אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:קערעסטיר"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
885 בייטן צוגעלייגט ,  פֿאַר 7 חדשים
קיין רעדאגירונג באמערקונג
אין תקציר עריכה
אין תקציר עריכה
שורה 1: שורה 1:
{{דרעפט}}
{{דרעפט}}
[[טעקע:Bodrogkisfalud, látkép.jpg|קליין|באדראג־קערעסטור]]
'''קערעסטיר'''{{הערה|אויך ב’ קערסטיר, ב’ קריסטהיר, קרעסטיר, קרעסטור, קערעסטער, קראַסטיהר, קערסטור, קרעסטאהר. זעט בערל כהן, ספר הפרענומעראנטן, זז' 23 און 272.}} (אונגעריש: Bodrogkeresztúr, '''באָדראָג־קערעסטור'''{{הערה|אפּצוטיילן פון [https://hu.wikipedia.org/wiki/Keresztúr_(egyértelműsítő_lap) פילע אנדערע שטעט מיט דעם נאמען קערעסטור].}}) איז א קליין שטעטל אין דער געגנט פון באָרשוד-אַבאַוי-זעמפּלען, אין צפון־מזרח אונגערן. דאס שטעטל איז באַנאָמענט נאכן טייך באָדראָג, וואס פליסט נעבן אים. עס זענען דא בערג ארום דעם שטעטל. קערעסטיר גרענעצט מיט [[טאקאי|טאָקאַי]], וואס איז בארימט פאר זיינע וויינען. דאס שטעטל געפינט זיך 48 קילאמעטער מזרח פון דער שטאט [[מישקאלץ]]. די קאָאָרדינאַטן פון שטעטל זענען 48°10' צפון, 21°22' מזרח.
'''קערעסטיר'''{{הערה|אויך ב’ קערסטיר, ב’ קריסטהיר, קרעסטיר, קרעסטור, קערעסטער, קראַסטיהר, קערסטור, קרעסטאהר. זעט בערל כהן, ספר הפרענומעראנטן, זז' 23 און 272.}} (אונגעריש: Bodrogkeresztúr, '''באָדראָג־קערעסטור'''{{הערה|אפּצוטיילן פון [https://hu.wikipedia.org/wiki/Keresztúr_(egyértelműsítő_lap) פילע אנדערע שטעט מיט דעם נאמען קערעסטור].}}) איז א קליין שטעטל אין דער געגנט פון באָרשוד-אַבאַוי-זעמפּלען, אין צפון־מזרח אונגערן. דאס שטעטל איז באַנאָמענט נאכן טייך באָדראָג, וואס פליסט נעבן אים. עס זענען דא בערג ארום דעם שטעטל. קערעסטיר גרענעצט מיט [[טאקאי|טאָקאַי]], וואס איז בארימט פאר זיינע וויינען. דאס שטעטל געפינט זיך 48 קילאמעטער מזרח פון דער שטאט [[מישקאלץ]]. די קאָאָרדינאַטן פון שטעטל זענען 48°10' צפון, 21°22' מזרח.


שורה 10: שורה 11:
די ערשטע אידן האבן זיך באזעצט אין קערעסטיר אין 1726, זיבן משפּחות וואס זענען געקומען פון פּוילן. זיי האָבן זיך באזעצט מיט דער שטיצע פון די בעלי־אחוזות. די ערשטע ידיעות וועגן אידן אין שטעטל זענען פון דעם צענזוס פון 1723–1724.
די ערשטע אידן האבן זיך באזעצט אין קערעסטיר אין 1726, זיבן משפּחות וואס זענען געקומען פון פּוילן. זיי האָבן זיך באזעצט מיט דער שטיצע פון די בעלי־אחוזות. די ערשטע ידיעות וועגן אידן אין שטעטל זענען פון דעם צענזוס פון 1723–1724.


'''פּאפּולאציע:''' די אידישע באפעלקערונג אין קערעסטיר איז געשוואונגען: 58 אין 1746, 336 אין 1880, 535 אין 1930, און 455 אין 1941, וואס איז געווען 20.2% פון די 2,248 איינוואוינער פונעם שטעטל. נאכן חורבן, זענען צוריקגעקומען 37 איבערלעבער, וואס איז געוואקסן צו 63 ביז 1949{{הערה|{{יודאיקה|Laszlo Harsanyi / Randolph Braham|Bodrogkeresztúr|לינק=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/bodrogkeresztur}}}}, און ביים שפּיץ, איז די אידישע פּאפּולאציע נאכן קריג געווען בערך 100 משפּחות{{הערה|שם=גליק|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Gluck.html Sarah Gluck]}}.
'''פּאפּולאציע:''' די אידישע באפעלקערונג אין קערעסטיר איז געשוואונגען: 58 אין 1746, 336 אין 1880, 535 אין 1930, און 455 אין 1941, וואס איז געווען 20.2% פון די 2,248 איינוואוינער פונעם שטעטל. נאכן חורבן, זענען צוריקגעקומען 37 איבערלעבער, וואס איז געוואקסן צו 63 ביז 1949{{הערה|שם=יודאיקע|{{יודאיקה|Laszlo Harsanyi / Randolph Braham|Bodrogkeresztúr|לינק=https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/bodrogkeresztur}}}}, און ביים שפּיץ, איז די אידישע פּאפּולאציע נאכן קריג געווען בערך 100 משפּחות{{הערה|שם=גליק|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Gluck.html Sarah Gluck]}}.


{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
שורה 55: שורה 56:
די קהילה האט זיך ארגאניזירט סוף פונעם 18טן יארהונדערט. א חברה קדישא און א אידישן בית־עלמין זענען געגרינדעט געווארן אין 1767. עס איז אויך געווען א חברת גמילות חסדים, א חברת ש"ס, און א יוגנט גרופּע באקאנט אלס תפארת בחורים. די קהילה האט געהאט צוויי צווייגן אין באדראג־קישפאלוד און סעגי{{הערה|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Religious_life.html Religious Life in Keresztúr]}}. די ערשטע שול איז געבויט געווארן אין 1767. נאך א פייער אין 1906, איז זי ערזעצט געווארן דורך א נייע שול. אין תרכ"ט האט די קהילה זיך דעפינירט אלס [[ארטאדאקסישע אידנטום|ארטאדאקסיש]]. אין 1885 האבן זיך צוגעשלאסן צו דער קהילה פון קערעסטיר די קלענערע נאנטע קהילות. פיל פון די אידן זענען געווען חסידים און האבן געהאט אַן אייגענע שול. קערעסטיר איז געווארן א צענטער פאר די ארטאדאקסישע קהילות אין דער געגנט. א אידישע עלעמענטאר שולע איז געגרינדעט געווארן אין 1784, אבער נאך עטליכע יאר איז זי ערזעצט געווארן דורך א [[חדר]] און תלמוד תורה. עס איז אויך געווען א ישיבה אין שטעטל{{הערה|שם=פנקס}}.
די קהילה האט זיך ארגאניזירט סוף פונעם 18טן יארהונדערט. א חברה קדישא און א אידישן בית־עלמין זענען געגרינדעט געווארן אין 1767. עס איז אויך געווען א חברת גמילות חסדים, א חברת ש"ס, און א יוגנט גרופּע באקאנט אלס תפארת בחורים. די קהילה האט געהאט צוויי צווייגן אין באדראג־קישפאלוד און סעגי{{הערה|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Religious_life.html Religious Life in Keresztúr]}}. די ערשטע שול איז געבויט געווארן אין 1767. נאך א פייער אין 1906, איז זי ערזעצט געווארן דורך א נייע שול. אין תרכ"ט האט די קהילה זיך דעפינירט אלס [[ארטאדאקסישע אידנטום|ארטאדאקסיש]]. אין 1885 האבן זיך צוגעשלאסן צו דער קהילה פון קערעסטיר די קלענערע נאנטע קהילות. פיל פון די אידן זענען געווען חסידים און האבן געהאט אַן אייגענע שול. קערעסטיר איז געווארן א צענטער פאר די ארטאדאקסישע קהילות אין דער געגנט. א אידישע עלעמענטאר שולע איז געגרינדעט געווארן אין 1784, אבער נאך עטליכע יאר איז זי ערזעצט געווארן דורך א [[חדר]] און תלמוד תורה. עס איז אויך געווען א ישיבה אין שטעטל{{הערה|שם=פנקס}}.


'''רבנים:''' צווישן די רבנים וואס האבן געדינט אין דער קהילה זענען געווען ר' אליעזר לאנדאן (1780–1796), ר' ישראל וואַהרמאַן (1785–1799), ר' אברהם טענענבוים (1800–1815), ר' צבי הירש הכהן גלאנץ (1826–1827?), אַן אייניקל פון [[רבי משה טייטלבוים (ישמח משה)|רבי משה טייטלבוים]], וועמענס השפּעה האט געמאכט די קהילה א פעסטונג פון חסידות. אנדערע רבנים זענען געווען ר' משה אליהו ווייבערג (1833–1837?); ר' מנחם גרשון מאנדל (שפעטער געטוישט זיין נאמען צו גרינוואלד; 1860–1870), וועלכער איז געקומען פון קעמעטשע. זיין קבר, מיט א נייער מצבה, געפינט זיך נידעריגער אויפן בית־עלמין בערגל{{הערה|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Silberman.html Al Silberman]}}; ר' משה גינז־שלעזינגער (1894–1924/28), און זיין זון ר' חיים שלעזינגער (1924/28–1944), וואס איז אומגעקומען אין חורבן.
====רבנים====
צווישן די רבנים וואס האבן געדינט אין דער קהילה זענען געווען:
* ר' אליעזר לאנדאן (1780–1796),
* ר' ישראל וואַהרמאַן (1785–1799),
* רבי אברהם אביש טעננענבוים (1800–1815){{הערה|{{היברובוקס|פנחס זעליג שווארץ|שם הגדולים מארץ הגר|67723|page=10|באנד=א|מקום הוצאה=פאקש|שנת הוצאה=תרע"ד|עמ=7}}}},
* רבי צבי הירש הכהן גלאנץ (1826–1827?){{הערה|{{היברובוקס|פנחס זעליג שווארץ|שם הגדולים מארץ הגר|67723|page=212|באנד=א|מקום הוצאה=פאקש|שנת הוצאה=תרע"ד|עמ=63}}}}, אַן אייניקל פון [[רבי משה טייטלבוים (ישמח משה)|רבי משה טייטלבוים]], וועמענס השפּעה האט געמאכט די קהילה א פעסטונג פון חסידות.
* ר' משה אליהו ווייבערג (1833–1837?),
* ר' מנחם גרשון מאנדל (שפעטער געטוישט זיין נאמען צו גרינוואלד; 1860–1870), וועלכער איז געקומען פון [[קעמעטשע]]. זיין קבר, מיט א נייער מצבה, געפינט זיך נידעריגער אויפן בית־עלמין בערגל{{הערה|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Silberman.html Al Silberman]}},
* ר' משה גינז־שלעזינגער (1894–1924/28), און זיין זון
* ר' חיים שלעזינגער (1924/28–1944), וואס איז אומגעקומען אין חורבן.


'''[[רבי ישעיה שטיינער]] (ר' ישעילע):''' ר' ישעיה שטיינער (1851–1925), באקאנט אלס ר' ישעילע, איז געווען באקאנט אלס א וואונדער טוער רבי. ער איז געבוירן געווארן אין זבאָראָ, אונגערן אין תרי"א. נאך זיין פאטער'ס פטירה, איז ער אין עלטער פון 12 יאר געשיקט געווארן צו לערנען ביי [[רבי צבי הירש פון ליסקא]], און איז געווארן זיין משמש. נאך רבי צבי הירש'ס פטירה (תרל"ד) האט [[רבי מרדכי פון נאדווארנע]] פארגעלייגט פאר רבי ישעי'לע זיך אריבערצוציען קיין קערעסטיר. רבי ישעילע איז געווארן א בארימטער חסידישער רבי. זיין הויז געפינט זיך ביי קאָשוט אוטצא 65–67. ר' ישעילע איז געווען באוואוסט פאר זיינע חסדים און גרויסע סעודות. ר' ישעילע האט ארגאניזירט הילף פאר פּליטים פון גאליציע בעת דער ערשטער וועלט מלחמה. אפילו גויים האבן אים צוגעשריבן איבערנאטירליכע כוחות און האבן געזוכט זיין הילף{{הערה|שם=פנקס}}. זיין קבר (דאס אוהל) געפינט זיך אויפן שפּיץ פון דערעזלע בערגל{{הערה|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Bodrogkeresztur.html A little about Bodrogkeresztúr]}}. זיין קבר איז נאך אלץ א ארט פון עליה לרגל. דאס הויז איז איבערגעבויט געווארן און דינט היינט פאר רייזנדע. א סך מענטשן קומען אהין, ספּעציעל אין זיין יארצייט. נאך זיין פטירה אין תרפ"ה, האט אים נאכגעפאלגט זיין זון רבי אברהם (תרפ"ה–תרפ"ז). רבי ישעיה גראָס, אַן אייניקל פון רבי ישעי'לע און הייסט נאך אים, האט איבערגעלעבט דעם חורבן און איז געווען דער ערשטער וואס איז צוריקגעקומען קיין אונגארן פון אמעריקע אין 1964. ער האט געארבעט אויף צו פארריכטן דאס אוהל. עס זענען דאָן אייניקלעך פון ר' ישעילע וואָס פירן א קהילה פון קערעסטיר אין בארא פּארק, ברוקלין, נ"י.
====[[רבי ישעיה שטיינער]] (ר' ישעילע)====
ר' ישעיה שטיינער (1851–1925), באקאנט אלס ר' ישעי'לע, איז געווען באקאנט אלס א וואונדער טוער רבי. ער איז געבוירן געווארן אין זבאָראָ, אונגערן אין תרי"א. נאך זיין פאטער'ס פטירה, איז ער אין עלטער פון 12 יאר געשיקט געווארן צו לערנען ביי [[רבי צבי הירש פון ליסקא]], און איז געווארן זיין משמש. נאך רבי צבי הירש'ס פטירה (תרל"ד) האט [[רבי מרדכי פון נאדווארנע]] פארגעלייגט פאר רבי ישעי'לע זיך אריבערצוציען קיין קערעסטיר. רבי ישעילע איז געווארן א בארימטער חסידישער רבי. זיין הויז געפינט זיך ביי קאָשוט אוטצא 65–67. ר' ישעילע איז געווען באוואוסט פאר זיינע חסדים און גרויסע סעודות. ר' ישעילע האט ארגאניזירט הילף פאר פּליטים פון גאליציע בעת דער ערשטער וועלט מלחמה. אפילו גויים האבן אים צוגעשריבן איבערנאטירליכע כוחות און האבן געזוכט זיין הילף{{הערה|שם=פנקס}}. זיין קבר (דאס אוהל) געפינט זיך אויפן שפּיץ פון דערעזלע בערגל{{הערה|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Bodrogkeresztur.html A little about Bodrogkeresztúr]}}. זיין קבר איז נאך אלץ א ארט פון עליה לרגל. דאס הויז איז איבערגעבויט געווארן און דינט היינט פאר רייזנדע. א סך מענטשן קומען אהין, ספּעציעל אין זיין יארצייט. נאך זיין פטירה אין תרפ"ה, האט אים נאכגעפאלגט זיין זון רבי אברהם (תרפ"ה–תרפ"ז). רבי ישעיה גראָס, אַן אייניקל פון רבי ישעי'לע און הייסט נאך אים, האט איבערגעלעבט דעם חורבן און איז געווען דער ערשטער וואס איז צוריקגעקומען קיין אונגארן פון אמעריקע אין 1964. ער האט געארבעט אויף צו פארריכטן דאס אוהל. עס זענען דאָן אייניקלעך פון ר' ישעילע וואס פירן א קהילה פון קערעסטיר אין בארא פּארק, ברוקלין, נ"י.


'''די מעשׂה פון ר' חיים בעל שם:''' אַ מעשׂה איז דערציילט פון ר' ישעילע אַז אין 1782 האָט געלעבט אַ מיסטיקער מיטן נאָמען מרדכי אין אַ געסטהויז אויפן וועג צווישן קערעסטיר און טאָקיי. בעת אַ ברית מילה, האָט ר' מרדכי באַשלאָסן צו פאַרוויילן די געסט און געזאָגט אַז ער וועט איינלאַדן יוֹאָב בּן צְרוּיָה, וואָס איז געווען דוד המלך'ס גענעראַל, צו דער צערעמאָניע. ער האָט געזאָגט עטליכע "מאַגישע" ווערטער, און פּלוצלינג איז פון דער ערד אַרויסגעקומען אַ שרעקליכע געשטאַלט אין פולער מיליטערישער פאָרעם מיט אַ שווערד און שפּיז. די געסט זענען געוואָרן שטאַרק דערשראָקן, און ר' מרדכי האָט אים באַפוילן צוריקצוגיין צו זיין אָרט. די געשטאַלט האָט זיך אָפּגעזאָגט און דערקלערט אַז ווייל ער איז געשטערט געוואָרן, וועט ער פאַרניכטן די שטאָט קערעסטיר. די דערשראָקענע געסט האָבן נישט געוואוּסט וואָס צו טאָן, ווען פּלוצלינג איז באַוויזן געוואָרן ר' חיים, וואָס האָט געלעבט אין דעם נאָענטן דאָרף סעג (Szeg) און איז געווען אַ וויינגערטנער היטער. ר' חיים האָט באַפוילן דער געשטאַלט צוריקצוגיין. די געשטאַלט איז גיך פאַרשוואוּנדן געוואָרן. אַזוי איז אנטפּלעקט געוואָרן דער באַהאַלטענער גרוסער מאַן, ר' חיים. מע האַלט אַז דער קבר פון ר' חיים בעל שם געפינט זיך אין בית־עלמין און ווערט באַצייכנט דורך אַ מצבה עלטער פון צוויי הונדערט יאָר, און עטליכע גלויבן אַז דאָרט ליגט דער בעל שם טוֹב אַליין{{הערה|{{אייוועלט|43425|הבעל שם טוב מקערעסטיר - רבי חיים ב"ר יחיאל מיכאל זצוק"ל - נפטר בדר"ח חשון תקמ"ב לפ"ק}}}}.
====די מעשׂה פון ר' חיים בעל שם====
א מעשה איז דערציילט פון ר' ישעילע אז אין תקמ"ב האט געלעבט א מיסטיקער מיטן נאמען מרדכי אין א גאסטהויז אויפן וועג צווישן קערעסטיר און טאָקיי. בעת א ברית מילה, האט ר' מרדכי באשלאסן צו פארוויילן די געסט און געזאגט אז ער וועט איינלאדן [[יואב בן צרויה|יוֹאָב בּן צְרוּיָה]], וואס איז געווען דוד המלך'ס גענעראל, צו דער צערעמאניע. ער האט געזאגט עטליכע "מאַגישע" ווערטער, און פּלוצלינג איז פון דער ערד ארויסגעקומען א שרעקליכע געשטאלט אין פולער מיליטערישער פאָרעם מיט א שווערד און שפּיז. די געסט זענען געווארן שטארק דערשראקן, און ר' מרדכי האט אים באפוילן צוריקצוגיין צו זיין ארט. די געשטאלט האט זיך אפּגעזאגט און דערקלערט אז ווייל ער איז געשטערט געווארן, וועט ער פארניכטן די שטאָט קערעסטיר. די דערשראקענע געסט האבן נישט געוואוסט וואס צו טון, ווען פּלוצלינג איז באוויזן געווארן ר' חיים, וואס האט געלעבט אין דעם נאנטן דארף סעג (Szeg) און איז געווען א וויינגערטנער היטער. ר' חיים האט באפוילן דער געשטאלט צוריקצוגיין. די געשטאלט איז גיך פארשוואונדן געווארן. אזוי איז אנטפּלעקט געווארן דער באהאלטענער גרויסער מאן, ר' חיים. מ'האלט אז דער קבר פון ר' חיים בעל שם געפינט זיך אין בית־עלמין און ווערט באצייכנט דורך א מצבה עלטער פון צוויי הונדערט יאר. לעצטנס האט מען איבערגעמאט דעם מציבה און צוגעלייגט אויף אים דעם טיטל "בעל שם טוב" (!){{הערה|{{אוצר החכמה|יוסף מרדכי גינצלער|מי באר ישעיהו|19195|page=35|מקום הוצאה=טארנא|שנת הוצאה=תרפ"ח|עמ=לה–לו}}; זעט {{אייוועלט|43425|הבעל שם טוב מקערעסטיר - רבי חיים ב"ר יחיאל מיכאל זצוק"ל - נפטר בדר"ח חשון תקמ"ב לפ"ק}}}}.


===נעאלאגיע און ציונות===
===ציונות===
די ציוניסטישע באַוועגונג האָט זיך געשטאַרקט און פאַרשפּרייט זיך מיט דעם אָנקומען פון פּליטים פון גאַליציע נאָך דער ערשטער וועלט מלחמה, און פיל פון די אַלטע איינוואוינער פונעם שטעטל האָבן זיך שפּעטער צוגעשלאָסן צו זיי. נאָך די פּרעות פון ווייסן טעראָר אין 1919, איז דאָרט געגרינדעט געוואָרן אַ ציוניסטישער סניף.
די ציוניסטישע באוועגונג האט זיך געשטארקט און פארשפּרייט מיט דעם אנקומען פון פּליטים פון גאליציע נאך דער ערשטער וועלט מלחמה, און פיל פון די אלטע איינוואוינער פונעם שטעטל האבן זיך שפּעטער צוגעשלאסן צו זיי. נאך די פּרעות פון "[[ווייסן טעראר]]" אין 1919, איז דארט געגרינדעט געווארן א ציוניסטישער סניף{{הערה|שם=פנקס}}.


===אנטיסעמיטיזם===
===אנטיסעמיטיזם===
סוף 18טן און אָנהייב 19טן יאָרהונדערט האָבן די אידן פונעם שטעטל געליטן פון אַנטיסעמיטיזם פון די נישט־יידישע איכערים, וואָס זענען געווען אָן רעכטן. די איכערים האָבן מקנא געווען די אידן פאַר זייער הצלחה אין וויין־פּראָדוקציע און פאַרקויף, אַ געביט וואָס זיי זענען נישט געלונגען אין. זיי האָבן אויך ניט גוט געזען די פאַרבינדונגען פון די אידן מיט די בעלי־אַחוזות. עס זענען געווען פּרואוון צו פאַרמיידן אידן פון קויפן וויינגערטנער, און כאָטש עס זענען אַרויסגעגעבן געוואָרן באַפעלן דערין, זענען זיי נישט פאַקטיש אויסגעפירט געוואָרן. ביים ערשטן וועלט מלחמה, ווען די רוסישע אַרמיי האָט איינגענומען גאַליציע, זענען פיל אידן אַנטלאָפן קיין אונגערן. עטליכע הונדערט פון די פּליטים האָבן זיך באַזעצט אין קערעסטיר. זייער אָנקומען האָט אַרויסגערופן ווידערשטאַנד פון די נישט־יידישע תּושבים און האָט געפירט צו אַנטיסעמיטישע אויסדרוקן, וועלכע זענען ביז דעם נישט געווען אַזוי ברייט פאַרשפּרייט. עס האָט זיך אָנגעהויבן אַ הסתה קעגן די ישיבה בחורים פון אָרט, באַשולדיקנדיג זיי אין אויסמיידן מיליטער־דינסט, ספּעציעל בעת דעם ווייסן טעראָר. פיל האָבן באַשולדיקט די אידן פאַר דעם דורכפאַל פון אונגערן אין דער מלחמה. די לאַגע האָט דערגרייכט אַ שפּיץ, ווען אַ דעמאָביליזירטער סאָלדאַט אין קערעסטיר האָט דערמאָרדעט אַ גאַנצע יידישע משפּחה.
סוף 18טן און אנהייב 19טן יארהונדערט האבן די אידן פונעם שטעטל געליטן פון אנטיסעמיטיזם פון די גויאישע [[פויער]]ן, וואס זענען געווען אָן רעכטן. די פּויערן האבן מקנא געווען די אידן פאר זייער הצלחה אין וויין־פּראדוקציע און פארקויף, א געביט אין וואס זיי האבן נישט מצליח געווען. זיי האבן אויך נישט גוט געזען די פארבינדונגען פון די אידן מיט די גיט־באזיצער. עס זענען געווען פּרואוון צו פארמיידן אידן פון קויפן וויינגערטנער, און כאטש עס זענען ארויסגעגעבן געווארן באפעלן דערין, זענען זיי נישט פאקטיש אויסגעפירט געווארן{{הערה|שם=פנקס}}.
 
ביים ערשטן וועלט מלחמה, ווען די רוסישע ארמיי האט איינגענומען גאליציע, זענען פיל אידן אנטלאפן קיין אונגארן. עטליכע הונדערט פון די פּליטים האבן זיך באזעצט אין קערעסטיר. זייער אנקומען האט ארויסגערופן ווידערשטאנד פון די גויאישע תושבים און האט געפירט צו אנטיסעמיטישע אויסדרוקן, וועלכע זענען ביז דאן נישט געווען אזוי ברייט פארשפּרייט. עס האט זיך אנגעהויבן א הסתה קעגן די בחורים פון לאקאלן ישיבה, באשולדיגנדיג זיי אין אויסמיידן מיליטער-דינסט, ספּעציעל בעת דעם "ווייסן טעראר". פיל האבן באשולדיגט די אידן פאר דעם דורכפאל פון אונגארן אין דער מלחמה. די לאגע האט דערגרייכט א שפּיץ, ווען א דעמאביליזירטער סאלדאט אין קערעסטיר האט דערמארדעט א גאנצע אידישע משפּחה{{הערה|שם=פנקס}}.


===דער חורבן===
===דער חורבן===
בעת דער צווייטער וועלט מלחמה, זענען די אידן אונטערגעוואָרפן געוואָרן דראַקאָנישע אַנטי־יידישע מיטלען. זיי זענען באַרויבט געוואָרן פון זייער פּרנסה, און פיל מענער זענען רעקרוטירט געוואָרן פאַר צוואַנגס אַרבעט. נאָך דער דייטשער אָקופּאַציע פון אונגערן (19טן מערץ 1944), זענען די אידן אַרומגענומען געוואָרן (16–17טן אַפּריל). זיי זענען ערשט קאָנצענטרירט געוואָרן אין אַ לאָקאַלן געטאָ, באַשטייענדיג פון דער שול און די אַרומיקע קהילה בנינים, וואוּ זיי זענען באַרויבט געוואָרן פון זייער לעצטן פאַרמעגן. עס זענען פאַרשפּרייט געוואָרן פּלאַקאַטן צווישן די נישט־יידישע איינוואוינער, וואָס האָבן געוואָרנט מיט טויט שטראָף פאַר יעדן וואָס פּרואווט העלפן אידן אַנטלויפן, און מיט אַרעסט פאַר יעדן וואָס נעמט אויף יידיש פאַרמעגן. נאָך עטליכע טעג, זענען זיי אַריבערגעפירט געוואָרן צום געטאָ פון סאַטאָראַליאַויהעליי, וואוּ אויך אַנדערע אידן פון דער געגנט זענען קאָנצענטרירט געוואָרן. פון דאָרט זענען זיי דעפּאָרטירט געוואָרן קיין אוישוויץ דעם 25טן מיי. די איינוואוינער פונעם שטעטל האָבן צוגעקוקט גלייכגילטיק ווי מען האָט געפירט די אידן צו דער דעפּאָרטאַציע. אַ טאָג נאָך דער דעפּאָרטאַציע, איז אַלץ פון די אידן — קליידער, מעבל — אויפגעקליבן געוואָרן דורך דער לאָקאַלער צווייַג פונעם פייל־קרייץ און פאַרטיילט געוואָרן צווישן די איינוואוינער. זייערע הייזער זענען אויך פאַרנומען געוואָרן דורך קריסטן. ביים אַרויסגיין פון קערעסטיר, איז זיי נישט ערלויבט געוואָרן מיטצונעמען מער ווי אַ קליינע האַנט־טאַש. מען האָט געמאַכט אַ גרונטליכע זוכונג אויף יעדן וואָס איז אַריין אין געטאָ, און אַלץ וואָס מען האָט געפונען ביי זיי וואָס האָט געהאַט אַ ווערט, איז צוגענומען געוואָרן. די ענגשאַפט אין געטאָ איז געווען זייער גרוס, בערך 20–25 מענטשן אין איין צימער. די צאָל פון די פאַרשפּאַרטע אין געטאָ האָט דערגרייכט 15,000 מענטשן, און עס איז זיי געגעבן געוואָרן ווייניק עסן. די זשאַנדאַרמען האָבן אויסגעפרעגט די אידן, מיט תּקילות, כּדי אַרויסצופּרעסן פון זיי הודעות וועגן זייער באַהאַלטן ווערטפולע זאַכן. עטליכע זענען געשטאָרבן פון די תּקילות, און אַנדערע האָבן זיך גענומען דאָס לעבן. די אידן זענען דעפּאָרטירט געוואָרן קיין אוישוויץ אין פיר טראַנספּאָרטן. די מערהייט פון די אידן פון קערעסטיר זענען געווען אין דעם דריטן טראַנספּאָרט, וואָס איז אַרויסגעפאָרן דעם 25טן מיי, מיט 4,000 מענטשן. זיי זענען אָנגעקומען קיין אוישוויץ ערב שבועות. פון די 700 וואָס זענען אַרויסגעפירט געוואָרן, זענען ווייניקער ווי הונדערט געבליבן לעבן. אַרום 25 ביז 40 זענען צוריקגעקומען נאָך דער מלחמה, מערסטנס די יונגערע.
בעת דער צווייטער וועלט מלחמה, זענען די אידן אונטערגעווארפן געווארן דראַקאָנישע אַנטי־אידישע מיטלען. זיי זענען בארויבט געווארן פון זייער פּרנסה, און פיל בחורים זענען רעקרוטירט געווארן פאר צוואנגס ארבעט.
נאך דער דייטשער אקופּאציע פון אונגארן (19טן מערץ 1944), זענען די אידן צוזאמגענומען געווארן (אסרו חג פסח, 16–17טן אפּריל). זיי זענען ערשט קאנצענטרירט געווארן אין א לאקאלן געטא, באשטייענדיג פון דער שול און די ארומיגע קהילה בנינים, וואו זיי זענען בארויבט געווארן פון זייער לעצטן פארמעגן. עס זענען פארשפּרייט געווארן פּלאקאטן צווישן די גויאישע איינוואוינער, וואס האבן געווארנט מיט טויט־שטראף פאר יעדן וואס פּרואווט העלפן אידן אנטלויפן, און מיט ארעסט פאר יעדן וואס נעמט אידיש פארמעגן אלס פקדון{{הערה|שם=פנקס}}.
 
נאך עטליכע טעג, זענען זיי אריבערגעפירט געווארן צום געטא פון [[איהעל]], וואו אויך אנדערע אידן פון דער געגנט זענען קאנצענטרירט געווארן. די איינוואוינער פונעם שטעטל האבן צוגעקוקט גלייכגילטיג ווי מען דעפּארטירט די אידן. א טאג נאך דער דעפּארטאציע, איז אלץ פון די אידן — קליידער, מעבל — אויפגעקליבן געווארן דורך דער לאקאלער צווייג פונעם [[פייל קרייץ|פייל־קרייץ]] און פארטיילט געווארן צווישן די איינוואוינער. זייערע הייזער זענען אויך פארכאפּט געווארן דורך די קריסטן{{הערה|שם=פנקס}}.
 
ביים ארויסגיין פון קערעסטיר, איז זיי נישט ערלויבט געווארן מיטצונעמען מער ווי א קליינע האנט־טאש. מען האט געמאכט א גרונטליכע זוכונג אויף יעדן וואס איז אריין אין געטא, און יעדע ווערטפולע זאך וואס מען האט געפונען ביי זיי, איז צוגענומען געווארן. די ענגשאפט אין געטא איז געווען זייער גרויס, בערך 20–25 מענטשן אין איין צימער. די צאל פון די פארשפּארטע אין געטא האט דערגרייכט 15,000 מענטשן, און עס איז זיי געגעבן געווארן ווייניג עסן. די זשאנדארמען האבן אויסגעפארשט די אידן, מיט פּייניגונגען, כדי ארויסצופּרעסן פון זיי הודאות וועגן זייער באהאלטן ווערטפולע זאכן. עטליכע זענען געשטארבן פון די פּייניגונגען, און אנדערע האבן זיך גענומען דאס לעבן{{הערה|שם=פנקס}}.
 
די אידן זענען דעפּארטירט געווארן פון איהעל קיין אוישוויץ אין פיר טראנספּארטן. די מערהייט פון די אידן פון קערעסטיר זענען געווען אין דעם דריטן טראנספּארט, וואס איז ארויסגעפארן דעם 25טן מאי, מיט 4,000 מענטשן. זיי זענען אנגעקומען קיין אוישוויץ ערב שבועות תש"ד{{הערה|שם=פנקס}}. פון די 700 וואס זענען דעפּארטירט געווארן, זענען ווייניגער ווי הונדערט געבליבן לעבן.
 
==נאכן חורבן==
נאָך דער מלחמה זענען צוריקגעקומען קיין קערעסטיר 37 איבערלעבער, מערסטנס די יונגערע. די קהילה איז געוואקסן צו 63 ביז 1949{{הערה|שם=יודאיקע}}, אבער זיי האבן זיך אַלע אריבערגעצויגן אין גרעסערע קהילות אדער עמיגרירט נאך עטליכע יאר. דאס איז געווען טיילווייז צוליב דעם פיינטליכן באציאונג פון דער לאקאלער באפעלקערונג. די לעצטע אידן האבן פארלאזט דאס ארט נאך דער [[אונגארישער רעוואלוציע]] אין 1956{{הערה|שם=פנקס}}. היינט וואוינען דארט נישט מער קיין אידן. די שול ווערט היינט גענוצט פאַר מאגאזין.


===נאכן חורבן===
'''היינטצייטיגער מצב:''' די גאסן זענען פארבעסערט געווארן, עס איז דא א באן סטאנציע, מער אויטאס און טעלעוויזיעס. אבער עס זענען נאך אלץ דא פיל קיען און פערד, און דאס שטעטל איז נאָך זייער קליין. די שול ווערט היינט גענוצט פאר מאגאזין. ר' ישעילעס הויז איז אביסל א טוריסטן־אטראקציע, ספּעציעל בעת זיין יארצייט. די מער פארמעגליכע אדער די וואס זוכן בילדונג האבן זיך אריבערגעצויגן אין די שטעט, אזוי אז פיל פון די לייט דארט זענען אָרעם אדער עלטער{{הערה|שם=גליק}}.
נאָך דער מלחמה, האָט די קהילה באַשטאַנען פון 37 איבערלעבער. זייער צאָל איז געוואַקסן צו 63 ביז 1949. אָבער, זיי האָבן זיך אַלע אַריבערגעצויגן אין גרעסערע קהילות אָדער עמיגרירט נאָך עטליכע יאָר. דאָס איז געווען טיילווייז צוליב דעם פיינטלעכן יחס פון דער לאָקאַלער באַפעלקערונג. די לעצטע אידן האָבן פאַרלאָזן דאָס אָרט נאָך דער אונגערישער רעוואָלוציע אין 1956. היינט גייען דאָרט ניט מער קיין אידן. די שול ווערט היינט גענוצט פאַר מאַגאַזין.


==נאָטירבאַרע ערטער און אַטראַקציעס==
==נאָטירבאַרע ערטער און אטראקציעס==
'''ר' ישעילעס הויז:''' געפינט זיך ביי קאָסוט עוץ 65 אָדער 67. עס איז איבערגעבויט געוואָרן און ווערט היינט גענוצט פאַר רייזנדע. עס ציט אַ סך מענטשן יערלעך, ספּעציעל אויף זיין יאָרצייט. עס זענען צוגעשטעלט געוואָרן באַקוועמליכקייטן פאַר טוריסטן, ווי אַ באַדשטוב.
'''ר' ישעי'לע'ס הויז:''' געפינט זיך ביי קאָשוט אוטצא 67{{הערה|https://maps.app.goo.gl/bFTWfAZgMNFGjymG6}}. עס איז איבערגעבויט געווארן און ווערט היינט גענוצט פאר רייזנדע. עס ציט א סך מענטשן יערליך, ספּעציעל אויף זיין יארצייט{{הערה|{{לינק|שרייבער=AFP|קעפל=Walking In The Footsteps Of Hungary's Revered Rabbi Steiner|זייטל=RFE/RL|דאטום=אפריל 25, 2023|אדרעס=https://www.rferl.org/a/hungary-rabbi-steiner-pilgrimage-orthodox-jews/32377072.html}}}}. עס זענען צוגעשטעלט געווארן באקוועמליכקייטן פאר טוריסטן, ווי א באדשטוב.


'''ר' ישעילעס קבר (דאָס אוהל):''' געפינט זיך אויפן שפּיץ פון דערעזלע בערגל. דאָס אויהל איז אַן אָרט פון פּילגרימאַזש. אַרום 600–800 מענטשן מאַכן די יערליכע רייזע צום יאָרצייט.
'''ר' ישעי'לע'ס קבר (דאס אוהל):''' געפינט זיך אויפן שפּיץ פון דערעזלע בערגל. דאס אוהל איז אַן אָרט פון פּילגרימאַזש. ארום תש"ס פלעגן ארום 600–800 מענטשן מאכן די יערליכע רייזע צום יארצייט{{הערה|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Grosz.html Rabbi Shaye Grosz]}}.


'''אידישער בית־עלמין:''' געגרינדעט אין 1767. עס ליגן דאָרט רבנים ווי דער ערשטער הויפּט־רב, ר' מנחם גרשון מאַנדל. אַן אַלטער קבר, מער ווי צוויי הונדערט יאָר אַלט, געפינט זיך דאָרט. פיל גלויבן אַז דאָרט ליגט ר' חיים בעל שם, און עטליכע גלויבן אַז עס איז דער בעל שם טוֹב אַליין.
'''אידישער בית־עלמין:''' געגרינדעט אין 1767. עס ליגן דארט רבנים ווי דער רב, ר' מנחם גרשון מאנדל. אַן אלטער קבר, מער ווי צוויי הונדערט יאר אלט, געפינט זיך דארט. פיל גלויבן אז דארט ליגט ר' חיים בעל שם.


'''אנדערע דענקמעלער און אַטראַקציעס:''' דער מלחמה קרבנות מעמאָריאַל־פּאַרק, דער חורבן מעמאָריאַל טאַבלאַט און מעמאָריאַל אָרט זענען נאָענט צום הויפּט גאַס פונעם דאָרף. אן אייגנאַרטיקע אַטראַקציע איז דער אונגערישער מאָטאָרבייק מוזיי. עס זענען אויך אַרומיקע בערג. דאָס שטעטל גרענעצט מיט טאָקיי, באַרימט פאַר וויין. די שטיין־שטיין ברוך איז נאָך אַלץ זעעדיק פונעם בית־עלמין און מע גלויבט אַז זי ווערט נאָך גענוצט.
'''אנדערע דענקמעלער און אַטראַקציעס:''' דער מלחמה קרבנות מעמאָריאַל־פּאַרק, דער חורבן מעמאָריאַל טאַבלאַט און מעמאָריאַל אָרט זענען נאָענט צום הויפּט גאַס פונעם דאָרף. אן אייגנארטיגע אטראקציע איז דער אונגערישער מאטארביציקל מוזעום{{הערה|[https://footstepsofwonderrabbis.com/en/tourism/item/hungarian-motorcycle-museum-1106 Footsteps of the wonder rabbis - Hungarian Motorcycle Museum]}}. עס זענען אויך ארומיקע בערג. דאס שטעטל גרעניצט זיך מיט טאָקאי, בארימט פאר וויין. די [[שטיינברוך]] איז נאך אלץ זעבאר פונעם בית־עלמין און מ'גלויבט אז זי ווערט נאך גענוצט.


==נאָטירבאַרע מענטשן (אויסער די רבנים)==
==נאָטירבאַרע מענטשן (אויסער די רבנים)==
שורה 86: שורה 109:
*חיים בן חיים הכהן אונגאר, איז געווען א פארוואלטער אינעם שטיינברוך אין קערעסטיר. זיין טאכטער יוטא איז אדאפּטירט געווארן דורך ר' ישעי'לע{{הערה|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Ungar.html Stuart Ungar]; [https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Boehm.html Irene Boehm]|כיוון=שמאל}}.
*חיים בן חיים הכהן אונגאר, איז געווען א פארוואלטער אינעם שטיינברוך אין קערעסטיר. זיין טאכטער יוטא איז אדאפּטירט געווארן דורך ר' ישעי'לע{{הערה|[https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Ungar.html Stuart Ungar]; [https://kehilalinks.jewishgen.org/Bodrogkeresztur/Boehm.html Irene Boehm]|כיוון=שמאל}}.


==היינטצייטיגער מצב==
==ביבליאגראפיע==
די גאסן זענען פארבעסערט געווארן, עס איז דא א באן סטאנציע, מער אויטאס און טעלעוויזיעס. אבער עס זענען נאך אלץ דא פיל קיען און פערד, און דאס שטעטל איז נאָך זייער קליין. די שול ווערט היינט גענוצט פאר מאגאזין. ר' ישעילעס הויז איז אביסל א טוריסטן־אטראקציע, ספּעציעל בעת זיין יארצייט. די מער פארמעגליכע אדער די וואס זוכן בילדונג האבן זיך אריבערגעצויגן אין די שטעט, אזוי אז פיל פון די לייט דארט זענען אָרעם אדער עלטער{{הערה|שם=גליק}}.
*ר' ישעיה גראס, '''פון קערעסטיר ביז אמעריקא''', תשס"א – אן אויטאביאגראפיע


==דרויסנדיגע לינקס==
==דרויסנדיגע לינקס==
*{{קהילה לינקס|Bodrogkeresztur}}
*{{קהילה לינקס|Bodrogkeresztur}}
*[https://www.visitkerestir.com/en וויזיט קערעסטיר וועבזייטל]


==רעפערענצן==
==רעפערענצן==
{{רעפערענצן}}
{{רעפערענצן}}

נאוויגאציע מעניו