4,450
רעדאגירונגען
ק
הגהה
(פארברייטערט) |
ק (הגהה) |
||
| שורה 23: | שורה 23: | ||
[[טעקע:Holman Balaam Receiving Balaks Messengers.jpg|קליין|[[בלעם]] נעמט אויף [[בלק]]'ס שליחים]] | [[טעקע:Holman Balaam Receiving Balaks Messengers.jpg|קליין|[[בלעם]] נעמט אויף [[בלק]]'ס שליחים]] | ||
=== בלק רופט בלעם === | === בלק רופט בלעם === | ||
{{הויפט ארטיקל| | {{הויפט ארטיקל|}} | ||
[[בלק]] בן צִפּוֹר דער קעניג פון [[מואב]] האט זיך גאר שטארק דערשראקן זעענדיג וואס די אידן האבן געטון צום [[אמורי]], און ער האט זיך פארעקלט פון די אידן. בלק האט מיטגעטיילט זיין זארג מיט די עלטערע פון [[מדין]], און זיי געשיקט אלס שלוחים אינאיינעם מיט די עלטערע פון מואב קיין [[פתור]], צו [[בלעם בן בעור]] צו פועל'ן ביי אים ער זאל גיין שעלטן די אידן, און אפשר אזוי וועט ער זיי קענען בייקומען. בלעם האט זיי פארבעטן צו איבערנעכטיגן ביי אים ווען ער ווארט אויף גאט'ס אנטווארט צי ער זאל גיין, און נאך וואס גאט האט אים פארבאטן צו גיין, האט ער אנטזאגט און צוריקגעשיקט די שלוחים. | [[בלק]] בן צִפּוֹר דער קעניג פון [[מואב]] האט זיך גאר שטארק דערשראקן זעענדיג וואס די אידן האבן געטון צום [[אמורי]], און ער האט זיך פארעקלט פון די אידן. בלק האט מיטגעטיילט זיין זארג מיט די עלטערע פון [[מדין]], און זיי געשיקט אלס שלוחים אינאיינעם מיט די עלטערע פון מואב קיין [[פתור]], צו [[בלעם בן בעור]] צו פועל'ן ביי אים ער זאל גיין שעלטן די אידן, און אפשר אזוי וועט ער זיי קענען בייקומען. בלעם האט זיי פארבעטן צו איבערנעכטיגן ביי אים ווען ער ווארט אויף גאט'ס אנטווארט צי ער זאל גיין, און נאך וואס גאט האט אים פארבאטן צו גיין, האט ער אנטזאגט און צוריקגעשיקט די שלוחים. | ||
| שורה 31: | שורה 31: | ||
{{הויפט ארטיקל|בלעם'ס אייזל}} | {{הויפט ארטיקל|בלעם'ס אייזל}} | ||
[[טעקע:Nuremberg chronicles f 30r 2.png|קליין|וַתֵּרֶא הָאָתוֹן אֶת מַלְאַךְ ד' נִצָּב בַּדֶּרֶךְ וְחַרְבּוֹ שְׁלוּפָה בְּיָדוֹ וַתֵּט הָאָתוֹן מִן הַדֶּרֶךְ וַתֵּלֶךְ בַּשָּׂדֶה וַיַּךְ בִּלְעָם אֶת הָאָתוֹן... בלעם שלאגט די אייזל וועלכע נויגט אפ זעענדיג דעם מלאך]] | [[טעקע:Nuremberg chronicles f 30r 2.png|קליין|וַתֵּרֶא הָאָתוֹן אֶת מַלְאַךְ ד' נִצָּב בַּדֶּרֶךְ וְחַרְבּוֹ שְׁלוּפָה בְּיָדוֹ וַתֵּט הָאָתוֹן מִן הַדֶּרֶךְ וַתֵּלֶךְ בַּשָּׂדֶה וַיַּךְ בִּלְעָם אֶת הָאָתוֹן... בלעם שלאגט די אייזל וועלכע נויגט אפ זעענדיג דעם מלאך]] | ||
צומארגנס האט בלעם אייגנעשפאנט זיין אייזל און געגאנגען מיט די מואב'ישע מיניסטארן, צו דער פארדרוס פון אויבערשטן. א מלאך האט זיך געשטעלט אין וועג פון בלעם מיט זיין אייזל, און זיינע צוויי באדינער. די אייזל, וואס האט געזען דער מלאך מיט אן אויסגעשטרעקטע שווערד, האט | צומארגנס האט בלעם אייגנעשפאנט זיין אייזל און געגאנגען מיט די מואב'ישע מיניסטארן, צו דער פארדרוס פון אויבערשטן. א מלאך האט זיך געשטעלט אין וועג פון בלעם מיט זיין אייזל, און זיינע צוויי באדינער עטליכע מאל. די אייזל, וואס האט געזען דער מלאך מיט אן אויסגעשטרעקטע שווערד, האט פרובירט אפנויגן פון וועג, אינצווישן צעדרוקנדיג בלעם'ס פוס, און בלעם האט איר געשלאגן איר צו מאנעוורירן צוריק אויפ'ן וועג. ענדע האט דער מלאך זיך געשטעלט אויף א גאר שמאלע וועג וואו עס איז נישט געווען קיין וועג פאר'ן אייזל צו אפנויגן, האט די אייזל זיך אפגעשטעלט און געהויערט, און בלעם האט ברויזנדיג איר ווידער געשלאגן. | ||
גאט האט געעפנט די אייזל'ס מויל, און זי האט אנגעהויבן רעדן צו בלעם, און אים פארגעהאלטן פאר'ן איר שלאגן. בלעם האט איר געזאגט אז | גאט האט געעפנט די אייזל'ס מויל, און זי האט אנגעהויבן רעדן צו בלעם, און אים פארגעהאלטן פאר'ן איר שלאגן. בלעם האט איר געזאגט אז זי האט געשפעט פון אים, אויף וואס זי געענטפערט: "איך בין דאך שוין דיין אייזל אויף וועלכע דו האסט געריטן פון שטענדיג אן ביז היינט, האב איך דיר דען אזוי געטון אמאל?". דער באשעפער האט געעפנט בלעם'ס אויגן צו זען דעם מלאך מיט'ן שווערד, און בלעם האט זיך געבוקט. דער מלאך האט אים פארגעהאלטן פאר'ן שלאגן די אייזל, ווען זי האט זיך אפגעשטעלט פאר אים. בלעם האט מודה געווען אז ער האט געזינדיגט, און געזאגט אז ער וועט זיך צוריקדרייען אויב עס געפעלט אים נישט זיין גיין צו בלק. דער מלאך האט אים ערלויבט ווייטער צו גיין, אבער ווידערהאלט אז ער וועט רעדן בלויז וואס גאט אים זאגן, און בלעם האט פארגעזעצט זיין רייזע. | ||
בלק האט אויפגענומען בלעם'ן ביים גרעניץ, און בלעם האט אים ערקלערט אז ער וועט נישט קענען רעדן נאר דאס וואס גאט לייגט אים אין מויל{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כב|כא|אן=ספר|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|במדבר|כב|מ|אן=פרק}}.}}. | בלק האט אויפגענומען בלעם'ן ביים גרעניץ, און בלעם האט אים ערקלערט אז ער וועט נישט קענען רעדן נאר דאס וואס גאט לייגט אים אין מויל{{הערה|{{תנ"ך|במדבר|כב|כא|אן=ספר|לאנג=יא}} - {{תנ"ך|במדבר|כב|מ|אן=פרק}}.}}. | ||
=== | === א === | ||
== דאטומען == | == דאטומען == | ||