אונטערשייד צווישן ווערסיעס פון "רוי:בייליס-פראצעס"

ק
החלפת טקסט – "אויסערגעווענדליך" ב־"אויסערגעווענליך"
ק (1 רעוויזיע אימפארטירט: אימפארטירט פון די יידישע וויקיפעדיע, זע ביישטייערער ליסטע)
ק (החלפת טקסט – "אויסערגעווענדליך" ב־"אויסערגעווענליך")
שורה 18: שורה 18:
אויסגעמוטשעט פון די אכט טעג אינ'ם [[אוכראנא]] און פון דעם לאנגען וועג צופוס דורך די גאסן, איז ר' מענדל אנגעקומען בשארית כוחותיו צום [[געריכט-הויז]].  דארט איז ער אריין אין א גרויסן זאל ווי עס האט אים ערווארט דער [אויבן דערמאנטע] הויפט-פארשער, פענענקו.  צוזאמען מיט אים זענען אויך דארט געווען דער "געגענט-ריכטער" קארבאווסקי און זיין העלפער לושקרעף.  זיי האבן זיך אנגעקוקט איינער דעם צווייטן מיט שמייכלדיגע פנימ'ער.  זיי ווייסן שוין יעצט די "תוצאות" פון די "חקירה".
אויסגעמוטשעט פון די אכט טעג אינ'ם [[אוכראנא]] און פון דעם לאנגען וועג צופוס דורך די גאסן, איז ר' מענדל אנגעקומען בשארית כוחותיו צום [[געריכט-הויז]].  דארט איז ער אריין אין א גרויסן זאל ווי עס האט אים ערווארט דער [אויבן דערמאנטע] הויפט-פארשער, פענענקו.  צוזאמען מיט אים זענען אויך דארט געווען דער "געגענט-ריכטער" קארבאווסקי און זיין העלפער לושקרעף.  זיי האבן זיך אנגעקוקט איינער דעם צווייטן מיט שמייכלדיגע פנימ'ער.  זיי ווייסן שוין יעצט די "תוצאות" פון די "חקירה".


לויט ווי עס איז געווען איינגעפירט בימים ההם אין רוסלאנד, ווען מ'האט געברענגט א חשוד צום געריכט צום "סליעדאוואטיעל" [הויפט-פארשער], האבן די פאליציי וועלכע האבן עם געברענגט געדארפט שטיין א גאנצע צייט לעבן דעם מענטש און זיי טארן אים נישט לאזן גיין וואו זיי קענען עם נישט זען.  אין דעם פאל איז געשען עפעס אויסערגעווענדליך..  די פארשער האבן פארלאנגט אז די פאליציי זאלן פארלאזן דעם שטוב.. ר' מענדל האט זייער מורא געהאט, ער האט פארשטאנען אז די שופטים ווילן דא מאכן עפעס א שטיקל קעגן עם און זיי ווילן נישט אז די פאליציי זאלן דאס זען..  ער האט אבער גארנישט געקענט טון דערוועגן.  זיינע הרגשים האבן געשאקלט צווישן האפענונג און יאוש.. האפענונג וועגן זיין ידיעה אז ער איז אינגאנצן אומשולדיג, און יאוש וועגן זיין וויסנשאפט איבער דעם רוסישע "משפט".
לויט ווי עס איז געווען איינגעפירט בימים ההם אין רוסלאנד, ווען מ'האט געברענגט א חשוד צום געריכט צום "סליעדאוואטיעל" [הויפט-פארשער], האבן די פאליציי וועלכע האבן עם געברענגט געדארפט שטיין א גאנצע צייט לעבן דעם מענטש און זיי טארן אים נישט לאזן גיין וואו זיי קענען עם נישט זען.  אין דעם פאל איז געשען עפעס אויסערגעווענליך..  די פארשער האבן פארלאנגט אז די פאליציי זאלן פארלאזן דעם שטוב.. ר' מענדל האט זייער מורא געהאט, ער האט פארשטאנען אז די שופטים ווילן דא מאכן עפעס א שטיקל קעגן עם און זיי ווילן נישט אז די פאליציי זאלן דאס זען..  ער האט אבער גארנישט געקענט טון דערוועגן.  זיינע הרגשים האבן געשאקלט צווישן האפענונג און יאוש.. האפענונג וועגן זיין ידיעה אז ער איז אינגאנצן אומשולדיג, און יאוש וועגן זיין וויסנשאפט איבער דעם רוסישע "משפט".


דער הויפט-פארשער פענענקו דרייט זיך צו ר' מענדל: "האסטו געקענט אנדרושה יושצינסקי"? "ניין!" האט ר' מענדל באלד געענטפערט.  "איך ארבעט אינ'ם ביורא [אפיס] פון א גרויסע פאבריק.  מיינע טאג-טעגליכע געשעפטן זענען מיט גרויסע סוחרים און נישט מיט קינדער, און אוודאי נישט סתם קינדער פון די גאס.  עס קען זיין איך האב עם אמאל געזען אבער מ'באגעגענט דאך אסאך מענטשן אינ'ם גאס.. איך בין זיכער איך וואלט נישט געוויסט א חילוק צווישן עם אדער אן אנדערע קינד".
דער הויפט-פארשער פענענקו דרייט זיך צו ר' מענדל: "האסטו געקענט אנדרושה יושצינסקי"? "ניין!" האט ר' מענדל באלד געענטפערט.  "איך ארבעט אינ'ם ביורא [אפיס] פון א גרויסע פאבריק.  מיינע טאג-טעגליכע געשעפטן זענען מיט גרויסע סוחרים און נישט מיט קינדער, און אוודאי נישט סתם קינדער פון די גאס.  עס קען זיין איך האב עם אמאל געזען אבער מ'באגעגענט דאך אסאך מענטשן אינ'ם גאס.. איך בין זיכער איך וואלט נישט געוויסט א חילוק צווישן עם אדער אן אנדערע קינד".