אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:רבי מנחם מענדיל האגער (בני ברק)"

אום חודש [[תמוז]] [[ה'תשע"ח]] האט רבי מענדיל געגעבן א [[דרשה]] פאר זיינע חסידים אין [[ניו יארק]], און אין ארץ ישראל אין וועלכער ער האט פארלאנגט פון זיינע חסידים צו האבן הונדערט פראצענט געטריישאפט און איבערגעגעבנקייט צו אים, און ווער ס'קען נישט אויסהאלטן די ערפארדערונגען זאל ארויסנעמען זאפארט זיינע קינדער פון די מוסדות און זאל גייען זוכן פאר זיך אן אנדערע פלאץ. ער האט געזאגט אז ער וויל נישט האבן קיין "באטשיס" (א ווארט וואס שטאמט אורשפרינגליך פון [[אונגאריש]] און מיינט פעטער, אבער האט אויך א צוזעצליכע באדייטונג - "קאלטע חסידים"), און אז די וואס ווילן בלייבן זיינע חסידים מוזן איהם פאלגן אן קיין קושיות און בלינדערהייט זיין זיינע "שווענץ" ("געטרייע הייסע חסידים"). די דרשה וואס האט געדויערט אומגעפער צוויי שטונדען האט פאראורזאכט א שטורעם אין דער גאנצער חרדישער וועלט און האט מיטגעשלעפט מיט זיך צאלרייכע רעאקציעס (די מערהייט פון זיי איז רעאקציעס וואס קריטיקירן אפ לכאורה די גאנצע התנהלות פונעם רבי'ן און פונעם הויף "מרכז חסידי וויזשניץ", און א חלק שילדערן און פארגלייכן דעם הויף צו א סעקטע, צוליב די שטרענגע תקנות וואס זענען איינגעפירט דארט). דורכאויס דער דרשה האט רבי מענדיל געמאכט א ליד מיט די פאלגנדע ווערטער: "די שיטה הקדושה פונעם הייליגן ישועות משה, דהיינו שוואנצנות". ער האט באפוילן פאר זיינע חסידים צו זינגען דאס ליד אין פארזאמלונגען און אין יעדער אנדערער געלעגנהייט. שפעטער, איז דאס ליד פארשפרייט געווארן אומעטום, און ווערט היינט צו טאגס אפגעשפילט ביי פילצאליגע חתונות און אנדערע פאראנשטאלטונגען ארום דער חרדישער וועלט.