אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "דרעפט:צען מכות"

1,846 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 8 חדשים
קיין רעדאגירונג באמערקונג
אין תקציר עריכה
אין תקציר עריכה
שורה 30: שורה 30:


{{שני טורים
{{שני טורים
|'''תהילים עח, מד–נא:''' {{מנוקד|<poem>
|'''תהלים עח, מד–נא:''' {{מנוקד|<poem>
1. וַיַּהֲפֹךְ לְ'''דָם''' יְאֹרֵיהֶם,
1. וַיַּהֲפֹךְ לְ'''דָם''' יְאֹרֵיהֶם,
:וְנֹזְלֵיהֶם בַּל יִשְׁתָּיוּן.
:וְנֹזְלֵיהֶם בַּל יִשְׁתָּיוּן.
שורה 50: שורה 50:
רֵאשִׁית אוֹנִים בְּאָהֳלֵי חָם.</poem>}}
רֵאשִׁית אוֹנִים בְּאָהֳלֵי חָם.</poem>}}


|'''תהילים קה, כח–לו:''' {{מנוקד|<poem>
|'''תהלים קה, כח–לו:''' {{מנוקד|<poem>
1. שָׁלַח '''חֹשֶׁךְ''', וַיַּחְשִׁךְ;
1. שָׁלַח '''חֹשֶׁךְ''', וַיַּחְשִׁךְ;
:וְלֹא-מָרוּ, אֶת דְּבָרוֹ.
:וְלֹא-מָרוּ, אֶת דְּבָרוֹ.
שורה 72: שורה 72:


==באדייטונג און טעאלאגיע==
==באדייטונג און טעאלאגיע==
די צען מכות זענען געווען א דירעקטע דעמאנסטראציע פון ג-ט'ס מאכט און הערשאפט איבער דער נאטור, אז זיי זאלן קענען דערציילן די ניסים פאר זייערע קינדער און קינדס-קינדער{{הערה|{{תנ"ך|שמות|י|ב}}}}.
דער פירנדער מאטיוו פון די מכות ווערט אריינגעפירט אין {{תנ"ך|שמות|ז|ה}}: "וידעו מצרים כי אני ה' בנטותי את ידי על מצרים…". דאס ווערט איבערגעזאגט אין עטליכע ערטער (ז:יז; ח:ו, יח; ט:יד, טז, כט), און ווייזט אז די מכות זענען אַן ענטפער אויף פרעה'ס אויספאָדערונג אין {{תנ"ך|שמות|ה|אן=ספר}}: "מי ה'…? לא ידעתי את ה' וגם את ישראל לא אשלח." די מכות זענען באשטימט צו מגלה זיין דעם מאכט און איינציגקייט פון ג-ט, און אונטערשיידן זיך פון ביידע – מאגישע כוחות און נאטורליכע קאטאסטראפן. ווען די מצרישע חרטומים געלינגט נישט צו מאכן כינים, איינעקענען זיי: "אצבע אלקים היא" (ח:טו).
 
די מכּות אנהויב נאך אַן אנאנס אדער א צייכן און זייערע אפּשאף דורך משה און אהרן, ווערט געגעבן לויט דעם באפעל און אין נאמען פון ה'. דאס אויפזאמלען מכות, זייער דיסקרימינירונג צווישן ישראל און מצריים (אנגעהויבן פון ח:יח), און דאס וואס די לעצטע פיר מכות זענען פּרעצעדענטלאז אין דער היסטאריע, ברענגען פרעה'ס הויף צו מער און מער אנערקענונג פון ה' (ח:ד, כא, כד; ט:כ, כז–כח; י:ז–ח, טז–יז, כד), וואס ענדיגט זיך מיט דער באפרייאונג פון ישראל (יב:לא–לב). ווי קלארגעשטעלט אין ט:יד–טז און י:א–ב, איז דער ציל פון פארלענגערן די מכות נישט בלויז ארויסצולאזן ישראל, נאר צו אוועקשטעלן א נצח'דיגע וויסנשאפט פון ג-ט'ס רום, מאכט און הערשאפט איבער די נאטור און די נארישקייט פון זיך קעגנשטעלן אים.
 
יעדער מכה איז געווען א דירעקטע קאנפראנטאציע מיט אן עגיפטישן געטשקע. למשל, דער נילוס איז געווען א געץ, און די מכה פון בלוט האט דעמאנסטרירט אז ער איז נישט קיין געטליכע באשעפעניש{{מקור}}.
יעדער מכה איז געווען א דירעקטע קאנפראנטאציע מיט אן עגיפטישן געטשקע. למשל, דער נילוס איז געווען א געץ, און די מכה פון בלוט האט דעמאנסטרירט אז ער איז נישט קיין געטליכע באשעפעניש{{מקור}}.