אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "שערי תשובה"

:דער ספר איז א רעלאטיוו קורצער און נישט צעטיילט אין פרקים. עס גייט איבער דעם סדר היום פון א איד, אנגעהויבן ביים זיך ערוועקן פון שלאף ביזן זיך לייגן אין בעט ביינאכט. צום סוף פונעם ספר ברענגט ער אויך עטליכע ענינים וועגן שבת און ימים טובים. דער בית יוסף צייכנט אפט צו דעם רבינו יונה – בעיקר פונעם ספר היראה, זייענדיג עוסק אין ענינים פון [[אורח חיים]] – אלס מקור צו די פסקים פון דער [[טור]], ווי אויך דער [[גר"א]] אין זיין ביאור אויף [[שולחן ערוך]] צייכנט דאס צו אלס מקור פאר פסקים פונעם מחבר{{הערה|{{היברובוקס|רב"י זילבער|'''מבוא צום ביאור מקור היראה אויף ספר היראה'''|51104|עמוד=4}}}}.

* דער ספר "שערי העבודה" (בני ברק תשכ"ז), איז לויט די טענה פונעם ארויסגעבער - [[רבי בנימין יהושע זילבער]] - געשריבן דורך רבינו יונה, און איז נאך א טייל פונעם פארלוירענער ספר שערי צדק. דער ארויסגעבער געבט אן אז דעם ספר האט זיין זון דערקענט אין א כתב יד. אין שפעטערדיגע דרוקן פונעם ספר שטיצט ער אונטער די אידענטיפיקאציע מיט נאך באווייזן, און ווארפט אפ פארשידענע טענות דערקעגן. [[רבי יעקב ישראל קאניעווסקי]] האט געהאלטן אז דער ספר איז נישט פארפאסט געווארן דורך רבינו יונה{{הערה|{{אוצר החכמה|אברהם הלוי הורביץ|ארחות רבינו הקהלות יעקב|144236|עמ' רה|עמוד=242|באנד=ה}}, אין נאמען פון זיין זון [[רבי חיים קאניעווסקי]].}}, אבער האט נישט אנגעגעבן קיין ערקלערונג. דאקעגן, ישראל תא-שמע האט געהאלטן אז די אידענטיפיקאציע איז יא באזירט, און דער בעלות פון רבינו יונה אויפן חיבור איז א באשטעטיגטע{{הערה|י"מ תא-שמע, "חסידות אשכנז בספרד: רבנו יונה גירונדי – האיש ופועלו", '''כנסת מחקרים''', כרך ב: ספרד, מוסד ביאליק, ירושלים תשס"ד, עמ' 133 ועמ' 145–148.}}.

שערי תשובה ווערט פאררעכנט אלס א ספר יסוד צווישן די [[מוסר|מוסר ספרים]]{{הערה|עלי שור, חלק ב' עמוד קע"ה}}. [[רבי חיים וואלאזשינער]] האט געזאגט אז די פארשידענע ספרי מוסר זענען נישט אלע די זעלבע פאסיג פאר יעדן איד, פאר איינעם איז געאייגנט "ראשית חכמה" און פאר א צווייטן "חובת הלבבות"; בלויז שערי תשובה איז צוגעפאסט פאר אלעמען, ווייל דער מחבר איז געווען פון די גרויסע [[פוסק]]ים צווישן די [[ראשונים]] און זיינע רייד זענען אויסגעבויט לויט די [[הלכה]]. אויך דער [[חפץ חיים]], אין זיין ספר אויף די הלכות פון [[לשון הרע]], האט זיך אסאך באזירט אויף ראיות פון שערי תשובה, מיט די טענה אז עס נישט בלויז א מוסר ספר און צו אלע זיינע ווערטער זענען פארהאן הלכה'דיגע מקורות{{הערה|[https://shitufta.org.il/Chofetz_Chaim/,_Preface?selectedunittext=28 חפץ חיים, הקדמה]; {{אוצר החכמה|משה מאיר ישר|החפץ חיים|106162|עמ' תעז|עמוד=12|באנד=ב}}.}}.

באזונדער ווערט [[אלול|חודש אלול]] באטראכט אלס א פאסיגע צייט צו לערנען דעם ספר{{הערה|רבי צבי הירש פון לובלין, אין: הנהגות הצדיקים, חלק ב' עמוד תתקי"א}}, אלס א הכנה צו די [[ימים נוראים]] און די כפרה פון יום כיפור. [[רבי ישראל סאלאנטער]] רעקאמענדירט צו לערנען שערי תשובה אין חודש אלול{{הערה|אור ישראל [https://shitufta.org.il/Ohr_Yisrael/7?selectedunittext=18 אגרת ז']}}, און בפרט דעם דריטן שער, וואו דער מחבר שמועסט אויס דאס הארבקייט פון די עבירות{{הערה|[https://www.daat.ac.il/daat/vl/salant-b/salant-b03.pdf תורת רבי ישראל מסלנט], תל אביב תשי"ג, עמוד נ"ה}}. [[רבי יצחק זאב הלוי סאלאווייטשיק]], ווען ער איז געווען אין [[קרעניץ]], האט ער גאנץ חודש אלול געלערנט שערי תשובה מיט א קענטבארע התרגשות{{הערה|{{אוצר החכמה|מלר, שמעון יוסף בן אלימלך|עובדות והנהגות לבית בריסק|180643|עמ' קכד|עמוד=152|באנד=ג}}}}, און עס איז דער גאנצער חודש געליגן אויפן טיש פון [[רבי חיים עוזר גראדזענסקי]]{{הערה|דרכי החיים, עמוד שכ"ב}}. [[רבי אברהם ישעיהו קארעליץ|דער חזון איש]] פלעגט מעיין זיין אין שערי תשובה דורכאויס די עשרת ימי תשובה{{הערה|{{אוצר החכמה|אברהם הלוי הורביץ|ארחות רבינו הקהלות יעקב|144233|עמ' קצה|עמוד=230|באנד=ב}}}}. דער רא"ש שרייבט אז מען זאל ליינען דעם אגרת התשובה אין דער וואך פון [[ראש השנה]]{{הערה|אורחות חיים להרא"ש [https://shitufta.org.il/Orchot_Chaim_L'HaRosh/7?selectedunittext=15 ז, טז]}}.