בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,362
רעדאגירונגען
אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "אפיקומן"
קפיצה לניווט
קפיצה לחיפוש
אויסדרוק: ער>מען
אין תקציר עריכה |
(אויסדרוק: ער>מען) |
||
| שורה 9: | שורה 9: | ||
אין משנה ({{משנה|פסחים|י|ח|ללא=שם}}) שטייט: "אין מפטירין אחר הפסח אפיקומן". דאס הייסט, מען זאל עסן דעם קרבן פסח ביים סוף פונעם נאכט, און נישט ענדיגן מיט "אפיקומן". | אין משנה ({{משנה|פסחים|י|ח|ללא=שם}}) שטייט: "אין מפטירין אחר הפסח אפיקומן". דאס הייסט, מען זאל עסן דעם קרבן פסח ביים סוף פונעם נאכט, און נישט ענדיגן מיט "אפיקומן". | ||
[[אמוראים]] אין די [[גמרא]]{{הערה|{{בבלי|פסחים|קיט|ב}}}} קריגן זיך, [[רב (אמורא)|רב]] האלט אז דאס מיינט אז מען זאל נישט גיין עסן ביי א צווייטע חבורה, ווייל | [[אמוראים]] אין די [[גמרא]]{{הערה|{{בבלי|פסחים|קיט|ב}}}} קריגן זיך, [[רב (אמורא)|רב]] האלט אז דאס מיינט אז מען זאל נישט גיין עסן ביי א צווייטע חבורה, ווייל מען קען צוקומען צו עסן פון קרבן פסח וואס איז אסור צו עסן אויף צוויי פלעצער. דאס ווארט אפיקומן טייטשט, לויט דעם, "אפיקו מאני" - ארויסנעמען כלים, אז מען זאל נישט ארויסטראגן די געשיר פונעם הויז אין וועלכע מען געפונט זיך צו טראגן צו א צווייט הויז{{הערה|{{בבלי|פסחים|קיט|ב|מפרש=רשב"ם}}}}. | ||
לויט [[שמואל (אמורא)|שמואל]] און [[רבי יוחנן]] איז דער באדייט אז מען זאל גארנישט עסן - אפילו אויפ'ן זעלבן ארט - נאכ'ן עסן דעם קרבן פסח, אנדערש ווי דער שטייגער צו עסן "[[נאכשפייז|קינוח]]" נאך א סעודה. דאס ווארט אפיקומן טייטשט, לויט דעם, "אפיקו מין" - ארויסברענגען מינים, אז מען זאל נישט ארויסברענגען פארשידענע סארטן נאכשפייז נאכ'ן קרבן פסח{{הערה|רש"י און {{בבלי|פסחים|קיט|ב|מפרש=רשב"ם}}}}; אדער איז עס פון [[גריכיש]]ן ווארט פאר נאכשפייז, επικωμον{{הערה|זעט {{משנה|פסחים|י|ח|ללא=שם|מפרש=פירוש המשניות להרמב"ם}}; ערוך השלם ערך אפיקומן; תוספות רבי עקיבא איגר אויף משניות, דארט, אין נאמען פון ספר התשבי}}. אין די ראשונים זענען פארהאן עטליכע ערקלערונגען צו דעם דין: כדי דער טעם פון די מצוה זאל בלייבן אין מויל{{הערה|{{רמב"ם|2=חמץ ומצה|3=ח|4=ט}}}}; כדי צו זיכער מאכן אז מען איז מקיים די הלכה אז קרבן פסח ווערט געגעסן "על השובע" - ווען מען איז זאט, ווייל אז מען וועט נישט קענען עסן נאכדעם וועט מען עסן צו די זעט בעפאר{{הערה|שם=כו|דער [[רמב"ן]] אין מלחמות ה', און בעל המאור, פסחים כו: בדפי הרי"ף}}; אדער כדי דער מענטש זאל געדענקען צו זאגן הלל אויך ווען ער גייט אריבער צו א צווייט פלאץ נאכ'ן עסן, ווי עס איז געווען דער סדר אין די צייטן פון בית המקדש{{הערה|בעל המאור, פסחים כו: בדפי הרי"ף}}; אדער אלס גזירה מען זאל נישט קומען צו עסן דעם קרבן פסח אויף צוויי פלעצער{{הערה|ר"ן פסחים כז. בדפי הרי"ף, ד"ה מאי אפיקומן}}{{הערה|זעט נאך א טעם ביים [[#חידוש פון אבני נזר|חידוש פון אבני נזר]] אפטיילונג}}. | לויט [[שמואל (אמורא)|שמואל]] און [[רבי יוחנן]] איז דער באדייט אז מען זאל גארנישט עסן - אפילו אויפ'ן זעלבן ארט - נאכ'ן עסן דעם קרבן פסח, אנדערש ווי דער שטייגער צו עסן "[[נאכשפייז|קינוח]]" נאך א סעודה. דאס ווארט אפיקומן טייטשט, לויט דעם, "אפיקו מין" - ארויסברענגען מינים, אז מען זאל נישט ארויסברענגען פארשידענע סארטן נאכשפייז נאכ'ן קרבן פסח{{הערה|רש"י און {{בבלי|פסחים|קיט|ב|מפרש=רשב"ם}}}}; אדער איז עס פון [[גריכיש]]ן ווארט פאר נאכשפייז, επικωμον{{הערה|זעט {{משנה|פסחים|י|ח|ללא=שם|מפרש=פירוש המשניות להרמב"ם}}; ערוך השלם ערך אפיקומן; תוספות רבי עקיבא איגר אויף משניות, דארט, אין נאמען פון ספר התשבי}}. אין די ראשונים זענען פארהאן עטליכע ערקלערונגען צו דעם דין: כדי דער טעם פון די מצוה זאל בלייבן אין מויל{{הערה|{{רמב"ם|2=חמץ ומצה|3=ח|4=ט}}}}; כדי צו זיכער מאכן אז מען איז מקיים די הלכה אז קרבן פסח ווערט געגעסן "על השובע" - ווען מען איז זאט, ווייל אז מען וועט נישט קענען עסן נאכדעם וועט מען עסן צו די זעט בעפאר{{הערה|שם=כו|דער [[רמב"ן]] אין מלחמות ה', און בעל המאור, פסחים כו: בדפי הרי"ף}}; אדער כדי דער מענטש זאל געדענקען צו זאגן הלל אויך ווען ער גייט אריבער צו א צווייט פלאץ נאכ'ן עסן, ווי עס איז געווען דער סדר אין די צייטן פון בית המקדש{{הערה|בעל המאור, פסחים כו: בדפי הרי"ף}}; אדער אלס גזירה מען זאל נישט קומען צו עסן דעם קרבן פסח אויף צוויי פלעצער{{הערה|ר"ן פסחים כז. בדפי הרי"ף, ד"ה מאי אפיקומן}}{{הערה|זעט נאך א טעם ביים [[#חידוש פון אבני נזר|חידוש פון אבני נזר]] אפטיילונג}}. | ||
| שורה 33: | שורה 33: | ||
מען דארף עסן דעם מאָס אין די צייט-אפשניט וואס ווערט גערופן '[[כדי אכילת פרס]]' (וואס אין איר לענג זענען פארהאן מיינונגען צווישן 3 און 9 מינוט). | מען דארף עסן דעם מאָס אין די צייט-אפשניט וואס ווערט גערופן '[[כדי אכילת פרס]]' (וואס אין איר לענג זענען פארהאן מיינונגען צווישן 3 און 9 מינוט). | ||
מען עסט די מצה [[הסיבה|אנגעלאנט]]. אויב האט | מען עסט די מצה [[הסיבה|אנגעלאנט]]. אויב האט מען פארגעסן זיך אנצולאנען, זאל מען לכתחילה עסן נאכאמאל מיט הסיבה, אבער אויב איז שווער דארף מען נישט{{הערה|{{משנה ברורה|תעז|ד}}}}. | ||
אויב האט | אויב מען האט פארגעסן צו עסן דעם אפיקומן, און מען האט זיך דערמאנט נאך וואס מען האט זיך געוואשן [[מים אחרונים]] אדער מען האט געזאגט "הב לן ונברך", זאל מען פארט עסן דעם אפיקומן אן קיין פרישע ברכת המוציא{{הערה|שם=תעז-ב|{{שולחן ערוך|אורח חיים|תעז|ב}}}}. אויב מען האלט שוין נאכ'ן בענטשן, איידער מען האט געמאכט א הגפן אויפ'ן דריטן כוס, זאל מען זיך [[נטילת ידים|וואשן]] אן א ברכה, מאכן ברכת המוציא און עסן דעם אפיקומן, און דאן בענטשן נאכאמאל אויף דעם כוס{{הערה|שם=תעז-ב}}. ווידער אויב האט מען זיך דערמאנט שוין נאכ'ן טרינקן דעם דריטן כוס, זאל מען זיך וואשן און עסן דעם אפיקומן און בענטשן אן א כוס{{הערה|בזמן הזה וואס מיר בענטשן נישט אלעמאל אויף א כוס, {{משנה ברורה|תעז|יא|יז}}}}. | ||
נאך דעם אפיקומן טאר מען נישט עסן. אויב האט | נאך דעם אפיקומן טאר מען נישט עסן. אויב האט מען יא געגעסן, זאל מען ווידער עסן א כזית מצה פאר אפיקומן{{הערה|שם=משנבתעזא}}. עס איז א מחלוקת הפוסקים צי מען מעג טרינקען, און לכתחילה זאל מען נישט טרינקען קיין שום משקה (אויסער די צוויי לעצטע [[פיר כוסות|כוסות]]), נאר וואסער און [[טיי]] וכדומה{{הערה|{{משנה ברורה|תעז|ב}}; שולחן ערוך הרב, אורח חיים סימן תע"ז סעיף א'. זעט אויך {{משנה ברורה|תפא|א}}}}. | ||
עס איז געווען א מנהג צו עסן א כזית מצה אויך ביי די ענדע פון די סעודה בייטאג, און דערנאך גארנישט עסן דעם גאנצן טאג{{הערה|ארחות חיים הלכות ליל הפסח, סימן כ"ח}}; מען דארף זיך אבער נישט פירן ווי דעם מנהג{{הערה|דרכי משה סימן תע"ז סק"א. זעט אויך תשובות והנהגות חלק שני, אורח חיים סימן רל"ד, אן ערקלערונג צו דעם מנהג}}. | עס איז געווען א מנהג צו עסן א כזית מצה אויך ביי די ענדע פון די סעודה בייטאג, און דערנאך גארנישט עסן דעם גאנצן טאג{{הערה|ארחות חיים הלכות ליל הפסח, סימן כ"ח}}; מען דארף זיך אבער נישט פירן ווי דעם מנהג{{הערה|דרכי משה סימן תע"ז סק"א. זעט אויך תשובות והנהגות חלק שני, אורח חיים סימן רל"ד, אן ערקלערונג צו דעם מנהג}}. | ||