אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:מירער ישיבה"

שפעטער בשעת דעם ביטערן [[חורבן אייראפע]] וואס האט באטראפן דאס אידנטום מיטן אויסברוך פון דעם [[צווייטן וועלט קריג]] האבן זיך אנגעשלאסן דערין נאך עטליכע ליטווישע ישיבות און געווארן איינגעשמאלצן אלס איין גרויסע ישיבה און אזוי ארום צוזאמען מיט זיי זיך ארויסגעראטעוועט מיט אויסטערלישע נסים דורך'ן אריבערפארן קיין רוסלאנד אלס טוריסטן. אדר תש״א זענען זיי אנגעקומען אין [[וולאדיוואסטאק]]. אויך דארטן האט זיי די רוסישע רעגירונג זיי געטשפעט ביז מ׳האט זיי דערלויבט ארויפגיין אויף דער שיף. דערנאך פון דארטן קיין [[יאפאן]] און דערנאך אריבער צו [[שאנכיי]] און זיך דארטן אויפגעהאלטן ביז צום סוף פונעם קריג, אזוי איז אויסגעקומען אז תיכף נאך דעם קריג איז דאס אויטאמטיש געווען די גרעסטע [[ישיבה]] פון די [[ליטוויש]]ע קרייזן, דעם טיטול וואס זי האלט נאך אן היינט א קנאפע 70 [[יאר]] שפעטער.

דער היינטיקער ראש ישיבה אין ירושלים איז רבי [[אליעזר יהודה פינקל (ב)|אליעזר יהודה פינקל]], רבי נתן צבי'ס צווייטער זון. אויך גערעכנט צווישן די ראשי ישיבות זענען רבי [[רפאל שמואלעוויטש]] (נפ' תשע״ו), א זון פון רבי חיים שמואלעוויטש, און רבי יצחק אזרחי.