אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "באַניצער:רושם רשימות/הלל (דאווענען)"

איידער מען זאגט הלל מאכט מען א ברכה: "אשר קדשנו במצוותיו וציוונו לגמור (או: לקרוא) את ההלל". און נאכ'ן ענדיגן זאגט מען א ברכה פון "יהללוך". די מנהגים זענען פארשידנארטיג ווען עס קומט צו זאגן א ברכה אויף האלב הלל.

ת"ר הלל זה מי אמרו ר"א אומר משה וישראל אמרוהו בשעה שעמדו

הרשע הם אמרו לא לנו ומשיבה וכו'וחכמים אומרים נביאים שביניהן תיקנו להם לישראל שיהו אומרים

אותו על כל פרק ופרק ועל כל צרה וצרה שלא תבא עליהם לישראל ולכשנגאלין אומרים אותו על גאולתן ({{בבלי|פסחים|קיז|א}}).

לויט ווי די מפרשים לערנען פשט אין א משנה, האט מען צוועלף טעג א יאר, די טעג וואס דער חליל האט געקלאפט אין בית המקדש, געזאגט דארט גאנץ הלל{{הערה|{{בבלי|ערכין|י|א}}. רש"י שם ד"ה 'ולא כלום' ר' גרשום שם; תוספות ד"ה 'שמונה עשר יום'. תפארת ישראל במשנה ערכין ב, ג. אות כח.}}. די טעג זענען: ביים שחטן דעם קרבן פסח{{הערה|{{בבלי|פסחים|סד|א}}}} - י"ד ניסן, ביים שחט'ן דעם פסח שני - י"ד אייר, ביום טוב הראשון של פסח, ביום טוב הראשון של עצרת – חג השבועות, ובשמונת ימי חג הסוכות