אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אקדמות"

77 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 1 יאָר
הגהה בדרך אפשר
(הגהה בדרך אפשר)
שורה 7: שורה 7:
דער פיוט איז אויסגעשטעלט מיט 54 בתים פון 2 שורות, יעדער שורה באשטייט פון 10 [[תנועות]], און ענדיגט זיך מיט'ן גראם פון "תא", די [[אקראסטיק]] פון די ערשטע 26 בתים זענען לויט די רייע פון א' ב' - געדאפלט, און די איבריגע זענען לויט דער נאמען פונעם "מחבר מאיר ביר רבי יצחק יגדל בתורה ובמעשים טובים אמן וחזק ואמיץ".  
דער פיוט איז אויסגעשטעלט מיט 54 בתים פון 2 שורות, יעדער שורה באשטייט פון 10 [[תנועות]], און ענדיגט זיך מיט'ן גראם פון "תא", די [[אקראסטיק]] פון די ערשטע 26 בתים זענען לויט די רייע פון א' ב' - געדאפלט, און די איבריגע זענען לויט דער נאמען פונעם "מחבר מאיר ביר רבי יצחק יגדל בתורה ובמעשים טובים אמן וחזק ואמיץ".  


דער פיוט הויבט אן מיט די שבח פון השי"ת וואס איז נישט מעגליך צו שילדערן, און פאלגט נאך מיט די לויב פון די מלאכים, און די גרויסקייט פון די אידן איבער זיי, דערנאך שילדערט דער פייטן א שמועס צווישן די אידן מיט די פעלקער, וואו די פעלקער פרעגן די אידן פארוואס זיי דינען השי"ת, און די אידן שילדערן זיי די שכר פון לעתיד לבא.
דער פיוט הויבט אן מיט די שבח פון השי"ת, אז עס איז נישט מעגליך דאס צו שילדערן, און פאלגט נאך מיט די לויב פון די מלאכים, און די חשיבות פון די אידן איבער זיי. דערנאך שילדערט דער פייטן א שמועס צווישן די אידן מיט די פעלקער, וואו די פעלקער פרעגן די אידן פארוואס זיי דינען השי"ת טראץ דעם שווערן גלות, און די אידן ענטפערן זיי מיט א שילדערונג פון די שכר פון לעתיד לבא.


דער פיוט ווערט געזאגט אין א אופן פון חזן וקהל, יעדע צוויי שורות<ref name=":0">{{צ-בוך|מחבר=רבי שלמה זלמן גייגר|נאמען=דברי קהלות - מנהגי פראנפורט דמיין|עמ=446}}</ref>, און ווערט געזאגט מיט א שיינעם ניגון וואס ברענגט ארויס דביקות און נעימות.  
דער פיוט ווערט געזאגט אין א אופן פון חזן וקהל, יעדע צוויי שורות<ref name=":0">{{צ-בוך|מחבר=רבי שלמה זלמן גייגר|נאמען=דברי קהלות - מנהגי פראנפורט דמיין|עמ=446}}</ref>, און ווערט געזאגט מיט א שיינעם ניגון וואס ברענגט ארויס דביקות און נעימות.  
175

רעדאגירונגען