רוי:צווייטע וועלט-מלחמה

צווייטע וועלט־מלחמה

[[טעקע:]]

דאטום 1939-1945 ארט צפון אפריקע, אייראפע, מזרח אזיע, פאציפישער אקעאן, מיטלענדישער ים, מיטל מזרח רעזולטאט די אליאירטע די זייטן וואס קעמפן ערשטע זייט צווייטע זייט USA טעקע:Uk flag large.png בריטאניע סאוועטן פארבאנד כינע פרייע פראנקרייך קאנאדע אינדיע אויסטראליע פוילן ניי זיילאנד דרום אפריקע עגיפטן דייטשלאנד יאפאן איטאליע בולגאריע פינלאנד פארלוירענע פון דער ערשטער זייט קעמפער: 17 מיליאן בירגער: 33 מיליאן טאטאל: 50 מיליאן פארלוירענע פון דער צווייטער זייט קעמפער: 8 מיליאן בירגער: 4 מיליאן טאטאל: 12 מיליאן

די צווייטע וועלט־מלחמה איז געווען דער גרעסטער קריג אין דער מענטשליכער היסטאריע. ער איז אויך דער איינציגסטער קריג אין וועלכן די אטאם באמבע איז גענוצט געווארן. די מלחמה האט אריינגענומען די גארע וועלט.

אלץ האט זיך אנגעהויבן י"ז אלול ה'תרצ"ט - (1טן סעפטעמבער, 1939), ווען די דייטשע ארמיי האט פלוצלונג אינוואדירט פוילן. צוויי טעג שפעטער האבן ענגלאנד און פראנקרייך דעקלערט קריג קעגן דייטשלאנד, און מיט דעם האט זיך אנגעהויבן די צווייטע וועלט־מלחמה.

די צווייטע וועלט־מלחמה האט אנגעברענגט דעם גרעסטן חורבן אויף דער וועלט אין דער מענטשליכער היסטאריע. עס האט זיך געצויגן זעקס יאָר פון 1939 ביז 1945, און האט מיט דער צייט אריינגעשלעפט אלע וועלטמאכטן און רוב קלענערע לענדער פון דער וועלט.

די קאסטן פון דער קריג -- אין געשטארבענע, געליטענע, און אייגנטום פארניכטונג -- איז געווען אומגעהויער גרויס. די צאל געשטארבענע דורכאויס דער קריג איז געווען 62,000,000, אדער צוויי מיט א האלב פראצענט פון דער וועלטס באפעלקערונג. מיליאנען זענען פארבליבן היימלאז. פילע שטעט אין אייראפע און אזיע זענען טיילווייז אדער גענצליך חרוב געווארן דורך די לופט באמבאדירונגען, און ריזיגע שטרעקעס לאנד זענען פארוויסט געווארן.

איבערבליק

צדדים אין דער מלחמה

הערשאפט איבער שטחים בעפאר דער צווייטע וועלט־מלחמה. אליאירטע מאכטן - גרין (די וואס זענען אריין אין קריג נאך פערל הארבאר - גלענצנד גרין), אַקסיס מאכטן - אראנזש, נייטראלע לענדער - גרוי

טעקע:Ww2 allied axis.gif

שטחים און זייערע הערשאפטן דורכאויס די צווייטע וועלט־מלחמה
אַקסיס - שווארץ, סאוועטישער פארבאנד - רויט, אנדערע אליאירטע מאכטן - בלוי, נייטראלע לענדער - גרוי

אַקסיס מאכטן

• דייטשלאנד
• איטאליע - אריין אין יאנואר 1940.
• יאפאן - אריין אין 1941
• אונגארן
• רומעניע
• פינלאנד
• בולגאריע

אליאירטע מאכטן

• ענגלאנד,
• רוסלאנד,
• פראנקרייך, - זיי האבן זיך אונטערגעגעבן און מיטגעארבייט מיט דייטשלאנד אין 1940 און זי איז געווען אקופירט דורך דייטשלאנד ביז 1944. עס האט אבער אויך געהערשט א גלות רעגירונג אין ענגלאנד.
• אויסטראליע
• ניו זילאנד
• קאנאדע
• דרום אפריקע
• אמעריקע, - נאך דער אטאקע אויף פערל הארבער פון יאפאן.
• כינע

אלעס צוזאמען זענען במשך פון דער מלחמה געווען פארמישט פופציג לענדער. די שלאכט פעלדער האבן זיך געצויגן פון אייראפע ביז צפון אפריקע; פון די אינזלען אין דעם פאציפישן אקעאן ביז מזרח און צפון-מזרח אזיע.

סיבות צו דער מלחמה

ווי די ווייטערדיגע קאפיטלען גיבן צו ערקלערן זענען די דירעקטע סיבות פון דעם קריג געווען דאס שטרעבונג פון דייטשלאנד, יאפאן, און איטאליע צו פארברייטערן זייערע שטחים און ספערע פון השפעה, געטריבן דורך נאציאנאליסטישע אידיאלאגיעס -- אין פארעם פון פאשיזם אין איטאליע און אין דייטשלאנד, און אימפעריאליזם אין יאפאן.

אויך זענען געווען איבערגעבליבן פראבלעמען פון אומגעשליכטעטע טעריטאריעס-רעכטן, און אלגעמיין פארביטערטקייט פון דעם דייטשן פאלק אויף די שרעקליכע אומשטענדן וואס זענען אויף זיי געווארן ארויפגעצוואונגען נאכ'ן אפמאך פון ווערסיי ביים ענדע פון דער ערשטער וועלט־מלחמה.

צווישן די צוויי מלחמות

די ערשטע וועלט־מלחמה האט זיך געענדיגט אין 1918-תרע"ח מיט מיליאנען ציווילע און מיליטערישע געפאלענע. עס האט זיך געענדיגט א ביטערע פעריאדע פאר די אייראפעאישע לענדער. די גאנצע וועלט האט יעצט ארויסגעקוקט אויף די קאנפערענצן וואס זענען פארגעקומען צווישן די וועלטמאכטן אויף אריינצורישן א נייעם פעריאדע פון שלום אויף דער וועלט. דער אפטימיסטישקייט איז געגאנגען אזוי ווייט אז מען האט אנגעהויבן צו רופן דעם יעצט-פארענדיגטן קריג אלץ דער קריג צו ענדיגן קריגעריי.

דער שלום אפמאך נאך דער ערשטער וועלט־מלחמה

אפמאך פון ווערסיי

די פירער פון די זיגרייכע אליאירטע כוחות זענען זיך צוזאמגעקומען אין פאריז אין 1919-תרע"ט אויף צו באשליסן די טערמינען פון דעם שלום אפמאך. די פירער פון די גרויסמאכטן, פרעזידענט וואודרא ווילסאן פון אמעריקע, פרעמיער מיניסטער דעיוויד לויד דשארדזש פון ענגלאנד, און פרעמיער זשארדזעס קלעמענטשוי פון פראנקרייך האבן אנגעפירט מיט די דיסקוסיעס.

פרעזידענט ווילסאן איז געקומען צום קאנפערענץ טראץ די קעגנערשאפט פון זיינע יועצים מיט גאר אידיאליסטישע פלענער אויף איינצופירן א נייעם סדר פון שלום און קאאפעראציע צווישן לענדער און פעלקער. זיינע צילן זענען געווען אויסגעדרוקט אין זיינע פערצן פונקטן. דער הויפט פון די פערצן פונקטן איז געווען צו עטאביליזירן די פעלקער-ליגע, וואס וועט צוזאם ברענגען אלע לענדער אין א געמיינזאמע ארגאניזאציע.

די אנדערע פירער פון די אליאירטע כחות האבן געהאט אנדערע פלענער. פראנקרייך האט איבערהויפט געהאט שטארק געליטן דורכאויס דעם קריג, זייענדיג א בלוטיגע שלאכטפעלד במשך פון פיר יאר. קלעמענטשוי האט זיך דערפאר געשטעלט אויף שטרענגע באשטראפונגען אויף די בייגעקומענען פעלקער, ספעציעל אויף דייטשלאנד.

נאָך שטרייטונגען האבן זיך אנטוויקלט ווען איטאליע האט פערלאנגט געוויסע שטחים וועלכע די איליאירטע כחות, אן וועלכן אמת'ע רעכטן צו דעם, האבן זיי צוגעזאגט כדי זיי זאלן זיך אנשליסן מיט די אליאירטע כחות. ווילסאן האט זיך אויף דעם שטארק געבייזערט ווען ער איז דערפון געוואויר געווארן, און די איטאליענער האבן זיך אוועקגעטראגן פון דעם קאנפערענץ אלץ פראטעסט.

אין סוף איז ווילסאן איינגעגאנגען צו פילע פון די אייראפעאישע פארלאנגען, מיט דער האפענונג אז דאס וועט צושטאנד ברענגען זיין פלאן אויף צו פארמירן די פעלקער-ליגע.

שטרענגע באשטראפונגען אויף די בייגעקומענע

דער פאריזער קאנפערענץ האט זיך געצויגן אויף זעקס מאנאטן. די באזיגטע לענדער -- דייטשלאנד, עסטרייך, אונגערן, בולגאריע, און טערקיי -- האט מען נישט געלאזט אנטייל נעמען דורכאויס די געשפרעכן. צום ענדע זענען גערופן געווארן די דייטשע דעלעגאטן פון דעם וויימאר רעפאבליק אויף צו הערן די באשלוסן פון די זיגער, און אן קיין ברירה האבן זיי פראטעסטירנדיג געמוזט אננעמען דעם אפמאך פון ווערסיי.

לויט דעם אפמאך פון ווערסיי האט דייטשלאנד געמוזט אננעמען די פולע אחריות פאר דעם קריג. זיי האבן זיך געמוזט אנטזאגן פון אלע זייערע קאלאניעס, פארלוירן אן אכטל פון אירע שטחים אין אייראפע; די דייטשע רעגירונג האט געמוזט באצאלן אומגעהויערע סכומים אין געלט פארגיטונגען פאר לענדער וואס זענען געשעדיקט געווארן דורכ'ן קריג; און די דייטשע מיליטער האט מען פערבאטן פון האלטן ים אדער לופט כחות, ערלויבנדיג נאר אן ארמיי פון 100,000 אויף צו באשיצן דאס לאנד. די דייטשע עקאנאמיע, פריער געווען דאס מערסטע פראדוקטיוו אין אייראפע, איז דערביי פארקריפלט געווארן.

די שווערע שטראפן אויף די דייטשן האבן אנגעברענגט א טיפע פארביטערטקייט ביים דייטשן פאלק. זיי האבן אנגעהויבן צו באשולדיגן אלע פראבלעמען אין זייער לאנד אויף די ברוטאלישע אומשטענדן וואס זענען אויף זיי געווארן ארויפגעצווינגען. דאס האט שטארק צוגעגעבן צו דייטשלאנד'ס שפעטערדיגע מיליטאנטישע ריכטונג.

אויך די אנדערע בייגעקומענע לענדער זענען ענליך באהאנדלט געווארן. טערקיי האט פארלוירן דאס רוב פון אירע שטחים צו גריכנלאנד. ענגלאנד און פראנקרייך האבן איבערגענומען די טערקישע שטחים אין דעם מיטל מזרח -- אריינגערעכנט סיריע, פאלעסטינע (ארץ ישראל), מעסאפאטאמיע (איראק), און לבנון -- מיט א מאנדאט דאס צו האלטן ביז די ארטיגע איינוואוינער וועלן זיין גרייט אנצונעמען זעלבסטשטענדיגקייט.

די מאפע ווערט איבערגעשריבן

אלס שטרעבונג צו ווילסאנ'ס אידעע פון זעלבסט-דעטערמינאציע פאר אלע לענדער האבן די שלום אפמאכער בפועל איבער געשריבן די מאפע פון אייראפע און דעם מיטל מזרח. פון דעם פריערדיגן עסטרייך-אונגארישער אימפעריע זענען פארמירט געווארן די זעלבסטשטענדיגע לענדער פון עסטרייך, אונגארן, יוגאסלאוויע, און טשעכיי. פינלאנד, עסטלאנד, לאטוויע, און ליטע האבן זיך דערקלערט זעלבסטשטענדיג פון רוסלאנד. פוילן איז צוזאמגעשטעלט געווארן פון שטחים וואס דייטשלאנד, רוסלאנד, און עסטרייך האבן געמוזט פארטיילן.

די מענטשן פון צענטראל און מזרח אייראפע זענען דערביי צוטיילט געווארן אין גרעניצן וואס האבן נישט אלץ גענומען אין באטראכט די טראדיציאנאלע ליניעס פון נאציאנאליטעט און שפראך. דאס האט געפירט דערביי אז פילע פון די ביז-יעצטיגע פראבלעמען זענען בהכרח נאכאמאל ארויפגעשווימען, און ווי די היסטאריע האט געוויזן האט דאס שפעטער פיל צוגעגעבן צו די קריגס אנטוויקלונגען.

דאס אויפשטיין פון די דיקטאטורן

מוסאליני און פאשיזם

אין 1919-תרע"ט האט בעניטא מוסאליני, א געוועזענער סאלדאט און פראפעסיאנעלע פאליטישע העצער, געגרינדעט דער פאשיסטישער פארטיי אין איטאליע. דער פארטיי איז געווען עקסטרעם נאציאנאליסטיש און אנטי-קאמוניסטיש. זיי האבן דורכגעפירט געוואלדטאטן אויף צו ערמעגליכן זייערע צילן, און אין 1922 דורכגעפירט דער מארטש אויף רוים, און דערביי איבערגענומען קאנטראל פון דער איטאליענער רעגירונג. באלד דערנאך איז מאסאליני'ס מאכט געווארן אבסאלוט.

היטלער און נאציזם

אין די זעלבע צייט האט אדאלף היטלער, א געוועזענער עסטרייכישער סאלדאט וואס האט זיך אויסגעצייכנט אין דער ערשטער וועלט־מלחמה מיט זיין קוראזש און דרייסטקייט, געגרינדער דער נאציאנאליסטישע סאציאליסטישע דייטשע ארבייטער פארטיי אין דייטשלאנד, מער באקאנט אלץ דער נאצי פארטיי, מיט'ן ציל אויף צו איבערדרייען די א.ג. אומרעכטן וועלכע זענען אויף זיי ארויפגעטון געווארן.

אין די 20'ער יארן איז דער נאצי פארטיי אלץ געוואקסן אין מאכט, פארשטערקערט דורך די עקאנאמישע ייאוש און פארביטערטקייט אנטקעגן די זיגער פון דער ערשטער וועלט־מלחמה. אין 1923-תרע"ג האט היטלער געפרואווט איבערנעמען די מאכט אין דייטשלאנד דורך די א.ג. מינכען ביר זאל פוטש. דער פוטש איז אדורכגעפאלן, און היטלער איז פאראורטיילט געווארן אויף פינף יאר טורמע, פון וועלכע ער איז סך הכל געזעצן אכט מאנאטן. אין די מאנאטן האט ער אפגעשריבן דעם בוך "מיין קאמפף", אין וועלכע ער האט אויסגעלייגט זיין חזיון פאר'ן עתיד פונ'ם דייטשן פאלק און דער פלאן דאס אדורכצופירן. אין דעם בוך, אלץ טייל פון זיינע טעאריעס וועלכע זענען געווען אין גרונד פון זיין ראסיסטישע אידעאלאגיע, טייטלט ער אן אויף דאס אידישע פאלק אלץ דאס גרעסטע סכנה פאר'ן דייטשן פאלק און איר לעבנסגאנג און קולטור.

כאטש דער פוטש איז דורכגעפאלן, איז דאס געווען א פראפאגאנדישער זיג, דורך וועלכע פיל מער דייטשן זענען געקומען אין באקאנטשאפט מיט היטלער און זיינע שטרעבונגען, און דער נאצישער פארטיי איז דערפון נאר שטערקער געווארן.

טעקע:Hitlermusso.jpg

היטלער מיט מוסאליני.

היטלער נעמט איבער די מאכט

אין 1932-תרצ"ב איז דער דייטשער פרעזידענט, פאול וואָן הינדענבערג, איבערגערעדט געווארן צו באשטימען היטלער אלץ דייטשער קאנצלער (פרעמיער מיניסטער). נאך וואלן ווען דער נאצי פארטיי האט זייער שטארק אויסגענומען. ביז 1933 ווען הינדענבערג איז געשטארבן איז היטלער געווען געבינדן. אין 1933-תרצ"ג האט ער מבטל געווען דעם קאנסטיטוציע און דעקלערירט מיליטעריש געזעצליכקייט. ער האט דערביי געפירט דורך אייגענע באפעלן. מיט'ן טויט פון הינדענבורג האט היטלער פאראייניגט זיין מאכט אלץ דיקטאטור, און אגרעסיוו זיך ארויסגעלאזט איבערבויען די דייטשע ים און לופט מאכטן.

מיליטערישע מאכט אין יאפאן

אין די זעלבע צייטן האט די יאפאנעזישער מיליטער פארברייטערט איר השפעה אויף אלע רעגירונגס אנגעלעגנהייטן, און ביז 1931-תרצ"א האבן די פאליטישע מיינונגען פון די מיליטערישע פירער איבערגענומען דאס מערהייט פון דער יאפאנעזישער פאלק.

אגרעסיווע שריטן און אפמאכן

אנגעהויבן אין 1931-תרצ"א האט יאפאן, און דערנאך דייטשלאנד און איטאליע, אנגענומען א בולט'דיגער אגרעסיווע שטעלונג. זייערע שריטן זענען פארדאמט געווארן דורך דער פעלקער-ליגע, אבער עס איז גארנישט געטאן געווארן זיי אפצושטעלן. אין 1935-תרצ"ה האבן דייטשלאנד און יאפאן זיך ארויסגעצויגן פון דער פעלקער-ליגע און איטאליע האט זיי נאכגעטון צוויי יאר דערנאך. אין 1936-תרצ"ו האבן דייטשלאנד און איטאליע געשלאסן אן אליאנץ, וועלכע האט זיך גערופן דער רוים-בערלינער אַקס. אין 1940-ת"ש האט יאפאן זיך צו זיי צוגעשטעלט, און עס איז פארמירט געווארן דער רוים-בערלין-טאָקיאָער אַקס.

יאפאן אינוואדירט כינע

אין 1931 - תרצ"א האט יאפאן אינוואדירט און אקופירט דער כינעזישער פראווינץ מאנכוריע, וועלכע איז געווען רייך מיט עקאנאמישע מיטלען. דער יאפאנעזישער ארמיי האט צוביסלעך אוואנסירט טיפער און טיפער אריין אין כינע, און ביז 1938-תרצ"ח האבן זיי קאנטראלירט דאס רוב פון מזרח כינע. ווען דער פעלקער-ליגע האט נישט באוויזן אפצושטעלן דעם דרייסטן און גרונדלאזן אנגרייף האבן די דיקטאטורן אין אייראפע דאס אינאכט גענומען.

איטאליע אטאקירט עטיאפיע

אין אייראפע האט מוסאליני גענומען דעם ערשטן בולט'דיגן אגרעסיוון שריט. אין 1935 - ה'תרצ"ה האט ער געשיקט זיין מיליטער אויף איינצונעמען עטיאפיע אין מזרח אפריקע. דער פעלקער-ליגע האט באשטימט אז איטאליע איז דער אנגרייפער, און זיי האבן באשטימט ארויפצולייגן אויף איטאליע עקאנאמישע סאנקציעס. ענגלאנד און פראנקרייך זענען אבער נישט וויליג געווען זיך צו פארפרעמדן פון איטאליע, און נישט ערצווינגען די סאנקציעס.

דייטשלאנד פארגרעסערט איר הערשאפט

אין די זעלבע צייט וואס מוסאליני האט אנגעגריפן עטיאפיע, האט היטלער געשיקט זיין ארמיי אריין אינ'ם רהיינלאנד, א שטח וואס האט געזאלט פארבלייבן דע-מיליטעריזירט לויט'ן ווערסיי אפמאך. ענגלאנד און פראנקרייך האבן געהאט די מעגליכקייט אפצושטעלן די שריטן. זיי האבן זיך אבער געפארכט אז מיט דעם וועלן זיי ריזיקירן א נייעם קריג, און זיך פון דעם צוריקגעהאלטן. זייער מיינונג איז געווען אז אויב מען וועט היטלער'ן נאכגעבן וועט ער זיין צופרידנגעשטעלט.

עסטרייך

די ארטיגע נאכפאלגער פון די נאצי פארטיי אין דייטשלאנד האבן דערווייל אנגעהויבן צו העצן אויף אנשלאס, זיך צו פאראייניגן מיט דייטשלאנד.

ערמוטיגט פון זיין דערפאלג אינעם רהיינלאנד, האט היטלער אריינגעשיקט זיין ארמיי אין עסטרייך און איבערגענומען דעם רעגירונג.

טשעכיי

דער נעקסטער ציל פון היטלער איז געווען דער סודעטענלאנד אין טשעכיי. דער סודעטן געביט איז געווען מערסטנס באוואוינט מיט דייטשע אפשטאמיגע. ענגלאנד און פראנקרייך האבן זיך געזען דערביי אין א פארלעגנהייט. לויט פריערדיגע אפמאכן זענען זיי געווען פארפליכטעט אויף צו באהיטן קעגן אנגרייפענישן אויף טשעכיי. אבער זיי האבן דאך געזוכט צו פארמיידן א קריג.

דער מינכן אפמאך

טעקע:Neville Chamberlain2.jpg

שאמבערלעין פאכעט מיט דעם אפמאך צעטעלע...

אין סעפטעמבער 1938, האבן זיך געטראפן אין מינכען נעוויל טשעמבערליין, דער ענגלישער פרעמיער מיניסטער, און עדווארד דאלאדיער, דער פראנצויזישער פרעמיער אינאיינעם מיט היטלער און מוסאליני. שאמבערלעין און דאלאדיער האבן איינגעגעבן אז טשעכיי וועט זיך מוזן אנטזאגן פון דעם סודעטענלאנד כדי צופרידנצושטעלן היטלער. טשעכיי איז נישט ערלויבט געווארן זיך צו באטייליגן אין די געשפרעכן.

שאמבערלעין איז צוריק געפלויגן קיין ענגלאנד און מיט פרייד דעקלערירט אז דער מינכען אפמאך וועט פארזיכען "שלום פאר אונזער צייט". אין מערץ 1939-תרצ"ט האט אבער די דייטשע ארמיי אריינמארשירט אין פּראַג, דער הויפט שטאט פון טשעכאסלאוואקיי, און איבערגענומען דאס רעשט פון דעם לאנד. דריי וואכן דערנאך האט איטאליע אינוואדירט און איינגענומען דעם מזרח אייראפעאישן לאנד אלבאניע.

פארלאנגען אויף פוילן

אין מערץ 1939-תרצ"ט האט היטלער געוואנדן זיינע בליקן צום מזרח זייט אויף פוילן, און פארלאנגט אז די שטאט דאנציג, וואס איז געווען באהערשט דורך דייטשלאנד, זאל האבן א קארידאר, אדער א שטריך פון שטח, דורך פוילן, אויף צו באהעפטן דייטשלאנד מיט דער דייטשע שטאַט מזרח פרוסיע, וועלכע איז געווען פון איר אפגעטיילט לויטן אפמאך פון ווערסיי. פוילן האט אים אפגעזאגט.

דער רוסיש-דייטש אפמאך

אין סוף אויגוסט איז געקומען די איבעראשענדע נייעס אז דייטשלאנד און דער סאוועטן פארבאנד, מכלומר'שטע געשוואוירענע פיינט, האבן געשלאסן אן אפמאך נישט אנצוגרייפן איינע אויף דעם אנדערן, באוואוסט אלס דער ריבענטראפ מאלאטאוו אפמאך. דאס האט איבערגעלאזט פוילן אן קיין באשיצער. נאך איין וואך פון שלום איז פארבליבן, אין וועלכע היטלער מיט זיינע גענעראלן האבן געמאכט די לעצטע גרייטונגען אויף צו אינוואדירן פוילן.

קריג ברעכט אויס: 1939

די אינוואדירונג פון פוילן

טעקע:Polish infantry.jpg

פוילישע אינפאלטרי ביים סעמטעמבער קאמפיין

סעפטעמבער 1: אין די פרימארגן שעה'ן האבן דייטשע לאנד און לופט כחות אנגעגריפן פוילן, אנגעגעבנדיג אן אויסרייד אז פוילן האט פריער באפאלן א דייטשע מיליטערישע פאזיציע אויף דער גרעניץ. די לופטוואפע האט בליץ שנעל פארניכטעט דעם קליינעם פוילישן לופט-קראפט, נאך איידער די עראפלאנען האבן זיך געקענט הייבן. דייטשע קריגס עראפלאנען האבן דערנאך באמבאדירט פוילישע שטעט, באן שינעס, בריקן, און קאמוניקאציע ליניעס. אין דער זעלבער צייט האבן די דייטשע ארמייען, אין שפיץ פון די פאנצער טאנקען אפטיילונג, אוואנסירט אריין אין פוילן.

אום 3טן סעפטעמבער האבן בריטאניע און פראנקרייך דערקלערט קריג קעגן דייטשלאנד. פראנקרייך האט דורכגעפירט א באגרעניצטע אפענסיווע, וואס איז גרינג איינגעשטילט געווארן דורך דייטשלאנד. ענגלאנד האט נישט געהאט גענוג צייט זיך צו מאביליזירן אויף דירעקט צו פארטיידיגן פוילן.

ביז 17 טעג האבן די דייטשן גרינג און שנעל געהאט דורכגעשניטן אלע פוילישע דעפענסיעס. אום 17טן סעפטעמבער האט רוסלאנד אינוואדירט פוילן פון דער מזרח זייט לויט'ן פריערדיגן אפמאך מיט די דייטשן, זייענדיג פארזיכערט קעגן יעדן ווידערשטאנד, אריינווארפענדיג די פוילישע כוחות אין נאך א גרעסרן כאאס צושטאנד דורך די עפענונג פון א צווייטן פראנט. דער איבערגענומענער פוילן איז דאן צוטיילט געווארן צווישן די צוויי אייננעמער. די רוסן האבן באלד דערנאך געצווינגען די באַלטישע לענדער -- לאטוויע, ליטע, און עסטאניע -- צו שליסן מיט זיי אפמאכן צו ערלויבן רוסישע מיליטער באַזעס אין זייערע לענדער.

א טאג שפעטער, דעם 18טן סעפטעמבער, זענען דער פוילישער פרעזידענט מיט זיין הויפט קאמאנדיר אנטלאפן קיין רומעניע.

ווארשע, די הויפט שטאט פון פוילן, האט נאך אפגעהאלטן די דייטשן ביזן 27סטן סעפטעמבער, ווען נאך דער חודש-לאנגער באלאגערונג, און שוידערליכע באמבארדירונגען, האבן די דייטשן אריינמארשירט אין שטאט.

דעם 6טן אקטאבער האבן זיך די לעצטע פוילישע קעמפער אונטער געגעבן פארן שונא.

טראץ די העלדישע ווידערשאטאנד וואס די פאלאקן האבן באוויזן, האבן זיי דאך נישט געהאט קיין שאנס מיט זייערע פערד און וואגן קעגן די סאפסטיקירסטע מאדערנסטע דייטשע ארמיי און לופט באמבארדירונגן. די פאלאקן זענען געפאלן ווי די פליגן פון די באמבעס וואס האט אראפגערעגנט אויף זיי.

פוילן האט זיך אפיציעל נישט אונטערגעגעבן. אסאך זעלנער זענען אנטלאפן און זיך באהאלטן נאכן סעפטעמבער קאמפיין, און זיך דערנאך אנגעשלאסן אין די פארטיזאנער אונטערוועלט קעמפער צו העלפן די אליאירטע כוחות. שפעטער האט זיך געגרינדעט א פוילישער ארמיי אונטער'ן קאמאנד פון דעם פוילישן פרעזידענט אין גלות. שפעט אריין אין קריג ווידער האט זיך געגרינדעט א קעגנזייטיגע פוילישע ארמיי אונטער די רוסן, וועלכע זענען געווען די וואס האבן געקעמפפט און שפעטער אריינמארשירט אין פוילן אונטער דער רוסישע קאמאנד.

דער קריג גייט אין מערב אייראפע

נאכן פאלן פון פוילן, האט זיך די דייטשע ארמיי צוזאמגענומען די כוחות און זיך רעארגאניזירט דורכאויס דעם ווינטער-סעזאן פון 1939 - 1940 ביז אפריל. דערווייל האבן זיך די בריטישע און פראנצויזישע ארמייען געפינען אויף דער דעפענסיווע. דעם טערמין זיץ קריג האבן זשורנאליסטן געגעבן דעם-דאזיגן פעריאד ווייל ווייניג אקטיווע קאנפליקט איז דאן פארגעקומען.

אינוואדירונג פון נארוועגיע און דענמארק

די שטילקייט איז געבראכן געווארן אפריל 9 ווען די דייטשן האבן געלאנדעט אן איבעראשענדער קראפט אויף די הויפט פּאָרטן פון דענמארק און נארוועגיע. דענמארק, אן קיין ערנסטע דעפענסיע מיטלען, איז איינגענומען געווארן אין איין טאג. אין נארוועגיע האבן די דייטש איינגענומען דער הויפט שטאט אַסלאָו ביז צוויי טעג, ארויסגעהאלפן דורך נארוועגישע נאצי סימפאטיקער אין שפיץ פון ווידקון קוויסלינג, וועלכער האט שפעטער אנגעפירט דעם דייטש-קאנטראלירטער רעגירונג פון אקופירטער נארוועגיע.

די רעגירונג האט זיך אוועקגעצויגן אריין אין צענטראל נארוועגיע ווי די נארוועגישע מיליטער האט נאך אנגעהאלטן צו קעמפּפן. ענגלישע און פראנצויזישע כחות זענען געשיקט געווארן זיי ארויסצוהעלפן, אבער זיי האבן זיך שנעל געמוזט צוריקציען. אפריל 30 איז דער נארוועגישער קעניג האַאקאָן דער פינפטער אנטלאפן מיט זיינע מיניסטארן קיין לאנדאן און אוועקגעשטעלט די נארוועגישע רעגירונג אין גלות.

בעלגיע, האלאנד, און לוקסעמבורג

דעם 10טן מאי 1940 האט דייטשלאנד אינוואדירט בעלגיע, האלאנד און לוקסעמבורג, און גאנץ גיך איינגענומען די לענדער. אין דעם זעלבן טאג האבן זיי אויך אינוואדירט פראנקרייך.

די ציל פון די דייטשע טרופן איז געווען, אריינשיקן זעלנער דורך פאל שירעמעס, איינעמען די לופטפעלדער וואס געפונען זיך אין געגנט פון האג, און פארכאפן ווילהעלמינע קעניגן פון האלאנד, און די רעגירונגס מיניסטארן.

די האלאנדישע קרעפטן האבן געקעמפט גאר העלדיש קעגן די אינוואדירער, און האבן אין קאנטער אטאקעס, פארטריבן די דייטשע זעלנער פון דריי לופטפעלדער, וואס זיי האבן באוויזן צו איינעמען.

אויפן פראנט אין ראטערדאם, האבן די דייטשן באוויזן צו איינעמען בריקן דרום פון שטאט. געארג פאן קיכלער, דער דייטשער קאמאנדיר, האט געוואלט ברעכן די "האלאנדישע פעסטונג", וואס איז געווען שווער באשיצט, און אנצוקומען האט מען געמוזט דורך גיין עטליכע וואסער בלאקאדעס.

פראנצויזישע הילף וואס איז געקומען מיט גענעראל זשירא, האט פרובירט צוריק האלטן די דייטשן מיט זייער פארשריט אין האלאנד, אבער זיי זענען באזיגט געווארן, און האבן זיך צוריקגעצויגן קיין ברעדא. די דייטשע זעלנער האבן אריבערגעשפרייזט צוויי בריקן, און זענען אנגעקומען דעם 12טן מאי, ביז צו די ברעגעס פון נוועמאס טייך, נאנט צו ראטערדאם, אבער די דייטשע טאנקן זענען שטעקן געבליבן, און נישט געקענט אריבערפארן די בריקן.

פונקט ווי זייער אינוואזיע אין פוילן, האבן די נאציס דא אויך באנוצט מיט די לופטוואפע, וואס האט אין א בליץ קריג מיט א שטארקע קראפט, פארניכטעט די שטעט אין האלאנד, ראטערדאם איז געווארן א שטאט מיט חרוב געווארענע געביידעס, און אין 14טן מאי, האט די שטאט זיך אונטערגעגעבן.

די קעניגן און די מיניסטארן, זענען אנטלאפן קיין לאנדאן. די שעף פון גענעראל שטאב פון דער האלאנדישער ארמיי, גענעראל ווינקעלמאן, האט פארארדענט דאס אונטערגעבן פון האלאנד צו די דייטשע אינוואדירער.

אויפן זעלבן טאג האבן דייטשע זעלנער אטאקירט בעלגיע, אן קיין אולטימאטום אדער ווארענונג. די בעלגישע קרעפטן האבן העלדיש פארטיידיקט זייער לאנד, און מיט הילף פון פראנקרייך און גרויסבריטאניע, פרובירט אפצושטויסן די דייטש, אבער די דייטשן אין זייער קריג, האבן פאראורזאכט שווערע פארלוסטן, פאר די אליאירטע ארמייען. די דייטשן האבן אויפגעבויט אויף די בעלגישע קאנאלן און טייכן, בריקן פון גומי שיפן, און האבן באוויזן אריבערצופירן אין איין טאג, צוויי דיוויזיעס פון טאנקן אין די סעדאן געגנט. ווי אויך האבן די דייטשן פארכאפט מערערע בריקן, און אומגעברענגט די זעלנער וואס האבן געהיט אויף די דורכגענג.

די אכען אמאל פעסטונג, איז געווען א שווער פארפאנצערטע פעסטונג, וואס געפונט זיך אין א סטראטעגישע פונקט, ווי די מעז טייך, און די אלבערט קאנאל טרעפן זיך. די דייטשן האבן איינענומען די פעסטונג, אין אן אקציע, די דייטשע אויפטו איז געווען, דאס אויפבויען א פעסטונג, אין זעלבן מאדעל פון די אכען אמאל, און טרענירן ספעציעלע קרעפטן דאס איינצונעמען, וואס דערפאר ביים עס פאקטיש דורכפירן אין די ווירקליכקייט, האבן זיי גרינגערהייט איינגענומען די פעסטונג.

די דייטשן האבן שנעל פאראויס מארשירט קיין סעדאן, און גארנישט איז זיי געשטאנען אין וועג, נאכן ברעכן דאס ערשטע ליניע, האבן די בעלגישע און די אליאירטע, נישט געהאט קיין אונטערשטע ליניע, ווי זיך צו פארטיידיקן. אום 24סטן מאי, האבן די דייטשן איינגענומען צוויי פארט שטעט, באליא און קאַלע, און האבן זיך געפונען דרייסיג קילאמעטער פון דונקירק, די אליאירטע קרעפטן האבן זיך געפונען אין א פאסטקע, זייענדיק ארומגערינגלט פון אלע זייטן. די געפאנצערטע דיוויזיעס פון דייטשלאנד, האבן זיך געגרייט אנצוגרייפן די אליאירטע ארמייען, און זיי געבן א טויט קלאפ. עס איז אומפארשטענדליך פארוואס, די דייטשן האבן אפגעשטעלט זייער פארשריט.

אום 28סטן מאי, האט דער קעניג, לעאפאלד דער דריטער פון בעלגיע אונטערגעשריבן דאס אונטערגעבונגס דאקומענט פאר דייטשלאנד.

לוקסעמבערג, איז אטאקירט געווארן דעם זעלבן טאג, און כאפנדיק אלעמען אין א סורפריז, האבן זיי זיך אונטערגעגעבן אין זעלבן טאג, אן שטעלן א ווידערשטאנד.

די דענקירק ריקצוג

דינאמו אפערציע, דאס איז די נאמען אין ענגלאנד, געגעבן פארן גרעסטן ריקצוג אין די היסטאריע, ניין בריטישע דיוויזיעס, צען פראנצויזישע, און די איבערגעבליבענע בעלגישע זעלנער. ווינסטאן טשערטשיל, האט אנגאזשירט די בריטישע פאלק, און 900 שיפן האבן זיך געלאזט אין וועג אריין, אריבער דער ענגלישער קאנאל.

אום 27סטן מאי זענען אריבערגעפירט געווארן 7,000 זעלנער, אויפן 28סטן 17,800, אויפן 29סטן 47,300 סאלדאטן, און אויפן 30סטן מאי 54,000 סאלדאטן זענען אריבערגעפירט געווארן קיין ענגלאנד, אויף צו מארגנס זענען 68,000 זענלנער אריבער געפירט געווארן, פון 2טן ביז דעם 4טן יוני, האבן די בריטישע אריבערגעפירט נאך 88,000 סאלדאטן.

די גרעסטע ריקצוג פון דער היסטאריע האט געראטעוועט 338,226 לעבנס, אבער ס'מערהייט וואפן און מיליטערישע כלים, זענען פארבליבן אין דענקירק.

די אינוואזיע אין פראנקרייך

אום 14טן יוני 1940, האט דייטשלאנד אנגעהויבן זייער אטאקע קעגן פראנקרייך, מיט אן אויסגערעכנט אטאקע אויסמיידנדיק די מאזשינא ליניע, האבן די דייטשן אטאקירט פון די ארדענעס וואלד, א וואלד פארעכנט ביז דאן, אלס אומדורכבאר.

די סיטואציע פון די פראנצויזן איידערן קריג, איז שוין אזוי אויך געווען הילפסלאז, מיט אנטלאפענע פון בעלגיע. נאך איידער סיי וואס, האט בעניטא מוסאליני, רעגירער אין איטאליע, דערקלערט קריג קעגן פראנקרייך, אויפן 10טן יוני, עטליכע טעג דערויף, האבן די דייטשן אנגעהויבן זייער בליצקריג, קעגן די פראנקן. די קריג איז געווען א פארלוירענער פון דער ערשטער מינוט, און די שיקזאל פון פאריז, איז שוין געווען באוואוסט ווען די דייטשן האבן קוים אריבערגעשפרייזט די גרעניץ.

די הערשער אין פראנקרייך האבן אונטערגעגעבן פאריז אויף א גאלדענע טאץ, נישט ווילנדיק אז די חורבן פון ווארשע און ראטערדאם, זאל קאפירט ווערן אויף זייער הויפטשטאט. די רעגירונג איז אנטלאפן קיין בארדא, און טשערטשיל האט פארגעשלאגן א פלאן, אז פראנקרייך זאל פאראייניגט ווערן מיליטעריש מיט גרויסבריטאניע, פראנקרייך האט קאטעגאריש אפגעווארפן די פארשלאג.

רינו דער פראנצויזישער פרעמיער האט רעזיגנירט, אנרי פיליפ פעטען האט איבערגענומען. ער האט אריבערגעפירט די רעגירונג קיין ווישי, ער האט קאפיטולירט, און האט אנגעבאטן א פרידנס צושטאנד מיט די דייטשע אקופירער. די אפמאך איז פארגעקומען אין קאמפיאן וואלד, אין די זעלבע באן וואגאן, ווי דייטשלאנד האט געמוזט אונטערשרייבן זייער קאפיטולאציע, צו די פראנצויזן, ביים ענדע ערשטע וועלט מלחמה.

די וועלט איז געווען ערשטוינט, ווי פראנקרייך איז אזוי שנעל געפאלן, און זיך אונטערגעגעבן צום נאצישן טייוול. פעטען האט אויפגעשטעלט די ווישי רעגירונג, וואס איז מיט גארנישט געווען בעסער פון די נאציס, וואס האט זיך געפונען אינעם אינעווייניגסטן טייל פון פראנקרייך, די ברעגעס מיטן אטלאנטישן אקעאן, האט דייטשלאנד אנעקסירט. אויפן 27סטן אקטאבער, האט שארל דע גאל דערגרייכט ענגלאנד, און האט דארט געגרינדעט די רעגירונג פון די פרייע פראנקרייך אין גלות, און האט אנגעהויבן אויפשטעלן א פראנצויזישע מיליטער, מערסטנס געראטעוועטע זעלנער פון דענקירק.

דעם 24סטן יוני, האט פעטען אונטערגעשריבן, דעם אונטערגעבונגס אפמאך מיט איטאליע, אין רוים.

די שלאכטן אויף ענגלאנד

אפעראציע ים לייב, איז געווען דער געהיימע נאמען פאר די שלאכטן קעגן ענגלאנד. הערמאן גערינג, דער גענעראל פון די לופטוואפע, איז געווען פארזיכערט אין דורכפירן מאסיווע אטאקעס פון די לופט, ער האט אבער פארזען די עקשנות, פון דאס ענגלישע פאלק.

גרויסבריטאניע, האט פלוצים זיך געזען איינזאם אויפן שלאכטפעלד, פראנקרייך איז געפאלן, שפאניע מיט פראנקא, וועלן גאנץ מעגליך זיך אנשליסן צו היטלער, די סאוועטן פארבאנד, איז געווען פארפליכטעט צו די ריבענטראפ מאלאטאוו אפמאך, די פאראייניגטע שטאטן איז נייטראל. די בריטישע ארמיי האט געליטן שווערע פארלוסטן אין אלע הינזיכטן, די קעניגליכע לופט קרעפטן זענען געווען צעשמעטערט, די ים פלאט שיפן זענען אדער דערטראנקען געווארן אדער פארקריפלט, און רוב מיליטערישע געצייג, זענען פארבליבן אין דענקירק.

אום 11טן אויגוסט 1940, האט די לופטוואפע צום ערשטן מאל באמבארדירט לאנדאן, אויף א שרעקליך מאסיווע פארנעם, טויזנטער בירגער האבן פארלוירן זייערע לעבנס, און טויזנטער אנדערע האבן זיך אריבערגעצויגן צו דער לאנדאנער אונטערגרונט, צום ווינדער פון די וועלט, די ענגלישע בירגער האבן נישט פארלוירן זייער געמיט. די קעניגליכע לופט קרעפטן, האבן זיך גענומע בויען קאמפס עראפלאנען מיט א שנעלן אימפעט, און האבן געהאט א סוקסעס ביים אונטערווארפן דייטשע פליגערס.

אלע גרויסע שטעט אין לאנד, האבן געהאט צו ליידן פון די אטאקעס, מאנטשעסטער, ליווערפול, און נאך. שפעטער זענען וואלונטירן פון די אנדערע לענדער אנגעקומען, און צוזאמען מיט זיי, האט די דייטשע לופטוואפע אנגעהויבן ליידן פארלוסטן, אין הינטגעפעכטן (פליגער קעגן פליגער קאמף אויסדרוק).

גערינג וועלכע האט ביז דאן געזען פאר צילן די ענגלישע מיליטער, האט באשלאסן צו אטאקירן בלויז ציווילע צילן, וואס האט געגעבן אן אפרוה פאר די לופט קרעפטן, זיך צו רעארגאניזירן. יעדע נאכט האבן 250 דייטשע עראפלאנען באמבארדירט לאנדאן, די מיליטער האט געשטעלט ראקעטן קעגן עראפלאנען, זייערע אויפטוען זענען געווען מינימאלע. דאס שטארקייט פון די ענגלישע פאלק, איז באווינדערט געווארן, איבער דער גארער וועלט.

דער קריג פארברייטערט זיך

מוסאליני רעגירער אין איטאליע, זעהנדיג אז היטלער איז פארנומען מיט בריטאנע, האט אין 15טן סעפטעמבער 1940, אטאקירט אין צפון אפריקע פון ליביע, קיין עגיפטן מיטן ציל צום סועץ קאנאל, צו עפענען א צווייטע פראנט קעגן גרויסבריטאניע, און צו פארכאפן איינע פון די וויכטיגסטע עקאנאמישע רוטעס פון זיי. זיי האבן אנגעהויבן זייער אטאקע פון טריפאלי, און אריינמארשירט קיין עגיפטן.

דער בריטישער קאנטער אטאקע האט זיך פארזוימט צו קומען, אבער אום 10טן דעצעמבער האט גענעראל ווייוול אנגעהויבן צוריקצושטויסן די איטאליענער, מיט ארטילעריע פון די ים, האבן זיי געהאמערט די איטאליענע פאזיציעס. נאך דער ערשטער טאג, זענען עטליכע טויזענט איטאליענע זעלנער געפאלן אין געפענגעניש, און אין 11טן דעצעמבער האבן זיי אנגעהויבן א ריקצוג, די איטאליענער זענען בארינגעלט געווארן, און גענומען אין געפענגעניש, ביז די 15טן דעצעמבער איז שוין נישט געווען קיין איין איטאליענער אויף עגיפטישע באדן.

די בארדיע פעסטונג, איז געווען אן איטאליענער שווער באוואפנט, און באשיצט קעגן טאנקן, אויפן 1טן יאנואר 1941, האבן זעלנער פון אן אויסטראלישע באטאליאן, אטאקירט און פארכאפט א טייל פון די פארפאנצעטע פעסטונג. א טאג דערויף האבן צוויי אויסטראלישע בריגאדעס, אטאקירט און איינגענומען די פעסטונג, און גענומען 5,000 איטאליענער אין געפענגעניש.

אויפן 6טן יאנואר, האבן שיפן פון די בריטישע ים פלאט באמבאדירט טוברוק, וואס האט פארגעזעצט ביז די 21סטן יאנואר, ווען בריטישע זעלנער האבן איינגענומען די געגנט, און גענומען נאך 3,000 איטאליענער אין געפענגעניש.

ראממעל אין אפריקע

נאכן איטאליענער מיאוסער דורכפאל אין צפון אפריקע, האט היטלער באשלאסן צו שיקן ענדע ווינטער 1941, דער גענעראל ערווין ראמעל, מיט א דייטשער ארמיי. גלייך מיט זיין אנקום, האט ער אנגעהויבן מיט זיין אפענסיווע קעגן גרויסבריטאניע, ער האט באלאגערט טוברוק, איינגענומען קירינייקע, און האט זיך דערנענטערט קיין בארדיע. היטלער האט מיט זיין בלינדע האס קעגן די קאמוניסטן, אפגעשטעלט די שלאכטן אין צפון אפריקע, מיטן פלאן צום נאנטן אינוואזיע קעגן רוסלאנד.

דער קריג אויפן פאציפישן אקעאן

יאפאנעזישע קראפטן האבן געזיגט אין ים־קריגן אין די דרום כינע ים, דזשאווא ים און אינדישן אקעאן, און האבן באמבארדירט די אליאירטע פלאט באזע אין דארווין, אויסטראליע. 

אין מערץ 1942 האבן די יאפאנעזער איינגענומען די האלענדישע מזרח אינדיע אינזלען און טיילן פון ניי-גינע. אין מאי 1942 האבן זיי איינגענומען בורמע, און האבן דערפאר געסטראשעט אויף אינדיע (דעמאלסט א בריטישע קאלאניע) און אויף אויסטראליע.

אנטוויקלונגען אין צפון אפריקע און אייראפע

דער שלאכט אין סטאלינגראד

פעלדמארשל וואן פאלאוס געט זיך אונטער צוזאמן מיט די גאנצע זעקסטע ארמיי צו מאשל זאקאב נאך די סטאלינגראד שלאכטן.

נאוועמבער: נאך צוויי חדשים ביטערע שלאכטן אויף די גאסן אין סטאלינגראד נעמען די דייטשן איין 90% פון שטאט. די רוסן האבן אבער זיך צוגעגרייט מיט מאסיווע כוחות אין די זייטן פון סטאלינגראד. זיי האבן אנגעהויבן די אפעראציע אוראנוס אום נאוועבמער 19, און מיט צוויי פראנטן האבן זיי ארומגענומען די זעקסטע ארמיי אין א פּאַסטקע אין שטאט קאלאך אינגאנצן 4 טאג שפעטער.

יאנואר: די דייטשן האט זיך געבעטן ביי היטלער מיט מיואש'דיגע טעלעגראפעס ער זאל זיי לאזן אנטלויפן פון שלאכט, אבער היטלער האט בשום אופן נישט מסכים געווען, צוזאגענדיג, לופט שטיצע,

יאנואר 30 היטלער דערהייבט גענעראל וואן פאלאוס צום ראנג פון גענעראלפעלדמארשל, וואס דאס איז די העכסטע כבוד, כדי ער זאל זיך שלאגן ווייטער פארן רייך אין סטאלינגראד ביזן לעצטן מענטש.

טעקע:Ww2 Stalingrad GermanSoldiers.jpg

דייטשע סאלדאטן אין סטאלינגראד שלאכטן.

די זעלבע צייט האבן די סאוויעטן אראפגעבינדן די דייטשן אינדערויסן פון מאסקווע, כדי ער זאל נישט קענען קומען צו הילף צו די זעקסטע ארמיי אין סטאלינגראד.

דעצעמבער: דייטשע הילף כוחות קומען אן אין 30 מייל נאנט צו די פארכאפטע זעקסטע ארמיי כוחות אין סטאנליגראד, בעפאר זיי ווערן צוריקגעוויזן פון די סאוויעטן. ביים ענדער פון יאר, זענען די זעקסטע ארמיי כוחו דערשטיקט און ערשעפט האבנדיג נאר באקומן א זעקסטל הילף סופלייען פון די צוגעזאגטע לופט כוחות.

2 פעברואר 1943: ענדליך די זעקסטער ארמיי איז גענצליך ארום גענומען פון די סאוויעטען, נייער געקרוינטער גענעראלפעלדמארשל' וואן פאלאוס געבט זיך אונטער צום רויטן ארמיי. נאר 91,000 ארעסטאנטן זענען גענומען געווארן אין געפעגעניש, אריינגערעכט 22 גענעראלן.

דאס האט געדארפט זיין די טייערסטע שלאכט אין מענטשליכע היסטאריע': איבער 2 מיליאן קרבנות זענען געפאלן פון ביידע צדדים, פון די דייטשן ווערט געשאצט בערך 850,000 טויטע.

די סטאלינגראד שלאכטן ווערן פארעכענט לויט די היסטאריקער אלס די דריי-פונקט וואס האט אנגעהויבן צו גיין מיטן פיטם אראפ פאר די דיישטן פון דארט און ווייטער.

1943: דער קריג דרייט זיך

דייטשע און רוסישע פרילינג אפענסיעס

נאך די מפלה וואס די דייטשן האבן געכאפט אין סטאלינגראד, האבן די רוסן רייך פון מאראלישע טריאומפ זיג אנגעפירט 8 אפענסיוועס דורכאויס די ווינטער, רוב פון די זענען געווען קאנצענטרירט אין געגענטער נעבן סטאלינגראד, ביז די דייטשן האבן זיך יא געשטארקט און צוריק באקומען די כוחות.

די אינוואזיע אויף נארמאנדיע

אום 6טן יוני 1944 (באקאנט אלס די דעי) האבן די אליאירטע אויפגעעפנט א ברוטאלן און ווירקזאמען פראנט פון מערב זייט אריבערשווימענדיג פון ענגלאנד צו דעם פראנצויזישן פארט אין נארמאדיע האפן. ווי עס הייסט היינט זענען איבערגעבליבן פון דעם לאנדונג עטליכע הונדערט טויזנט טויטע, אבער דאס איז געווען דער פאטעלער טויט קלאפ פאר די נאציס מיט דעם גאנצן פאשיסטישן אקס, דאס איז געווען אויסגערעכנט ביזן קלענסטן דעטאל דורכך דעם גענעראל און שפעטערדיגער פרעזידענט דווייט דעיוויד אייזנהאוער און פון דארטן און ווייטער איז שוין אלץ געגאנגען ווי געשמירט און ביז עטליכע עלף מאנאטן אום 8טן מאי 1945 האט שוין דייטשלאנד אונטערגעשריבן דעם וואפן שטילשטאנד אפמאך.

נארמאנדיע איינגענומען

אום 4טן יוני האבן די אמעריקאנער אנגעהויבן די גרעסטע לאנדונג אינוואזיע אין די וועלטליכע היסטאריע אויף די ברעגעס פין נארמאדי פראנקרייך די טאג איז אריין אין די לעקסיקאן אלס די דעי קרוב צו דריי מיליאן אמעריקאנער אין בריטישע טרופן האבן אינוואדירט פראנקרייך אין דאס האט געפירט צו א גרויס חלק פונעם אנטגולטיגן זיג.

דער פארזוך אויף היטלער'ס לעבן

אין יאר 1944 (דער 20סטן יולי רעבעלירן) האט פאלקאווניק שטאופענבערג פין דער דייטשער ארמיי פרובירט דורכצופירן אן אטענטאט אויף היטלער דורכן אונטערלייגן א באמבע אין היטלערס בונקער. די באמבע האט אויפגעריסן אבער היטלער האט איבערגעלעבט שטאופענבערג מיט זיינע קאנספיראטארן זענען שפעטער הינגעריכטעט געווארן.

אטאקע אויף דייטשלאנד

די רוסן אנטקעגן דייטשלאנד

אין 1944 האבן די סאוועטן אנגעהויבן אוואנסירן אין אייראפע, און האבן אוועקגעשטופט די דייטשן און האבן באפרייט די לענדער פון מזרח אייראפע. אויגוסט 1944 האבן די סאוועטן איינגעקומען רומעניע און בולגאריע. אין סעפטעמבער 1944 האט פינלאנד קאפיטולירט, בולגאריע איז אריבער צו די אליאירטע קראפטן און די דייטשן זענען ארויס פון גריכנלאנד. אין אקטאבער 1944 האבן די סאוועטן איינגענומען יוגאסלאוויע. אין יאנואר 1945 האבן די סאוועטן איינגענומען פוילן און אונגארן און זענען אריינגעגאנגען אין טשעכאסלאוואקיי און דייטשלאנד אליין. עסטרייך האט מען איינגענומען אפריל 1945. אין אפריל 1945 האבן די סאוועטישע קראפטן געטראפן די אמעריקאנישע און בריטישע קראפטן אין דייטשלאנד אויפן ברעג פון דער עלבע, און אזוי האבן זיי צעשניטן דייטשלאנד אויף צוויי. אין מאי 1945 האבן די דייטשן קאפיטולירט.

דער קריג אין דער פאסיפיק גייט אן ווייטער

איווא דזימא

טעקע:Iwo Jima flag raising.jpg

די באקאנטע בילד ווי די אמעריקאנע מארינען הייבען די אמעריקאנע פאן אויפן אינזל איווא דזימא

זעט אויך

• פערזענליכקייטן פון דער צווייטער וועלט־מלחמה

וועב לינקען

• ביי ענציקלאפעדיע פון די ידיעות אחרונות http://www.ynet.co.il/yaan/0,7340,L-23955-PreYaan,00.html

דער בלאט קומט פון יידיש-וויקיפעדיע.
אריגינעלער בלאט • ערלויבעניש cc-by-sa 3.0.

דאס איז נישט קיין המכלול ארטיקל, בלויז עפעס וואס ליגט דא ביז עס וועט ערזעצט ווערן מיט בעסערס. שרייבט עס איבער!