אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "דרעפט:חק לישראל"

פון המכלול
קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
(געבויט אויף די (מיין) העברי ארטיקל)
 
(←‏די תקנה: פארברייטערט)
שורה 8: שורה 8:
סזענען פארהאן וואס האבן  מקפיד געווען צו לערנען די חק גלייך נאך [[תפילת שחרית]] טעגליך מיט די [[טלית]] און [[תפילין]]{{הערה|בדרך כלל [[רבינו תם]]'ס תפילין.}}, ווי די אר"י האט זיך געפירט.
סזענען פארהאן וואס האבן  מקפיד געווען צו לערנען די חק גלייך נאך [[תפילת שחרית]] טעגליך מיט די [[טלית]] און [[תפילין]]{{הערה|בדרך כלל [[רבינו תם]]'ס תפילין.}}, ווי די אר"י האט זיך געפירט.


אין צייט וואס פאר מערערהייט [[בעלי בתים]] איז די חק לישראל געווען די איינציגסטער סדר לימוד דורכאויס די טאג, פון צווייטן זייט ביי די [[תימן|תימנ'ער]] אידן האט מען נישט געלערנט משנה און גמרא נאר די סדר פון פון חק לישראל.  
אין צייט וואס פאר מערערהייט [[בעלי בתים]] איז די חק לישראל געווען די איינציגסטער סדר לימוד דורכאויס די טאג, פון צווייטן זייט ביי די [[תימן|תימנ'ער]] אידן האט מען נישט געלערנט משנה און גמרא נאר די סדר פון פון חק לישראל{{מקור}}.
 
ביי די [[ספרדים]] איז זייער שטארק אנגענומען געווארן די סדר פון חק, אין צייט וואס אויך ביי די [[חסידים]] איז דאס גאר שטארק.{{הערה|זעה אין מגן אברהם-טריסק און נאך.}}, אזוי שרייבט [[רבי לוי יצחק פון בארדיטשוב]] אין זיין הסכמה צום דרוק פון חק אז {{ציטוטון|מצווה גדולה להגות בו תמיד בכל יום בבוקר בבוקר לקיים מצות קביעות התורה}}. [[רבי יחזקאל שרגא האלבערשטאם|שינאווא'ער רב]] האט אנגעהאנגען אין דעם סדר לימוד גרויסע סגולות אויף [[פרנסה]] געבויט אויף וואס די [[גמרא]] {{הערה|{{בבלי|ביצה|טז|א}}.}} זאגט: "חוק - לישנא דמזוני הוא". [[רבי יואל טייטלבוים|רבי יואל]] פון [[סאטמאר]] האט געזאגט אויף זיך אז די כח צו ענטפערן אויף פראגעס די גאנצע טאג, שעפט ער פון די לערנען חק{{מקור}}. און [[רבי יהושע רוקח|רבי יהושע]] פון [[בעלזא]] האט אפגעזגט פון אויפנעמען געסט, ביז ווי לאנג ער האט נישט גענדיגט דעם טעגליכן חק. אזוי אויך אין חצרות  [[קארלין סטאלין|קארלין]], [[טשערנאביל]], [[וויזשניץ (חסידות)|ויז'ניץ]] און נאך איז די סדר געווען גאר אנגענומען. אין ספר [[קיצור שלחן ערוך]] שרייבט ער {{ציטוטון|מִי שֶׁאֵינוֹ יָכוֹל לַעֲשׂוֹת תּוֹרָתוֹ קֶבַע, אֶלָּא שֶׁהוּא קוֹבֵעַ עִתִּים לַתּוֹרָה . . . אַשְׁרֵי מִי שֶׁיֵּשׁ לוֹ חֹק קָבוּעַ וְלֹא יַעֲבֹר, לִלְמֹד בְּסֵפֶר "חֹק לְיִשְׂרָאֵל" דְּבַר יוֹם בְּיוֹמוֹ"}}.{{הערה|[[רבי שלמה גאנצפריד]], [[s:קיצור שולחן ערוך מנוקד - כז|קיצור שולחן ערוך]].}}.


==רעפערענצן==
==רעפערענצן==
{{רעפערענצן}}
{{רעפערענצן}}

רעוויזיע פון 09:49, 20 אקטאבער 2023

"חֹק לישראל" (אדער אין קורצן: "חק") איז אן אויסגעשטעלט'ן סדר צו טעגליך לערנען פון תנ"ך און נאך. אויסגעשטעלט אויף די סדר פון די וואכנטליכע פרשת השבוע.

די תקנה

די תקנה פון די טעגליכן לערנען אין סדר החק האט אוועקגעשטעלט רבי חיים וויטאל ווי ער שרייבט דערויף אין הקדמה צום חק: ”סדר עסק התורה שהאדם חייב לקרוא בכל יום בקביעות, בסוד קביעת עתים לתורה”. ער האט דאס אוועקגעשטעלט לויט ווי זיין רבי די אר"י האט זיך געפירט צו לערנען טעגליך, לויט ווי עס ווערט געפאדערט פון יעדן מענטש אין הלכות תלמוד תורה [1] צו לערנען פון תורה נביאים און כתובים, און אזוי אויך משנה און גמרא, און די סדר נעמט ארום די אללע חלקי התורה.

סזענען פארהאן וואס האבן מקפיד געווען צו לערנען די חק גלייך נאך תפילת שחרית טעגליך מיט די טלית און תפילין[2], ווי די אר"י האט זיך געפירט.

אין צייט וואס פאר מערערהייט בעלי בתים איז די חק לישראל געווען די איינציגסטער סדר לימוד דורכאויס די טאג, פון צווייטן זייט ביי די תימנ'ער אידן האט מען נישט געלערנט משנה און גמרא נאר די סדר פון פון חק לישראל[מקור פארלאנגט].

ביי די ספרדים איז זייער שטארק אנגענומען געווארן די סדר פון חק, אין צייט וואס אויך ביי די חסידים איז דאס גאר שטארק.[3], אזוי שרייבט רבי לוי יצחק פון בארדיטשוב אין זיין הסכמה צום דרוק פון חק אז ”מצווה גדולה להגות בו תמיד בכל יום בבוקר בבוקר לקיים מצות קביעות התורה”. שינאווא'ער רב האט אנגעהאנגען אין דעם סדר לימוד גרויסע סגולות אויף פרנסה געבויט אויף וואס די גמרא [4] זאגט: "חוק - לישנא דמזוני הוא". רבי יואל פון סאטמאר האט געזאגט אויף זיך אז די כח צו ענטפערן אויף פראגעס די גאנצע טאג, שעפט ער פון די לערנען חק[מקור פארלאנגט]. און רבי יהושע פון בעלזא האט אפגעזגט פון אויפנעמען געסט, ביז ווי לאנג ער האט נישט גענדיגט דעם טעגליכן חק. אזוי אויך אין חצרות קארלין, טשערנאביל, ויז'ניץ און נאך איז די סדר געווען גאר אנגענומען. אין ספר קיצור שלחן ערוך שרייבט ער ”מִי שֶׁאֵינוֹ יָכוֹל לַעֲשׂוֹת תּוֹרָתוֹ קֶבַע, אֶלָּא שֶׁהוּא קוֹבֵעַ עִתִּים לַתּוֹרָה . . . אַשְׁרֵי מִי שֶׁיֵּשׁ לוֹ חֹק קָבוּעַ וְלֹא יַעֲבֹר, לִלְמֹד בְּסֵפֶר "חֹק לְיִשְׂרָאֵל" דְּבַר יוֹם בְּיוֹמוֹ"”.[5].

רעפערענצן

  1. משנה תורה לרמב"ם, הלכות תלמוד תורה, פרק א', הלכה י"א.
  2. בדרך כלל רבינו תם'ס תפילין.
  3. זעה אין מגן אברהם-טריסק און נאך.
  4. ביצה טז, א.
  5. רבי שלמה גאנצפריד, קיצור שולחן ערוך.