אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי מרדכי בנעט"

2 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 2 יאָר
ק
החלפת טקסט – "זוהן" ב־"זון"
ק (בוט העברות האט באוועגט בלאט רבי מרדכי בנעט צו רוי:רבי מרדכי בנעט אן לאזן א ווייטערפירונג: סינון)
ק (החלפת טקסט – "זוהן" ב־"זון")
שורה 37: שורה 37:
אין דרשות חת"ס ח"ב דף שפ"ג, וז"ל, הגאון נר ישראל מו"ה מרדכי באנעט זצ"ל ... '''כי הי' אב לישראל ובן יחיד לשכינתא קדישא'''.  
אין דרשות חת"ס ח"ב דף שפ"ג, וז"ל, הגאון נר ישראל מו"ה מרדכי באנעט זצ"ל ... '''כי הי' אב לישראל ובן יחיד לשכינתא קדישא'''.  


עס ווערט דערציילט, אז מהר"ם באנעט האט גזעגאט אין חלום פאר זיין זוהן, אז די סיבה איז געווען, ווייל אלס בחור, איז ער געווען א חתן צו דער טאכטער פון רב אין ליטענשטאט, און שידוך איז אפגעלאפען ווייל די כלה איז נישט געווען א געזונטע, די כלה האט נישט מוחל געווען בלב שלם, פאר דעם האט געמוזט ליגן לעבן איר פאר האלבע יאהר.
עס ווערט דערציילט, אז מהר"ם באנעט האט גזעגאט אין חלום פאר זיין זון, אז די סיבה איז געווען, ווייל אלס בחור, איז ער געווען א חתן צו דער טאכטער פון רב אין ליטענשטאט, און שידוך איז אפגעלאפען ווייל די כלה איז נישט געווען א געזונטע, די כלה האט נישט מוחל געווען בלב שלם, פאר דעם האט געמוזט ליגן לעבן איר פאר האלבע יאהר.


פאר ער איז נסתלק געווארן, האט מען אים געפרעגט: ווער זאל זיין ממלא מקום, האט דער מהר"ם באנעט געענטפערט: דער שמש, די פרעגער האבען געמיינט אז תקיף ליה עלמא, ווייל זיי האבן נישט פארשטאנען וואס ער האט געמיינט צו זאגן. אבער נאך דעם האלבן יאר וואס ער איז געליגן אין ליטענשטאט, און נאכן פסק האט מען געעפנט דעם קבר, און ארויס גענומען דעם נפטר, פלוצלונג איז דער געטרייער שמש צוזאמען געפאלן און גלייך נפטר געווארן, איז מען מסופק געווען אויב מ'מעג אים לייגן בתוך קברו הקדוש פון הייליגן רב, האט מען זיך דערמאנט אז דער רב האט געזאגט: אז דער שמש וועט זיין ממלא מקום, ממילא האט מען פארשטאנען זיין כוונה, און מ'האט טאקע דארט געלייגט דעם שמש.  
פאר ער איז נסתלק געווארן, האט מען אים געפרעגט: ווער זאל זיין ממלא מקום, האט דער מהר"ם באנעט געענטפערט: דער שמש, די פרעגער האבען געמיינט אז תקיף ליה עלמא, ווייל זיי האבן נישט פארשטאנען וואס ער האט געמיינט צו זאגן. אבער נאך דעם האלבן יאר וואס ער איז געליגן אין ליטענשטאט, און נאכן פסק האט מען געעפנט דעם קבר, און ארויס גענומען דעם נפטר, פלוצלונג איז דער געטרייער שמש צוזאמען געפאלן און גלייך נפטר געווארן, איז מען מסופק געווען אויב מ'מעג אים לייגן בתוך קברו הקדוש פון הייליגן רב, האט מען זיך דערמאנט אז דער רב האט געזאגט: אז דער שמש וועט זיין ממלא מקום, ממילא האט מען פארשטאנען זיין כוונה, און מ'האט טאקע דארט געלייגט דעם שמש.