אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:העברעאיש"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
20 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 3 יאָר
ק
החלפת טקסט – "פֿ" ב־"פ"
ק (החלפת טקסט – "׳" ב־"'")
ק (החלפת טקסט – "פֿ" ב־"פ")
שורה 2: שורה 2:
'''העברעאיש''' (עברית) איז אַ [[סעמיטישע שפראכן|סעמיטישע שפּראַך]]. מען שרייבט העברעאיש מיט די 22 אותיות פונעם [[אלף בית]] ענדלט אין -להבדל- לשון קודש. די יידן אינעם מדבר און אין ארץ ישראל ביזן חורבן פונעם [[בית ראשון|ערשטן בית המקדש]] האבן גערעדט לשון קודש. ווען בבל האט באזיגט ארץ ישראל און געפירט די יידן אין גלות אין בבל האבן די יידן אויפגעהערט רעדן לשון קודש און זיי האבן גערעדט [[אראמיש]].
'''העברעאיש''' (עברית) איז אַ [[סעמיטישע שפראכן|סעמיטישע שפּראַך]]. מען שרייבט העברעאיש מיט די 22 אותיות פונעם [[אלף בית]] ענדלט אין -להבדל- לשון קודש. די יידן אינעם מדבר און אין ארץ ישראל ביזן חורבן פונעם [[בית ראשון|ערשטן בית המקדש]] האבן גערעדט לשון קודש. ווען בבל האט באזיגט ארץ ישראל און געפירט די יידן אין גלות אין בבל האבן די יידן אויפגעהערט רעדן לשון קודש און זיי האבן גערעדט [[אראמיש]].


דאָס מאָדערנע העברעאיִש (עברית ישראלית) איז באַזירט הױפּטזעכלעך אױף [[לשון קודש]] און פֿאַרצײַטישן [[אַראַמיש]], מיט אַנטלײַונגען פֿון נישט־סעמיטישע שפּראַכן און עטלעכע ענדערונגען אין גראַמאַטיק. דאָס העברעיִש איז נײַ־געשאַפֿן געװאָרן װי אַ רײדשפּראַך אינעם סוף פֿון [[19טער י"ה|19טן יאָרהונדערט]] ביז אָנהײב פֿונעם [[20טער י"ה|20טן יאָרהונדערט]] דורך [[אליעזר בן יהודה]]. די אָפֿיציעלע הברה איז באַזירט אױף די וואקאלן פון דער [[ספרד]]ישער טראַדיציע.
דאָס מאָדערנע העברעאיִש (עברית ישראלית) איז באַזירט הױפּטזעכלעך אױף [[לשון קודש]] און פאַרצײַטישן [[אַראַמיש]], מיט אַנטלײַונגען פון נישט־סעמיטישע שפּראַכן און עטלעכע ענדערונגען אין גראַמאַטיק. דאָס העברעיִש איז נײַ־געשאַפן געװאָרן װי אַ רײדשפּראַך אינעם סוף פון [[19טער י"ה|19טן יאָרהונדערט]] ביז אָנהײב פונעם [[20טער י"ה|20טן יאָרהונדערט]] דורך [[אליעזר בן יהודה]]. די אָפיציעלע הברה איז באַזירט אױף די וואקאלן פון דער [[ספרד]]ישער טראַדיציע.


==היסטאריע==
==היסטאריע==
שורה 11: שורה 11:
<!--
<!--
=== עלטסטע העברעאישע אויפשריפטן  ===
=== עלטסטע העברעאישע אויפשריפטן  ===
אין יולי 2008 האט דער ישראלישער ארכעאלאג [[יוסף גארפינקל|יאסי גארפֿינקל]] אנטדעקט a ceramic shard at [[Khirbet Qeiyafa]] which he claimed may be the earliest Hebrew writing yet discovered, dating around 3000 years ago.<ref>{{cite news |work=BBC News |date=30 October 2008 |url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7700037.stm |title='Oldest Hebrew script' is found |access-date=3 March 2010}}</ref><ref>{{cite news |work=Daily Mail |date=31 October 2008 |url=http://www.dailymail.co.uk/news/worldnews/article-1081850/Proof-David-slew-Goliath-Israeli-archaeologists-unearth-oldest-Hebrew-text.html |title='Proof' David slew Goliath found as Israeli archaeologists unearth 'oldest ever Hebrew text' |access-date=3 March 2010}}</ref> Hebrew University archaeologist Amihai Mazar said that the inscription was "proto-Canaanite" but cautioned that, "The differentiation between the scripts, and between the languages themselves in that period, remains unclear," and suggested that calling the text Hebrew might be going too far.<ref>{{cite news |url=http://www.haaretz.com/jewish-world/news/have-israeli-archaeologists-found-world-s-oldest-hebrew-inscription-1.256305 |title=Have Israeli Archaeologists Found World's Oldest Hebrew Inscription? |work=Haaretz |agency=AP |date=30 October 2008 |access-date=8 November 2010 |deadurl=no |archive-url=https://web.archive.org/web/20110806071612/http://www.haaretz.com/jewish-world/news/have-israeli-archaeologists-found-world-s-oldest-hebrew-inscription-1.256305 |archive-date=6 August 2011 }}</ref>
אין יולי 2008 האט דער ישראלישער ארכעאלאג [[יוסף גארפינקל|יאסי גארפינקל]] אנטדעקט a ceramic shard at [[Khirbet Qeiyafa]] which he claimed may be the earliest Hebrew writing yet discovered, dating around 3000 years ago.<ref>{{cite news |work=BBC News |date=30 October 2008 |url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7700037.stm |title='Oldest Hebrew script' is found |access-date=3 March 2010}}</ref><ref>{{cite news |work=Daily Mail |date=31 October 2008 |url=http://www.dailymail.co.uk/news/worldnews/article-1081850/Proof-David-slew-Goliath-Israeli-archaeologists-unearth-oldest-Hebrew-text.html |title='Proof' David slew Goliath found as Israeli archaeologists unearth 'oldest ever Hebrew text' |access-date=3 March 2010}}</ref> Hebrew University archaeologist Amihai Mazar said that the inscription was "proto-Canaanite" but cautioned that, "The differentiation between the scripts, and between the languages themselves in that period, remains unclear," and suggested that calling the text Hebrew might be going too far.<ref>{{cite news |url=http://www.haaretz.com/jewish-world/news/have-israeli-archaeologists-found-world-s-oldest-hebrew-inscription-1.256305 |title=Have Israeli Archaeologists Found World's Oldest Hebrew Inscription? |work=Haaretz |agency=AP |date=30 October 2008 |access-date=8 November 2010 |deadurl=no |archive-url=https://web.archive.org/web/20110806071612/http://www.haaretz.com/jewish-world/news/have-israeli-archaeologists-found-world-s-oldest-hebrew-inscription-1.256305 |archive-date=6 August 2011 }}</ref>
-->
-->


שורה 22: שורה 22:
# '''לשון [[חז"ל]]''' - דער דיאלעקט האט מען גענוצט צווישן דער ערשטער יארהונדערט צום פינפטן יארהונדערט (לויט די קריסטלעכע צייט-רעכנונג). דער אונטערשייד צווישן זיי, ווערט שוין געבריינגט פון די חז"ל: ''"לשון תורה לעצמה, לשון חכמים לעצמה"'' (עבודה זרה נ"ח:). לשון חז"ל איז געווירקט געווארן פון אנדערע שפראכן, איבער הויפט פון [[אראמיש]]. אין די צייטן פון די תנאים פון דער משנה און דער ברייתא האט מען גערעדט העברעאיש, אבער נאכהער ווייזט אויס אז די הויפט שפראך איז געווארן אראמיש וואס מען זעט אין דעם תלמוד. טראץ דעם איז א טייל פון דער גמרא געשריבן אויף העברעאיש און אויך אין שפעטערע תקופות האט מען געשריבן אויף לשון קודש.
# '''לשון [[חז"ל]]''' - דער דיאלעקט האט מען גענוצט צווישן דער ערשטער יארהונדערט צום פינפטן יארהונדערט (לויט די קריסטלעכע צייט-רעכנונג). דער אונטערשייד צווישן זיי, ווערט שוין געבריינגט פון די חז"ל: ''"לשון תורה לעצמה, לשון חכמים לעצמה"'' (עבודה זרה נ"ח:). לשון חז"ל איז געווירקט געווארן פון אנדערע שפראכן, איבער הויפט פון [[אראמיש]]. אין די צייטן פון די תנאים פון דער משנה און דער ברייתא האט מען גערעדט העברעאיש, אבער נאכהער ווייזט אויס אז די הויפט שפראך איז געווארן אראמיש וואס מען זעט אין דעם תלמוד. טראץ דעם איז א טייל פון דער גמרא געשריבן אויף העברעאיש און אויך אין שפעטערע תקופות האט מען געשריבן אויף לשון קודש.
# '''[[מיטל עלטער]]''' - אין דער דאזיקער תקופה האט מען נישט גערעדט העברעאיש אלס מאמע לשון, אבער מען האט איר גענוצט צו שרייבן דיכטונגען און ליטעראטור. ווי רבי [[אלעזר הקליר]], ר' [[סעדיה גאון]], [[רש"י]], [[אבן עזרא]] א.א.וו. גענוצט פון יאר ג'שס"ו ביז ה'ס"ו.
# '''[[מיטל עלטער]]''' - אין דער דאזיקער תקופה האט מען נישט גערעדט העברעאיש אלס מאמע לשון, אבער מען האט איר גענוצט צו שרייבן דיכטונגען און ליטעראטור. ווי רבי [[אלעזר הקליר]], ר' [[סעדיה גאון]], [[רש"י]], [[אבן עזרא]] א.א.וו. גענוצט פון יאר ג'שס"ו ביז ה'ס"ו.
# '''מאדערנע העברעאיש''' ("ישראליש") - די אויפלעבונג פון דער העברעאישער שפראך נאך וואס מען האט זי נישט גערעדט זינט דעם צווייטן יארהונדערט האט געגרינדעט [[אליעזר בן יהודה]] אין יאר תר"ם.[[טעקע:Hazvi.jpg|left|200px]] די נייע העברעאיש איז געמישט פון אלערליי תקופות פון דער העברעאישער שפראך, און היינט ווערט זי אויך געווירקט פון דער [[ענגליש]]ער שפראך. לויט א געזעץ אין [[ישראל]] איז די [[אקאדעמיע פאר דער העברעישער שפראך|אקאדעמיע פאר דער העברעאישער שפראך]] פאראנטווארטלעך אויפן אויסלייג פון ווערטער אין העברעאיש און שאפט נייע ווערטער. מאדערנער העברעאיש איז די אפיציעלע שפראך פון ישראל. דער לינגוויסט [[גלעד צוקערמאן]] טענה'ט אז "ישראליש" איז אן אייראַזישע פילשיכטיקע שמעלצשפראך, איינצייטיק סעמיטיש און אייראפעאיש. ער טענה'ט אז ישראליש נעמט אריין דאס העברעאיש אבער אויך מאמע-לשון (יידיש) פלוס אנדערע שפראכן.<ref>[http://uq.academia.edu/GhiladZuckermann/Papers/9543/Di-Yisroeldike-shprakh--Hebreish-Lebt-Vider--Yidish-Lebt-Vayter--The-Israeli-Language--Hebrew-Revived--Yiddish-Survived- "די ישראלדיקע שפראך: העברעיש לעבט ווידער, יידיש לעבט ווייטער"], פֿון [[גלעד צוקערמאן]], ''[[אויפן שוועל]]'' נ' 337 (2007).</ref>
# '''מאדערנע העברעאיש''' ("ישראליש") - די אויפלעבונג פון דער העברעאישער שפראך נאך וואס מען האט זי נישט גערעדט זינט דעם צווייטן יארהונדערט האט געגרינדעט [[אליעזר בן יהודה]] אין יאר תר"ם.[[טעקע:Hazvi.jpg|left|200px]] די נייע העברעאיש איז געמישט פון אלערליי תקופות פון דער העברעאישער שפראך, און היינט ווערט זי אויך געווירקט פון דער [[ענגליש]]ער שפראך. לויט א געזעץ אין [[ישראל]] איז די [[אקאדעמיע פאר דער העברעישער שפראך|אקאדעמיע פאר דער העברעאישער שפראך]] פאראנטווארטלעך אויפן אויסלייג פון ווערטער אין העברעאיש און שאפט נייע ווערטער. מאדערנער העברעאיש איז די אפיציעלע שפראך פון ישראל. דער לינגוויסט [[גלעד צוקערמאן]] טענה'ט אז "ישראליש" איז אן אייראַזישע פילשיכטיקע שמעלצשפראך, איינצייטיק סעמיטיש און אייראפעאיש. ער טענה'ט אז ישראליש נעמט אריין דאס העברעאיש אבער אויך מאמע-לשון (יידיש) פלוס אנדערע שפראכן.<ref>[http://uq.academia.edu/GhiladZuckermann/Papers/9543/Di-Yisroeldike-shprakh--Hebreish-Lebt-Vider--Yidish-Lebt-Vayter--The-Israeli-Language--Hebrew-Revived--Yiddish-Survived- "די ישראלדיקע שפראך: העברעיש לעבט ווידער, יידיש לעבט ווייטער"], פון [[גלעד צוקערמאן]], ''[[אויפן שוועל]]'' נ' 337 (2007).</ref>


א דיכטונג פון אלעזר הקאליר פֿון דעם מיטל־אַלטער אויף פורים:
א דיכטונג פון אלעזר הקאליר פון דעם מיטל־אַלטער אויף פורים:
:אָץ קוֹצֵץ בֶּן קוֹצֵץ / קְצוּצַי לְקַצֵּץ
:אָץ קוֹצֵץ בֶּן קוֹצֵץ / קְצוּצַי לְקַצֵּץ
:בְּדִבּוּר מְפוֹצֵץ / רְצוּצַי לְרַצֵּץ
:בְּדִבּוּר מְפוֹצֵץ / רְצוּצַי לְרַצֵּץ
שורה 63: שורה 63:
{{אלף בית |אות=|תמונה=|בילד=}}
{{אלף בית |אות=|תמונה=|בילד=}}
{{הויפט ארטיקל|אלף בית}}
{{הויפט ארטיקל|אלף בית}}
די  העברעאישע שריפט האט אן [[אלף בית]] מיט 22 [[אות]]יות, און 5 באזונדערע ענדע אותיות וואס ווערן געניצט ביים סוף פון א ווארט אנשטאט דעם נארמאלן אות. די געטאפלטע אותיות זענען כ-ך מ-ם נ-ן פ-ף צ-ץ. די אותיות זענען די קאנסאנאטן, און לכתחילה האט מען נישט געשריבן די וואקאלן. אויך זענען פאראן גראפישע סימבאלן פאר די [[וואקאל]]ן, פינטעלעך און שטרייכעלעך (וואס מען האט איינגעפירט א סך שפעטער). דער קוואדראטישער אלף בית וואס איז באקאנט היינט איז באזירט אויפן "אינטערנאצינאלער" אראמישער שריפט פון דער [[פערסישע אימפעריע|פערסישער אימפעריע]], וואס האט געטוישט די אורלאטע [[כתב עברי]] שריפט (העברעאיש־פֿעניקישער שריפט) לויט א הוראה וואס[[עזרא הסופר]]) האט באקומען פון הימל, וואס מען פלעג ניצן אין [[מלכות יהודה]], [[מלכות ישראל]] און אין די ברייט און לענג פונעם [[היסטאריע פונעם מיטל מזרח|פארצייטיקן מזרח]] פאר [[גלות בבל]]. כתב עברי איז נישט אינגאנצן פארשוואונדן געווארן, און מ'האט זי נאך געניצט אין די צייטן פונעם צווייטן בית המקדש, און ביים [[בר כוכבא אויפשטאנד]] האט מען געניצט מטבעות מיט כתב עברי שריפט.
די  העברעאישע שריפט האט אן [[אלף בית]] מיט 22 [[אות]]יות, און 5 באזונדערע ענדע אותיות וואס ווערן געניצט ביים סוף פון א ווארט אנשטאט דעם נארמאלן אות. די געטאפלטע אותיות זענען כ-ך מ-ם נ-ן פ-ף צ-ץ. די אותיות זענען די קאנסאנאטן, און לכתחילה האט מען נישט געשריבן די וואקאלן. אויך זענען פאראן גראפישע סימבאלן פאר די [[וואקאל]]ן, פינטעלעך און שטרייכעלעך (וואס מען האט איינגעפירט א סך שפעטער). דער קוואדראטישער אלף בית וואס איז באקאנט היינט איז באזירט אויפן "אינטערנאצינאלער" אראמישער שריפט פון דער [[פערסישע אימפעריע|פערסישער אימפעריע]], וואס האט געטוישט די אורלאטע [[כתב עברי]] שריפט (העברעאיש־פעניקישער שריפט) לויט א הוראה וואס[[עזרא הסופר]]) האט באקומען פון הימל, וואס מען פלעג ניצן אין [[מלכות יהודה]], [[מלכות ישראל]] און אין די ברייט און לענג פונעם [[היסטאריע פונעם מיטל מזרח|פארצייטיקן מזרח]] פאר [[גלות בבל]]. כתב עברי איז נישט אינגאנצן פארשוואונדן געווארן, און מ'האט זי נאך געניצט אין די צייטן פונעם צווייטן בית המקדש, און ביים [[בר כוכבא אויפשטאנד]] האט מען געניצט מטבעות מיט כתב עברי שריפט.
==רעפערענצן==
==רעפערענצן==
{{רעפליסטע}}
{{רעפליסטע}}

נאוויגאציע מעניו