אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:הרב כאמוס נחיאסי"

ק
החלפת טקסט – "זײַנען" ב־"זענען"
ק (החלפת טקסט – "{{רב-שטומף}}" ב־"{{שטומף|רבנים}}")
ק (החלפת טקסט – "זײַנען" ב־"זענען")
שורה 12: שורה 12:
חתונה געהאַט האָט ער מיט מרים'ן, אַ טאָכטער פון ר' רפאל דאַבוש און אַן אייניקל פון ר' פרג'אללה דאַבוש. אָנגעטאָן פלעגט ער גיין מאָדערן ווי אַן איטאַליענער, און האָט מקפיד געוועזן אויף טראָגן קאָסטיומען און אַ ברייטע שליאַפּע וואָס אונטער איר אַ שוואַרצער מקיף.
חתונה געהאַט האָט ער מיט מרים'ן, אַ טאָכטער פון ר' רפאל דאַבוש און אַן אייניקל פון ר' פרג'אללה דאַבוש. אָנגעטאָן פלעגט ער גיין מאָדערן ווי אַן איטאַליענער, און האָט מקפיד געוועזן אויף טראָגן קאָסטיומען און אַ ברייטע שליאַפּע וואָס אונטער איר אַ שוואַרצער מקיף.


אין יאָר 1935 איז ער געוואָרן אַ דיין אין דעם טריפּאלן בית־דין, אינאיינעם מיט ר' יששכר חכמון און דער [[אב בית דין]] חי גאביזון, דעם פּאָסטן האָט ער אָנגעהאַלטן ביז ער איז ארויף אין ארץ ישראל. ער איז געווען טעטיק אין דער ציוניסטישער באַוועגונג אין ליביע, און אין יאָר 1949 האָט ער אײַנגעפירט צוזאַמען מיטן בית־דין בראש פון דעם ליביער רב־הראשי שלמה ילוז, אַ תקנה פון תפילה און לייענען אין אַ ספר־תורה אויף דעם „יום העצמאות” פון מדינת ישראל. די תקנות און פירונגען פון די ליביער אידן אויף יום העצמאות זײַנען אייגנאַרטיק און אַנדערש פון ווי עס פירט זיך אַנדערש־וואו. אויסער די ספּעציעלע יום־טובדיקע תפילות, האָבן די ליביער רבנים אויך מתקן געוועזן קריאת התורה סײַ אין שחרית און סײַ מנחה, און הפטרה לייענען פון ספר זכריה, אפילו אין יאָרן ווען דער טאָג פאַלט ניט אויס אויף אַ יום הקריאה. צו דער תקנה האָבן זיי צוגעשריבן: „ותקנות אלו כיתד נטועים לא ימוטו לעולם”.
אין יאָר 1935 איז ער געוואָרן אַ דיין אין דעם טריפּאלן בית־דין, אינאיינעם מיט ר' יששכר חכמון און דער [[אב בית דין]] חי גאביזון, דעם פּאָסטן האָט ער אָנגעהאַלטן ביז ער איז ארויף אין ארץ ישראל. ער איז געווען טעטיק אין דער ציוניסטישער באַוועגונג אין ליביע, און אין יאָר 1949 האָט ער אײַנגעפירט צוזאַמען מיטן בית־דין בראש פון דעם ליביער רב־הראשי שלמה ילוז, אַ תקנה פון תפילה און לייענען אין אַ ספר־תורה אויף דעם „יום העצמאות” פון מדינת ישראל. די תקנות און פירונגען פון די ליביער אידן אויף יום העצמאות זענען אייגנאַרטיק און אַנדערש פון ווי עס פירט זיך אַנדערש־וואו. אויסער די ספּעציעלע יום־טובדיקע תפילות, האָבן די ליביער רבנים אויך מתקן געוועזן קריאת התורה סײַ אין שחרית און סײַ מנחה, און הפטרה לייענען פון ספר זכריה, אפילו אין יאָרן ווען דער טאָג פאַלט ניט אויס אויף אַ יום הקריאה. צו דער תקנה האָבן זיי צוגעשריבן: „ותקנות אלו כיתד נטועים לא ימוטו לעולם”.


צווישן זײַנע תלמידים מובהקים איז דער רב און חבר־כנסת [[פריג'א זוארץ]].{{שטומף|רבנים}}
צווישן זײַנע תלמידים מובהקים איז דער רב און חבר־כנסת [[פריג'א זוארץ]].{{שטומף|רבנים}}