אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "לישב בסוכה"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
31 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
ק (←‏מנהג אשכנז: טעות סופר)
ק (←‏ראשונים: הגהה)
שורה 43: שורה 43:
איבער ווען מען מאכט די ברכה איז פארהאן א מחלוקת אין [[ראשונים]]:
איבער ווען מען מאכט די ברכה איז פארהאן א מחלוקת אין [[ראשונים]]:
* לויט '''רוב ראשונים''' איז סוכה דער זעלבער ווי תפילין, און יעדע מאל וואס א מענטש גייט אריין אין סוכה, אויך אויב ער פלאנט נישט צו טון דערין גארנישט אויסער זיצן, מאכט ער 'לישב בסוכה'. אזוי שרייבן [[בעל הלכות גדולות]], [[רב האי גאון]]{{הערה|אין א תשובה, געברענגט אין רבינו מנוח הל' סוכה פ"ו ה"ט, רא"ש, {{טור|אורח חיים|תרלט|אן=חלק}}, און נאך: "מנהג ידוע הוא שהנכנס בחג לסוכת חברו לבקרו אף על פי שאינו שותה ואוכל בה חייב לברך לישב בסוכה".}}, [[רי"ף]]{{הערה|{{רי"ף|סוכה|כב|א}}: "ואסיקנא, דכל שעה שנכנס לישב בה מברך לישב בסוכה".}}, [[רמב"ם]]{{הערה|שם=רמבם|<!-- {{רמב"ם|סוכה|ו|יב}}, נישט באנוצט ווייל טעקסט אויף שיתופתא איז נישט מסודר -->[https://rambam.alhatorah.org/Full/Shofar_veSukkah_veLulav/6.12 הלכות סוכה פ"ו, הי"ב]: "כל זמן שיכנס לישב בסוכה, כל שבעה, מברך קודם שישב: אשר קידשנו במצוותיו וציונו לישב בסוכה"}}, יראים, רבינו שמחה, רוקח, ראבי"ה{{הערה|סימן תרמ"ד}}, ריטב"א{{הערה|שם=ריטב"א|{{בבלי|סוכה|מה|ב|מפרש=ריטב"א}}}}{{ביאור|דער ריטב"א ברענגט נאך צוויי שיטות: א) שכל עת שקובע עצמו לעשות בה אחד מדברים אלו, כמו אכילה, שינה, שינון וכיוצא בהן, הוי כהנחה דתפלין וחייב לברך אף על פי שלא יצא משם. ב) מברך בכל יום פעם אחת בכניסה ראשונה. זעט אויך של"ה, מסכת סוכה, נר מצוה אות ו, אז איינער וואס איז אינגאנצן נישט מסיח דעת פון סוכה דארף מאכן די ברכה איינמאל א טאג, און דער {{שלחן ערוך|אורח חיים|תרלט|מפרש=מגן אברהם|אן=חלק}} ס"ק י"ז, קריגט דערויף.}}, אורחות חיים בשם רא"ה, מחזור ויטרי, פסקי הרי"ד, רי"ץ גיאת, מאירי{{הערה|1={{בבלי|סוכה|מו|א|מפרש=מאירי}}|שם=מאירי}}, ספר הנייר, שיבולי הלקט{{הערה|סימן שמ"ו}} און נאך.
* לויט '''רוב ראשונים''' איז סוכה דער זעלבער ווי תפילין, און יעדע מאל וואס א מענטש גייט אריין אין סוכה, אויך אויב ער פלאנט נישט צו טון דערין גארנישט אויסער זיצן, מאכט ער 'לישב בסוכה'. אזוי שרייבן [[בעל הלכות גדולות]], [[רב האי גאון]]{{הערה|אין א תשובה, געברענגט אין רבינו מנוח הל' סוכה פ"ו ה"ט, רא"ש, {{טור|אורח חיים|תרלט|אן=חלק}}, און נאך: "מנהג ידוע הוא שהנכנס בחג לסוכת חברו לבקרו אף על פי שאינו שותה ואוכל בה חייב לברך לישב בסוכה".}}, [[רי"ף]]{{הערה|{{רי"ף|סוכה|כב|א}}: "ואסיקנא, דכל שעה שנכנס לישב בה מברך לישב בסוכה".}}, [[רמב"ם]]{{הערה|שם=רמבם|<!-- {{רמב"ם|סוכה|ו|יב}}, נישט באנוצט ווייל טעקסט אויף שיתופתא איז נישט מסודר -->[https://rambam.alhatorah.org/Full/Shofar_veSukkah_veLulav/6.12 הלכות סוכה פ"ו, הי"ב]: "כל זמן שיכנס לישב בסוכה, כל שבעה, מברך קודם שישב: אשר קידשנו במצוותיו וציונו לישב בסוכה"}}, יראים, רבינו שמחה, רוקח, ראבי"ה{{הערה|סימן תרמ"ד}}, ריטב"א{{הערה|שם=ריטב"א|{{בבלי|סוכה|מה|ב|מפרש=ריטב"א}}}}{{ביאור|דער ריטב"א ברענגט נאך צוויי שיטות: א) שכל עת שקובע עצמו לעשות בה אחד מדברים אלו, כמו אכילה, שינה, שינון וכיוצא בהן, הוי כהנחה דתפלין וחייב לברך אף על פי שלא יצא משם. ב) מברך בכל יום פעם אחת בכניסה ראשונה. זעט אויך של"ה, מסכת סוכה, נר מצוה אות ו, אז איינער וואס איז אינגאנצן נישט מסיח דעת פון סוכה דארף מאכן די ברכה איינמאל א טאג, און דער {{שלחן ערוך|אורח חיים|תרלט|מפרש=מגן אברהם|אן=חלק}} ס"ק י"ז, קריגט דערויף.}}, אורחות חיים בשם רא"ה, מחזור ויטרי, פסקי הרי"ד, רי"ץ גיאת, מאירי{{הערה|1={{בבלי|סוכה|מו|א|מפרש=מאירי}}|שם=מאירי}}, ספר הנייר, שיבולי הלקט{{הערה|סימן שמ"ו}} און נאך.
::די ראשונים מערקן אן אז אפילו לויט די שיטה, פעלט אויס א יציאה גמורה צו ווערן מחויב נאכאמאל מיט א ברכה, אבער אויב גייט מען ארויס עפעס ברענגען לצורך סעודה{{הערה|שם=מאירי}}, אדער צו רעדן מיט א חבר{{הערה|שם=ריטב"א}} איז עס נישט קיין הפסק צו דארפן מאכן נאך א ברכה. לויט אייניגע, דארף מען איבערמאכן די ברכה אפילו ווען מ'איז בלויז ארויס פאר א קורצע וויילע, צו ברענגען צרכי סעודה{{הערה|בשם יש מפריזין|דארט=מאירי}}, אדער צו רעדן מיט א חבר{{הערה|{{רמב"ם|סוכה|ו|יב|מפרש=רבינו מנוח}}}}.
::די ראשונים מערקן אן אז אפילו לויט די שיטה, פעלט אויס א יציאה גמורה צו ווערן מחויב נאכאמאל מיט א ברכה, אבער אויב גייט מען ארויס עפעס ברענגען לצורך סעודה{{הערה|שם=מאירי}}, אדער צו רעדן מיט א חבר{{הערה|שם=ריטב"א}} איז עס נישט קיין הפסק צו דארפן מאכן נאך א ברכה. לויט אייניגע, דארף מען איבערמאכן די ברכה אפילו ווען מ'איז בלויז ארויס פאר א קורצע וויילע, צו ברענגען צרכי סעודה{{הערה|שם=מאירי}}, אדער צו רעדן מיט א חבר{{הערה|{{רמב"ם|סוכה|ו|יב|מפרש=רבינו מנוח}}}}.
* פון דער אנדערער זייט האלט דער '''[[רבינו תם]]''' אז מען מאכט נאר א ברכה ביים עסן און יעדע אנדערע באנוץ איז א טפל לגבי אכילה, און זיי ווערן אלע גע'פטר'ט מיט די ברכה ביים עסן{{הערה|תוס' ר"י שירליאון [https://he.wikisource.org/wiki/תוספות_רבינו_יהודה_שירליאון#דף_יא_עמ'_ב ברכות יא, ב]; געברענגט אין רא"ש און טור סי' תרל"ט בשמו}}. ווי דער שיטה האלטן אויך [[רב יהודאי גאון]], [[בעל העיטור]], [[תוספות]] אין ברכות{{הערה|שם=תוסברכ|{{בבלי|ברכות|יא|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=שכבר}}}}{{ביאור|פון {{בבלי|סוכה|מה|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=אחד}}: "…כל אימת דנכנס לה כדי שיאכל וישתה וישן ואפילו עשר פעמים ביום מברך אכל אחת ואחת…" איז משמע אז אויך אויף שלאף מאכט מען, און ס'איז נישט קלאר אויב אויך אויף אכילת ארעי. דער מגדל עוז און ר"י עייאש אין לחם יהודה (אויף דער רמב"ם דארט) לערנען בדעת התוספות אז אויך איינער וואס גייט אריין צו לערנען מאכט א ברכה, און נאר איינער וואס גייט אריין סתם זיך צו זוימען דארט מאכט נישט. דער {{שולחן ערוך|אורח חיים|תרלט|מפרש=טורי זהב|אן=חלק}}, סק"כ, האלט אז דעת התוס' איז ווי דעת הרי"ף און רמב"ם אז מען מאכט אויך אויף בלויז וויילן, און אזוי איז משמע פון בית יוסף.}} און נאך. דער רא"ש{{הערה|שם=רא"ש|פסקי הרא"ש [https://shitufta.org.il/Rosh_on_Sukkah/4?selectedunittext=2 סוכה פ"ד סי' ג]}}, מגיד משנה{{הערה|דארט=רמבם|[https://rambam.alhatorah.org/Dual/Maggid_Mishneh/Shofar_veSukkah_veLulav/6.12 מגיד משנה דארט]}}, מרדכי{{הערה|מרדכי, סוכה, תשס"ה}}, און [[ריא"ז]]{{הערה|[https://shitufta.org.il/Shiltei_HaGiborim_on_Sukkah/22a?selectedunittext=5 שלטי הגיבורים ג]}} שרייבן אז אזוי פירט מען זיך למעשה.
* פון דער אנדערער זייט האלט דער '''[[רבינו תם]]''' אז מען מאכט נאר א ברכה ביים עסן און יעדע אנדערע באנוץ איז א טפל לגבי אכילה, און זיי ווערן אלע גע'פטר'ט מיט די ברכה ביים עסן{{הערה|תוס' ר"י שירליאון [https://he.wikisource.org/wiki/תוספות_רבינו_יהודה_שירליאון#דף_יא_עמ'_ב ברכות יא, ב]; געברענגט אין רא"ש און טור סי' תרל"ט בשמו}}. ווי דער שיטה האלטן אויך [[רב יהודאי גאון]], [[בעל העיטור]], [[תוספות]] אין ברכות{{הערה|שם=תוסברכ|{{בבלי|ברכות|יא|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=שכבר}}}}{{ביאור|פון {{בבלי|סוכה|מה|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=אחד}}: "…כל אימת דנכנס לה כדי שיאכל וישתה וישן ואפילו עשר פעמים ביום מברך אכל אחת ואחת…" איז משמע אז אויך אויף שלאף מאכט מען, און ס'איז נישט קלאר אויב אויך אויף אכילת ארעי. דער מגדל עוז און ר"י עייאש אין לחם יהודה (אויף דער רמב"ם דארט) לערנען בדעת התוספות אז אויך איינער וואס גייט אריין צו לערנען מאכט א ברכה, און נאר איינער וואס גייט אריין סתם זיך צו זוימען דארט מאכט נישט. דער {{שולחן ערוך|אורח חיים|תרלט|מפרש=טורי זהב|אן=חלק}}, סק"כ, האלט אז דעת התוס' איז ווי דעת הרי"ף און רמב"ם אז מען מאכט אויך אויף בלויז וויילן, און אזוי איז משמע פון בית יוסף.}} און נאך. דער רא"ש{{הערה|שם=רא"ש|פסקי הרא"ש [https://shitufta.org.il/Rosh_on_Sukkah/4?selectedunittext=2 סוכה פ"ד סי' ג]}}, מגיד משנה{{הערה|דארט=רמבם|[https://rambam.alhatorah.org/Dual/Maggid_Mishneh/Shofar_veSukkah_veLulav/6.12 מגיד משנה דארט]}}, מרדכי{{הערה|מרדכי, סוכה, תשס"ה}}, און [[ריא"ז]]{{הערה|[https://shitufta.org.il/Shiltei_HaGiborim_on_Sukkah/22a?selectedunittext=5 שלטי הגיבורים ג]}} שרייבן אז אזוי פירט מען זיך למעשה.


נאוויגאציע מעניו