רוי:מרים הנביאה

וַתִּקַּח מִרְיָם הַנְּבִיאָה אֲחוֹת אַהֲרֹן אֶת הַתֹּף בְּיָדָהּ וַתֵּצֶאןָ כָל הַנָּשִׁים אַחֲרֶיהָ בְּתֻפִּים וּבִמְחֹלֹת (שמות טו, כ), א געמעל צייכונג פון אנסלם פוירבאך פון 1862. אויסגעשטעלט אין דער "אַלטער נאַציאָנאַלער גאלערי בערלין דייטשלאנד

מרים מיט יוכבד מאמע מיט משה בלידתו, צייכונג מארק ג'וזף טיסו 1902

שירת מרים, מוזיאון מוסקבה 1363

מרים איז געווען איינע פון די זיבן נביאות ביי יידן. זי איז געווען די טאכטער פון עמרם און יוכבד, און די עלטערע שוועסטער פון אהרן הכהן און משה רבנו.

דער חומש דערציילט אז נאך קריעת ים סוף האט זי גענומען א פויק און געטאנצט מיט די פרויען.

זי איז נפטר געווארן ביים סוף פון די פערציק יאר וואס די יידן האבן געוואנדערט אינעם מדבר.