעַת צִדְקוֹת ה'.}} | ||
==אייגנארטיגקייטן== | == אייגנארטיגקייטן == | ||
עס איז פארהאן א שפריכווארט - "לערנען בלק", ווען מען וויל איינעם אריינגעבן א לעקציע; אן [[אידיאם]] וואס שטאמט פונעם פרשה, ווען בלק האט ארויסגעקוקט אויף רעזולטאטן פון בלעם און כסדר אנטוישט געווארן ווען ער האט ווידער געבענטשט אנשטאט שעלטן{{הערה|[https://yiddishwordoftheweek.tumblr.com/post/607033912/lernen-לערנען "לערנען"] אויף yiddishwordoftheweek.tumblr.com.}} | עס איז פארהאן א שפריכווארט - "לערנען בלק", ווען מען וויל איינעם אריינגעבן א לעקציע; אן [[אידיאם]] וואס שטאמט פונעם פרשה, ווען בלק האט ארויסגעקוקט אויף רעזולטאטן פון בלעם און כסדר אנטוישט געווארן ווען ער האט ווידער געבענטשט אנשטאט שעלטן{{הערה|[https://yiddishwordoftheweek.tumblr.com/post/607033912/lernen-לערנען "לערנען"] אויף yiddishwordoftheweek.tumblr.com.}} | ||
רעדאגירונגען