אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:טאמאשאוו-מאזאוויעצק"

ווען דער [[צווייטע וועלט-מלחמה|צווייטער וועלט קריג]]  האט אויסגעבראכן האבן געוואוינט אין טאמאַשאוו מאַזאוויעצק עטלעכע 13,000 יידן. די שטאָט איז געווען איינגענומען דורך די [[נאצי דייטשלאנד|דייטשן]] אום [[6טן סעפטעמבער]] [[1939]] . אום [[13טן סעפטעמבער|13טן]] [[13טן סעפטעמבער|סעפּטעמבער]] יענעם יאָר האָבן די דייטשן אַרעסטירט 1,000 איינוואוינער פון דער שטאָט, צווישן זיי 300 יידן. 90 אידן האבן זיי געשיקט קיין [[בוכנוואלד|בוכנוואַלד]]. דערצו, האבן זיי געכאַפט אידן פאַר צוואַנג אַרבעט. אין סוף 1939 איז געגרינדעט געווארן אין שטאט א [[יודענראט]]. א סך אידן זענען אנטלאפן פון אנדערע שטעט קיין טאמאשאוו מאזאוויעצק, און ביז יוני [[1940]] האט פארגרעסערט די צאל אידן צו 16,500. אום [[20סטן דעצעמבער]] [[1940]] האט מען אויפגעשטעלט א געטא. אין [[1941]], האט אויסגעבראכן א [[טיפוס|טיפוס]] עפּידעמיע אין געטאָ צוליב די שוואַכע היגיענע באדינגונגען. סוף אפריל און אָנהייב מאי 1941, האָבן די דייטשן דערמארדעט 100-200 יידן, אריינגערעכנט רוב פון דעם יודענראט. [[31סטן אקטאבער|דעם 31סטן אקטאבער]] [[1942]] האָט מען אָנגעהויבן שיקן אידן אין [[טרעבלינקע]]. די צאָל פון דעפארטירער איז געווען בערך 15,000 און נאך עטלעכע הונדערטער האט מען געהרג'עט אויפן ארט. נאָך דער " אַקציע" זענען געבליבן אין געטאָ צווישן 900 און 1300 ייִדן. אין מאַי [[1943|1943,]] זענען געווען צווישן 600 און 900 אידן אין געטאָ. אום [[31סטן מיי]]  האט מען אריבערגעפירט רוב פון די אידן דעם בליזשינער ארבעטס לאַגער.