אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:באריס סאנדלער"

צו pינעף יאָר הייבט ער אָן זיך לערנען [[מוזיק]]. נאָך זײַענדיק אַ [[סטודענט]] pונעם [[קונסט]]־אינסטיטוט אין [[קעשענעוו]], הייבט ער אָן אַרבעטן, ווי אַ [[פידלער|pידלער]], אינעם סימpאָנישן אָרקעסטער בײַ דער מאָלדאַווישער מלוכישער pילהאַרמאָניע. דער קאַריערע pון אַ pידלער האָט ער אָפּגעגעבן בסך־הכּל אַרום pערציק יאָר.

אַ גרויסע השפּעה אויף זײַן אומקער צו מאַמע־לשון און צום אָנהייבן שאַpן אויף ייִדיש האָט געהאַט דער [[שרייבער|שרײַבער]] [[יחיאל שרייבמאן|יחיאל שרײַבמאַן]]. מיט שרײַבמאַנס אַרײַנpיר־וואָרט ווערן אָפּגעדרוקט אינעם [[מאסקווע|מאָסקווער]] [[זשורנאל|זשורנאַל]] "[[סאָוועטיש היימלאַנד]]", [[1981]], זײַנע ערשטע דרײַ [[נאוועל|נאָוועלן]]. שפּעטער ווערט ער דאָרט אַ מיטגליד pון דער רעדאַקציע־קאָלעגיע. אינעם זעלבן יאָר קומט ער אָן אויף די ערשטע יידישע ליטעראַרישע קורסן בײַם מאָסקווער ליטעראַטור־אינסטיטוט אויף גאָרקיס נאָמען, וואו ער האט שטודירט מיט [[לעוו בערינסקי]], משה פּען און [[וועלוול טשערנין]]. זײַן ערשט [[בוך]] — "טרעפּלעך אַרויף צו אַ נס", איז דערשינען אין יאָר [[1986]].

אין יאָר [[1989]] האָט באָריס סאַנדלער געגרינדעט בײַ דער מאָלדאַווישער [[נאציאנאל|נאַציאָנאַלער]] [[טעלעוויזיע]] די ערשטע אין ראַטן־pאַרבאַנד ייִדישע [[טעלעוויזיע פראגראם|טעלעוויזיע־פּראָגראַם]], "אויף דער ייִדישער גאַס" און געpירט זי אויף ייִדיש. לויט זײַן איניציאַטיוו, איז געשאַpן געוואָרן אין קעשענעוו די ייִדישע [[ביבליאטעק|ביבליאָטעק]] אויף [[איציק מאנגער|איציק מאַנגערס]] נאָמען. באָריס סאַנדלער איז אַ [[שריפט שטעלער|מחבר]] pון סצענאַרן pאַר צוויי [[פילם|pילמען]]. pון [[1990]] ביז זײַן עולה זײַן קיין [[ישׂראל]] אין [[1992]], רעדאַגירט ער דעם ייִדישן טייל pון דער צוויישפּראַכיקער צײַטונג "[[אונדזער קול]]" (קעשענעוו).

באָריס סאַנדלער איז אַ מחבר pון סצענאַרן pאַר צוויי pילמען: "גיב זיך ניט אונטער, ייִדיש" ([[1991]]), און "וווּ איז מײַן היים?" ([[1992]]); 10 ווידעאָ־דאָקומענטאַרן "מאָנאָלאָגן pון ייִדישע שרײַבערס". אַרויסגעגעבן 24 ביכער pון קינסטלערישער פּראָזע: "טרעפּלעך אַרויף צו אַ נס" (מאָסקווע, [[1986]]), "סטופּעני ק טשודו" (מאָסקווע, [[1988]]), "דער ענין נומער "5390 (ירושלים, 1992), דער אַלטער ברונעם (תל אביב, 1994), טויערן (ירושלים, 1997), "Die grunen Apfel des Paradieses" ([[בערלין]], 2003), "גלינאַ אי פּלאָט'" (2003), "ווען דער גולם האָט pאַרמאַכט די אויגן" (ירושלים, 2004), "נישט געשטויגן, נישט געpלויגן" (ניו־יאָרק, 2007), "רויטע שיכעלע pאַר רייטשעל" (ניו־יאָרק, 2008), "אין קלאַנגענעץ pון נצח" (ניו־יאָרק, 2010),  "למד־וואָווניקעס pון מײַן זכּרון" (ניו־יאָרק, 2011), "זעליאָניִע יאַבלאָקי ראַיאַ, רוסיש, ניו־יאָרק 2011), "Stones Don't Bear Witness (ניו־יאָרק, 2011), "קיינעמסדאָרף", ניו־יאָרק, 2012), "אַפּאָקריpן" (ניו־יאָרק, 2014), "Red Shoes for Rachel" (Syracuse University Press, 2017), "עקספּרעס־36", רוסיש, (מאָסקווע, 2017), "העלpאַנד עלי און קלעפּטשיק־בעבטשיק", ייִדיש און רוסיש (ביראָבידזשאַן, 2018), "Tall Tales About Animals Wits Tails", ענגליש און רוסיש (ניו־יאָרק, 2019), 2 בענד פּראָזע: "אַנטיקלעך pונעם סאַקוואָיאַזש" און "דעטעקטיוו ר' מאיר אָקון און אַנדערע פּאַרשוינען", ניו־יאָרק, 2019), "דענ' פּאַמיאַטי וו גאָראָדקיע אַמנעזיע", רוסיש (ניו־יאָרק, 2020), "אַ גוט מאָרגן", ייִדיש, ענגליש, רוסיש (ניו־יאָרק, ביראָבידזשאַן, 2020),