אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:זיטאמיר-סלאוויטא דרוק"
אין תקציר עריכה |
אין תקציר עריכה צייכן: רויע רעדאגירונג |
||
| שורה 5: | שורה 5: | ||
די דרוק איז געפירט געווארן דורך די קינדער פון [[רבי פינחס שפירא|רבי פינחס קארעצער]]. אין זייער צייט האבן זיי געהאט א מאנאפאל צו דרוקן א [[תלמוד בבלי|ש"ס]]. עס ווערט געברענגט אז זיי האבן געטובל'ט די מאטריצן אין א [[מקוה]] איידער מ'האט אנגעהויבן דרוקן דעם ש"ס. | די דרוק איז געפירט געווארן דורך די קינדער פון [[רבי פינחס שפירא|רבי פינחס קארעצער]]. אין זייער צייט האבן זיי געהאט א מאנאפאל צו דרוקן א [[תלמוד בבלי|ש"ס]]. עס ווערט געברענגט אז זיי האבן געטובל'ט די מאטריצן אין א [[מקוה]] איידער מ'האט אנגעהויבן דרוקן דעם ש"ס. | ||
די ספרים געדרוקט אין סלאוויטא און זשיטאמיר זענען היינט פון די גאר טייערע ארטיקלען אינעם [[אנטיק]] מארק, וואס די פרייזן זענען גאר הויעכע, צוליב זייער חשיבות קדושה און היסטאריע. | די ספרים געדרוקט אין סלאוויטא און זשיטאמיר זענען היינט פון די גאר טייערע ארטיקלען אינעם [[אנטיק]] מארק, וואס די פרייזן זענען גאר הויעכע, צוליב זייער חשיבות קדושה און היסטאריע. | ||
לויט א חסידישער לעגענדע האט א מיניסטער אין פעטערבורג, א משומד, ערלעדיגט פאר'ן [[זיטאמיר-סלאוויטא דרוק|סלאוויטער דרוק]] דער "ראזרעשעניע" (ערלויבעניש), וועלכע דער רוסישער רעגירונג האט פארלאנגט, נאך א מופת פון [[רבי שניאור זלמן פון לאדי|בעל התניא]]. דאס האט דער שר געטון אלס הכרת הטוב פאר א געוויסער רבי משה גיטל'ס, א מלמד, וועלכער האט אים אלס בחור געראטעוועט פון די בזיונות וואס ער האט געליטן זייענדיג אריינגעשטעלט אינעם קונע{{הערה|{{היברובוקס|חיים מאיר היילמאן|בית רבי - תולדות הרב: דער אלטער רבי ר' שניאור זלמן|43250|page=85|מקום הוצאה=ווילנא|שנת הוצאה=תרס"ד|עמ=81-86}}; יהושע מונדשיין, [https://www.kramim.info/article/ספרי-התניא-שהדפיס-אדמור-הזקן/85184681 "ספרי ה'תניא' שהדפיס אדמו"ר הזקן"], כפר חב"ד גל' 1213-1214}}. | |||
[[קאַטעגאָריע:דרוק]] | [[קאַטעגאָריע:דרוק]] | ||
[[קאַטעגאָריע:ספרי קודש|װ]] | [[קאַטעגאָריע:ספרי קודש|װ]] | ||
יעצטיגע רעוויזיע זינט 13:32, 19 יאנואר 2025
די זשיטאמיר-סלאוויטא דרוק איז געווען איינע פון צוויי דרוקערייען וואו די רוסלענדישע אימפעריע האט ערלויבט צו דרוקן ספרים.
די דרוק איז געפירט געווארן דורך די קינדער פון רבי פינחס קארעצער. אין זייער צייט האבן זיי געהאט א מאנאפאל צו דרוקן א ש"ס. עס ווערט געברענגט אז זיי האבן געטובל'ט די מאטריצן אין א מקוה איידער מ'האט אנגעהויבן דרוקן דעם ש"ס. די ספרים געדרוקט אין סלאוויטא און זשיטאמיר זענען היינט פון די גאר טייערע ארטיקלען אינעם אנטיק מארק, וואס די פרייזן זענען גאר הויעכע, צוליב זייער חשיבות קדושה און היסטאריע.
לויט א חסידישער לעגענדע האט א מיניסטער אין פעטערבורג, א משומד, ערלעדיגט פאר'ן סלאוויטער דרוק דער "ראזרעשעניע" (ערלויבעניש), וועלכע דער רוסישער רעגירונג האט פארלאנגט, נאך א מופת פון בעל התניא. דאס האט דער שר געטון אלס הכרת הטוב פאר א געוויסער רבי משה גיטל'ס, א מלמד, וועלכער האט אים אלס בחור געראטעוועט פון די בזיונות וואס ער האט געליטן זייענדיג אריינגעשטעלט אינעם קונע[1].
דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!
- ↑ חיים מאיר היילמאן, בית רבי - תולדות הרב: דער אלטער רבי ר' שניאור זלמן, ווילנא, תרס"ד, עמ' 81-86; יהושע מונדשיין, "ספרי ה'תניא' שהדפיס אדמו"ר הזקן", כפר חב"ד גל' 1213-1214.