אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "לישב בסוכה"

קפיצה לניווט קפיצה לחיפוש
14 בייטן אראפגענומען ,  פֿאַר 2 יאָר
←‏גמרא: דיוק; איבריגע לומדות וועט מען לאזן פאר עסן אין סוכה וכדו'...
(←‏גמרא: דיוק; איבריגע לומדות וועט מען לאזן פאר עסן אין סוכה וכדו'...)
שורה 27: שורה 27:
אין גמרא{{הערה|{{בבלי|סוכה|מה|ב}}}} איז פארהאן א מחלוקת אמוראים: לויט [[שמואל (אמורא)|שמואל]], וויבאלד דער מצוה איז א שטענדיגער אפגעזען פון נאכט אדער טאג, מאכט מען די ברכה בלויז דעם ערשטן טאג סוכות, ווייל "אלע זיבן טעג זענען ווי איין יומא אריכא", און לויט [[רבי יוחנן]] מאכט מען יא די ברכה אלע זיבן טעג. די גמרא שטעלט עס צו צו א מחלוקת תנאים איבער די ברכה אויף [[תפילין]], אז רבי יוחנן האלט ווי [[רבי יהודה הנשיא|רבי]] אז "תפילין - יעדע מאל מ'לייגט עס, מאכט מען א ברכה" אפילו הונדערט מאל א טאג, אנדערש ווי די חכמים וואס האלטן אז מען מאכט בלויז איינמאל אינדערפרי. אין די מסקנא זאגט די גמרא אז "מיר פירן זיך אויך ווי רבי, און מען מאכט די ברכה [אויף סוכה] אלע זיבן".
אין גמרא{{הערה|{{בבלי|סוכה|מה|ב}}}} איז פארהאן א מחלוקת אמוראים: לויט [[שמואל (אמורא)|שמואל]], וויבאלד דער מצוה איז א שטענדיגער אפגעזען פון נאכט אדער טאג, מאכט מען די ברכה בלויז דעם ערשטן טאג סוכות, ווייל "אלע זיבן טעג זענען ווי איין יומא אריכא", און לויט [[רבי יוחנן]] מאכט מען יא די ברכה אלע זיבן טעג. די גמרא שטעלט עס צו צו א מחלוקת תנאים איבער די ברכה אויף [[תפילין]], אז רבי יוחנן האלט ווי [[רבי יהודה הנשיא|רבי]] אז "תפילין - יעדע מאל מ'לייגט עס, מאכט מען א ברכה" אפילו הונדערט מאל א טאג, אנדערש ווי די חכמים וואס האלטן אז מען מאכט בלויז איינמאל אינדערפרי. אין די מסקנא זאגט די גמרא אז "מיר פירן זיך אויך ווי רבי, און מען מאכט די ברכה [אויף סוכה] אלע זיבן".


די ראשונים ערקלערן דעם חילוק פון סוכה און מצה, וואס דארט איז יעדער מודה אז מען מאכט נאר דעם ערשטן נאכט די ברכה, וויבאלד א מענטש קען אנגיין די אנדערע טעג פון פסח אן עסן מצה, דורכ'ן עסן רייז וכדומה, אנדערש ווי ביי סוכה וואס א מענטש מוז שלאפן{{הערה|{{בבלי|שבועות|כה|א}}: אין אדם יכול לעמוד בלא שינה ג' ימים}}, דעריבער מוז ער על כרחו שלאפן און פארברענגען אין סוכה{{הערה|בעל המאור, סוף מסכת פסחים; תשובות הרא"ש ח"ג סימן רפ"ז. זעט אין מבוא צו מחזור המפורש זייט 32, וואו ער לערנט פשט אין רא"ש לויט {{היברובוקס|רבי יוסף ענגיל|אתוון דאורייתא|14543|כלל י"א|עמוד=54}}, אז סוכה איז א מצוה חיובית אלע זיבן טעג.}}.
די ראשונים ערקלערן דעם חילוק פון סוכה און מצה, וואס דארט איז יעדער מודה אז מען מאכט נאר דעם ערשטן נאכט די ברכה, וויבאלד א מענטש קען אנגיין די אנדערע טעג פון פסח אן עסן מצה, דורכ'ן עסן רייז וכדומה, אנדערש ווי ביי סוכה וואס א מענטש מוז שלאפן{{הערה|{{בבלי|שבועות|כה|א}}: אין אדם יכול לעמוד בלא שינה ג' ימים}}, דעריבער מוז ער על כרחו שלאפן און פארברענגען אין סוכה{{הערה|בעל המאור, סוף מסכת פסחים}}.
אנדערע מאכן דעם חילוק, אז ביי מצה איז מען בכלל נישט מקיים קיין מצות עשה ווען מ'עסט דאס אין די אנדערע טעג, נאר א לא תעשה פון נישט עסן חמץ, דעריבער קען מען נישט זאגן "וציונו על אכילת מצה". ווידעראום ביי סוכה, אויב עסט מען אין די סוכה די אנדערע טעג, כאטש מ'איז נישט מחויב דאס צו טון, איז מען מקיים א מצות עשה פון ישיבת סוכה{{הערה|{{היברובוקס|רבי יעקב עטלינגער|בנין ציון החדשות|1122|סימן מ"ו|עמוד=24}}}}.
אנדערע מאכן דעם חילוק, אז ביי מצה איז מען בכלל נישט מקיים קיין מצות עשה ווען מ'עסט דאס אין די אנדערע טעג, נאר א לא תעשה פון נישט עסן חמץ, דעריבער קען מען נישט זאגן "וציונו על אכילת מצה". ווידעראום ביי סוכה, כאטש מען איז פטור פון עסן, איז אבער א חיוב צו זיצן אין סוכה יעדעס מאל וואס מען עסט און מען איז דערמיט מקיים א מצות עשה פון ישיבת סוכה{{הערה|{{היברובוקס|רבי יעקב עטלינגער|בנין ציון החדשות|1122|סימן מ"ו|עמוד=24}}. זעט אויך תשובות הרשב"א ח"ג סימן רפ"ז, און אין מבוא צו מחזור המפורש זייט 32, וואו ער לערנט פשט אין רשב"א לויט {{היברובוקס|רבי יוסף ענגיל|אתוון דאורייתא|14543|כלל י"א|עמוד=54}}}}.


===ראשונים===
===ראשונים===

נאוויגאציע מעניו