בדוקי עריכות אוטומטית, אינטערפעיס רעדאקטארן, אינטערפעיס אדמיניסטראַטאָרן, סיסאפן, מייבאים, מעדכנים, מייבא, אספקלריה רעדאקטארן
46,374
רעדאגירונגען
ק
החלפת טקסט – "היינטיק" ב־"היינטיג"
ק (החלפת טקסט – "גרענעץ" ב־"גרעניץ") |
ק (החלפת טקסט – "היינטיק" ב־"היינטיג") |
||
| שורה 2: | שורה 2: | ||
== פאַרשפּרייטונג און סובדיאַלעקטן == | == פאַרשפּרייטונג און סובדיאַלעקטן == | ||
דער ליטווישער דיאַלעקט איז געווען פאַרשפּרייט אינעם שטח פון [[ליטע]], דעם קלאַסישן גבול פון [[ליטווישע יידן]], די ליטוואַקעס, וואָס איז כולל די | דער ליטווישער דיאַלעקט איז געווען פאַרשפּרייט אינעם שטח פון [[ליטע]], דעם קלאַסישן גבול פון [[ליטווישע יידן]], די ליטוואַקעס, וואָס איז כולל די היינטיגע [[ליטע]] גופא, [[לעטלאַנד]], [[ווייסרוסלאַנד]] און אויך קליינע קאַנטן פון [[פּוילן]] און [[אוקראַינע]]. די לינגוויסטישע גרענעצן שליסן אָבער איין אויך נאָך אַן ענגן טייל פון היינטיגער מזרח אוקראַאינע אויף דרום ביז די ברעגן פון [[שווארצער ים|שוואַרצן ים]] און אַחוץ דעם — [[עסטלאַנד]] אויף צפון. | ||
אויפן סמך פון קלאַנגיקע און גראַמאַטישע דיפערענצירונגען און לעקסישע באַזונדערקייטן קען מען דעם (אַמאָליקן) שטח פון ליטווישן יידיש ווייטער צעטיילן אויף (סוב)דיאַלעקטן: [[זאַמעט]]ער יידיש אויף צפון, סתם ליטוויש אויף צענטער־מזרח, [[סואוואַלק]]ער יידיש אויף מערב און רייסישן יידיש אויף דרום.<ref name=Mark1951/><ref name=Weinreich1969/> אַ באַזונדערער צווייג פון זאַמעטער יידיש איז דער דיאַלעקט פון [[קורלאנד|קורלאַנד]]. חוץ דעם, עס זענען דאָ אויפן גרעניץ מיטן [[וואלינער יידיש|דרום־מזרחדיקן יידיש]] אין צפון [[אוקראַאינע]] באַשטימטע ריידענישן, וואָס טראָגן סימנים פון ביידע דיאַלעקט־גרופּעס. דאָס זענען: א) טשערנאָבילער יידיש, וואָס איז אַ וואַריאַציע פון ליטווישן יידיש מיט אַ "דרומדיקע" i-רעאַליזאַציע פון [[יידישע דיאלעקטן|דיאַפאָנעמען]] 51 און 52 (אין אַזעלכע ווערטער ווי ''חופּה'', ''קומען'' א.אַ.וו.); ב) די וואַריאַציע פון וואָלינער יידיש אין געגנט פון [[קיעוו]], וואָס האָט איינאיינציקן "צפונדיקן" וואָקאַל: eɪ פאַר דער דיאַפאָנעם 42/44 (אין ווערטער ''ברויט'', ''בולט'' און אַנדערע).<ref name=Katz2010/> | אויפן סמך פון קלאַנגיקע און גראַמאַטישע דיפערענצירונגען און לעקסישע באַזונדערקייטן קען מען דעם (אַמאָליקן) שטח פון ליטווישן יידיש ווייטער צעטיילן אויף (סוב)דיאַלעקטן: [[זאַמעט]]ער יידיש אויף צפון, סתם ליטוויש אויף צענטער־מזרח, [[סואוואַלק]]ער יידיש אויף מערב און רייסישן יידיש אויף דרום.<ref name=Mark1951/><ref name=Weinreich1969/> אַ באַזונדערער צווייג פון זאַמעטער יידיש איז דער דיאַלעקט פון [[קורלאנד|קורלאַנד]]. חוץ דעם, עס זענען דאָ אויפן גרעניץ מיטן [[וואלינער יידיש|דרום־מזרחדיקן יידיש]] אין צפון [[אוקראַאינע]] באַשטימטע ריידענישן, וואָס טראָגן סימנים פון ביידע דיאַלעקט־גרופּעס. דאָס זענען: א) טשערנאָבילער יידיש, וואָס איז אַ וואַריאַציע פון ליטווישן יידיש מיט אַ "דרומדיקע" i-רעאַליזאַציע פון [[יידישע דיאלעקטן|דיאַפאָנעמען]] 51 און 52 (אין אַזעלכע ווערטער ווי ''חופּה'', ''קומען'' א.אַ.וו.); ב) די וואַריאַציע פון וואָלינער יידיש אין געגנט פון [[קיעוו]], וואָס האָט איינאיינציקן "צפונדיקן" וואָקאַל: eɪ פאַר דער דיאַפאָנעם 42/44 (אין ווערטער ''ברויט'', ''בולט'' און אַנדערע).<ref name=Katz2010/> | ||
| שורה 8: | שורה 8: | ||
== פאָנעטיק און פאָנאָלאָגיע == | == פאָנעטיק און פאָנאָלאָגיע == | ||
=== קאָנסאָנאַנטן === | === קאָנסאָנאַנטן === | ||
די סעריע [[קאָנסאָנאַנט]] [[פאנעם|פאָנעמען]] איז כמעט אידענטיש צו דער פון אַנדערע מזרח־יידישע דיאַלעקטן, הגם די קאָנקרעטע רעאַליזאַציעס פון עטלעכע קלאַנגן אונטערשיידן זיך סיי פּאָזיציאָנעל, סיי אָפּגעזען פון פּאָזיציע אין וואָרט אָדער פראַזע. דער בולטסטער אונטערשייד צו אַנדערע דיאַלעקטן איז דער אַזוי גערופענער "סאַבעסדיקער לאָסן", דאָס הייסט דער צונויפגאָס פון [[סיבילאַנט]] פאָנעמען: /s/ (ס) און /ʃ/ (ש), /z/ (ז) און /ʒ/ (זש), /t͡s/ (צ) און /t͡ʃ/ (טש), /d͡z/ (דז) און /d͡ʒ/ (דזש). אין מויל פון ליטווישע אידן האָבן די דאָזיקע פּאָרלעך פאָנעמען געהאַט קיין שום דיפערענצירונג ניט און, למשל, ביידע ס און ש קענען אויסגערעדט ווערן ווי [s], [ʃ] אָבער אַ קלאַנג אינצווישן<ref name=Weinreich1963/><ref name=Peltz2008/>. במשך פון 20טן יאָרהונדערט האָט די דיפערענצירונג פון סיבילאַנטן זיך טיילווייז צוריק אויפגעריכט: נאָך פריער אין [[קורלאַנד]] אונטער דער השפּעה פון אָרטיקן דייטש<ref name=Weinreich1923/> און אַנדערשוואו אונטער דער ווירקונג פון [[כלל יידיש]]. די פּלאָנטערניש איז לענגער געבליבן אין ווערטער פון לשון־קודשדיקן און סלאַווישן אָפּשטאַם, און אַ סך [[היפּערקאָרעקציע]]ס קען מען טרעפן ביז | די סעריע [[קאָנסאָנאַנט]] [[פאנעם|פאָנעמען]] איז כמעט אידענטיש צו דער פון אַנדערע מזרח־יידישע דיאַלעקטן, הגם די קאָנקרעטע רעאַליזאַציעס פון עטלעכע קלאַנגן אונטערשיידן זיך סיי פּאָזיציאָנעל, סיי אָפּגעזען פון פּאָזיציע אין וואָרט אָדער פראַזע. דער בולטסטער אונטערשייד צו אַנדערע דיאַלעקטן איז דער אַזוי גערופענער "סאַבעסדיקער לאָסן", דאָס הייסט דער צונויפגאָס פון [[סיבילאַנט]] פאָנעמען: /s/ (ס) און /ʃ/ (ש), /z/ (ז) און /ʒ/ (זש), /t͡s/ (צ) און /t͡ʃ/ (טש), /d͡z/ (דז) און /d͡ʒ/ (דזש). אין מויל פון ליטווישע אידן האָבן די דאָזיקע פּאָרלעך פאָנעמען געהאַט קיין שום דיפערענצירונג ניט און, למשל, ביידע ס און ש קענען אויסגערעדט ווערן ווי [s], [ʃ] אָבער אַ קלאַנג אינצווישן<ref name=Weinreich1963/><ref name=Peltz2008/>. במשך פון 20טן יאָרהונדערט האָט די דיפערענצירונג פון סיבילאַנטן זיך טיילווייז צוריק אויפגעריכט: נאָך פריער אין [[קורלאַנד]] אונטער דער השפּעה פון אָרטיקן דייטש<ref name=Weinreich1923/> און אַנדערשוואו אונטער דער ווירקונג פון [[כלל יידיש]]. די פּלאָנטערניש איז לענגער געבליבן אין ווערטער פון לשון־קודשדיקן און סלאַווישן אָפּשטאַם, און אַ סך [[היפּערקאָרעקציע]]ס קען מען טרעפן ביז היינטיגן טאָג אויפן שטח פון ליטע, למשל: ''בית מדרש'' [beʃmedrəs], ''אַ סך'' [aʃax]. | ||
ווי אין אַלע אַנדערע יידישע דיאַלעקטן איז אויך אין ליטווישן יידיש חל דער פּרינציפּ פון דער רעגרעסיווער אַסימילאַציע פון שטימיקייט ביי [[אָבסטרוענט]]ן, דאָס הייסט: אַ קאָנסאָנאַנט ווערט שטימלאָז אָדער שטימיק אָפּהענגיק פון דעם, וואָס פאַראַ קאָנסאָנאַנט קומט דערנאָך. אין ליטווישן יידיש אָט דער פּרינציפּ איז נאָך מער פּראָדוקטיוו: דער שטימלאָזער [x] (כֿ) קלאַנג באַקומט אַ שטימיקן כנגד [ɣ]: ''בוך געשעפט'' [buɣgəʃeft]. להיפּוך צו דרומדיקע דיאַלעקטן אָטאָ די אַסימילאַציע ווירקט אויך איבער די מאָרפעם גבולן: צווישן פּרעפיקס און שורש און צווישן צוויי פאַרבונדענע ווערטער (ווי אין דערמאָנטן משל).<ref name=Gutman1928/> | ווי אין אַלע אַנדערע יידישע דיאַלעקטן איז אויך אין ליטווישן יידיש חל דער פּרינציפּ פון דער רעגרעסיווער אַסימילאַציע פון שטימיקייט ביי [[אָבסטרוענט]]ן, דאָס הייסט: אַ קאָנסאָנאַנט ווערט שטימלאָז אָדער שטימיק אָפּהענגיק פון דעם, וואָס פאַראַ קאָנסאָנאַנט קומט דערנאָך. אין ליטווישן יידיש אָט דער פּרינציפּ איז נאָך מער פּראָדוקטיוו: דער שטימלאָזער [x] (כֿ) קלאַנג באַקומט אַ שטימיקן כנגד [ɣ]: ''בוך געשעפט'' [buɣgəʃeft]. להיפּוך צו דרומדיקע דיאַלעקטן אָטאָ די אַסימילאַציע ווירקט אויך איבער די מאָרפעם גבולן: צווישן פּרעפיקס און שורש און צווישן צוויי פאַרבונדענע ווערטער (ווי אין דערמאָנטן משל).<ref name=Gutman1928/> | ||
| שורה 106: | שורה 106: | ||
דעם [[כלל יידיש]] מעג מען באַשרייבן ווי אַ צונויפגאָס פון ליטווישער פאָנעטיק און דרומדיקער גראַמאַטיק. די סיסטעם כלל־יידישע וואָקאַלן (ד.ה. דער אַזוי גערופענער ליטעראַרישער אַרויסרייד) איז כמעט אידענטיש צו [[ווילנע]]ר יידישער וואָקאַליזם מיטן אויסנאַם פון דעם וואָקאַל אין ווערטער תורה, מורא, אויג, בוים א.א.וו., וואָס האָבן eɪ אין ווילנע און אַרום און וואָס ווערן כסדר אַרויסגערעדט אין דער סטאַנדאַרדער שפּראַך אויפן דרומדיקן שטייגער: ɔɪ. צי צופעליג, צי ניט פּאַסט די [[יידישע אויסלייגן|אָרטאָגראַפיע]] פון יידיש, די יסודות פון וועלכער זענען אַנטוויקלט געוואָרן במשך פון 19טן יאָרהונדערט, דווקא צו דער אָטאָ סיסטעם וואָקאַלן<ref name=Katz1993/><ref name=Katz1994/>. דער אַנדער ליטווישער [[שיבולת]], דהיינו: די פּלאָנטערניש פון סיבילאַנטן, איז אין כלל יידיש בדרך כלל ניט אַריין, הגם ווי אַן אָפּהילך פון דער שיטה האָבן מחברים פון ליטווישן אָפּשטאַם פריער געטענהט, אַז די ''־ניש'' ענדונג זאָל בכתב געשריבן ווערן ''־נעס/־ניס''.<ref name=Shekhter1994/> | דעם [[כלל יידיש]] מעג מען באַשרייבן ווי אַ צונויפגאָס פון ליטווישער פאָנעטיק און דרומדיקער גראַמאַטיק. די סיסטעם כלל־יידישע וואָקאַלן (ד.ה. דער אַזוי גערופענער ליטעראַרישער אַרויסרייד) איז כמעט אידענטיש צו [[ווילנע]]ר יידישער וואָקאַליזם מיטן אויסנאַם פון דעם וואָקאַל אין ווערטער תורה, מורא, אויג, בוים א.א.וו., וואָס האָבן eɪ אין ווילנע און אַרום און וואָס ווערן כסדר אַרויסגערעדט אין דער סטאַנדאַרדער שפּראַך אויפן דרומדיקן שטייגער: ɔɪ. צי צופעליג, צי ניט פּאַסט די [[יידישע אויסלייגן|אָרטאָגראַפיע]] פון יידיש, די יסודות פון וועלכער זענען אַנטוויקלט געוואָרן במשך פון 19טן יאָרהונדערט, דווקא צו דער אָטאָ סיסטעם וואָקאַלן<ref name=Katz1993/><ref name=Katz1994/>. דער אַנדער ליטווישער [[שיבולת]], דהיינו: די פּלאָנטערניש פון סיבילאַנטן, איז אין כלל יידיש בדרך כלל ניט אַריין, הגם ווי אַן אָפּהילך פון דער שיטה האָבן מחברים פון ליטווישן אָפּשטאַם פריער געטענהט, אַז די ''־ניש'' ענדונג זאָל בכתב געשריבן ווערן ''־נעס/־ניס''.<ref name=Shekhter1994/> | ||
פון גראַמאַטישן קוקווינקל איז כלל יידיש באמת נאָענטער צו די דרומדיקע דיאַלעקטן, אָבער אַ ריי צפונדיקע שטריכן זענען אין דער כלל שפּראַך יאָ אַריין. להיפּוך צום ליטווישן יידיש האָט די כלל שפּראַך דריי מינים בהסכם מיט [[פויליש יידיש|פּוילישן]] און [[וואלינער יידיש|וואָלינער]] דיאַלעקטן, אָבער צומאָל פאָלגט דער מין פון אַ וואָרט דעם צפונדיקן נוסח (''דער גלות'') אָדער האָט צוויי וואַריאַנטן, וואָס איינער פון זיי שטאַמט פון צפון בשעת דער אַנדערער פון דרום (''דער/דאָס ספר'', ''די/דאָס ווייב''). ס'זיינען דאָ אויך אַזעלכע ווערטער, וואָס דער מין פון זיי קומט גאָר פון מאָדערנעם [[דייטש]] דורך דער השפּעה פון דער אַמאָליקער יידישער [[פּרעסע]]: די פריערע ליטווישע פאָרם ''דער האָפענונג'', פּוילישע ''דאָס האָפענונג'', אין דער כלל שפּראַך (און אויך אין | פון גראַמאַטישן קוקווינקל איז כלל יידיש באמת נאָענטער צו די דרומדיקע דיאַלעקטן, אָבער אַ ריי צפונדיקע שטריכן זענען אין דער כלל שפּראַך יאָ אַריין. להיפּוך צום ליטווישן יידיש האָט די כלל שפּראַך דריי מינים בהסכם מיט [[פויליש יידיש|פּוילישן]] און [[וואלינער יידיש|וואָלינער]] דיאַלעקטן, אָבער צומאָל פאָלגט דער מין פון אַ וואָרט דעם צפונדיקן נוסח (''דער גלות'') אָדער האָט צוויי וואַריאַנטן, וואָס איינער פון זיי שטאַמט פון צפון בשעת דער אַנדערער פון דרום (''דער/דאָס ספר'', ''די/דאָס ווייב''). ס'זיינען דאָ אויך אַזעלכע ווערטער, וואָס דער מין פון זיי קומט גאָר פון מאָדערנעם [[דייטש]] דורך דער השפּעה פון דער אַמאָליקער יידישער [[פּרעסע]]: די פריערע ליטווישע פאָרם ''דער האָפענונג'', פּוילישע ''דאָס האָפענונג'', אין דער כלל שפּראַך (און אויך אין היינטיגן ליטווישן יידיש) ''די האָפענונג''.<ref name=Shekhter1994/> | ||
די כלל שפּראַך טאָלערירט אויך אַ ריי לעקסישע שטריכן, וואָס קומען פון פאַרשיידענע דיאַלעקטן, ווי למשל: ''זענען'' און ''זיינען'', ''נישט'' און ''ניט'', ''צוואָנציק'' און ''צוואַנציק'' און אַ סך אַנדערע. די דאָזיקע אָפּאָזיציעס און אויך די דערמאָנטע פרייהייט, וואָס שייך דעם גראַמאַטישן מין, שאַפן אַ רייכן מקור פאַר דער ליטעראַרישער סטיליזאַציע<ref name=Katz1993/>. | די כלל שפּראַך טאָלערירט אויך אַ ריי לעקסישע שטריכן, וואָס קומען פון פאַרשיידענע דיאַלעקטן, ווי למשל: ''זענען'' און ''זיינען'', ''נישט'' און ''ניט'', ''צוואָנציק'' און ''צוואַנציק'' און אַ סך אַנדערע. די דאָזיקע אָפּאָזיציעס און אויך די דערמאָנטע פרייהייט, וואָס שייך דעם גראַמאַטישן מין, שאַפן אַ רייכן מקור פאַר דער ליטעראַרישער סטיליזאַציע<ref name=Katz1993/>. | ||