אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "חנה בת מתתיהו"

ווען חנה{{הערה|אזוי ווערט געברענגט איר נאמען אין [[#מדרשא|מדרש מעשה חנוכה]], אין [[#שאיל|שאילתות]] און אין [[#אודענ|פיוט אודך כי עניתני]]}} די טאכטער פון [[מתתיהו]]{{הערה|אזוי לויט די מערהייט פון די מקורות. לויט [[#מדרשב|מדרש לחנוכה]] און [[#אודאנ|פיוט אודך כי אנפת]] איז זי געווען א טאכטער פון יוחנן כהן גדול}} האט געדארפט חתונה האבן צו אלעזר בן חשמונאי{{הערה|[[#מדרשב|מדרש לחנוכה]]; [[#אודאנ|פיוט אודך כי אנפת]]; [[#אודענ|פיוט אודך כי עניתני]]}}, האט מען נישט געקענט באהאלטן די חתונה, און זי האט געזאלט גיין צום הגמון. די כלה האט צוליב דעם צעריסן אירע קליידער און אראפגעווארפן אירע צירונג, און זי איז ארויס צו די פארזאמלטע אנגעטון אין צעריסנע שמאטעס און אומ'צניעות'דיג, און זי האט אנגעהויבן סערווירן דעם עולם וויין{{הערה|[[#שאיל|שאילתות]]}}. אירע ברידער האבן זיך געבייזערט אויף איר אומ'צניעות און איר געוואלט הרג'ענען, אבער זי האט גע'טענה'ט אז דער שאנדע פון גיין צום הגמון איז ערגער ווי דאס וואס זי טוט יעצט, און זי האט פארלאנגט פון זיי צו טון פאר איר אזוי ווי [[שמעון]] און [[לוי]] האבן געטון צו ראטעווען זייער שוועסטער [[דינה]] פון [[שכם בן חמור|שכם]]{{הערה|[[#מדרשא|מדרש מעשה חנוכה]]}}.

און רעאקציע צו דעם, לויט טייל מקורות{{הערה|[[#מדרשב|מדרש לחנוכה]]; [[#שאיל|שאילתות]]; [[#אודאנ|פיוט אודך כי אנפת]]}}, איז [[אליפורנוס]] געשיקט געוואן מיט זיין מיליטער צו באזיגן די חשמונאים. אן [[אסטראלאג]] מיטן נאמען 'עיטור'{{הערה|[[#שאיל|שאילתות]]}} (אדער 'אכיור'{{הערה|[[#אודאנ|פיוט אודך כי אנפת]]}}) האט אים געווארנט אז ער וועט נישט זיגן, און אליפורנוס האט אים באשטראפט פאר זיינע רייד און אים געהאנגען קעגן די טויערן פון ירושלים. דאן האט פאסירט די געשיכטע פון [[ספר יהודית|יהודית]]. דער געשיכטע פון חנה ענדלט צו די מעשה פון יהודית, אבער די מקורות צעטיילן די צוויי געשעענישן, וואס האבן לויט זיי פאסירט איינס נאכ'ן צווייטן{{הערה|אבער פון [[משנה ברורה]] ({{משנה ברורה|תרע|י|ללא=שם}}) איז משמע אז ער שטעלט יא צוזאמען די צוויי געשעענישן.}}.