אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:לובלין"

די שטאט איז שוין געשטאנען אינעם 13טן יארהונדערט, אבער פון אנהייב, זענען יידן נישט ערלויבט געווען צו וווינען, אין דער שטאט זעלבסט, אבער ווען דער ערלויבעניש איז געגעבן געווארן, איז לובלין געווארן א יידישער צענטער. דער [[שלמה לוריא|מהרש"ל]] האט דארט געוווינט, און ביזן חורבן איז דארט געווען, א גרויסע יידישע קהילה. [[ישיבת חכמי לובלין]], מיטן אנפירערשאפט פון הרב [[מאיר שפירא]], פון די גרעסטע, און מערסט באקאנטע ישיבה אין פוילן איידער דעם [[חורבן]].

ווען די [[נאציס]] זענען אריינגעקומען קיין לובלין, האבן דארט געוווינט ארום 40,000 יידן, דער אלגעמיינער באפעלקערונג איז געווען אומגעפער 150,000 איינוווינער, די נאציס האבן אומגעברענגט די יידן, ווי אלע אנדערע פוילישע שטעט אין דערפער, ווי זיי זענען אנגעקומען, סמערהייט יידן זענען אומגעקומען אין [[מיידאנעק]].

פאר יידן איז לובלין געווען גאר א צענטראלע שטאט, ביי [[חסידים]] ספעציעל, דער [[יעקב יצחק פון לובלין|חוזה פון לובלין]], און הרב [[עזריאל הורוויץ]] מיטן צונאמען דער אייזערנער קאפ, און נאך א סאך גדולים און רביס, האבן געוווינט אין לובלין.