אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "לישב בסוכה"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
7 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
קיין רעדאגירונג באמערקונג
קאין תקציר עריכה
שורה 32: שורה 32:
* לויט '''רוב ראשונים''' איז סוכה דער זעלבער ווי תפילין, און יעדע מאל וואס א מענטש גייט אריין אין סוכה, אויך אויב ער פלאנט נישט צו טון דערין גארנישט אויסער זיצן, מאכט ער 'לישב בסוכה'. אזוי שרייבן [[בעל הלכות גדולות]], [[רב האי גאון]]{{הערה|אין א תשובה, געברענגט אין רבינו מנוח הל' סוכה פ"ו ה"ט, רא"ש, {{טור|אורח חיים|תרלט}}, און נאך: "מנהג ידוע הוא שהנכנס בחג לסוכת חברו לבקרו אף על פי שאינו שותה ואוכל בה חייב לברך לישב בסוכה".}}, [[רי"ף]]{{הערה|{{רי"ף|סוכה|כב|א}}: "ואסיקנא, דכל שעה שנכנס לישב בה מברך לישב בסוכה".}}, [[רמב"ם]]{{הערה|שם=רמבם|[https://rambam.alhatorah.org/Full/Shofar_veSukkah_veLulav/6.12 הלכות סוכה פ"ו, הי"ב]: "כל זמן שיכנס לישב בסוכה, כל שבעה, מברך קודם שישב: אשר קידשנו במצוותיו וציונו לישב בסוכה"}}, יראים, רבינו שמחה, רוקח, ראבי"ה, ריטב"א{{הערה|שם=ריטב"א|{{בבלי|סוכה|מה|ב|מפרש=ריטב"א}}.}}{{ביאור|ריטב"א ברענגט נאך צוויי שיטות: א) שכל עת שקובע עצמו לעשות בה אחד מדברים אלו, כמו אכילה, שינה, שינון וכיוצא בהן, הוי כהנחה דתפלין וחייב לברך אף על פי שלא יצא משם. ב) מברך בכל יום פעם אחת בשחרית, ומשמע שמברך ברכה זו בין יצא באמצע בין לא יצא. ועיין של"ה מס' סוכה נר מצוה ו.}}, אורחות חיים בשם רא"ה, מחזור ויטרי, פסקי הרי"ד, רי"ץ גיאת, מאירי, ספר הנייר, שיבולי הלקט און נאך.
* לויט '''רוב ראשונים''' איז סוכה דער זעלבער ווי תפילין, און יעדע מאל וואס א מענטש גייט אריין אין סוכה, אויך אויב ער פלאנט נישט צו טון דערין גארנישט אויסער זיצן, מאכט ער 'לישב בסוכה'. אזוי שרייבן [[בעל הלכות גדולות]], [[רב האי גאון]]{{הערה|אין א תשובה, געברענגט אין רבינו מנוח הל' סוכה פ"ו ה"ט, רא"ש, {{טור|אורח חיים|תרלט}}, און נאך: "מנהג ידוע הוא שהנכנס בחג לסוכת חברו לבקרו אף על פי שאינו שותה ואוכל בה חייב לברך לישב בסוכה".}}, [[רי"ף]]{{הערה|{{רי"ף|סוכה|כב|א}}: "ואסיקנא, דכל שעה שנכנס לישב בה מברך לישב בסוכה".}}, [[רמב"ם]]{{הערה|שם=רמבם|[https://rambam.alhatorah.org/Full/Shofar_veSukkah_veLulav/6.12 הלכות סוכה פ"ו, הי"ב]: "כל זמן שיכנס לישב בסוכה, כל שבעה, מברך קודם שישב: אשר קידשנו במצוותיו וציונו לישב בסוכה"}}, יראים, רבינו שמחה, רוקח, ראבי"ה, ריטב"א{{הערה|שם=ריטב"א|{{בבלי|סוכה|מה|ב|מפרש=ריטב"א}}.}}{{ביאור|ריטב"א ברענגט נאך צוויי שיטות: א) שכל עת שקובע עצמו לעשות בה אחד מדברים אלו, כמו אכילה, שינה, שינון וכיוצא בהן, הוי כהנחה דתפלין וחייב לברך אף על פי שלא יצא משם. ב) מברך בכל יום פעם אחת בשחרית, ומשמע שמברך ברכה זו בין יצא באמצע בין לא יצא. ועיין של"ה מס' סוכה נר מצוה ו.}}, אורחות חיים בשם רא"ה, מחזור ויטרי, פסקי הרי"ד, רי"ץ גיאת, מאירי, ספר הנייר, שיבולי הלקט און נאך.
::די ראשונים מערקן אן אז אפילו לויט די שיטה, פעלט אויס א יציאה גמורה צו ווערן מחויב נאכאמאל מיט א ברכה, אבער אויב גייט מען ארויס עפעס ברענגען לצורך סעודה{{הערה|{{בבלי|סוכה|מו|א|מפרש=מאירי}}}}, אדער צו רעדן מיט א חבר{{הערה|שם=ריטב"א}} איז עס נישט קיין הפסק צו דארפן מאכן נאך א ברכה.
::די ראשונים מערקן אן אז אפילו לויט די שיטה, פעלט אויס א יציאה גמורה צו ווערן מחויב נאכאמאל מיט א ברכה, אבער אויב גייט מען ארויס עפעס ברענגען לצורך סעודה{{הערה|{{בבלי|סוכה|מו|א|מפרש=מאירי}}}}, אדער צו רעדן מיט א חבר{{הערה|שם=ריטב"א}} איז עס נישט קיין הפסק צו דארפן מאכן נאך א ברכה.
* פון דער אנדערער זייט האלט דער '''[[רבינו תם]]''' אז מען מאכט נאר א ברכה ביים עסן און אלע אנדערע השתמשיות זענען א טפל לגבי אכילה און ווערן גע'פטר'ט מיט די ברכה ביים עסן{{הערה|תוס' ר"י שירליאון [https://he.wikisource.org/wiki/תוספות_רבינו_יהודה_שירליאון#דף_יא_עמ'_ב ברכות יא, ב]; געברענגט אין רא"ש און טור סי' תרל"ט בשמו}}. ווי דער שיטה האלטן אויך [[רב יהודאי גאון]], [[בעל העיטור]], [[תוספות]] אין ברכות{{הערה|שם=תוסברכ|{{בבלי|ברכות|יא|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=שכבר}}}}{{ביאור|פון {{בבלי|סוכה|מה|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=אחד}}: "…כל אימת דנכנס לה כדי שיאכל וישתה וישן ואפילו עשר פעמים ביום מברך אכל אחת ואחת…" איז משמע אז אויך אויף שלאף מאכט מען, און ס'איז נישט קלאר אויב אויך אויף אכילת ארעי. לויט דער מגדל עוז און ר"י עייאש אין לחם יהודה (אויף דער רמב"ם דארט), לדעת התוס' אויך איינער וואס גייט אריין צו לערנען מאכט א ברכה, און נאר איינער וואס גייט אריין סתם זיך צו זוימען דארט מאכט נישט. {{שולחן ערוך|אורח חיים|תרלט|מפרש=טורי זהב}}, סק"כ האלט אז דעת התוס' איז ווי דעת הרי"ף און רמב"ם אז מען מאכט אויך אויף שהייה. און אזוי איז משמע פון בית יוסף.}} און נאך, און אזוי שרייבן אז מען פירט זיך למעשה דער רא"ש, מגיד משנה{{הערה|דארט=רמבם|[https://rambam.alhatorah.org/Dual/Maggid_Mishneh/Shofar_veSukkah_veLulav/6.12 מגיד משנה דארט]}}, מרדכי{{הערה|מרדכי, סוכה, תשסה}}, און [[ריא"ז]]{{הערה|[https://shitufta.org.il/Shiltei_HaGiborim_on_Sukkah/22a?selectedunittext=5 שלטי הגיבורים ג]}}.
* פון דער אנדערער זייט האלט דער '''[[רבינו תם]]''' אז מען מאכט נאר א ברכה ביים עסן און אלע אנדערע השתמשיות זענען א טפל לגבי אכילה און ווערן גע'פטר'ט מיט די ברכה ביים עסן{{הערה|תוס' ר"י שירליאון [https://he.wikisource.org/wiki/תוספות_רבינו_יהודה_שירליאון#דף_יא_עמ'_ב ברכות יא, ב]; געברענגט אין רא"ש און טור סי' תרל"ט בשמו}}. ווי דער שיטה האלטן אויך [[רב יהודאי גאון]], [[בעל העיטור]], [[תוספות]] אין ברכות{{הערה|שם=תוסברכ|{{בבלי|ברכות|יא|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=שכבר}}}}{{ביאור|פון {{בבלי|סוכה|מה|ב|מפרש=תוספות|ד"ה=אחד}}: "…כל אימת דנכנס לה כדי שיאכל וישתה וישן ואפילו עשר פעמים ביום מברך אכל אחת ואחת…" איז משמע אז אויך אויף שלאף מאכט מען, און ס'איז נישט קלאר אויב אויך אויף אכילת ארעי. לויט דער מגדל עוז און ר"י עייאש אין לחם יהודה (אויף דער רמב"ם דארט), לדעת התוס' אויך איינער וואס גייט אריין צו לערנען מאכט א ברכה, און נאר איינער וואס גייט אריין סתם זיך צו זוימען דארט מאכט נישט. {{שולחן ערוך|אורח חיים|תרלט|מפרש=טורי זהב}}, סק"כ האלט אז דעת התוס' איז ווי דעת הרי"ף און רמב"ם אז מען מאכט אויך אויף שהייה. און אזוי איז משמע פון בית יוסף.}} און נאך, און אזוי שרייבן אז מען פירט זיך למעשה דער רא"ש, מגיד משנה{{הערה|דארט=רמבם|[https://rambam.alhatorah.org/Dual/Maggid_Mishneh/Shofar_veSukkah_veLulav/6.12 מגיד משנה דארט]}}, מרדכי{{הערה|מרדכי, סוכה, תשסה}}, און [[ריא"ז]]{{הערה|[https://shitufta.org.il/Shiltei_HaGiborim_on_Sukkah/22a?selectedunittext=5 שלטי הגיבורים ג]}}.
::דער סיבה פארוואס לויט דעם שיטה מאכט מען נישט אויף שלאפן, כאטש וואס דאס איז נאך הארבער ווי עסן אינעם זין אז שינת ארעי איז אויך מחויב בסוכה מה שאין כן אכילת ארעי, זאגט דער רבינו תם, איז וויבאלד למעשה איז עסן דער עיקר{{ביאור|און דאס וואס שינת ארעי איז מחויב בסוכה איז אלס די טעמים מבואר אין גמרא ({{בבלי|סוכה|כו|א}}) וויבאלד שמא תחטפנו שינה און ער וועט שלאפן א שינת קבע, אדער וויבאלד א מענטש באגענוגט זיך מיט א שינת ארעי.}}. תוספות געבט אן די סיבה, אז אפשר וועט ער נישט קענען שלאפן און ס'וועט זיין א ברכה לבטלה{{הערה|שם=תוסברכ}}{{הערה|אזוי אויך שרייבט ער רא"ש; זעט אליה רבה או"ח סימן רל"ט וואו ער שרייבט די חילוק פארוואס ביי [[המפיל]] איז מען נישט חושש אויף דעם}}. פארהאן ראשונים וואס זאגן נאך ביידע תירוצים ווי איינס בשם רבינו תם, אז מ'האט געמאכט אן עיקר פון די עסן כדי אז דאס זאל פטר'ן אלעס אריינגערעכנט שלאפן, אויף וואס מ'קען נישט מאכן צוליב א חשש ברכה לבטלה
::דער סיבה פארוואס לויט דעם שיטה מאכט מען נישט אויף שלאפן, כאטש וואס דאס איז נאך הארבער ווי עסן אינעם זין אז שינת ארעי איז אויך מחויב בסוכה מה שאין כן אכילת ארעי, זאגט דער רבינו תם, איז וויבאלד למעשה איז עסן דער עיקר{{ביאור|און דאס וואס שינת ארעי איז מחויב בסוכה איז אלס די טעמים מבואר אין גמרא ({{בבלי|סוכה|כו|א}}) וויבאלד שמא תחטפנו שינה און ער וועט שלאפן א שינת קבע, אדער וויבאלד א מענטש באגענוגט זיך מיט א שינת ארעי.}}. תוספות געבט אן די סיבה, אז אפשר וועט ער נישט קענען שלאפן און ס'וועט זיין א ברכה לבטלה{{הערה|שם=תוסברכ}}{{הערה|אזוי אויך שרייבט ער רא"ש; זעט אליה רבה או"ח סימן רל"ט וואו ער שרייבט די חילוק פארוואס ביי [[המפיל]] איז מען נישט חושש אויף דעם}}. פארהאן ראשונים וואס זאגן נאך ביידע תירוצים ווי איינס בשם רבינו תם, אז מ'האט געמאכט אן עיקר פון די עסן כדי אז דאס זאל פטר'ן אלעס אריינגערעכנט שלאפן, אויף וואס מ'קען נישט מאכן צוליב א חשש ברכה לבטלה.


===פסק===
===פסק===
שורה 59: שורה 58:


=== אין חבר'ס סוכה ===
=== אין חבר'ס סוכה ===
איינער וואס באזוכט זיין חבר'ס סוכה, זאגט דער חיי אדם אז ער מאכן א ברכה אויך אויב ער עסט נישט דארט{{הערה|חיי אדם קמז, כ; געברענגט אין {{משנה ברורה|תרלט|מח}}}} אבער ס'איז בעסער צו טועם זיין עפעס{{הערה|שו"ת ערוגות הבושם או"ח קצב}}. אנדערע זאגן אז ער זאל נישט מאכן נאר אויב ער עסט{{הערה|{{ערוך השולחן|אורח חיים|תרלט|כח}}, און ס'איז משמע אכילה וואס איז מחייב בסוכה}} אדער ער טוט עפעס וואס איז מחויב בסוכה{{הערה|שם=שועהר|{{שוע הרב|אורח חיים|תרלט|טו}}}}. דער חיי אדם איז אבער נאר גילטיג אויב גייט ער אריין צום חבר'ס סוכה כדי צו וויילן דארט; אויב אבער ער גייט נאר פאר א פאסיווע זאך, ווי למשל כדי צו אפנעמען א חוב, אפילו ער גייט אריין הייסט ער א [[מתעסק]] און דארף נישט מאכן א ברכה{{הערה|משנה ברורה, שער הציון, ס"ק צג; זעט אויך הליכות שלמה הערה כו}}.
איינער וואס באזוכט זיין חבר'ס סוכה, זאגט דער חיי אדם אז ער מאכן א ברכה אויך אויב ער עסט נישט דארט{{הערה|חיי אדם קמז, כ; געברענגט אין {{משנה ברורה|תרלט|מח}}}} אבער ס'איז בעסער צו טועם זיין עפעס{{הערה|שו"ת ערוגות הבושם או"ח קצב}}. אנדערע זאגן אז ער זאל נישט מאכן נאר אויב ער עסט{{הערה|{{ערוך השולחן|אורח חיים|תרלט|כח}}, און ס'איז משמע אכילה וואס איז מחייב בסוכה}} אדער ער טוט עפעס וואס איז מחויב בסוכה{{הערה|שם=שועהר|{{שוע הרב|אורח חיים|תרלט|טו}}}}. דער חיי אדם איז אבער נאר גילטיג אויב גייט ער אריין צום חבר'ס סוכה כדי צו וויילן דארט; אויב אבער ער גייט נאר פאר א פאסיווע זאך, למשל כדי צו אפנעמען א חוב, אפילו ער גייט אריין הייסט ער א [[מתעסק]] און דארף נישט מאכן א ברכה{{הערה|משנה ברורה, שער הציון, ס"ק צג; זעט אויך הליכות שלמה הערה כו}}.


== אופן פון די ברכה==
== אופן פון די ברכה==

נאוויגאציע מעניו