אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "פרשת בחוקותי"

דאַן קומט א פרשה פון קללות אדער סטראַשונגען ("תוכחה"). אויב די אידן טוען נישט אָפּהיטן גאָט'ס מצוות, וועט גאָט אָנמאַכן אויף די אידן צרות, קדחת, היץ, גע'גנב'עטע שניט, באזיגט דורך פיינט, אָרעמע שניטן, אנפאלן פון ווילדע חיות, מגיפה, הונגער, וויסטעניש, און שרעק. די וואָס בלייבן וועלן ווערן אַוועקגענומען צום לאַנד פון זייערע פיינט, וואו זיי וועלן ווערן האַרצ־קראַנק איבער זייערע זינד, מודה זיין אויף זייערע זינד און ווערן פאַרצייט. די תורה ענדיגט די קללות מיט עטליכע פסוקים אין אַן אָפּטימיסטישער טאָן: "אָבער אַפילו דאַן, ווען זיי וועלן זיין אין דעם לאַנד פון זייערע פיינט, וועל איך זיי נישט פאַראַכטן, און וועל זיי נישט פאַראומווערדיגן… און איך וועל זיך דערמאנען פאַר זייערטוועגן דעם בונד מיט" אברהם, יצחק און יעקב און מיט "די ערשטע, וואָס איך האָב זיי אַרויסגעצויגן פון לאַנד מִצרַיִם"{{הערה|{{תנ"ך|ויקרא|כו|ג|מו|אן=ספר}}.}}.